Group Blog
 
<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
19 กันยายน 2551
 
All Blogs
 
๐๐..... ปริศนามาตา บทที่ 31 .....๐๐



บทที่ 31



ผมอยากกลับไปนอนป่วยที่โรงพยาบาลอีกสองสามวันจัง เผื่อคุณเด่นมาหา ผมจะได้ถามเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับเราที่ยังไม่รู้..แต่ผมยังสบายดีไม่ได้บ๊องอย่างที่คิด


“ชั้นว่าขืนแกล้มตึง ล้มตึงบ่อยๆ ระวังจะล้มไม่ลุกสักวัน” ดี้ห่วงใยแบบดี้ๆ เช้าวันรุ่งขึ้น

“ล้มไม่ลุก..อึ๊ ไม่เอา ไม่อาว” แบบเด่นๆ

“ไอ้บ้าเด่น กวนแต่เช้านะแก”

“จะได้เหนียวเหมือนเดิมไง” ปล่อยมุข

“อะไร?”

“หมู่นี้รู้สึกชีวิตชั้นมันหลวมๆ ไงไม่รู้ ไม่เหนียวแน่นมั่นคงเหมือนเดิม” หยิบกระดาษดินสอขึ้นมา “ตั้งแต่คุณเด่นปรากฏตัว ความสับสนงุนงงและอะไรๆ ไม่รู้ทยอยเข้ามา ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่แกกับชั้นทะเลาะกันไปวันๆ มีความสุขกว่า”

“แล้วไง?” แป้งก้อนจิ๋วลอยแปะแก้มผม “หนีตามกันดีมั้ย?”

“เฮ้ย!” ขว้างแป้งกลับที่เดิม “แกจะเอาชั้นจริงๆ หรอ?”

“ไอ้บ้าเด่น!” ห้านาที..ไอ้บ้าสองตัว

“ขอยืมตังสี่พันห้าดิ..” แน่จริงไอ้เด่น

“โห! ตั้งสี่พันห้า จะเอาไปทำไม” ตาโต

“ซื้อตั๋วดูละครข้างหลังภาพสามใบ แก แก้ว ชั้น สามคน” อยากดูอ่ะ

“แล้วจะเอาที่ไหนมาคืน” อยากดูบ้างละซี “เอางี้..ยืมส่วนของแกแล้วกัน ของชั้นกับแก้วออกเองก็ได้..ฮึ ทำรวย!”..สำเร็จ!

“เออ..สักวันชั้นจะรวยให้ดู!” ผมเถียงข้างๆ คูๆ จะรวยได้ไง้ ก็งานต๊อกต๋อยอย่างพวกเรา

“อย่าไปหวังอะไรเลยว้า แค่ทำวันนี้ให้ดี อยู่ไปวันๆ อย่างสม่ำเสมอ อะไรที่หวังไว้ก็จะมาหาเอง เหมือนแกปลูกตันไม้ไง ถ้านั่งเฝ้าแกจะไม่เห็นอะไรเลย ท้อแท้เปล่าๆ แต่ถ้าแกหมั่นรดน้ำพรวนดินใส่ปุ่ยสม่ำเสมอ สักวันแกจะประหลาดใจที่ได้เห็นดอกเห็นผล” สั่งสอนคอแห้งละมั้งนั่น

“วาดรูปดีกว่า” แกล้งทำเป็นไม่สนใจ

“สีซอให้ฟัง เสียเวลาเปล่า” ระวังถูกควายกอดละกัน

“รักแท้มีอยู่จริง” ผมฮัมเพลง

“พูดอะไร? แกเกี้ยวชั้นหรอ?” ช่างกล้า!

