|
๐๐..... ปริศนามาตา บทที่ 47 .....๐๐
บทที่ 47
ปิกอัพ~ปิกอัพมือแปด~ขับไป~เสียงดังออดแอด~... เสียงดังจากวิทยุติดรถที่ยังอุตส่าห์ใช้การได้
ผมขับรถปิกอัพมือเจ็ดได้มั้ง ปะเลงๆ เข้าถนนแดง..ผมตัดสินใจซื้อปิกอัพเฒ่าคันนี้มาเพราะจำเป็นต้องใช้ เคยลองขับมิตซูออโต้ของดี้มาบ้างจึงพอทรงตัวได้ แต่เกียร์ธรรมดานี่เอาเรื่องเหมือนกัน..ถามคนขายเรื่องระบบเกียร์ 1, 2, 3, 4, 5, เกียร์ว่าง เกียร์ถอยหลัง เพิ่มที่เหยียบอีกอันหนึ่งนอกจากคันแร่งและเบรก คือคลัส..ลองขับสักครึ่งชั่วโมงก็ออกถนนตรงมาบ้านน้ำต้น เล่นเอาเหงื่อแตกพลักตลอดทาง..อย่าบอกใครล่ะ..ไอ้เด่นยังไม่มีใบขับขี่เลย
หลังกระบะผุๆ นั้นบรรทุกสัมภาระสำหรับการค้างแรมกลางป่าเท่าที่จะหาซื้อได้ เย็นนี้ คืนนี้ผมคงไม่หนาวตายแน่..รถตกหลุมเล็กๆ หรือย่ำไปบนก้อนหินแต่ละที ประตูรถคล่อกแคลกเหมือนจะหลุดออก งี้แหละสมกับไอ้เด่นคนเฝ้าที่
ปิกอัพ~ปิกอัพมือแปด~ขับไป~เสียงดังออดแอด~.. อ๊ะ! มาอีกละเพลงนี้..ใครเยาะเย้ยวะ!..ผมเอื้อมมือกดปุ่มปิดวิทยุทันที..จะบ้าแล้วมั้ง?..มีอารมณ์กับวิทยุก็ได้
ถึงจะทุลักทุเลอย่างไรผมก็ขับรถเข้าที่ด้วยความภาคภูมิใจ แสงสีส้มของดวงอาทิตย์ส่องลอดใบไม้ลงมาเป็นดวงบนพื้นดิน ลมเย็นพัดมาจากเวิ้งแม่ปิงผ่านผาดินต้องใบหน้า ผมสูดอากาศสดชื่นเข้าเต็มปอด..ชีวิตไอ้เด่นจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ!
ชั่งใจว่าจะนำรถลุยลงไปด้านล่างริมหาดดีไหม..เฮ้ย! รถแกไม่ใช่โฟว์วีลออฟโรดนะเว้ย..ผมฉุกคิด ขาลงคงลงได้ แต่คงต้องจอดถาวรอยู่ริมหาดแน่
ตัดสินใจจอดรถใต้ร่มไม้ใหญ่ริมผาดิน หยิบอุปกรณ์เดินป่าทั้งหลายลงจากกระบะหลัง เริ่มกางเต็นท์เป็นอันดับแรก เสียงตอกลิ่มดังลั่นคุ้งน้ำและราวป่า กระต่าย กระรอกตกใจวิ่งฟลุ๊ปหายไป ถ้าอยู่เฉยๆ ไม่วิ่งคงไม่มีใครรู้ว่าเจ้าอยู่ตรงไหน วิ่งซะอย่างนั้น..ถ้าชั้นเป็นพวกล่าสัตว์เจ้าเสร็จแน่..ได้บทเรียนว่าเมื่อมีภัยใกล้ตัว ให้นิ่งตรึกตรองอย่าตกใจวู่วามจะปลอดภัยกว่า..ต้องจดจำ
ผมก่อกองไฟ จุดตะเกียงเจ้าพายุ ติดเตาแกสปิกนิคปรุงอาหารง่ายๆ ทอดไข่ อุ่นแกงที่ซื้อติดมาด้วยกับข้าวสวย...ค่อยล้างถ้วยชามหม้อกระทะพรุ่งนี้เช้าเพราะต้องลงไปล้างข้างล่างริมน้ำปิง แต่มีน้ำแกลลอนใหญ่ไว้ล้างปากล้างมือ ทำความสะอาดร่างกายแบบย่อส่วน
ก่อนจะล้มตัวลงนอนผมวางพี่ตุ๊กตาวูดูไว้สองข้างหมอนเพื่อความปลอดภัย..ไม่นึกว่าพี่ทั้งสองจะทำอะไรมากกว่านั้น
จะว่าไปวันนี้ผมไม่เหนื่อยเท่าวันก่อนๆ..ตั้งแต่เช้าผมหมดเวลาไปกับการวางแผนและช้อปปิ้ง ถึงแม้จะไม่ได้ช้อปในห้างหรูเย็นสบายก็ตาม เดินเลือกซื้อรถ อุปกรณ์ตั้งแค้มป์ หัดขับรถและตะลุยกลับที่..คิดไปๆ ความเหนื่อยล้าเริ่มเข้าครอบงำ เปลือกตาหรี่ลง หรี่ลง..ก่อนจะผล็อยหลับ ผมได้ยินเสียงเหมือนอะไรเคลื่อนไหวอยู่นอกเต็นท์ เสียงตึกตัก ปึกปัก เสียงเหมือนคนเดินไปเดินมา...
