|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
28 มิถุนายน 2551 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
พระเอกมาแล้ว.....สินค้าตัวใหม่
หลังจากนั่งขายสินค้ากิ๊ฟช้อปที่ร้าน ทำให้รู้ว่า ยอดขายไม่งามแฮะ.!!!! แล้วจะเอาอะไรกินหล่ะเนี่ย เมื่อตอนยังไม่เปิดร้าน ชอบไปมาก ไม่เคยกลับมามือเปล่าสักครั้ง กลักไม้ขีด ปิดโปสเตอร์หนัง กลักละ 30 บาท ยังขนมาเป็น 10 นี่ไง...บ้าขนานแท้เลย
พอมันไม่เวิร์ก เลยหันกลับมามองสินค้าว่า จะพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสได้ไง สินค้าที่ซื้อมาแล้ว พอจะแปรรูปอะไรได้บ้าง ต่างหูนี่ถ้าเลือกไม่ดี บางที 2 ข้างจะไม่เหมือนกันนะ เลยสอยมาแก้ซะ เอาไปทำสายคล้องโทรศัพท์โน่นเลย ( เมื่อ 3-4 ปีก่อนนี่กำลังบูมเลย ) ทีแรกก็ขอแบ่งซื้อสายคล้องจากร้านขายนั่นแหละ โหดมาก เส้นละ 1 บาท แรกๆไม่กล้าซื้อเยอะ เลยลองมา 10 - 20 เส้น เอาจี้เก่าๆ แกะมาใส่สายคล้องดูสิ เออ...เข้าท่าเหมือนกันนะ ทำไมทำมา ก็สนุกดี ไม่น่าเชื่อว่าคนสมาธิสั้น จะนั่งทำงานแบบนี้ได้ครั้งละเป็นชั่วโมง
อุปกรณ์ เริ่มจาก.....กรรไกรตัดหนังที่ไม่คมแล้ว ของคุณแม่นั่นแหละ ทำครั้งแรกไม่กี่อัน ไปนั่งขายตลาดนัด ( ได้ล๊อคของเพื่อนมาพอดี ) ขายเส้นละ 20 บาท ไม่น่าเชื่อว่าจะขายได้ ขายดีด้วย วันหลังเกิดความมั่นใจ เลยเดินหาซื้อสายคล้องแบบเป็นมัดๆละ 100 เส้น ตกมัดละ 30 บาทเอง แล้วก็เพิ่มอุปกรณ์เสริม คือ กระดิ่ง กับ ห่วง ( หาซื้อได้ตามร้านขายพวงกุญแจ เค้าแบ่งขายให้ เพราะเราไม่ใช้เยอะ ทีละ 20 บาท ก็ใช้เป็นเดือนแล้ว ) นอกนั้นก็ไปหาซื้อพวงกุญแจรูปการ์ตูน มาแกะออกเอาใส่สายโทรศัพท์ด้วย ช่วงนั้นมี นารูโตะ ชินจัง อุลตร้าแมน ไอ้มดแดง โดเรมอนตัวใหญ่นะ พวกการ์ตูนนี่ขายราคาเดียว คือ 39 บาท ( รู้สึกว่าตัวเองโหดมาก ) พวงกุญแจพวกนี้ตก 7 - 10 บาทต่ออัน ยังไงก็กำไร หัวพวงกุญแจก็แกะออก ไว้คิดทำอย่างอื่นต่อไป ( ตอนหลังมีคนมาขอซื้อเป็น 100 เลยไม่ต้องทำอะไรกับมันแล้ว )
ขายไปขายมา ของเหลือใช้อะไร เอามาทำได้หมด พวกป้ายเสื้อ การ์ดเล็กๆเอาไปเคลือบก็ทำได้ พวกคริสตัลไม่ทำค่ะ ร้อยไม่เป็น เน้นแกะห่วงอย่างเดียว ชอบที่สุด คือ ต่างหู ( มันสวยมาอยู่แล้ว ) ราคามีแบบปะปนกัน ถูกสุด คู่ละ 5 บาท แพงสุดคู่ละ 10 บาท แกะมา 2 ข้าง ได้ข้างละ 20 บาท ราคาดีกว่าขายเป็นต่างหูซะอีก วันที่ขายดี ได้หลายร้อยเหมือนกันนะ คนแย่งกันซื้อเลย เพราะเป็นของใหม่ค่ะ ตอนนั้นมีงานโรงเรียน เค้ามาเชิญไปออกร้านด้วย แต่ดันเป็นพวกเทคนิค เลยไม่ไปดีกว่า ( กลัวค่ะ คำเดียวเลย ) ช่วงหลังยังได้มีโอกาสแนะนำร้านต่างหูเลย ว่าเอามาทำสายคล้องสิ ขายได้ราคาดีนะคะ พอเค้าเอามาทำ ก็ขึ้นราคา ( ฮือๆ ) เป็นชิ้นละ 10 บาท เอากะเค้าสิ ไม่เป็นไร เราต้องหาสินค้าใหม่ๆเสมอ พอทำนานๆไปก็ลงทุนซื้อคีมปากเล็ก มาอีก 1 อัน ได้ตังค์มาคุ้มแล้วง่ะ ลงทุนหน่อย นอกจากความสามารถในการแกะต่างหูแล้ว ยังลามมาถึงสร้อยข้อมือ สร้อยคอด้วย อันไหนขายไม่ได้ มาคุยกันหน่อยเป็นไง
