Group Blog
 
<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
21 กันยายน 2551
 
All Blogs
 

๐๐..... ปริศนามาตา บทที่ 32 .....๐๐


บทที่ 32



ผมยังไม่ทันรดน้ำพรวนดินต้นไม้ก็ออกดอกซะแร้ว..ที่ตั้งใจอยากมานอนโรงพยาบาลอีกไง!


เคยอ่านเรื่องตลกเศร้า..สาวนางหนึ่งเข้าโรงพยาบาลเพราะเกิดอาการท้องร่วง ไอ้หนุ่มคนรักจะเป็นจะตายพยายามกินอาหารมีพิษเพื่อเข้าโรงพยาบาลตาม..สำเร็จ ท้องร่วงดังใจ เข้าโรงพยาบาลที่สาวเจ้ารักษาตัวอยู่..อนิจจา สาวหายจากท้องร่วงกลับบ้านก่อนที่หนุ่มจะเข้าไปอย่างไม่ได้ออกมาอีกเลย..จบ


“คุณเด่นหล้าครับ”

“ครับ” ทบทวนความทรงจำ

“จำหมอได้ไหม” คุณหมอจากแผนกนิติเวชคนนั้น

“ครับ” แว๊บดีใจ หวังให้คุณหมอเข้าใจผิดเรื่องคุณเด่นเก้า..ไอ้เด่นเอ๊ย!

“ผมไม่อยากเข้ามารบกวนคุณ แต่เรื่องที่เราคุยกันยังไม่จบ..” คุณหมอยื่นซองเอกสารปึกใหญ่ให้

“อะไรครับ”

“ของใช้ส่วนตัวของคุณเด่นเก้าและจดหมายถึงคุณพร้อมเอกสารยินยอมเป็นผู้รับผิดชอบกับร่างคุณเด่นเก้าครับ” คุณหมอมองอย่างประเมินว่าผมจะสามารถเพียงไรในความรับผิดชอบนี้

“ผม..ผม..” ได้ยังไง? ผมคงทำอะไรอย่างนั้นไม่ได้แน่ เรื่องใหญ่นะนั่น จู่ๆ คุณเด่นเก้าจะให้ผมรับผิดชอบร่างไร้วิญญาณนั้น ไหนจะเรื่องเงินอีก ผมไม่มี...

“ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่าย ทางบริษัทประกันชีวิตได้จัดการให้เรียบร้อย ยังมีเงินเหลืออีกเป็นจำนวนมากให้คุณเด่นหล้าในฐานะผู้รับผลประโยชน์อันดับสองจากกรมธรรม์ อันดับแรกคือคุณพ่อแต่ท่านเสียชีวิตไปแล้ว” อมยิ้มกับท่าโก๊ะของผม

“คุณหมอทราบได้อย่างไรเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับคุณเด่น” กอดซองเอกสารอย่างไม่รู้ตัว

“วันแรกที่คุณเด่นเก้าเข้ามา ถึงจะเจ็บหน้าอกมากแต่ยังมีสติพอรู้อาการของตัวเอง รอบคอบสั่งการทุกอย่างไว้เป็นลายลักษณ์อักษร แม้แต่ร่างของตัวเองก็ไม่ให้ผ่าพิสูจน์ ไม่ให้ฉีดยารักษาศพ ให้แช่แข็งไว้เฉยๆ รอคุณเด่นหล้ามาจัดการ”

“ให้ผมจัดการนี่นะ!..” กลืนน้ำลายก้อนโต..ร่างที่แช่แข็งอยู่นี่นะให้ไอ้เด่นจัดการ..โธ่ คุณเด่น!

“คุณเด่นช่วยอ่านเอกสารทั้งหมดให้ละเอียดก่อนจะเซ็นรับ ผมหมดหน้าที่แล้วขอตัวก่อนนะครับ” ก่อนจะออกจากห้องคุณหมอหันกลับมา “อ้อ ถ้ามีปัญหาอะไร หรือไม่ทราบจะจัดการอย่างไร คุณเด่นติดต่อสอบถามเจ้าหน้าที่ของเราได้ครับ”



คุณเด่น พี่เด่นครับ ผมจะทำอย่างไรต่อไป..ตัวเองยังเอาตัวไม่รอดนอนให้น้ำเกลืออยู่นี่ จะเป็นโรคเดียวกันหรือเปล่าก็ไม่รู้ คู่แฝดมักมีอะไรที่เหมือนกัน ถ้าสมบูรณ์ดีคงไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าบกพร่องก็คงบกพร่องทั้งคู่ ไม่มากก็น้อย...ผมวิตกเป็นตุเป็นตะ

“ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรนะ ผมอยู่กับเด่นตลอดเวลา” เสียงคุ้นๆ

“เฮ้ย!” ผมสะดุ้งจากครึ่งหลับครึ่งตื่น

“เป็นอะไรไปเรา?” คุณเด่นนั่งยิ้มอยู่ปลายเตียง ใส่เสื้อลายสก็อตขาวดำตัวเดียวกับที่อยู่ในถุงพลาสติก..ผมกำลังกอดอยู่!