ธรรมชาติของการขับถ่ายปลุกผมแต่เช้า ผมออกจากเต็นท์เปิดก๊อกน้ำอุ่นบรรเทาทุกข์..ขณะกำลังยืนมองธรรมชาติยามเช้าของแนวป่า ผมต้องสะดุ้งด้วยความแปลกใจ เก็บก๊อกเข้าที่เข้าทางรีบมุดเข้าเต็นท์
สักพักพอตั้งสติได้ผมค่อยแง้มประตูเต็นท์ออกดู..สิ่งที่ผมเห็นเมื่อครู่ยังอยู่ ผมไม่ได้ตาฝาดหรือคิดไปเอง..หลังพุ่มไม้ที่เหมือนฉากกั้นจากถนน หันหน้าออกหน้าผาดิน กระท่อมหลังเล็กๆ ตั้งอยู่ มันทำด้วยไม้และไม้ไผ่ หลังคามุงหญ้าฟาง มีชานไม้หน้ากระท่อมซึ่งถูกยกสูงจากพื้น พร้อมบันไดสองขั้น..มันมาตั้งอยู่ได้อย่างไร เมื่อวานยังไม่เห็นมี ผมทำใจกล้าออกจากเต็นท์เดินเข้าไปดูใกล้ๆ
กลิ่นฟางกลิ่นไม้ไผ่ลอยเข้าจมูก ผมก้าวขึ้นบันไดไม้เข้าไปในกระท่อม ห้องสี่เหลี่ยมนั้นกว้างขวางพอเป็นห้องนอนและที่ทำงานได้ในตัว ผมดันบานหน้าต่างออกใช้ไม้ค้ำยันไม่ให้หล่นลงมา มองออกไปในป่าห่างจากกระท่อมทางด้านใต้ลม มีห้องเล็กๆ ตั้งอยู่ มีหลังคามีประตูพร้อม คงไม่ใช่อะไรนอกจากห้องส้วม..ใครนะช่างรอบคอบจัดทำให้ผม..
กระท่อมนี้คงไม่ได้เกิดจากฝีมือคนธรรมดา..เพียงคืนเดียวอย่างเงียบเชียบ! ใครล่ะ! จะทำอย่างนี้ได้.. คุณเด่นหรือบ๊วย..คงเป็นไปไม่ได้ คุณเด่นอยู่ไกลถึงกรุงเทพฯ ไร้พลังอำนาจใดๆ บ๊วยก็เด็กเกินกว่าจะรอบรู้และห่วงใยผมขนาดนี้..ใครนะ?
กรุ๊กกริ๊ก! เสียงดังลอดออกมาจากเต็นท์
พี่ตุ๊กตา!.. ผมลงจากกระท่อมตรงเข้าไปในเต็นท์ พี่ตุ๊กตาวูดูนั่นเอง
ผมหยิบพี่ตุ๊กตาทั้งสองออกมาอุ้ม นึกขึ้นได้ว่าพี่ตุ๊กตานี้เป็นสิทธิ์ของโซบ๊อป..อำนาจของโซบ๊อปอย่างหนึ่งคือการเรียกซอมบี้ขึ้นจากหลุมมาใช้งาน ตำแหน่งโซบ๊อปตอนนี้ว่างอยู่ไร้การครอบครอง พี่ตุ๊กตาคงลองใช้อำนาจนั้นเรียกร่างที่ถูกฝังอยู่ในป่าแหง้วเยื้องกับที่ของผมออกมาช่วยกันสร้างกระท่อม ( ที่ผมได้ยินเสียงคนเดินเมื่อคืนนี้ไง ) กระท่อมหลังนี้ถูกสร้างโดยซอมบี้ คนที่ตายไปแล้ว..โอ..ผมจะกล้าเข้าไปอยู่มั้ยเนี่ย!