“เปล่า..เพลงจากละครเรื่องข้างหลังภาพ เพราะดี..ฮืม...” ผมลากเส้นเรื่อยเปื่อยตามอารมณ์ หลายๆ ครั้งผมได้รูปสวยจากวิธีนี้เหมือนกัน



“กรุ้งกริ้ง!” แก้วน่ะเอง

“เด่น ถามอะไรหน่อยสิ!” ตรงเข้ามาหาผมก่อนที่จะไปส่วนดอกไม้..คงเรื่องสำคัญ “เมื่อวานที่วัดคุณน้าพูดอะไรหรือ แกถึงเป็นลม”

“เออ! ชั้นก็อยากรู้ ลืมถาม” มัวแต่ห่วงผม

“อ๋อ..ไม่มีอะไรหรอก คุณน้าแกเพี้ยนน่ะ คงคิดถึงลูกชายมาก” จริงๆ แล้วผมก็ไม่อยากเชื่อเรื่องไอ้บ้วยเหมือนกัน

“แล้วทำไมแกเป็นลม” เอาละซี

“เอ่อ..ชั้นเหนื่อย เกร็งกับเรื่องต่างๆ โดยเฉพาะเรื่องที่คุณน้ามั่นใจว่าคุณเด่นตายแล้ว พอแกพูดเรื่องเพี้ยนๆ ขึ้นมาชั้นก็ขาดผึงเลย”

“ถ้างั้นก็แล้วไป..แต่ไอ้อาการหมดสติง่ายๆ ของแกต้องปรึกษาหมอหน่อยนะ มันถี่เกินไปว่ะ ถ้าเป็นนางเอกนิยายก็ไปอย่าง” แก้วก็ห่วงผมเหมือนกัน..แม่เพื่อนรักทั้งสอง

“พูดถึงหาหมอ วันนี้อย่าลืมไปรับคนสวยของแกที่โรงพยาบาลล่ะ..หะเอิ๊ก เอิ๊ก” ทำขำ..หามาจริงๆ ร้านก็แตกหรอก

“อะไร? ใครหรอ?” แก้วเหรอหรา!

“ฮะ ฮะ ฮะ ไม่มีไร อำเด่นมันเล่น ก็จดหมายจากโรงพยาบาลไง ที่ให้ไปรับผิดชอบอะไรสักอย่าง”

“ฮะ ฮ ะฮะ...” เออ..หัวเราะเข้าไป ทั้งสองคน

หัวเราะแต่เช้า หลวงลุงเคยบอกว่าจะเกิดเรื่องไม่ดี...



ผมใจไม่ค่อยดีเหมือนกันเมื่อก้าวเท้าเข้าโรงพยาบาล มีอะไรกรุ่นๆ อยู่ไม่รู้ ความกลัว ความหดหู่ หวาดระแวง และความอุ่นใจเล็กๆ..เอ๊ะไง!

“สวัสดีครับ ผมมา..” ยื่นจดหมายจากโรงพยาบาลให้ประชาสัมพันธ์

“อ๋อ! คุณเด่นหล้า เชิญด้านนี้ค่ะ..” ยังไม่ได้ดูจดหมายด้วยซ้ำ ผมเป็นที่รู้จักขนาดนี้เชียวหรือ..ทำไม?

เจ้าหน้าที่พาผมเดินผ่านแผนกระเบียน ผ่านส่วนธุรกิจ ลงบันไดไปชั้นล่าง มีคนบางตา แต่ละคนที่เดินผ่าน มองผมเหมือนรู้จักดี..จนกระทั่งถึงแผนกนิติเวช ผมชักเอะใจ..มันเรื่องอะไรกันแน่!

“สวัสดีครับคุณเด่นหล้า” รู้จักชื่อผมโดยไม่มีใครแนะนำ

“ครับ ทางโรงพยาบาลจดหมายเรียกผมมา..” ผมเบลอๆ กลิ่นยาอวลทั่วห้อง

“เชิญนั่งก่อนครับ เราคงต้องคุยกันยาว” พูดอย่างนี้ใจไม่ดี..เรื่องอะไร?

“มีอะไรเกี่ยวกับผมหรือครับ?” กลิ่นยาเข้าเต็มปอดผมแล้วซิ

“เกี่ยวกับคุณและพี่ชายคุณครับ คุณเด่นเก้า”

“คุณเด่นเก้า!”หงายหลังผึ่งกับพนักพิง แสดงว่าคุณเด่นเก้ามาที่โรงพยาบาลนี้จริง แต่ทำไมที่แล้วๆ มาหาว่าผมเพ้อเจ้อเรื่องคุณเด่นเป็นเจ้าของไข้ผม

“คุณเด่นเก้า คุณเด่นหล้า” จ้องหน้าผมเหมือนตัวประหลาด “ขอโทษครับ คุณสองคนเหมือนกันมาก ได้ยินเรื่องคุณมาหลายวันแล้วเพิ่งพบตัวจริง”

“เชิญครับ..ผมหายใจไม่ค่อยออก” ผมคงเป็นโรคอะไรสักอย่าง..โรคปอดแหก อย่างพระเอกทีวีคนหนึ่งมั้ง? ( หน้าสิ่วหน้าขวาน ยังไม่วาย )

“ฮะแอ้ม! อรื้อออ!” หลายจังหวะกว่าจะเริ่ม “เมื่อต้นเดือน วันที่สองกันยายน คุณเด่นเก้าเข้ามาขอแอดมิดด้วยอาการเจ็บทรวงอก” อ้าว! ทำไมเริ่มอย่างนี้ เรื่องเดียวกันหรือเปล่า? “หลังจากการตรวจจึงทราบว่าคุณเด่นเป็นโรคหัวใจขาดเลือด ซึ่งเกิดได้จากหลายสาเหตุ แต่จากการสอบประวัติและพฤติกรรมแล้วสรุปได้ว่าเกิดจากความเครียด ทางโรงพยาบาลได้ให้การรักษาจนสุดความสามารถ”

“สุดความสามารถ!” สำนวนคุ้นๆ หน้าห้องไอซียู ละครหลังข่าวนี่นา..ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่!

“เราให้ทั้งยาลดการเจ็บหน้าอก ลดการทำงานของหัวใจ ทำให้หัวใจทำงานดีขึ้น ยาป้องกันการจับตัวของเกล็ดเลือด และสุดท้ายคือยาละลายลิ่มเลือดที่อุดตันหัวใจอย่างเฉียบพลันเพื่อป้องกันไม่ให้กล้ามเนื้อหัวใจตาย..แต่วันรุ่งขึ้นหัวใจคุณเด่นเก้าก็หยุดทำงาน..” คุณหมอชี้แจงเรียบๆ แต่หัวใจผมมันไม่เรียบ โครมคราม บางทีเหมือนจะเงียบไปเฉยๆ

“วันรุ่งขึ้นที่สามกันยา..ผมจำได้ คุณเด่นเป็นคนพาผมมาโรงพยาบาลนี้ คุณเด่นไปเยี่ยมผมที่บ้านและพาผมมา..คุณเด่นเป็นคนพามา..” ผมเริ่มไม่รู้ตัวว่ากำลังพูดอะไร ทำอะไร

“ไม่ใช่ครับ! ตอนเช้าคุณเด่นเก้าเสียชีวิต ตอนกลางคืนคุณมาโรงพยาบาลกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง..ตลอดเวลาคุณพูดถึงคุณเด่นเก้า การที่คุณเหมือนกันมากโดยที่ยังไม่มีใครทราบว่าคุณเป็นพี่น้องกัน กรณีของคุณจึงฮือฮามากทั้งโรงพยาบาล”

“ไม่ใช่ครับ! คุณเด่นเก้าเป็นคนพาผมมา คุณเด่นพามา..” ปากผมไม่ยอมหยุด

“ถ้าอย่างนั้นคุณเด่นหล้าตามผมมา” คุณหมอเดินนำผ่านห้องต่างๆ เลี้ยวไปเลี้ยวมา ผมไม่รู้ทิศทางอะไรทั้งนั้น แค่เดินตามอย่างเดียวผมก็จะแย่อยู่แล้ว แข้งขาอ่อน..อย่านะ อย่าพาผมไปห้องนั้นนะ..ห้อง ดั บ จ ...

“เชิญครับคุณเด่นเก้า” พนักงานประจำห้องทักชื่อผิด พาผมและคุณหมอไปที่ผนังสแตนเลส ฟากหนึ่งของห้อง ผมตาพร่าจนมองไม่ชัดว่ามันคือลิ้นชักสแตนเลสขนาดใหญ่เรียงซ้อนกันอยู่

“ไม่จริงๆ” เสียงซ้ำๆ ในหัว

“คุณเด่นเก้า คุณเด่นหล้ามาหาแล้วครับ” ลิ้นชักถูกดึงออก..

“ไม่ใช่ ไม่ใช่คุณเด่นเก้า ไม่ใช่พี่เด่นเก้า..โฮ โฮ พี่เด่นเก้าครับ..โฮ โฮ ฮือ ฮือ...” ผมเกาะขอบลิ้นชักแน่น

“ระวังครับคุณเด่น!”


“ฮือ ฮือ ฮือ..” มือหลุดจากลิ้นชัก เข่าอ่อน ร่วงลงกองกับพื้น.....





Create Date : 19 กันยายน 2551
Last Update : 19 กันยายน 2551 18:45:32 น. 12 comments
Counter : 598 Pageviews.

 
น่านไง เปนผีจิงๆด้วย อะเหอะๆ

ยิ่งอ่านก็ยิ่งงง จิงๆน้า


โดย: Whatever it is IP: 203.148.220.220 วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:09:41 น.  

 
คุณ Whatever it is ครับ..

อีกไม่กี่บทก็จะจบแล้วครับ...

เดี๋ยวก็หายงงครับ...

ดาเรน ครับ.....


โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:37:45 น.  

 
ป้าลีครับ...

สงสัยต้องงงต่ออีกสักพักละครับ...

ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ผมครับ...

ดีน ครับ.....


โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:43:45 น.  

 
พี่แซนด์ครับ...

ไอ้บ้วยจะมีจริงหรือเปล่ายังไม่มั่นใจครับ...

แต่เด่นหล้ากำลังใจฝ่อมากเลยครับ..พี่เด่นเก้า..แง แง แง...

ดีน ครับ แง แง.....


โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:46:26 น.  

 
คุณรัลดาครับ...

แง แง แง เด่นเก้าไปแล้วจริงๆ ครับ...

ดีน ครับ.....


โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:48:16 น.  

 
คุณน้ำค้างครับ...

แต่ไม่ต้องเสียใจมากไปนะครับ...

เด่นเก้ายังอยู่..ติดตามดูนะครับ..สัญญา...

ดีน ครับ.....


โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:50:13 น.  

 
คุณ 2in1 ครับ...

ผมเขียนไป เขียนไปก็จะสติแตกเหมือนกันครับ...

ให้เด่นเก้าตายได้ไง..พระเอกนะนี่...

ดีน ครับ.....


โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:53:41 น.  

 
พี่หมูน้อยครับ...

ยินดีที่ได้รู้จักครับ...

ไม่ทราบนายดีนเขาหลอกหรือเปล่า..เรื่องไอ้บ้วย!...

ขอบคุณที่ให้กำลังใจผมครับ...

ดีน ครับ.....


โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:56:35 น.  

 
ตอนแรกก็เสียใจค่ะ แต่พอคุณดีนรับปากว่าคุณเด่นเก้ายังอยู่ ค่อยใจชื้นขึ้น แหม พี่ชายที่น่ารักอย่างนี้จะให้หายไปได้ยังไง ต้องมาอยู่กะน้องเด่นสิ แต่ว่า อาทิตย์นึง 7 วันเนี่ย นายเด่นหล้าเป็นลม แปดครั้งเลยนะ


โดย: น้ำค้าง IP: 124.120.42.250 วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:19:32:19 น.  

 
เอ๊ะยังไงกันค่ะคุณดีน สรุปเรื่องนี้มีผีจริงๆ แต่เป็นผีใครไม่แน่ใจระหว่างเด่นเก้ากับเด่นไม่มีชื่อ

รัลค่ะ งงทุกตอน


โดย: รัลดา IP: 203.158.4.152 วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:19:49:06 น.  

 
คุณดีน เข้ามารายงานตัวแล้วค่ะ


โดย: 2in1 IP: 124.122.232.162 วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:22:59:07 น.  

 
มารายงานตัวเหมือนกันค่ะ

แล้วก็เดินจากไปพร้อมกับความ งง อีกหนึ่งระลอก

ผีหลอกคน หรือคนหลอกผี


อิอิอิ



โดย: sandhurst IP: 124.122.128.211 วันที่: 20 กันยายน 2551 เวลา:12:26:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาเรน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add ดาเรน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.