<<
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
12 สิงหาคม 2552
 
 
***...ได อา รี่ ย้อน หลัง ที่ ทำ ให้ ความ ทรง จำ กลับ มา...***

....ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน...

ฉันกำลังรออะไรจากผู้ชายอย่างเธอ...

ทำไมฉันถึงไม่เคยลืมอะไรและคิดถึงเธอในแบบเพื่อน....

ฉันไม่รู้ว่าตัวเองโง่หรือบ้ากันแน่...

ทั้ง ๆ ที่ใคร ๆ ก็พูดว่าเธอใจร้ายกับฉัน...

ฉันรู้แต่ว่า..เราคือ "เพื่อน" กัน....และเธอก็ "เคย" ดีกับฉันมากมาย

ฉันบอกตัวเองว่า ... มันเป็น "อดีต" และ "ลืม" มันไปเถอะ

ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง...

แต่คำตอบของคำถามจากหัวใจคือ ความว่างเปล่า...

....หลายครั้งที่ฉันเหงาจับใจ และนั่งอยู่คนเดียวกับหนังสือเล่มโปรด...เพลงเบาๆ ที่ชื่นชอบ

แต่เวลานั้นความเหงาดูเหมือนจะครอบคลุมหัวใจฉัน..จนแม้หนังสือเล่มโปรดกับเพลงเบา ๆ นั้นก็ไม่สามารถทำให้ฉันหายเหงา...

...ฉันโทรหาเธอ...แล้วก็วาง...

มันไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับเธอ...แต่รู้ว่าอยากจะได้ยินเสียงเธอ...

..ฉันมักจะหลอกตัวเองเสมอว่า...ถ้าเธอเห็นเบอร์โทรของฉันแล้วจะโทรกลับมาหากันเหมือนเมื่อก่อน...

ฉันอยากได้ยินคำถามและน้ำเสียงห่วงใยว่า "เป็นอะไรไปเหงาหรอ ไปเที่ยวกันมั้ย" ...

แล้วก็กลับมาว่างเปล่าอีก เพราะรู้ว่าเธอจะไม่โทรมา...

เหมือนกับว่าตอนนี้ฉันมีเพื่อนใหม่แทนเธอ

"ความเหงา" และ "ความว่างเปล่า"

ที่อยู่เป็นเพื่อนกัน....ในเวลาที่ไม่มีใคร......

***********


.......ไม่เข้าใจตัวเองสักที...
ทำไมต้องคิดถึงเธอแบบนี้...ทุกนาทีที่เหงา...
ทำไมต้องคิดถึงเวลาเดิม ๆ วันคืนเก่า..ๆ
ในหัวใจยังมีเธอเป็นเงา...เป็นเพื่อนยามเหงาในใจ...
......ฉันคงเป็นผู้หญิงช่างจำ...
กับหัวใจช้ำ ๆ ...คิดถึงคนใจดำอยู่ได้...
หลอกตัวเองกับความทรงจำเก่า ๆ ร่ำไป...
หลายครั้งที่เหงาจนร้องไห้....เมื่อความจริงต้องรับไว้..
คือเธอยังคงไกลห่างกัน...
......คงต้องเลือกที่จะลืมเธอให้ได้สักที...
รักตัวเองให้มากกว่านี้....ลืมความรักที่เคยเพ้อฝัน...
ทิ้งความทรงจำดีดี..ความรู้สึกที่มากกว่าผูกพัน...
แล้วเริ่มต้นใหม่แม้หัวใจยังไหวหวั่น...
กับตัวฉันที่ยืนตรงนี้เดียวดาย....



เรื่องราวในไดอารี่เก่า ๆ ที่เขียนไว้หลายปีก่อน


แปลกดีนะ พอกลับมาอ่านอีกครั้งนึง

ก็จำความรู้สึกในครั้งนั้นได้ชัดเจนเลยล่ะ

ทั้ง ๆ ที่ใครคนนั้นเปลี่ยนแฟนไปแล้วสองสามคน

และฉันเองก็มีใครบางคนเข้ามาดูแลความรู้สึกอยู่บ้างในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่าน

แม้ตอนนี้ฉันเองไม่มีใคร แม้ตอนนี้เค้าคงจะมีใครอีกหลาย ๆ ตามข่าวที่เพื่อน ๆ รายงานมา

แต่ถ้าถามกันจริง ๆ ว่าตอนนี้รู้สึกยังไง

ความทรงจำก็คือความทรงจำ

ทำให้คิดถึงได้...แต่ก็ไมได้ทำให้เจ็บทุกครั้งที่คิดถึงอีกต่อไป

อย่างนี้สินะที่เค้าเรียกว่า..เวลารักษาทุกอย่างได้...

^^

ใครที่กำลังเจ็บ เหนื่อย หนาว ท้อแท้

ขอให้อดทนและเชื่อเถอะว่า

เราจะผ่านมันไปได้และเวลาจะรักษาใจเราให้หายดี





Create Date : 12 สิงหาคม 2552
Last Update : 12 สิงหาคม 2552 19:59:25 น. 2 comments
Counter : 515 Pageviews.
Share

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: pet.sp วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:20:56:42 น.  

 
ขอให้เวลาพัดพาความเศร้าหายไปจากคุณจนหมดสิ้นเลยนะครับ


โดย: aodbu วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:1:22:32 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

ตามตะวัน <Follow the sun only>
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

[Add ตามตะวัน <Follow the sun only>'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com