|
๐๐..... ปริศนามาตา บทที่ 1 .....๐๐
..... ปริศนามาตา .....
บทที่ 1
ไอ้สวย หมาลูกผสมขนยาวสวยสมชื่อเดินผ่านหน้าร้านเข้าไปในซอยเช่นทุกวัน มันชำเลืองตามองมาอย่างมีไมตรี
เคยสงสัยและคุยกันว่าเป็นหมามีเจ้าของหรือไม่ ลักษณะท่าทางไม่ใช่หมาจรจัดทั่วไป เห็นมันเข้าออกอยู่เสมอ ข้างในซอยเป็นร้านค้าคงมีเศษอาหารให้กิน
ร้านเราเป็นร้านจิปาถะ ขายทั้งดอกไม้ กาแฟ และเป็นแกลลอรี่เล็กๆ ตามหุ้นส่วนของหลายคน..ก็ไม่เชิงหุ้นส่วนอะไร เพียงแต่ชวนกันเข้าหุ้นทำงานตามความสามารถของแต่ละคน
ผมถนัดเขียนรูปจึงแบ่งพื้นที่ส่วนหนึ่งนั่งเขียนรูปและวางจำหน่าย มีทั้งรูปดิบๆ ที่ยังไม่ได้รับการตกแต่งเข้ากรอบและที่เข้ากรอบแล้ว แต่ที่ขายได้ส่วนมากเป็นรูปดิบๆ ที่ว่า บางภาพยังวาดไม่เสร็จเพราะผมเบื่อ วางทิ้งไว้เฉยๆ กลับขายได้ ขายดีเสียด้วย จึงเป็นข้ออ้างให้ผมทำอะไรไม่สำเร็จ ครึ่งๆ กลางๆ ซะงั้น
ขออวดว่าร้านเราน่ารักมาก มันเป็นไฟแรกที่กำลังลุกโชนเปลวไฟจึงสวยงามยังไม่มีเถ้าถ่านและขี้เขม่าปรากฏให้เห็น..ก็เพิ่งเริ่มกิจการ อะไรๆ ดูสวยงามสะอาดเอี่ยมไปหมด สินค้ามากมายเต็มร้านทั้งที่ยอดขายไม่ดีเท่าไหร่ กำลังเริ่มกำลังสร้างภาพพจน์ เอาน่า..เท่าไหร่เท่ากัน
เพื่อนสาวคนหนึ่งทำขนมเก่ง เธอตั้งเตาอบเล็กๆ ไว้ด้านหนึ่ง ขยันอบขนม ตกแต่งน่ารักน่ากินโดยมีผมเป็นคนช่วยออกแบบ กลิ่นเค้กกลิ่นกาแฟหอมฟุ้งทั้งร้าน..จนเมื่อผมเปิดกล่องอุปกรณ์สีเท่านั้นแหละ ได้เรื่อง..กลิ่นน้ำมันสนตีกับกลิ่นเค้ก เสียงบ่นและเสียงขอความเห็นใจโต้กันไปมา..สรุปด้วยการเปิดประตูร้านให้กลิ่นทั้งมวลจางลงหรือไม่ก็ผมซะเองที่ปิดกล่องเครื่องมือ..ผู้ชายก็งี้ เสียเปรียบวันยังค่ำ
อีกมุมหนึ่งที่สงบเสงี่ยมคือมุมจัดดอกไม้ เธอเงียบเฉยในโลกส่วนตัวกับดอกไม้เพื่อนๆ ของเธอ ดอกไม้ของเธอสวยเศร้าไม่ฉูดฉาด ดูคลาสสิค
ทั้งสามกิจการพึ่งพาอาศัยกัน ขนมนำดอกไม้ไปวางตบแต่ง อาศัยศิลปะเพิ่มไอเดีย ผมและแม่ดอกไม้เศร้าอาศัยขนมที่ขายไม่หมดรับประทาน..แต่บ่อยๆ เข้าก็เบื่อเหมือนกันนะ
เด่นๆ ช่วยเราต่อดอกไม้หน่อย มีออเดอร์พวงหรีดตั้งเก้าพวงแน่ะกลัวทำไม่ทัน.. แม่ช่างดอกไม้เขย่าไหล่ผม เวลาทำงานผมชอบใส่หูฟังเพลงกล่อมอารมณ์ ไม่ยากหรอก มาสิจะสอนให้
เบเกอรี่เออร์ (มั้ง?) นั่งง่วนอยู่กับกองดอกไม้ ผมดูวิธีที่พวกเธอใส่ก้านดอกไม้ในถุงน้ำใบจิ๋วขนาดถุงน้ำส้มก๋วยเตี๋ยว ใช้หนังยางวงเล็กรัดปากถุงให้ติดกับไม้เสียบลูกชิ้น
ลงมือซิ! จะใครซะอีก
เออ... ผมนั่งลงทำตาม ทีแรกเก้งก้างสักเดี๋ยวก็คล่อง นิสัยช่างมันมีอยู่ในตัว
แปลกนะ..สั่งหรีดเก้าพวงส่งวัดเดียวกันศาลาเดียวกัน แถมเขียนชื่อป้ายเหมือนกันทั้งเก้าพวง เพื่อนสาวตั้งข้อสังเกต
