๐๐..... ปริศนามาตา บทที่ 35 .....๐๐ บทที่ 35 “รู้แล้วใช่มั้ยว่าทำไมเด่นดนัยเล่นละครแค่เรื่องเดียวแล้วหายไป” ไหนๆ ก็ไหนๆ “แล้ว..แล้วเด่น..” น่าสงสารคุณเด่น คงกำลังนึกเปรียบกับอดีตอันปวดร้าวของตัวเอง “ใครจะทำไปได้..คราวแม่งั้น” “เฮ้อ!” “เฮ้อทำไม?” ถามไปงั้น ผมรู้คำตอบ รู้ความรู้สึกห่วงใยนั้นดี “เออ..” คุณเด่นไม่ตอบได้แต่ยิ้ม กอดอกมองผมเฉย “เล่าต่อสิครับ” เขินอ่ะ “หลังจากตามหาเด่นสักพักผมชักท้อ” ว่าง่ายจังพี่ชาย “ผมสมัครไปทำงานกับบริษัทร่วมลงทุนกับต่างประเทศเพื่อสำรวจและขุดเจาะอัญมณีที่อัฟริกา สาธารณรัฐนามิเบีย ได้กลับบ้านปีละครั้งสองครั้ง ก็หมดเวลาไปกับการตามหาเด่น” “โห! ดีจัง น่าตื่นเต้น ทำงานที่ทวีปอัฟริกา” ใจแวบนึกถึงตุ๊กตาวูดูในเซฟธนาคาร “งานหนัก ลำบากมาก ถ้าผมมีห่วงมีอนาคตที่ดีรออยู่คงลาออกนานแล้ว แต่ผมไม่มีใครให้ห่วงหา ไม่มีอนาคตไม่มีความหวังอะไร ตัวคนเดียวก็เลยลุยไปเรื่อยๆ” แววตาเหมือนตัดพ้อ น้อยใจ “ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะครับ ถึงตัวคนเดียวก็ต้องสู้เพื่อตัวเอง..ดูผมสิ” “เด่นไม่รู้ว่าผมต้องพบกับอะไรที่บ้าน..ผมใจไม่แข็งพอเหมือนเด่น จะได้เดินหนีมาเฉยๆ สงสารพ่อ..” ผมรู้..ผมรู้ครับ..( อยากเข้าไปกอดปลอบใจคุณเด่น..แต่ไม่ดีกว่า..) “ต่อครับ..กำลังสนุก ท่าจะเหมือนเพชรพระอุมา” พยายามฝืนให้ร่าเริง “ถึงงานจะหนัก อยู่ในป่าดงดิบแทบทุกวันโรคภัยเยอะแยะ แต่เงินเดือนดี สวัสดิการดี ประกันชีวิตให้พนักงานทุกคน คนละมากๆ ผมไม่ได้ใช้อะไรจึงเหลืออยู่ในธนาคารอย่างที่เห็น” “เป็นล้านๆ น่ะนะ?” “แล้วไม่ดีหรือ?..สงสัยผมจะมีด้านมืดละซี น้องชาย” “ไหนว่าไม่กล้าเรียกน้อง” ผมกวน “ฉุนน่ะ!” ยิ้มฉุนๆ ( ? ) “เท่นะ..ไอ้ท่าฉุนนี่” ไม่เลิกกวน “เกี่ยวกับโชคนิดหน่อย” เดินไปล้มตัวนอนบนโซฟา กอดอกมองเพดาน “ความที่ผมไม่มีใครจึงฝากใจไปทั่ว..