|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
16 เมษายน 2551 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ร้านเช่าหนังสือ ภาค 5
ตอนที่ 9 ไม่ไหวแล้ว เซ้งเป็ด
ได้เปิดร้านกันแล้วนะทุกคน เราได้ร้านหนังสือมาอยู่ในอุ้งมือเราแล้ว ฝันเป็นจริงสักที เราได้อยู่กับหนังสือที่เรารัก ทั้งวัน แถมยังได้เงินอีก อะไรมันจะดีขนาดนี้เนี่ย ดีใจจริงจริงๆ ลูกค้าที่มาแต่ละคนก็แสนจะน่ารัก ทะนุถนอมหนังสือเรายังกับหนังสือของเค้าเอง อะไรจะน่ารักขนาดนั้น มาเช่ากันมืดฟ้ามัวดินมากๆ หนังสือรึ ก้อไม่มีหายเลยแม้แต่เล่มเดียว ว้าวววว สุดยอดจริงๆ ได้เงินคุ้มเลย
ฮ่าๆๆๆ อยากจะหัวเราะเยาะไอ้คนที่บอกว่าทำร้านหนังสือ ไม่มีทางรวย จริงๆ สังเกตไหม ที่เขียนมันอยู่ในเครื่องหมายคำพูด แสดงว่า
อันนี้คือ สิ่งที่ร้านหนังสือทุกร้าน หวัง (หรือแทบจะบนบานศาลกล่าว เล่นไสยศาสตร์กันเลยทีเดียว) หรือง่ายๆ คือมันเป็นความฝัน แต่เมื่อตื่นมา พบความเป็นจริงแล้วมันตรงกันข้ามทุกอย่างเลย ฮือๆ ทำไม สวรรค์ ช่าง อยุติธรรมปานนี้ พ่อแม่ เราก็ส่งเสีย กตัญญูทุกอย่าง ไม่เคยโกงชาติ ( ภาษีก็จ่าย ไม่ได้กระทบใครนะ อิอิ แอบเหน็บ) แล้วทำไม ทำไม ถึง ได้แต่ส่งอุปสรรค และปัญหามาให้จอมยุทธ์อย่างเราแก้ด้วย ฮือๆ ร้องไห้ อีกที เรื่องแบบนี้แหละที่จะบั่นทอนกำลังใจของพวกเราชาวร้านหนังสือ เช่าให้หมดหวัง ท้อแท้ จนอยากผูกคอตาย (ใต้ต้นถั่วงอก) ให้มันรู้แล้วรู้ รอดไปจริง อันนี้ถ้าไปอ่านหนังสือธรรมะ ต้องว่ากันว่าเป็นเรื่องของกรรม เก่า แต่ถ้าพูดในมุมของประเทศชาติแล้ว (เป็นไง ดูยิ่งใหญ่ไหม) บ้าน เมืองเรา มันสอนคนกันมายังไงให้เอาเปรียบกันได้ทุกที่ ทุกโอกาส ( อยากจะร้องทุกข์กล่าวโทษ กระทรวงศึกษาธิการ หรือธรรมการเดิมจริงๆ สอนแต่ให้แย่งกันเป็นที่ 1 ไม่เคยสอนให้มีความรับผิดชอบหรือรู้บาปบุญ คุณโทษ มีแต่จะทำพวกโอเน็ต เอเน็ตอยู่นั่นแหละ ปัญญาสูงส่งจริงๆ ขอว่าหน่อย อิอิ หาโอกาสมานานแล้ว)
ที่เรากำลังพูดถึงนี่ คือเรื่องที่ทำให้ร้านหนังสือทุกร้านเซ็งเป็ดกันทั่วหน้า และก้อมีหลายๆ อย่างมากๆ มาแจกแจงกันดีกว่า ปัญหาเกี่ยวกับลูกค้า ปัญหาใหญ่สุดของพวกเราร้านหนังสือ มีตั้งแต่ดีสุดๆ แล้วก็แย่สุด ยังกับ อยู่คนละโลกหรือคนละสปีชีย์เลยหละ ลูกค้าที่ดีเนี่ย อยากจะเอาขึ้นหิ้งแล้วกราบเบญจาจุดธูปให้เลย (ลูกค้านะไม่ได้ศพ จะได้จุดธูป ล้อเล่นน่า) ลูกค้าที่ดี ก็คงเหมือนกันๆ ทุกนิยามใช่เปล่า รักหนังสือ ไม่เอาเปรียบ ทำตามเงื่อนไข และกติกาที่กำหนดไว้ตั้งแต่แรก