กรุ๊กกริ๊ก.. ผมรู้สึกเหมือนมีใครบอกให้ขนของขึ้นไปไว้บนกระท่อม ทุกอย่างเบาหวิวยกง่าย แทบไม่ต้องออกแรง..เต็นท์ยุบลงดื้อๆ ผมแค่ก้มลงหยิบมันก็ม้วนพับเรียบร้อยพร้อมให้ขนไปเก็บ ครู่เดียวก็ไม่มีอะไรเหลือตรงที่ผมกางเต็นท์เมื่อคืน แม้แต่เถ้ากองไฟ..ผมไม่ประหลาดใจอะไรอีกแล้ว..ขนาดกระท่อมทั้งหลังยังโผล่มาได้ นับประสาอะไรกับเรื่องจิ๋วๆ งี้
ผมเพิ่งสังเกตว่ามีโอ่งน้ำสองใบไว้ให้ด้วย ที่ชานเรือนยังมีใบเล็กๆ อีกใบสำหรับใส่น้ำดื่ม..ลำพังผมคนเดียวกระท่อมหลังน้อยนี้ก็อยู่ได้แล้ว แต่สำหรับคุณเด่นและอะไรๆ ที่จะตามมาอีกในเวลาข้างหน้าคงไม่พอแน่
ผมคว้าหม้อกระทะถ้วยชามที่ทำสกปรกไว้เมื่อคืนรวบรวมใส่กระป๋องผูกรถถีบเฒ่าขับป๋องแป๋งลงจากผาดิน..ขณะกำลังบีบเบรก บังคับแฮนด์ ประคองรถให้อยู่บนถนนผมรู้สึกมีความสุขที่สุด เริ่มรู้จักและเข้าใจว่าชีวิตผมเป็นของธรรมชาติและคนอื่นมากกว่าตัวเอง มันคือความสุขที่ไม่ได้เกิดจากการเป็นเจ้าของ หากแต่เกิดจากความว่างเปล่าไม่มีตัวตน ถ้าผมจะหายไปจากโลกนี้ เดี๋ยวนี้ ผมก็ไม่เสียดายอะไร พอแล้ว ผมมีความสุขแล้ว แค่นี้จริงๆ...
มัวแต่มีความสุขกับถนนวิบาก..ผมลิ่วลงแม่ปิงพร้อมรถถีบเฒ่าอย่างไม่รู้ตัว
โครม! ตูม!..
ฮะ ฮะ ฮะ เอิ๊ก เอิ๊ก.. เสียงหัวเราะอยู่ริมตลิ่ง
ใครวะ?.. ผมไม่มีโอกาสมองหาเจ้าของสียงเพราะต้องรีบคว้าหม้อไหที่กำลังจะลอยไปตามน้ำ..หันมาอีกทีไม่เห็นมีใครอยู่ตรงนั้น
ไหนๆ ก็เปียกแล้ว เมื่อล้างถ้วยชามเสร็จผมจึงอาบน้ำซะเลย แก้ผ้าอาบมันตรงนั้นแหละ คงไม่มีใครเห็นนอกจากเจ้าของเสียงหัวเราะ ดีเสียอีกจะได้โผล่ออกมาวิจารณ์ (ชม) ความหล่อของผม..
เงียบ!..มีแต่ความเงียบและเสียงจุ๋งจิ๋งของสายน้ำ ผมบิดเสื้อผ้าจนหมาดแล้วกลับใส่เข้าไปใหม่ รวบรวมหม้อกระทะใส่กระป๋อง โก่งตัวโยกรถขึ้นบนผาดิน
Create Date : 24 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 24 ตุลาคม 2551 23:00:57 น. |
|
10 comments
|
Counter : 1129 Pageviews. |
|
|
|
โดย: พริกดิบ (พริกดิบ ) วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:21:10:47 น. |
|
|
|
โดย: รัลดา IP: 203.158.4.152 วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:21:26:49 น. |
|
|
|
โดย: น้ำค้าง IP: 124.120.34.236 วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:22:13:55 น. |
|
|
|
โดย: 2in1 IP: 124.121.147.137 วันที่: 25 ตุลาคม 2551 เวลา:8:36:42 น. |
|
|
|
โดย: 2in1 IP: 124.121.154.25 วันที่: 25 ตุลาคม 2551 เวลา:9:17:37 น. |
|
|
|
โดย: sandhurst IP: 58.136.48.201 วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:15:32:40 น. |
|
|
|
โดย: น้ำค้าง IP: 124.120.36.109 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:04:28 น. |
|
|
|
โดย: sandhurst IP: 58.136.48.101 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:18:45 น. |
|
|
|
โดย: sandhurst IP: 58.136.49.117 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:26:12 น. |
|
|
|
โดย: น้ำค้าง IP: 124.122.128.65 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:54:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|