หมายถึงเป็นเพื่อนกับทุกคนอย่างจริงใจ ใครมีอะไรให้ช่วยเหลือผมมักทุ่มให้ทั้งหัวใจและความสามารถที่จะทำได้ รวมทั้งชาวบ้านและคนป่าน่ากลัวที่เพ่นพ่านแวะเวียนสังเกตการณ์พวกเรา” “ห า ว...” ไอ้เด่นเสียมรรยาท “ไง! จะฟังต่อหรือเปล่า?” ลุกเดินมานั่งบนเตียง “ฟังๆๆๆๆ” ไอ้เด่นหาเรื่องแล้วไง “มีชาวบ้านคนหนึ่งท่าทางน่ากลัวแก่มากแล้วอยู่ตัวคนเดียว เอาตุ๊กตาวูดูมาให้ผมสองตัว แกเก็บไว้นานแล้วอยากให้ผมเพราะเห็นผมเป็นคนใจดี แต่มีข้อแม้ว่าผมต้องเรียนรู้วิชาที่แกจะถ่ายทอดให้..ผมเออออ ไม่ใช่อยากได้ตุ๊กตาหรือวิชาอะไรนั่น แค่อยากได้เพื่อนและสงสารคนแก่..ตอนนั้นคิดถึงพ่อมาก” “ฮิ ฮิ ฮะ” จู่ๆ ผมหัวเราะขึ้นมา นึกขำที่คุณเด่นเล่า “ไม่เชื่อละสิ” รู้ใจผมแฮะ! “คุยกันเป็นตุเป็นตะได้ไง กับคนป่า” ผมไม่น่าพูดงั้นเลย “เฮ้ย! หาว่าโกหกหรือ..จนป่านนี้ผมยังไม่มีเครดิตอีก น้อยใจว่ะ” คราวนี้ไม่ฉุน รู้สึกจะโกรธเลยละ..ไอ้เด่นไม่น่าเล๊ย “ปะ ป่าว เปล่านะ แค่คิดเล่นๆ ไม่ได้ว่าคุณ” ผมคงหน้าจ๋อยแน่ๆ เพราะคุณเด่นหน้าคลายขมวด ขยับเข้าใกล้ “อย่าลืมสิผมทำงานที่นั่นเกือบสามปี ไม่ได้โง่เง่าอะไรนัก พอรู้ภาษาท้องถิ่นและคนป่า อีกอย่างเราคุยกันด้วยมือไม้และท่าทางประกอบด้วย..เข้าใจยัง?” หมัดเบาๆ แย็บหน้าผม “แล้ว..แล้ว..” ผมชักง่วง “แล้ว..ตาแก่คนนั้น..” “ตาแก่คนนั้นคือ โซบ๊อป!..ผมเรียนรู้วิชาของโซบ๊อป!..” เสียงหนักแน่น “ชื่อเท่จัง..โซบ๊อป..” จะหลับแล้วแต่ยังฝืนพูดเอาใจคนเล่า “โซบ๊อปคือหมอผี..ผมได้วิชาจากหมอผี..ฮะฮะฮะ” คุณเด่นหัวเราะเหมือนกำลังเล่าเรื่องผีหลอกเด็ก “โซบ๊อปหมอผี คุณเด่นโซบ๊อปหมอผี..ฮะฮะฮะ เอิ๊ก” ผมไม่ยักกลัว หัวเราะตามคุณเด่น แล้วผล็อยหลับไป... “จะจัดการอย่างไรเรื่องคุณเด่น” ดี้ถามวันรุ่งขึ้น “ไม่เห็นมีอะไรนี่” “ไม่มีกะผีอะไร..เอ๊ยไม่ใช่” พูดอะไรออกมายัยอวบ “ผีที่ไหน ที่นี่ไม่มีผี” แฮะ!ไอ้เด่นเปี้ยนไป “ก็ร่างคุณเด่นไง จะไปวัดไหน เมื่อไหร่” หวังดีละนะเพื่อนผม “เออ..ลืมไป ฮะฮะ” ผมลืมไปจริงๆ เรื่องร่างในลิ้นชักนั้น..ก็คุยกับคุณเด่นทุกคืน “อะไรวะ ไม่เห็นจะน่ารื่นรมย์..