“คุณเด่น!” ผลักถุงเสื้อออกจากอก

“กลัวมากหรือ?..อย่ากลัวเลยนะ..” คุณเด่นหน้าเศร้า

“คุณเด่นตายแล้ว” อย่านะ อย่าเข้ามานะ..

“ยังไม่ตาย..” เสียงอ่อย

“ก็ผมเห็นนี่นาในลิ้นชัก” จะไม่ตายได้ยังไง

“ใช่..นั่นคือร่างของผม แต่ผมยังไม่ตายนะ ผมรู้ตัวดี เห็นไหมผมไม่ให้ผ่าร่างผม ไม่ให้ฉีดฟอร์มาลีน ผมยังไม่ตาย รอให้เด่นมาช่วย” คุณเด่นกระเถิบเข้าหา

“คุณเด่น! พี่เด่น! นี่ผมนะ น้องพี่นะ อย่าหลอกผมเลย..อย่านะ..” มีหรือผมจะนอนอยู่เฉย ดันตัวหนีมือคุณเด่นที่เอื้อมเข้ากอดอย่างเคยทำ “ไม่นะ! อย่านะ!”

“ตุ๊บ!”

“โอ๊ย!”ผมหล่นจากเตียง เข็มน้ำเกลือหลุดจากแขน

“คลิ๊ก!” เสียงเบาๆ แถวหัวเตียง ผมค่อยยันตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง



“ก๊อกๆ” พยาบาลเดินเข้ามา

“จะให้ช่วยอะไรคะ?” มองที่แขนผม..เลือดกำลังซึมเลอะหลังมือ

“ผมตกเตียงครับ เข็มน้ำเกลือหลุด” รีบชี้แจงก่อนที่จะถูกเข้าใจผิดว่าดึงสายออกเอง..กิตติศัพท์เก่ายังอยู่ ไอ้เด่นดื้อ!

“นอนยังไงคะ? ไม่มีเตียงใหญ่กว่านี้ สงสัยต้องดึงแผงกั้นขึ้นให้แล้ว” พยาบาลยิ้มขำๆ

“ไม่ต้องดึงแผงกั้นหรอกครับ ผมแค่ฝันร้าย..” ฝันหรือจริง? พยาบาลรู้ได้อย่างไรว่าผมต้องการความช่วยเหลือ ยังไม่ทันคลิ๊กปุ่มขอความช่วยเหลือเลย..แต่..แต่ เสียงคลิ๊กเมื่อกี้ตอนผมหล่นจากเตียง..คุณเด่น!



“ก๊อกๆ” ดี้และแก้ว

“อะไรอีกล่ะแก ให้มารับสาวไหงนอนอยู่งี้ล่ะ?” หน้าบูดเป็นก้นเป็ด

“สายน้ำเกลือหลุดค่ะ..เรียบร้อยแล้ว อย่าทำหลุดอีกนะคะเสียดายเลือด..เอ๊ะ! เลือดหายไปไหนแล้ว..” พยาบาลงึมงำ

“ขอบคุณครับ” พยาบาลสีหน้างงๆ ออกจากห้องไป

“เป็นอะไรของเค้า..สงสัยโดนเลือดบ๊องของแกเข้าไปแน่ๆ ทำท่ายังกะเห็นผี” ปากไม่มีลิปสติกก็เงี๊ยะ!

“มีอะไรจะบอก..”

“อะไร?”

“แกลากเก้าอี้มานั่งก่อนเถอะ ล้มลงไปห้องจะยุบ”

“ไอ้บ้าเด่น!”

“มีบางอย่างเกิดขึ้น..”

“อะไรหรือ?” แก้วลากเก้าอี้นั่งอย่างว่าง่าย

“ฮะแอ้ม..อรื้อ..” เริ่มแบบเดียวกับคุณหมอนิติเวช..ก็อปปี้ตลอดไฟล์

........................

“ไม่อยากเชื่อ..” ดี้คราง

“ชั้นก็เหมือนกัน” แก้วเสียงสั่น

“นึกว่าแกจะได้มีครอบครัวอบอุ่นเหมือนคนอื่นบ้างแล้วเชียว..ก็เปล่า..สงสารแกว่ะ!” ไม่พูดเปล่าเข้ากอดผมเต็มอ้อมแขนอวบๆ นั้น แก้วเข้าสบทบอีกข้าง

“พลุ๊บ!” จู่ๆ ซองเอกสารหล่นลงพื้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย!

“อะไรน่ะ?” ดี้ผละจากผมก้มลงหยิบซองขึ้นมาตั้งท่าจะเปิดดู “เอ๊ะ!เปิดตรงไหน”

“เอามานี่..” ดึงซองจากดี้เปิดออกง่ายๆ จากฝาซองที่ไม่ได้ผนึกกาวแต่อย่างใด

“อ้าว! เมื่อกี้ไม่เห็นมีที่เปิด” ดี้ถ้าจะบ๊องไปชั่วขณะ “มีอะไร?”

