Group Blog
 
<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
6 กันยายน 2551
 
All Blogs
 
๐๐..... ปริศนามาตา บทที่ 26 .....๐๐



บทที่ 26



ห้องไม่รกอย่างที่คิด แม้จะไม่สะอาดเท่าผมอยู่ ต้นไม้และหญ้าแปลงเล็กยังเขียวสดชื่นเหมือนเคย แม่เพื่อนรักคงขึ้นมาสงเคราะห์ให้


ผมทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้านึกเสียดายเงินเกือบสี่หมื่น..เพื่อรักษาตัวรักษาชีวิตก็จริง แต่ทั้งหมดเป็นเพราะผมแส่หาเรื่องเอง

จะคิดไปทำไมให้รกสมอง ก็ผมไม่ใช่หรือที่หนีออกจากบ้านมาตั้งแต่เล็ก พบความทุกข์ความลำบากมาเกือบทุกชนิด แล้วเรื่องแค่นี้ผมจะมาคิดวกวนอยู่ทำไม...ที่ต้องคิดเพราะเกี่ยวเนื่องกับเพื่อนและครอบครัวที่ไม่นึกไม่ฝันของผม

ผมมีความสำคัญอะไรมากหรือคุณเด่นจึงตามนัวเนียจนเกิดเรื่องต่างๆ ขึ้น ถึงจะเป็นน้องชายฝาแฝดแต่คุณเด่นก็ไม่น่าให้ความสำคัญมากขนาดนี้..หรือคุณเด่นขาดแคลนความรักความอบอุ่นจากครอบครัวและคนรอบข้าง..หรือเรื่องทั้งหมดนี้เพราะผมเป็นฝ่ายขาดความรักความอบอุ่นจากครอบครัว..โหยหา..เมื่อคุณเด่นเดินเข้ามาผมจึงคิดเอาเองเป็นตุเป็นตะ..ที่เกิดขึ้น ที่พบ คงจริงบ้างฝันบ้าง..งั้นรึ...โอ๊ย! งงโว้ย!

สาเหตุสุดท้ายออกจะร้ายแรง ผิดปกติสักหน่อยสำหรับลูกผู้ชายอย่างผมและคุณเด่น แต่ก็ยังดีกว่าสาเหตุน้ำเน่ารองสุดท้ายเรื่องฆาตกรรมแย่งชิงมรดกระหว่างสายเลือดแห่งคุ้มเจ้าคำแสนเป็งอินทร์ ณ ล้านนานคร..เจ้าเด่นเก้ากิเลนสุรีย์..เจ้าเด่นหล้าลิเป็งปฐมเมือง..เฮ้อ!..ยาอม ยาดม ยาลม ยาหม่อง เร็ว!



สาเหตุสุดท้าย..ความรักไง!...

ความรักเป็นสิ่งดีไม่ใช่หรือ ใครๆ ก็อยากได้ ใครๆ ก็อยากมี ผมยังแอบชอบแม่ตู้อบ แม่เนยบูด แม่ขี้งกของผมเลย ความรักบางทีไม่ได้เกิดจากเรื่องเซ็กส์เพียงอย่างเดียว อาจเกิดจากความใกล้ชิด ความมีน้ำใจเอื้อเฟื้อ เมตตาห่วงหาอาทร และความดีก็ได้

ธรรมชาติของคนเราย่อมรักตัวเอง มากหรือน้อยแล้วแต่ความละเอียดอ่อน (โรแมนติก) ของแต่ละคน บางคนมีมากจนไม่อาจรักใครได้ หรือมากถึงขั้นหลงรัก หลงรูปตัวเอง แต่บางคนมีเหตุให้ไม่สามารถรักใครได้จึงวนเวียนอยู่กับตัวและ..ใครคนหนึ่งที่เหมือนตัว..คุณเด่น..ผม....โอ่ยโย่! คิดไปคิดมาไหงเข้าตัวงี้ล่ะ?..แรงนะไอ้เด่น!..ยาอม ยาดม ยาลม ยาหม่อง ยาโด๊ป..ด่วน!



“เดาถูกจนได้นะเรา” มือหนึ่งจับมือผมที่เกยหน้าผากอยู่ออก

“เฮ้ย! มาได้ไง?” ผมยันตัวขึ้นนั่ง

“คิดมากน่ะ!” คุณเด่นยิ้มขำกับอาการตกใจของผม กดตัวให้นอนลงตามเดิม “ยังไม่หายดีเลย พรุ่งนี้จะไปลุยที่วัดอีก เดี๋ยวก็ได้เรื่องจนได้”

“คุณเด่นโกหก!” ผมเพิ่งคิดได้ ต่อว่าเสียงดัง

“อาราย...” ทำหน้าล้อเลียน

“ไม่ได้ชำระค่าโรงพยาบาลให้ผม” น่าอายเหมือนกันที่ทวงถาม

“ผมฝากไว้ให้แล้ว..ไม่ได้โกหกนะ เด่นจะรู้เอง” ไม่มีสีหน้าโกรธเคืองที่โดนต่อว่า

“แล้วไง?” ผมชักเขินเมื่อนึกขึ้นมาถึงข้อสันนิษฐานสุดท้ายเกี่ยวกับคุณเด่น

“แล้วไง..คิดถึงผมไม่ใช่หรือ ผมก็มาสิ” ง่ายๆ เงี๊ยะ?

“ถ้าไม่คิดถึงก็ไม่มา ใช่ไหม?” ถามทำไม!