___ ผมอ้าปากจะออกความเห็น
ยัง! ไม่แค่นั้น..เด่นรู้ไหมเขาสั่งให้ส่งอย่างวันนี้อีกสองวัน วันละเก้าพวง สามวันยี่สิบเจ็ดพวง ศาลาเดียวกัน ชื่อเจ้าของหรีดคนเดียวกัน..แปลกม๊ะ? หน้าไม่แสดงความแปลกใจอย่างที่พูด
ดีใจละซิ ยิ้มแก้มตุ่ยเชียว สาวเบเกอรี่แซว
พวงละหนึ่งพันบาท ยี่สิบเจ็ดพวงก็สองหมื่นเจ็ดพันบาท จ่ายสดเรียบร้อยแล้วด้วย ดอกไม้คุยซ้ำ
โอ๊ย!..อิจฉา ฝาเตาอบกระเด้งเปิด
สองคนมอมแมมที่เข้ามาเมื่อกี้น่ะนะ? ผมชักแปลกใจ
อื่อ..มะล่ะ?.. น่า..คืนนี้จะพาไปเลี้ยงข้าวต้ม
ตกลงชั้นสองคนต้องช่วยแกต่อดอกไม้ทำหรีดหมดทั้งยี่สิบเจ็ดพวงนี่นะ?..ฮึ! เลี้ยงข้าวต้มมื้อเดียว..พอดีไม่ต้องทำขนมกัน ปากบ่นแต่เครื่องตีไข่ก็ยังทำงานไม่หยุด
ไม่ใช่เรารับเงินเขามาเปล่าๆ นะ ค่าดอกไม้ ใบไม้ ริบบิ้น ผ้าโปร่ง กระดาษ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเช่าร้านอีก..เออๆ หนังอีกสักรอบก็แล้วกัน ดอกไม้ปลอบใจ
สองคนเมื่อกี้เป็นเจ้าหน้าที่ประจำศาลาศพ เค้ามาสั่งแทนเจ้าภาพ หน้าพวงหรีดเขียนยาวมากอีกตะหาก
ไงหรือ? ผมถามเพราะเป็นคนเขียนป้าย
เก้า-หล้า ตอบหน้าตาเฉย
นี่นะยาว..เดี๋ยวปั๊ด! ความจริงผมสะดุ้งในใจ
อ้าว!..ไม่ดีหรอ..อิอิ
ก้ อ..ดี ใจผมไม่อยู่เสียแล้ว...
หลังจากนั่งเงียบเร่งมือช่วยกันทำงานสักพักสาวเบเกอรี่วกกลับมาเรื่องพวงหรีด
ทำไมคนๆ เดียวส่งพวงหรีดตั้งยี่สิบเจ็ดพวง..สงสัยคงมีความหลังลึกซึ้งอะไรกับผู้ตายแน่ๆ ว่าแต่คนตายเป็นหญิงหรือชายกันล่ะ?
ว้า!..ลืมถามไปว่ะ บอกไว้แต่ชื่อวัดและหมายเลขศาลา
เย็นนี้ชั้นจะตามไปดูที่วัดสักหน่อย ยังกะจะตามล่าสูตรเค้กนมสดแสนอร่อยงั้นแหละ แม่เบเกอรี่เออร์สาว
หมู่นี้สวยมันอ้วนขึ้นนะ สวยเดินออกมาจากซอย ผมพูดเหมือนละเมอเพราะกำลังง่วงกับการทำงานซ้ำๆ
อือ.. ไม่รู้เสียงสาวไหนรับคำ ผมสัปหงก งึ๊บ!
Create Date : 05 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 1 กรกฎาคม 2554 17:33:17 น. |
|
4 comments
|
Counter : 5362 Pageviews. |
|
|
|
โดย: sandhurst IP: 58.10.131.46 วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:55:40 น. |
|
|
|
โดย: จินตนาการ IP: 221.128.100.58 วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:1:33:58 น. |
|
|
|
โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:41:26 น. |
|
|
|
โดย: wawa IP: 110.171.79.179 วันที่: 5 พฤษภาคม 2556 เวลา:2:04:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
จะค่อยๆคลำไปคะ ดูซิ!! ว่าจะ "ขบ" แตกหรือไม่
เช่นเคย - เป็นกำลังใจให้เสมอคะ
^ .^