หัวเราะขำซะงั้นแก” จริงของดี้ “ก็คงที่วัดชั้น..วัดที่ชั้นเคยอยู่” ตอบเรื่อยๆ ยังไม่ได้คิดจริงจัง “งั้นชั้นไปติดต่อจองศาลาไว้ก่อนนะ อีกสองวันแกคงออกไปได้ จะได้ย้ายคุณเด่นไปพร้อมแกเลย” “เฮ้ย! แกพูดไงวะ ฟังทะแม่งๆ ชั้นยังไม่เหมือนคุณเด่นสักหน่อยจะได้ย้ายไปพร้อมกัน” ตลกกลบเกลื่อน “ถึงยังไงก็อย่าเพิ่งจัดการอะไรทั้งนั้น ชั้นยังไม่แน่ใจ” ไม่แน่ใจว่าคุณเด่นจะให้ทำอย่างไร..เอ๊ะ! ผมเป็นอะไรไป..จริงจังกับคุณเด่นในความฝันขนาด “ยังไม่แน่ใจอะไรอีก..จัดการตามประเพณีให้เรียบร้อย วิญญาณคุณเด่นจะได้เป็นสุข ไปที่ชอบๆ” ตั้งแต่เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้ปกครองและผู้จัดการ คุณดี้แก่แดดขึ้นมาก “เผื่อชั้นอาการทรุดออกจากโรงพยาบาลไม่ได้ล่ะ?” เหมือนแช่งตัวเอง..หรือว่าไม่ได้ออกไปจริง ( สังหรณ์ใจ สังหรณ์ใจ...) “ไอ้บ้าเด่น! พูดอะไรบ้าๆ แล้วใครจะใช้เงินของคุณเด่น..แหะๆ อย่าลืมทำใบมอบฉันทะให้ชั้นก่อนละกัน” ดู๊ดู ดูมันทำ มันทำกับผมด้าย! “แต่งงานกับชั้นสิ จะได้ไม่มีปัญหาทีหลัง” ดู๊ดู ดูผมทำ! “อ้าย บ้ า เ ด่ น” ดี้หน้าแดง ดี้หน้าแดง “ไงล่ะ?” รุกฆาต “บ้า!” “โครม!” ของบนโต๊ะหัวเตียงหล่นลงบนพื้น “เฮ้ย!” เอาละซี..ผมลงจากเตียงจะหยิบของคืนที่เดิม เหยียบลงไปบนเศษแก้วแตก.. แปร๊บ!..รู้สึกเจ็บใต้ฝ่าเท้า เลือดไหล..ไหลแรงจนรู้สึกได้..อีกครั้งที่ผมยืนเหยียบแก้วแตกเฉยอยู่อย่างนั้น..รู้สึกแปลกๆ ลื่นๆ สบาย มีความสุข... “เฮ้ย!” ดี้ผลักผมหงายลงบนเตียง “จะบ้าหรือ ยืนเหยียบแก้วแตกอยู่ได้” พยาบาลจำเป็นดึงแก้วชิ้นโตออกจากฝ่าเท้า บีบปากแผลให้ติดกันทั้งๆ มองไม่เห็นเลือดไหลสักหยด “แปลก! ทำไมไม่มีเลือด..แผลก็ลึก..แกกดแผลไว้นะชั้นจะไปตามพยาบาล” ผมรู้ว่าทำไม.. “บ๊วย! นายอยู่แถวนี้ใช่มั้ย..แน่จริงออกมาสิ ลับๆ ล่อ ๆ ทำไม”...   Create Date : 26 กันยายน 2551 12 comments Last Update : 26 กันยายน 2551 20:01:39 น. Counter : 588 Pageviews. Share Tweet