มีติชม เพื่อปรับปรุงร้านบ้าง ข้าผู้น้อย ขอคารวะ ด้วยน้ำเปล่า 1 แก้ว (หมอที่ไหนไม่รู้เคยบอกไว้ว่า น้ำที่ดีที่สุดคือน้ำเปล่านะ น้ำผลไม้นี่ หมอคนเดิมบอกกินไปทำหยังอะไร ไม่มีประโยชน์ ฮ่าๆ ห้ามฟ้องด้วยนะ หมอคนนั้นบอก ไม่เกี่ยวกับเรา) ตรงกันข้ามกับลูกค้าที่ไม่ดี (อันจริงๆ ต้องเรียกว่า สันดอนเลวมาก) มี แยะมาก ขอเจียระไนหน่อยนะ ไม่ไหวแล้ว
พวกที่ 1 ยืมแล้วไม่คืน โทรไปไม่รับสาย ถึงรับก็รับปากว่าจะคืนแต่ไม่ เคยมา (ยังมีแสบกว่านี้อีก บอกว่าไม่มีเงินค่าปรับ ฮือๆ คนบ้า ถ้าไม่มีค่าปรับ แล้วแกทำไมไม่คืนตรงเวลาฟ่ะ เก็บไว้ให้ลูกหลานอ่านอีกเหรอ ฮือๆ)
วิธีแก้ไข ให้เอารายชื่อ บวกที่อยู่แล้ว ซื้อไปรษณียบัตรมาอีก 1 ปึก แล้วเขียนชื่อพวกนี้ พร้อมกับเขียนไปทวงเลย ถ้ายังไร้ผล ให้ขี่รถไปหาเลย ไม่น่าจะไกลมาก แล้วจดไว้ให้ดี อย่างให้กลับมายืมอีกนะ
พวกที่ 2 อันนี้ซีม่า ยังอาย พวกที่ตระเวนหาหนังสือดีๆ หายาก (รวมถึง เสียเงินน้อยด้วย) มากันแบบเนียน สมัครแล้วยืม ยืมแล้วหาย หายไปเลย แล้วอย่าเอาแต่เอามาคืนเลยนะ หน้ามันไม่เจออีกเลย แล้วทำไงหละ เรา ก็ต้องซื้อใหม่อ่ะดิ ตั้งแต่เปิดมา 6-7 เดือน หายไปแล้ว 100 เล่ม
วิธีแก้ คือ เก็บหลักฐานอะไรก็ได้ไว้ เช่นบัตรประชาชน บัตรนักเรียน ( บัตรเช่าวีดีโอ ไม่เอา บอกแล้วไม่เอาไง) แค่สองอันนี้ก็เล่นเอากลุ้มใจ ไม่มี ล ลิงได้เลยอ่ะ อันนี้ต้องจำไว้ด้วย ว่ามันจะมีทั้งได้และเสีย ได้คือ กันได้ระดับหนึ่ง เสียคือ บางคน (ลูกค้าที่ดี) บอกเรื่องมาก เฮ้ย ทำไง ดีฟ่ะ เนี่ย จะทำดีไหม ทำดีหรือเปล่า จะทำดีไหม ทำดีหรือเปล่า (ร้องให้ เป็นชิงร้อยชิงล้านด้วย เร็วๆ บอกให้ร้อง เดี่ยวเหอะ)
พวกที่ 3 ทำลายหนังสือ ทำยังกับชาติก่อนเป็นปลวก แมลงหรือมอดไม้อะไรพวกนี้ ของดีแค่ไหน ไปอยู่มือพี่แกเป็นแหลกลาญ สงสัย ไม่ได้อ่านอย่างเดียว จะเอาไปทำการฝีมือด้วย กลับมาเลยยับเยินทุกที (จำไว้ อือ อุตส่าห์เอาหนังสือที่มารักมาให้แบ่งกันอ่าน ยังทำยังนี้อีก) ทีของตัวเองที่ซื้อนะ เพื่อนทำยับ ทำยังกับว่าจะฆ่าเพื่อน แต่เป็นของคนอื่น เนี่ยโอโห้ เต็มที่เหลือเกินนะ
วิธีแก้ เย็บ ใส่ปกให้ดี ไว้ก่อนเลย อันนี้ป้องกันได้เยอะมากๆ แล้วค่อย บอกพี่แกไปให้อย่างนุ่มนวลว่า พี่ๆ หนังสือนะ มีไว้อ่าน ไม่ต้องรุนแรง ก็ได้ อ่านได้เหมือนกัน จริงมั๊ย
