|
|
๐๐..... ปริศนามาตา บทที่ 34 .....๐๐
บทที่ 34
ผู้ปกครองและผู้จัดการส่วนตัวพาผมไปธนาคารวันรุ่งขึ้น ยุ่งยากเหมือนกันสำหรับขั้นตอนอย่างผม ผู้รับมอบฉันทะ พนักงานคนหนึ่งที่คุ้นเคยกับคุณเด่นเก้าพูดติดตลกว่าความจริงผมไม่ควรทำอะไรให้มากเรื่อง แค่บอกว่าจะมาไขตู้เซฟตามปกติเท่านั้นก็พอ
เจ้าหน้าที่ธนาคารปล่อยให้ผมอยู่ในห้องตามลำพัง ในนั้นมีลิ้นจำนวนมาก ผมไขกุญแจลิ้นชักเซฟของคุณเด่น กลั้นใจดึงออกมา ความรู้สึกเหมือนแอบเปิดลิ้นชักคนอื่น เปิดสู่ความลับและขุมทรัพย์ ( ขนาดนั้นเชียว!)
ไม่มีกลิ่นอะไรโชยออกมาอย่างที่นึก ผมสำรวจของในลิ้นชักคร่าวๆ..สมุดเงินฝากสองธนาคาร สมุดบันทึก กล่องใส่เครื่องประดับ มีสร้อยทองสองเส้น ใหญ่หนึ่งเล็กหนึ่ง แหวนหัวโตคล้ายแหวนรุ่นสามวง ซองเอกสารหลักฐานต่างๆ การศึกษา การทำงาน เอกสารจุกจิก รหัสบัตรเครดิตและเอทีเอ็ม
กรุ๊กกริ๊ก! มือผมกวาดไปโดนถุงกำมะหยี่สีดำใบย่อม ในนั้นมีก้อนกรวดขนาดปลายนิ้ว ใสบ้างมัวบ้าง บางก้อนเหลือบชมพู บางก้อนเหลือง ทั้งหมดเกือบสิบก้อน ผมรูดปากถุงไว้อย่างเดิม..ที่น่าแปลกนึกไม่ถึง มีตุ๊กตาสองตัวนอนคว่ำหน้าอยู่ ฮะฮะ คุณเด่นเล่นตุ๊กตา..ผมพลิกมันขึ้น โอ้ยโย่! หน้าตาหน้ากลัวซ้ำตามตัวมีรอยบาดแผล สีแดงเลือดทาอยู่ทั่ว ตัวหนึ่งมีมีดปักอก อีกตัวหนึ่งลูกดอกปักลำคอ..ตุ๊กตาวูดู!..คุณเด่นเล่นอะไรอย่างนี้!
ผมกำลังจะปิดลิ้นชักเหลือบเห็นกระดาษชิ้นเล็กในถุงพลาสติกใส..อะไรนะ..น่า จะว่าละลาบละล้วงก็ว่าเถอะ ทั้งลิ้นชักนี้ของผมนี่นา..
น้ำตาเอ่อออกมาอย่างไม่รู้ตัวเมื่อดึงกระดาษนั้นออกมา มันคือกระดาษเช็ดปากบนโต๊ะอาหารที่ร้านเรา..คุณเด่นเก็บไว้เป็นที่ระลึก! ในลิ้นชักเซฟ! น้ำตาไอ้ขี้แยหล่นเปาะๆ...
ผมซึ้งอยู่ได้ไม่นาน มีคนรอคิวอยู่ต้องรีบออกไป ผมคว้าสมุดธนาคาร รหัสบัตรต่างๆ และสมุดบันทึกติดตัวออกมา อยากหยิบแหวนรุ่นหัวพลอยน้ำเงินเม็ดโป้งมาใส่..ไม่อ่ะ..เกรงใจคุณเด่น
เจออะไรมาตาแดงฉ่ำเชียว? จะใครซะอีก
เปล่า.. ยังซึมอยู่
อ้าว! ไม่มีอะไรเลยหรือ? งก!
มี.. เจอคำถามกันเองมากเกินไปถึงกับหายซึม ส่งสมุดธนาคารสองเล่มให้
เฮ้ย! เด่น! ไม่เคยเห็นดี้ตกใจมากอย่างนี้
เป็นไร! แก้วเลิกใจเย็น
เลขเจ็ดหลักว่ะ!
หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน..ผมขยับนิ้วยุกยิกนับในใจ
คุณเด่นมีเงินเป็นล้านหรือดี้? แก้วตาลุก
ตาฝาดมั้ง? ผมแย่งสมุดคืน
ชั้นดูหลายเที่ยวแล้ว ไม่อยากเชื่อตาตัวเองเหมือนกัน..ทำไมมีเงินมากจัง ทำอะไรผิดกฎหมายหรือเปล่า ปากนะปาก
ดี้! แก้วสะกิด
ม่ายน่า..คุณเด่นไม่ใช่คนอย่างนั้น พี่น้องแฝดนิสัยคงเหมือนกัน ชั้นไม่ทำแน่ แต่น้องล่ะ!
แกหยิบกระเป๋าคุณเด่นมาด้วยหรือเปล่า มันมีค่ามากนะนั่น ดี้คิดล่วงหน้าย้อนหลัง ( เอ๊ะไง! )
เอามาสิ ผมตบกระเป๋ากางเกงเพื่อความมั่นใจ รีบยัดกระดาษรหัสบัตรลงกระเป๋ากางเกงอีกข้าง..คิดล่วงหน้าเหมือนกัน!
คุณเด่นแกทำงานอะไรที่ไหนกันแน่นะ ชั้นเห็นแวบๆ แสตมป์หน้าซองจดหมายเหมือนภาพศิลปะคนดำงั้นแหละ อเมริกาใต้ แอฟริกาอะไรอย่างนั้น แก้วเพิ่งเฉลยข้อสังเกต
ในสมุดบันทึกคุณเด่นคงบอกอะไรไว้บ้าง อีกอย่างหลักฐานการงานบัตรประจำตัวในกระเป๋าสตางค์คุณเด่นพวกเรายังไม่ได้ดูเลย คืนนี้คุณเด่นคงบอกผมเองละน่า..ฝันนะเด่น ฝันจะมาทุกคืนได้ไง!
คุณเด่นจ๋า.. ดี้ทำท่าออดอ้อนตลกๆ พาไปกินอาหารญี่ปุ่นก่อนกลับโรงพยาบาลนะ..แฮ่ แฮ่.. ไอ้แฮ่ๆ ประกอบท่าทางของดี้นี่ไม่น่าพาไปเล๊ย...
เหมือนเป็นวันคืนชื่นมื่นของพวกเรา..แต่จะใช่ของผมหรือเปล่ายังสงสัย!...
ผมกลับมานอนโรงพยาบาลอย่างเคย ความจริงผมแข็งแรงพอกลับไปทำงานได้ตามปกติแล้วแต่อยู่ต่อเพื่อรับการตรวจเรื่องวูบบ่อยๆ ของผม และจะได้มีเวลาอยู่คนเดียวเงียบๆ คิดเรื่องชีวิตที่มีคุณเด่นเข้ามาเกี่ยวข้อง แม้จะเป็นเพียงร่างที่แยกอยู่คนละทางกับวิญญาณที่ดูเหมือนยังวนเวียนรอบๆ ตัวผม..ไอ้..น้องบ๊วยอีกคนที่ดูท่าไม่ยอมไปไหน ป้วนเปี้ยนแถวคุณเด่น..ลามมาถึงผม
ยังไม่ค่ำ..เดี๋ยวนี้ผมชักรู้สึกว่าเวลากลางคืนมีความหมายมากกว่าเดิม..พี่น้องได้พบกัน..ความลี้ลับหลายอย่าง..บางอย่างคลี่คลาย..บางอย่างยังไม่รู้หนทางที่จะดำเนินไป
สมุดบันทึกปกสีน้ำตาลเรียบบอกนิสัยเจ้าของ..หน้าแรกเป็นเรื่องส่วนตัวของชายหนุ่มทั่วไป ผมอ่านผ่านไปเรื่อยๆ ไม่ได้จับใจความ มาสะดุดคำว่าพ่อและคุณน้า..
ได้ยินพ่อคุยกับคุณน้าในห้อง.. คุณเด่นเริ่ม..เรื่องนั้นละซี ไอ้เด่นต่อในใจ เรื่องน้องชายแฝดของผมชื่อเด่นหล้า.. อ้าว! เดาผิด ไอ้เด่นลามก.. ผมเพิ่งรู้ว่ามีน้องแฝดสองคน คนหนึ่งอยู่กรุงเทพฯ ที่ไหนสักแห่ง อีกคนตายตั้งแต่เกิด พ่อเรียกว่าบ๊วย..ผมหูผึ่ง เลือดวิ่งพล่านรู้สึกมีชีวิตชีวา ผมยังมีใครอีกคนหนึ่งในชีวิตนอกจากพ่อและคุณน้าซึ่งวันดีคืนดีจะเป็นอะไรกับผมก็เหลือเดา คุณน้าพยายามก่อความสัมพันธ์หลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ..ผมจะรอดตัวไปได้สักกี่น้ำกัน
หน้าต่อมาไม่มีอะไรเกี่ยวกับเรา ผมอ่านผ่านๆ จนกระทั่ง.. หมู่นี้เลือดออกง่าย โดนอะไรนิดหน่อยก็เลือดพุ่ง แต่แปลกที่เลือดหายไปเฉยๆ ไร้ร่องรอย หรือเป็นธรรมชาติของเลือดผมเอง..อ่านต่อสักพักผมตกใจ.. มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น..คุณน้าพยายามจนสำเร็จ..มันไม่ใช่ครั้งเดียวและไม่รู้จะยุติลงเมื่อไหร่..ผมปิดสมุด..รู้สึกสงสารคุณเด่น ไม่อยากอ่านไม่อยากรู้ว่าคุณเด่นได้พบอะไรที่เลวร้ายอีกบ้าง...
