แล้ววันนึงก็ได้รู้จักกับHe Heทำงานออฟฟิต มีแฟนแล้ว Heเล่าเรื่องแฟนให้ฟังเสมอ เราแชทกันผ่านอินเตอร์เนตทุกวันเป็นปี เจอกันในฐานะเพื่อน คุยเรื่องสารพัด รวมถึงปรึกษาปัญหาเรื่องแฟนของ He ซึ่ง He มักจะโทรมาปรึกษาบ่อย ๆ
จนกระทั่งถึงช่วงที่ He อกหักเป็นเรื่องธรรมดาที่เราจะปลอบใจเพื่อนคนหนึ่ง แล้วมันก็พัฒนาความรู้สึกไปจนถึงวันที่ He บอกว่ารักเรามาก มากจริง ๆ อยากจะเป็นคนรัก ไม่อยากเป็นเพื่อน
เราตัดสินใจที่จะลองรักอีกสักครั้งและโอกาสนั้นกับ He เพราะรู้สึกว่าเค้าเป็นคนดีและเราก็มีความรู้สึกดี ๆ ให้กับ He เช่นกัน
แต่แล้วในปีที่สองที่คบกัน ที่บ้าน He เริ่มต้องใช้เงินจำนวนมาก เพื่อใช้หนี้ของพี่ชาย He ที่โดนโกงไป Heมาปรึกษาเราทุกครั้ง มาบ่น มาระบาย กับเราบ่อย ๆ
He ที่มีภาระผ่อนรถยนต์ของตัวเองอยู่ ก็เริ่มต้องแบ่งเงินของตัวเองไปช่วยผ่อนหนี้ให้พี่ชายด้วย ในขณะที่พี่ชายอีกคนที่เคยผ่อนบ้าน หลังที่ He อยู่ด้วย ตกงาน ไม่สามารถผ่อนบ้านได้ ภาระบ้านก็ตกมาที่ He เช่นกัน
ตอนนั้นเราเสนอเงินเก็บส่วนหนึ่งของเราให้ He ยืม แต่ Heปฏิเสธ เพราะ He ไม่อยากให้คนที่บ้านเรารู้และรู้สึกว่า He มาเกาะเรา มาหลอกเรา
ภาวะกดดันเริ่มเกิดขึ้นเพราะ He เครียด ทุกครั้งที่คุยหรือเจอกัน He จะเหม่อ ๆ เครียด ๆ และฝืนว่าร่าเริง ทำให้เราเองก็เครียดและจิตตกไปด้วย
หลัง ๆ He ไม่โทรหาเราเหมือนเดิม ไม่รับโทรศัพท์เราเป็นบางครั้ง (ปกติจะรับตลอด) พอถาม He ก็จะบอกว่าไม่อยากบ่นให้ฟังแล้วไม่อยากให้เราเครียดไปด้วย
ในที่สุด He ก็บอกว่าเค้าไม่รู้ว่าจะทำความฝันของเราสองคนให้เป็นจริงได้หรือเปล่า เพราะตอนนี้อนาคตของเค้าเองก็ยังมองไม่เห็น เรื่องงาน เรื่องเงิน เรื่องที่บ้าน มาก่อนเรื่องของเรา
ต้องได้รู้สึกเองและได้รับรู้มันเอง...
ความรักบางครั้งก็แสนดีกับเรา
แต่บางครั้งก็ร้ายกว่านาพิษดีๆนี่เอง...