“กระเป๋าเงิน นาฬิกา มือถือ จดหมาย”

“ในกระเป๋ามีอะไร?” มันจะไม่มากเกินไปหน่อยหรือเพิ้ลลลล

“คุณเด่นครับ ผมขออนุญาตดูนะครับ..” ผมอ้ากระเป๋าออก ชั้นใส่บัตรต่างๆ มีบัตร การ์ดอยู่เต็ม บัตรประชาชน บัตรเครดิต เอทีเอ็ม พระเครื่ององค์เล็กๆ กุญแจหนึ่งดอก..

“มีเงินป่าว?” เฮ้อ! จะใครซะอีกล่ะ

“มีเงินไทยและต่างประเทศ อย่างละนิดหน่อย”

“แล้วเรื่องเงินแกจะทำอย่างไร” แก้วไม่ได้งก เป็นห่วงมากกว่า

“จำไม่ได้หรือที่เล่าให้ฟังเมื่อกี้เรื่องเงินจากบริษัทประกันชีวิต..และจดหมายไง ยังไม่ได้อ่านเลย คุณเด่นอาจจะบอกอะไรไว้ในนั้นก็ได้” ดี้รีบยื่นซองจดหมายให้


“เด่นหล้าน้องรัก..ผมไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่เพื่อกันไว้ก่อนจึงเขียนจดหมายนี้”.....





 

Create Date : 21 กันยายน 2551
11 comments
Last Update : 21 กันยายน 2551 20:33:01 น.
Counter : 665 Pageviews.

 

พี่แซนด์ครับ...

ตอนนี้เบาๆครับ...

ไม่มีอะไรมาก...

ดีน ครับ.....

 

โดย: ดาเรน (ดาเรน ) 21 กันยายน 2551 10:09:26 น.  

 

คุณน้ำค้างครับ...

อดใจรออีกนิดนะครับ...

ดีน ครับ.....

 

โดย: ดาเรน (ดาเรน ) 21 กันยายน 2551 10:10:36 น.  

 

คุณ2in1 ครับ...

บทนี้พักสมองครับ...

ดีน ครับ.....

 

โดย: ดาเรน (ดาเรน ) 21 กันยายน 2551 10:11:50 น.  

 

คุณรัลครับ...

ตอนนี้คงไม่งงมากนะครับ...

ไม่ใช่ผีครับ..วิญญาณอ่ะนะ...

ดีน ครับ.....

 

โดย: ดาเรน (ดาเรน ) 21 กันยายน 2551 10:14:33 น.  

 

เง้อ กะลังอ่านเพลินๆ หมดซะดื้อๆ จะอดใจรออีกอึดใจนะคะ อย่าให้ขาดใจซะก่อนล่ะ
คร่ำครวญต่ออีกนิด คิดถึงพี่เด่นเก้า คิดถึงพี่เด่นเก้า

 

โดย: น้ำค้าง IP: 124.120.38.207 21 กันยายน 2551 10:21:51 น.  

 

ตอนนี้ ต้องไม่ใช่คุณดีนตัวจริงเขียนแน่นอน เพราะอ่านแล้ว ยังไม่ต้องอาศัยพาราฯ

 

โดย: 2in1 IP: 124.121.152.212 21 กันยายน 2551 11:45:13 น.  

 

คุณเด่นเค้าอยู่ ร.พ.ที่คนปกติอยู่รึป่าว ??????

 

โดย: 2in1 IP: 124.121.152.212 21 กันยายน 2551 11:47:52 น.  

 

โอ้ย! โอ้ย! โอ้ย! ...

คราวนี้ดีนเป็นฝ่ายงงบ้างอ่ะครับ...

คุณ 2in1 คร๊าบบบบบ...

ดีน คับ.....

 

โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.131 21 กันยายน 2551 11:56:17 น.  

 

เอ..แล้วผีกับวิญญาณมันต่างกันตรงไหนค๊า.....

 

โดย: ป้าลี IP: 58.147.46.194 22 กันยายน 2551 0:18:23 น.  

 

ป้าลีครับ...

วิญญาณหน้าตาดีกว่าผีครับ...

นายดีนก็วิญญาณนะครับ...

อยู่ในร่างหนุ่มหล่อ..ครับ...

ขอยืนยัน..เอิ๊ก เอิ๊ก..ครับ...

ดีน ครับ.....

 

โดย: ดาเรน IP: 124.121.174.79 22 กันยายน 2551 7:04:16 น.  

 

ค่ะ ตอนนี้เบาๆ ไม่มีอะไรมาก - อยากจะเชื่อจริงๆเลย แค่เลือดหายไปก็ .. ตึง ตึง ตึง แล้หละค่ะ อิอิอิ

เห็นด้วยกับ คห. 6 ของคุณ 2in1 มากมายค่ะ 555 ........... (ถูกใจจริงๆเลย)

 

โดย: sandhurst IP: 58.136.49.38 22 กันยายน 2551 9:51:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ดาเรน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add ดาเรน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.