ช่วงหลังเดินหาแต่ของจิ๋วมาทำ มันน่ารักดี พวกพวงกุญแจแนวเข่งติ๋มซำก็น่ารัก อันนั้นเป็นความภาคภูมิใจเลย เสียดายเราไม่ได้ทำเยอะ ( เลยไม่มีรูปมาให้ดูค่ะ ) อย่างต่างหูก็ไม่ค่อยซื้อซ้ำกันค่ะ 1 โหลเอาแบบหลากหลายเลย เป็นข้อดีของคนซื้อ ใช้ยังไงก็ไม่ซ้ำกันกลาดเกลื่อน แต่เป็นข้อเสียคือ หมดแล้วหมดเลย เป็นโรคกลัวของค้างสต๊อคด้วยค่ะ เลยไม่ค่อยอยากเอาแบบเดิมๆมาขายอีก นอกจากตุ๊กตานี่ ขายได้ตลอด ( แอบบ่นนิดนึง นารูโตะนะ พอขายดี ไปซื้ออีกทีก็ขึ้นราคา ) ต่างหูช่วงนั้นเป็นแนวแขก ระย้าได้ใจมาก สีสันก็สดใส เป็นดินปั้นก็มี แบบตัวอักษรก็ขายดี แล้วจี้แบบเรืองแสงก็ใช้ได้นะ ถึงราคาจะสูงไปหน่อย ขายอันละ 39 เหมือนกัน ลูกค้าก็ให้การตอบรับดีค่ะ
แผนส่งเสริมการขายก็เพิ่มแพ็คเกจสวยๆ มีทั้งแบบกล่องเล็กๆใส่ และถุงที่มีกระดาษเล็กๆข้างหลังด้วย ( ให้สมกับ 20 บาทไง ) จากนั้นก็ทำแคตตาลอก ไปเสนอร้านโทรศัพท์มือถือค่ะ ไปร้านที่เป็นคนรู้จัก เค้าก็ช่วยซื้อไว้ทีละนิดละหน่อย ( เสียดายทำ file รูปหายไปแล้ว รูปที่ลงก็ไม่ใช่สินค้าที่ร้านค่ะ แต่เป็นแบบที่เลือกแล้ว ว่าใกล้เคียงกัน ) ที่ยังไม่ได้ลงทางเนทเพราะสินค้าไม่มีสต๊อคค่ะ มีแบบละไม่เกิน 3 ชิ้นนะคะที่ร้าน เน้นความหลากหลายเข้าว่า เลยกลายเป็นข้อเสียไป
หลังจากขายนานเป็นเดือน ก็เริ่มถึงเวลาขาลงแล้วสิ เอ..ของเริ่มล้นตลาดแล้วแฮะ ร้านรวงอื่นก็เอามาขายแข่งเยอะแยะ ราคาก็ตกต่ำกันจนติดดิน เดี๋ยวนี้ พวกสายคล้องส่งกันที่ 5 บาทเอง มาขาย 10 บาท ยังดี เราไม่ได้ตุนของเยอะ เลยไม่เจ็บตัวอย่างที่คิด ทำต่อไปท่าจะไม่รุ่ง ต้องหาสินค้าใหม่ซะแล้ว ของที่เหลือไม่เป็นไร ค่อยๆหาทางออก ทำเป็นสินค้าพิเศษอีกสิ แบบที่หายาก และไม่เหมือนใคร ( เก็บไว้ก่อน )
และแล้วก็มาถึงทางตันจนได้ แล้วมาติดตามกันต่านะคะ ว่าหลังประตูที่หาเจอ จะเจอกับสินค้าตัวไหนอีก
ป.ล.ขอบคุณที่มาติดตามกันนะคะ
..........................................................................
ทางที่เลือกเดิน...............อาจไม่เหมือนใคร แต่ฉันก็ภูมิใจในสิ่งที่ฉันเป็น
Create Date : 28 มิถุนายน 2551 |
Last Update : 28 มิถุนายน 2551 17:53:07 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1480 Pageviews. |
|
|
|
โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:18:34:06 น. |
|
|
|
โดย: หนูปูน วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:18:40:49 น. |
|
|
|
โดย: KhunPa_Pui วันที่: 4 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:09:18 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ถ้าทำตามคนอื่นตลอดเวลา ยังเก่งเราก็เป็นได้แค่ที่สอง
เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