แอบอ่านสมุดบันทึกคนอื่น เสียมรรยาทนะคุณ ผมฝันต่ออีกแล้ว!..หรือไม่ใช่?
ไม่ได้แอบ อ่านให้เห็นเลย ไม่รู้ว่าฝันหรือจริงกันแน่ ขอเถียงไว้ก่อน
ถึงไหนแล้วล่ะ ตอนน่าอายของผมแล้วยัง? คุณเด่นลากเก้าอี้นั่งชิดเตียง ไม่ขึ้นนั่งข้างๆ อย่างเคย คงรู้ว่าผมกลัว
เพิ่งอ่านหน้าแรกๆ ชีวิตหนุ่มน้อยผู้โดดเดี่ยวว้าเหว่..ฮะ ฮะ หัวเราะกลบเลื่อนโกหก
นั่นก็น่าอายเหมือนกัน คนแข็งแรงที่อ่อนแอ ยิ้มเศร้า
คนส่วนมากก็อ่อนแอกันทั้งนั้นแต่พยายามแข็งแรงเพื่อการดำรงชีวิต ผมก็อ่อนแอไม่แพ้คุณ
พี่! แกล้งทำเสียงดุ
ไม่อ่ะ! แกล้งทำบ้าง
ฮะ ฮะ เอิ๊ก เอิ๊ก หึ หึ.. สองคนหัวเราะประสานเสียง
แปลกนะ..ให้ผมเรียกเด่นว่าน้องก็พูดไม่ออก เด่นคงเรียกผมว่าพี่ไม่ได้เช่นกัน..แต่เราเป็นพี่น้องกันใช่ไหม..ใช่มั้ย? ไม่ใช่แกล้งถามแต่คุณเด่นถามจริงๆ ไม่ใช่อยากรู้ แต่คงอยากมั่นใจว่าผมรับคุณเด่นเป็นพี่อย่างเต็มใจหรือไม่
อย่าสงสัยเลยครับ ช่างไม่รู้เลยหรือ..ผมเสียน้ำตาให้ตั้งหลายครั้ง
ผมเคยดูละครหลังข่าวเมื่อสักสามสี่ปีที่แล้ว คุณเด่นเปลี่ยนเรื่องคุยกะทันหัน
เกี่ยวกับผมหรือเปล่า? ถามอย่างวัวสันหลังหวะ
พระเอกวัยรุ่นคนหนึ่งหน้าเหมือนผมมาก เพื่อนๆ และคนรู้จักนึกว่าเป็นผมเสียอีก..ผมพยายามหาข้อมูล พยายามติดต่อกับบริษัทผู้สร้างละครนั้น แต่ไม่ได้ผล พระเอกคนนั้นเล่นเรื่องเดียวก็หายไป คุณเด่นจ้องหน้าผม
เอ่อ.. ผมจะพูดอย่างไร!
ผมว่าพระเอกคนนั้นคือเด่น! ตบแก้มผมเบาๆ เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น กอดอกยิ้มขำกับท่าเขินของผม คืนนี้คุยเรื่องเบาๆ กัน
ไม่เบานะ! ไอ้คนปล้ำจะข่มขืนผมเป็นค่าตอบแทนที่ปลุกปั้นผมขึ้นมา อุปส์! ผมหลุดอะไรออกไป...
| Create Date : 25 กันยายน 2551 |
| Last Update : 25 กันยายน 2551 19:47:32 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 671 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: 2in1 IP: 124.121.148.52 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:23:20:26 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าลี IP: 117.47.123.225 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:7:46:58 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.23 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:9:01:34 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.23 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:9:07:06 น. |
|
|
|
| โดย: รัลดา IP: 203.158.4.152 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:10:02:53 น. |
|
|
|
| โดย: sandhurst IP: 58.136.49.221 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:10:27:04 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 124.121.172.60 วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:13:21:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [