รู้สึกแตกต่าง แต่ไม่แตกแยก

55 หัวข้อเหมือนการเมือง แต่ไม่เกี่ยวเลยคะ
จริง ๆ อยากเขียนตั้งแต่เมื่อวานแล้วคะ เพราะเมื่อวานเป็นวันลาพักร้อน
นาน ๆ จะได้ลาซักที แล้วก็พอดีมีวาระต้องไปเดินร่อนอยู่ตามห้างใหญ่

ประเด็นคือ ทำไมวันทำงานถึงมีคนเดินห้างเยอะจัง
แห่งแรก เอ็มโพเรี่ยม เออ คนเดินเยอะเหมือนกันนะคะ ส่วนใหญ่มีแต่ คุณนายทั้งหลาย หรือไม่ก็นักท่องที่ยว รู้สึกแปลก ๆ เพราะเหมือนหนีงานไปเที่ยวเลยอะ แต่จริง ๆ เราไปทำธุระนะ

แห่งที่สอง พารากอน ที่นี่หนักกว่าคะ เพราะคนเยอะกว่ามากคะ แม้จะน้อยกว่าตอนเย็นหรือวันหยุด เท่าที่มองดู ทำไมเด็กนักเรียนนักศึกษา เยอะเนี่ย วัยรุ่น เหมือนเด็กมหาลัยก็เยอะนะ ที่วัยทำงานก็มีนะคะ แต่แต่งกายเหมือนลูกคนมีตังค์ มีเวลา เออ หรือเค้าจะลาพักร้อนเหมือนเรานะ แล้วก็มีนักท่องเที่ยว แต่ต้องพูดนะคะ เพราะถ้าไม่พูดดูไม่ออกเลยคะ เหมือนคนไทยเลยอะ
เลยรู้สึกว่า ห้างในช่วงกลางวันแถมเป็นวันธรรมดาที่เป็นวันทำงานเนี่ยเป็นอย่างนี้เองหรือ

รู้สึกแปลก ๆ ดีคะ

แต่ที่รู้สึกต่างไปอีกเรื่อง แต่ไม่แตกแยกเพราะอารมณ์เมื่อวานกับวันนี้ช่างต่างกันราวกับฟ้าและดิน

วันนี้สุดแสนจะขี้เกียจ อากาศตอนเช้าเนี่ยชวนให้น่านอนต่อจนสายเลย แต่ทำไม่ได้คะ ไปทำงานด้วยอารมณ์ค้างจากวันหยุดหลายวัน แต่เมื่อไปถึงที่ทำงาน เจอพี่เจอเพื่อน เจองานก็ให้รู้สึกว่า เออ เป็นสิ่งที่เราคุ้นเคยจริง ๆ นะเนี่ย

สรุปคะ รู้สึกแตกต่างระหว่างวันหยุด (ซึ่งเราหยุดเพียงคนเดียวเพราะลา แต่บางวินาทีก็คิดว่าตอนนี้เพื่อนเราทำงานอยู่นะ 55) และไม่หยุด แต่ไม่แตกต่าง คือ ไม่ว่าจะทำงานหรือไม่ทำ ก็ขี้เกียจเหมือนกันเลยคะ

เฮ้ย

Create Date : 29 กรกฎาคม 2553 Last Update : 29 กรกฎาคม 2553 23:00:13 น. Counter : 537 Pageviews.		1 comments
Share Tweet