ทำไมน้องคนเล็กชอบกินเลือดอ่ะ หรือว่าเป็นผีดูดเลือดคะคุณดีน   โดย: น้ำค้าง IP: 124.120.36.205 26 กันยายน 2551 19:17:07 น.

หั้นแน่นายเด่นเป็นแฟนเพชรพระอุมาซะด้วย ไม่รู้ว่าอ่านจบหรือยัง   โดย: รัลดา IP: 203.158.4.152 26 กันยายน 2551 20:48:23 น.

แถวซอกคอ ก็น่าจะดีนะ แต่แถวฝ่าเท้าเนี่ย นายบ๊วยก็ยัง..ไม่ละเว้น คุณดีนคะ โหดกะบ๊วยเค้ามากไปมั๊ย แล้วให้เด่นเค้าล้างเท้ามั่งป่าวก่ะ   โดย: 2in1 IP: 124.121.150.87 26 กันยายน 2551 23:28:45 น.

สงสัยคุณเด่นเก้าถ้าจะเรียนวิชาสตั๊ฟวิญญาณอ๊ะเปล่า ตายแล้วยังไม่ไปไหน อ๊ะ..รึไปไม่ได้...ยมทูตติดธุระ..ไม่มีเวลามารับ อิๆๆๆ   โดย: ป้าลี IP: 117.47.120.45 27 กันยายน 2551 6:45:55 น.

คุณน้ำค้างครับ... เรื่องบ๊วยชอบกินเลือด มันมีที่มาที่ไปครับ... ยังบอกไม่ได้ เดี๋ยวเรื่องจืดหมด..นึกไม่ถึงเชียวละครับ... คอยนะ..เกือบๆ จบถึงจะรู้ว่าทำไม... ดีน ครับ.....   โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.161 27 กันยายน 2551 9:42:01 น.

คุณรัลดาครับ... เคยเห็นเค้านั่งอ่านอยู่ที่ร้านเวลาไม่มีลูกค้า... ไม่ทราบอ่านจบหรือยังสิครับ... ดีน ครับ.....   โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.161 27 กันยายน 2551 9:45:02 น.

คุณ 2in1 ครับ... บ๊วยเค้าเป็นเด็กอ่ะครับ..กินไม่เลือก ดูดไม่เลือกที่... เหมือนเด็ดเจอขวดนมเมื่อไหร่ คว้าดูดเมื่อนั้นอ่ะครับ... น่ารักมั้ย? อิอิอิ บร๊อออออออออ ดีน ครับ...   โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.161 27 กันยายน 2551 9:47:50 น.

ป้าลีครับ... คุณเด่นเก้ารู้มางูๆ ปลาๆ อ่ะครับ... อย่างที่บอก แกไม่ได้สนใจจริงจังนัก... พอแกเอามาใช้เอง..ผิดๆ ถูกๆ..เกิดเรื่องดิครับ... ดีน ครับ.....   โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.161 27 กันยายน 2551 9:52:13 น.

พี่แซนด์ครับ... อ้าว! ยังไม่ได้เม้นท์มาซักหน่อย!... สงสัยมัวแต่ไปชมหนุ่มหล่ออยู่ที่ไหนแน่ๆ... อิ้ว อิ้ว อิ้ว..พี่ฉัน... ดีน ครับ.....   โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.161 27 กันยายน 2551 9:57:36 น.

สนุกค้า รีบๆอัพน้า   โดย: แสงสว่างในเงามืด IP: 124.122.200.178 27 กันยายน 2551 17:49:07 น.

สวัสดีครับ คุณแสงสว่างในเงามืด... เสาร์อาทิตย์นี้ผมว่าจะไม่เขียนเพราะต้องแย่งคอมพ์กับไอ้ตัวเล็กที่บ้าน... ปิดเทอมอ่ะครับ วุ่นวายกันทั้งบ้าน... โดนลูกยุลูกยอจากคุณจึงต้องทำสงครามแย่งคอมพ์กับไอ้ตัวเล็ก... ไม่รู้ใครจะชนะ..ครับ... ดีน ครับ.....   โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.229 27 กันยายน 2551 18:26:13 น.

มาแล้วจ้า มาแล้ว แหมๆๆ มาทำแซวพี่นะพ่อรูปหล่อ อิอิอิ เป็นแฟนเพชรซะด้วย เ   โดย: sandhurst IP: 58.136.49.221 30 กันยายน 2551 10:32:27 น.