เช้าวันนี้เกเร ลาป่วยครึ่งวัน
เพราะอาการปวดเมื่อยอย่างแรง เนื่องจากไม่เจียมสังขาร
เมื่อวานไปเล่นโยคะ ที่ทำงาน เราก็เต็มที่เลย เพราะ คนเคยเล่นนี่นา ไม่ให้อาย กับให้คุ้มเงินที่เสียไป
หารู้ไม่ เฃ้านี้ตื่นมาให้ช้ำนัก ปวยเมื่อยอย่างแรง โดยเฉพาะแขน เมื่อวานเฉพาะท่าไหว้พระอาทิตย์ก็ปาไปหลายรอบอยู่ ด้วยอาการเมื่อย ทำให้รู้ตัวเลยว่า สังขาร+อายุมันเยอะแล้ว ต้องเจียมบ้าง ไม่ใช่ว่าเคยเล่นแล้ว ก็เต็มที่ เพราะเราไม่ได้เล่นต่อเนื่องกล้ามเนื้อไม่อยู่ตัว เลยเห็นผลอย่างนี้แหล่ะ เฮ้ย ปวดเมื่อยอย่างนี้ นึกถึงตอนกลับจากไปปีนภูกระดึงจริง ๆ
กิจวัตรวันนี้ก็ยังไม่พ้นก้มหน้าทำงาน เหมือน วงจรชีวิตยุง ต่อไป
พอเลิกงานก็กลับบ้าน วันนี้ไม่ขยันกลับบ้านเร็ว ออกจากทีี่ทำงานประมาณ 6 โมงได้มั๊ย (เลิกงาน 16.30) ความรู้สึกคิดว่าเร็วแล้ว แต่พอมาเขียนเล่าให้ฟัง เออ มันก็ไม่เ่ร็วเท่าไหร่นี่หว่า
ที่จะบอกคือว่า คิดว่าตัวเองตั้งใจจะกลับบ้านเร็วแต่กว่าจะถึงบ้านมันก็ดึกแล้วอีก ช้าเหมือนกับวันที่ออกจากที่ำทำงานช้าเลยอะ เออ ไมเป็นงี้อะ ออกเร็ว ออกช้า ไหงถึงบ้านในเวลาใกล้เคียงกันตลอดเลยอะ (ถึงบ้านเกือบ 3 ทุ่ม)
ต้องพิจารณาตัวเองซะแล้ว สงสัยจะเผลอเดินช๊อบปิ้งนานไปเสียแล้ว
ของที่ได้จากการช๊อปปิ้ง 1. อาหารญี่ปุ่น 2 ถาด + สาหร่ายญี่ปุ่น 2 ตลับ+สลัดไข่กุ้งและกุ้ง อยู่ช่วงเซลล์ตอนห้างจะปิด 2. กิมจิ 1 กระปุก
ปล - เพราะเห็นแก่กินเลยไปดักของถูก นิสัยไม่ดี
- คิดถึงภูกระดึงมาก ๆ
วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:0:44:56 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
