**...เมื่อ...ต้อง...รอ...**
....ฉันนั่งมองเวลามาเป็นครั้งที่ยี่สิบหรือสามสิบแล้วก็ไม่รู้สำหรับวันนี้...
และหากนับการหันไปมองเวลาทุก ๆ ห้าหรือสิบนาทีของฉันในสามสี่วันที่ผ่านมานี่ ก็คงเป็นครั้งที่หลายร้อยแล้วล่ะมั้ง...
เวลาช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าสำหรับใครคนหนึ่งซึ่งกำลังรอคอยใครอีกคนหนึ่ง...
รอคอยให้เสียงโทรศัพท์ของเค้า...
รอคอยฟังเสียงของเค้า...
รอคอยฟังเค้าเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้ฟัง...
มันแย่จัง...ที่ได้แต่คิดว่าเมื่อไหร่เค้าจะจัดการกับโทรศัพท์ของเค้าสักที...
หรือมันยิ่งแย่ไปอีกที่คิดว่าหรือว่าเค้าจัดการกับโทรศัพท์ของเค้าแล้วแต่เค้าไม่อยากโทรมาหาเราอีกแล้ว
และมันยิ่งแย่ไปที่สุดเมื่อเราคิดว่าหรือว่าเค้าจะหายไปเฉย ๆ
มันทำให้เราต้องรีบดุตัวเองยกใหญ่...อะไรกันเนี่ย...ฟุ้งซ่านใหญ่แล้ว
นึกโมโหคนที่ทำให้รอ...รู้หรือเปล่าว่ารอทุกวัน...
อยากรู้จังเลย...ว่าจะใจร้ายให้รอกันไปถึงเมื่อไหร่...
อย่าให้ถึงคิวเราบ้างนะ....จะเล่นให้แสบเลย
Create Date : 02 กันยายน 2549 |
Last Update : 2 กันยายน 2549 22:23:53 น. |
|
4 comments
|
Counter : 382 Pageviews. |
|
|
|
ก็อาจช่วยทำให้เรารู้สึกดีขึ้นได้นะค่ะ
อย่างน้อย เราเองนั้นล่ะค่ะที่จะเป็นฝ่าย
ที่รู้สึกสบายใจด้วยตัวของเราเอง
อย่าคิดมากนะค่ะ