พวกที่ 4 ทำยังร้านเป็นบ้าน มาอยู่ที 2 ชั่วโมง ยืมเล่มเดียว แต่อ่านไป 20 เล่ม เห็นใจกันบ้างสิจ๊ะ ของเช่านะ ถ้าอยากอ่านฟรี ขอแนะนำห้องสมุด อ่านฟรีได้ตามใจ แต่ร้านหนังสือเช่า อย่าทำอย่างนี้เลย สัก 2-3 เล่มพอ ทำใจ แต่อ่านกันเป็นล่ำเป็นสัน เป็นอุตสาหกรรมในครัวเรือนอย่างนี้ไม่ ไหวนะ ถือว่าขอร้องหละ อย่าทำเลยนะ เข้าใจอ่ะนะ แต่อย่าให้มันน่าเกลียด ขอร้อง คุณแม่ไม่ขอร้อง แต่เจ้าของร้านของร้องแทนได้ไหมหละ (ห้ามบอกให้ร้องสิ อันนี้เชยมาก)
วิธีแก้ บอกด้วยความนุ่มนวลว่า ลูกค้าที่เคารพจ้า เช่าไปเถอะจ้า ลูกค้า ได้ ร้านก้อได้นะ จะอ่านเล่มแรกไม่ว่าเลย แต่อ่านหลายเล่ม เนี่ย ทำใจ บ่อได้ บ่อได้มั่กๆ
เห็นมั๊ย ว่าร้านหนังสือมีเรื่องเฉพาะลูกค้าให้เซ็งเป็ดแค่ไหน นี่เฉพาะลูกค้านะ ไม่รวมที่เราไปเป็นลูกค้าซื้อหนังสือที่ร้านอื่นๆ อีก แหม ยังกับไปขอ ทานมันมั่งอ่ะ แย่จริงๆ ไม่อยากจะเชื่อเลย ทำไมชีวิต ฟ้าถึงลิขิตแบบนี้ สำหรับพวกร้านที่เราไปซื้อหนังสือ ไม่เอา ไม่เล่า เพราะไม่เกี่ยวกับเรา แค่อยากให้ทุกคนเตรียมตัวให้เต็มที่ก่อนจะไปซื้อ ถ้าเค้ามีระบบ หรือวิธี ช่วยเหลืออะไรก็พยายามใช้เข้าไป ไม่ว่าจะส่ง fax ชื่อหนังสือก็ส่งไปก่อนก้อได้นะ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปหา (อย่าหวังว่ามันจะหาให้ จะหาให้ เฉพาะส่ง fax เท่านั้น) หรือ ราคาที่ต้องต่อกันจนเหงือกแห้ง ขออีกสัก 5% ได้ไหม นึกว่าช่วยเหลือลูกหลาน (แต่มัน อุ๊บส์ เค้าไม่ให้อ่ะ แย่จัง) เสียทุนไปพอสมควร อันนี้ ถ้าจะให้ดี ให้หาร้านประจำ แล้วทำเป็นเรื่องเป็นราว หมายถึง ผูกติดกับเค้าไป จนกว่าจะหาร้านใหม่ (ลดเยอะกว่า) ได้นะ
เรื่อง เซ็งเป็ด สำหรับร้านหนังสือหลักๆ คงมีแค่ 2 เรื่องนี้เท่านั้นแหละ ส่วนเรื่องอื่นก็ว่ากันไปตามสภาพปัจจัยของแต่ละคนนะ อันนี้พูดเฉพาะ ร้านที่เป็นร้านหนังสือเช่าเพียวๆ ไม่เป็นแบบกึ่งหรือขายพ่วงกาแฟ หรือ นมอะไรพวกนี้นะจ๊ะ จบตอนเกือบสุดท้ายแล้ว (เย้ เย้)
ตอนที่ 10 เอาวะ อย่างน้อยก็เป็นเถ้าแก่หละว้า - - ปลอบใจตัวเอง (ตอนสุดท้าย)
เมื่อทุกท่านอ่านมาถึงตอนสุดท้าย ท้ายสุดนี่แล้ว เราคนเขียนเอง ก็ขอบ คุณจากใจจริง สำหรับทุกคนที่กรุณาอ่าน แล้วเข้ามา comment และให้กำลังใจเรา คงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้วแหละ ขอโทษด้วยสำหรับการพาดพิง และคำที่ไม่เหมาะสม (ไม่มีเจตนา อยากจะแค่ให้หนุกๆ พี่พานไม่โกรธนะ) กระทู้นี้ น่าจะได้ประโยชน์บ้างนะ (ถ้าเป็นภาษารายงานก็ต้อง บอกว่า หวังว่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย - - ประมาณนี้) สำหรับทุก คนที่มีความฝัน เราจะบอกว่ายังไงดีหละ อย่าทิ้งความฝันนะ แต่อย่า ปล่อยปละละเลยมันหละ ไม่งั้น