“มาสิ แต่ไม่ให้เห็น ผมอยู่กับคุณตลอดเวลานะ” เอาละซีไอ้เด่น

“เอ่อ...” เซ่อไปชั่วขณะ

“จะมาย้ำว่าอย่าลืมเรื่องงานแม่ ดูซะด้วยว่าใช่แม่เด่นหรือเปล่า สังเกตครอบครัวผมและพ่ออีกคนที่ผมเคยพูดถึง ระวังอันตรายจากเขาด้วย ผมเป็นห่วง”

“จะมีอะไรมากมายเกิดขึ้นหรือ ผมนึกว่าแค่เผาร่างแม่หรือแค่โลงเปล่าๆ เท่านั้น” ผมรู้สึกง่วง

“ไม่ใช่โลงเปล่า”

“จิ ง ดิ ?” พูดไม่ค่อยออกแต่ไม่วายกวน

“จริงสิ” ยิ้มเย็นๆ

“อันตราย อะไ ร ห ร อ ?” ง่วงมากแต่อยากรู้มากกว่า

“ไม่มีอะไรนักหนาหรอก คิดว่าเด่นรับมือได้ ผมแค่เตือนไว้ก่อนเท่านั้น น้องชายที่รักของผม...” คุณเด่นเอนร่างลงมา..ผมรู้ว่าคุณเด่นจะทำอะไร..ผมกำลังจะได้พบกับอะไร

“พี่ชาย..พี่ช า ย.. ค รั บ...” เปลือกตาหนักขึ้นเรื่อยๆ ผมลืมตาไม่ขึ้น ขยับตัวไม่ได้ นอนเฉยอยู่อย่างนั้น นึกถึงสาเหตุข้อสุดท้าย..ความรัก..ความรัก..ความรัก...



“เด่น! เด่น!” จะอะไรกับผมอีกคุณเด่น

“หือ...” ปากว่าตาขยิบ คว้าตัวคุณเด่นกอด

“เฮ้ย! แกทำอะไรน่ะ?” ดี้ร้องเสียงหลง

“อ้าว!” ผมพูดอะไรไม่ออก

“อ้าวอะไร?” เพิ่งเคยเห็นดี้หน้าแดง

“โธ่! เพิ่งหลับไปหน่อยเดียวปลุกซะแระ” หลับตาต่อ นึกอายที่กอดเพื่อนตัวเอง

“หน่อยเดียวกะผีอะไร แกหลับไปตั้งแต่เย็น นี่มันเช้าแล้วโว้ย!” ความเขินความอายกระเจิดกระเจิง

“เฮ้ย! ชั้นหลับรวดเดียวถึงเช้าเลยหรือ ไม่รู้ตัวเลยว่ะ” ทำเว่อร์แอ็คชั่นดึงผ้าห่มออก ลุกพรวดพราดจากเตียง

“ไอ้บ้าเด่น! แก้ผ้านอนยังทะลึ่งละเมอกอดชั้นอีก” ดี้โวยวายออกจากห้อง

“บ้าชิบ!” ผมสบถเมื่อก้มเห็นสภาพตัวเอง

“เร็วเข้า! รีบอาบน้ำแต่งตัวไปวัดกัน” ตะโกนจากช่องบันได


ผมแน่ใจว่าเหตุการณ์เมื่อคืนคือความฝัน..จำได้ว่ากลับมาจากโรงพยาบาลผมไม่ได้ถอดเสื้อผ้านอนนี่นา...คุณเด่น!





Create Date : 06 กันยายน 2551
Last Update : 6 กันยายน 2551 19:27:56 น. 7 comments
Counter : 677 Pageviews.

 
อิอิ คุณเด่นแอบมาถอดเสื้อผ้าน้องเด่น ช่างเป็นพี่ชายที่แสนจะน่าร้ากกกกกกกจริงๆ


โดย: น้ำค้าง IP: 124.120.41.109 วันที่: 6 กันยายน 2551 เวลา:20:53:12 น.  

 
คุณน้ำค้างเค้ารู้ได้ไงง่ะ ตรงหนายที่มันบอก คุณดีนก่ะ ยังงงอยู่เลยกะ


โดย: 2in1 IP: 124.121.151.183 วันที่: 6 กันยายน 2551 เวลา:22:30:10 น.  

 
ไม่ได้เข้าหลายวัน คุณดีนอัพให้ซะหลายตอนเลย ตกลงว่าไม่ใช่ผี แต่ที่โรงพยาบาลไม่มีใครเห็นคุณดีน เอ้ย คุณเด่น เอาเหอะค่ะคุณดีน รออ่านต่อค่ะ


โดย: รัลดา IP: 203.144.187.18 วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:7:37:53 น.  

 
คุณน้ำค้างงงงงง...

ยังไงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หึงนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

2 เด่น.....


โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.16 วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:10:15:01 น.  

 
คุณ 2in1 ครับ...

เด่นทั้งสองก็งงอ่ะคับ...

สงสัยแอบดูแน่ๆเลย...

โอ๊ยๆๆๆๆ อายยยยยยย

เด่น จ้า.....



โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.16 วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:10:18:23 น.  

 
คุณรัล ครับ...

อีกสองสามตอนรู้แน่ครับ...

เรื่องจริง..ไม่ได้โม้ครับ...

ดีน ครับ.....


โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.16 วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:10:20:14 น.  

 
ยาอม ยาดม ยาลม ยาหม่อง ยาโด๊ป..ด่วน! ขอด่วน ....คร๊าบบบบบ

อึ๋ยย ..... คุณพี่ชาย เค้ารักน้องแบบไหนกันหนอ ทำมายดูแลกันดีดี๊ดีซะเหลือเกิน อิจฉาๆ 555 .........

เหตุการณ์ข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ต้องช่วยนายเด่นเต็มที่นะคุณเด่น ไม่งั้นไม่ได้แอบมากอดน้องอีกนะ

คริ คริ คริ



โดย: sandhurst IP: 58.136.48.125 วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:11:18:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาเรน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add ดาเรน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.