มันจะลอยห่างไปทุกที ทุกที ค่อยๆ ทำ ค่อยๆ ก่อให้มันเป็นรูปเป็นร่าง แล้วทำความฝันให้มันเป็นจริง เราทุกคน เกิดมาก็เท่ากัน เวลาตายก้อไปแต่ตัวเหมือนกันใช่ป่ะ ก่อนตายไปก็น่า จะทำให้อะไรให้มันลือลั่นไว้สักหน่อย (ไม่ต้องไปกู้ชาติ หรือ ช่วยโลก อะไรหรอก) แค่ทำความฝันที่อย่างน้อยก็มีเราภูมิใจใช่ป่ะหล่ะ ฝันใกล้ๆ ไปช้า (หนุ่มเมืองจันทร์ ว่าไว้) หรือฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึง มันก็อีหรอบ เดียวกัน (ให้ไปให้ถึงฝันจริงๆ นะ) อย่าท้อแท้ อย่าสิ้นหวัง และอย่าหมดกำลังใจ อะไรๆ ก้อไม่สำคัญไปกว่ากำลังใจ (อ้อ อีกอย่าง อย่าลืม คนข้างหลังเราด้วยนะ พ่อแม่ พี่น้อง แฟน เพื่อนๆ พวกนี้แหละ ทำให้เรามีตัวตน ในโลกอันกว้างใหญ่ใบนี้)
ขอบคุณทุกคนที่รักที่จะมีความฝัน อย่างน้อย ก็มีแต่เราที่เห็น
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาร่วมแบ่งปันความฝัน ให้คนอื่นเห็น
ขอบคุณทุกคนที่รักและเข้าใจในสิ่งที่เราเป็น
และขอบคุณทุกคนที่มีความฝันไม่ว่างเว้น ทุกลมหายใจ
แล้วทุกความฝัน ก็ทำให้โลกนี้หมุนไป
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจ แล้วเจอกันใหม่นะจ๊ะ
.....................................................................
ที่มา //www.pantip.com/cafe/silom/topic/B6480923/B6480923.html
Create Date : 16 เมษายน 2551 |
|
9 comments |
Last Update : 16 เมษายน 2551 14:41:34 น. |
Counter : 1111 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: พาย IP: 124.120.175.129 28 เมษายน 2551 11:52:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: จ๋า IP: 124.120.96.199 1 พฤษภาคม 2551 13:06:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: tarap IP: 203.113.115.115 5 มิถุนายน 2551 11:04:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: war IP: 125.24.237.235 4 สิงหาคม 2551 22:57:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: Silmeria IP: 58.9.96.234 25 สิงหาคม 2551 16:13:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: catji IP: 58.8.152.6 7 ตุลาคม 2551 18:21:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: แคท IP: 58.8.152.6 7 ตุลาคม 2551 18:53:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: o&m IP: 118.173.25.164 15 มกราคม 2553 11:57:48 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|