ให้คิดว่าพรุ่งนี้เราจะอกหัก
วันนี้ หยุดคะ แต่ก็ไม่ได้ทำตัวเป็นคนว่าง เรายังขนงานกลับมาทำที่บ้านเหมือนเมื่อสมัยยังเรียนไม่จบ ให้ความรู้สึกดีไปอีกแบบ ชักอยากหางานแบบ โฮมออฟฟิสซะแล้ว งานที่ทำที่บ้านได้บ้างอะคะ
เข้าเรื่องดีกว่า อันเนื่องจากการทำงานไปเปิดเพลงไป พอถึงเพลง เพลงหนึ่ง ทำให้เราต้องหยุดพิมพ์งานมานั่งฟังและร้องตาม ทอดอารมณ์ตามด้วย เป็นเพลงของโบ สุนิตา ชื่อ อยากให้คิดอีกครั้ง
จำได้ว่าเพลงนี้ ชอบมากตอนที่เกือบจะเลิกกับแฟน (คนปัจจุบันนั่นแหล่ะคะ) มาฟังตอนนี้ก็ยังเศร้าอยู่ เลยคิดว่า อะไร ๆ มันไม่แน่นอนเลยเนอะ
บางทีคบกันมตั้งนาน พอจะเลิกอะไร ๆ มันก็ไม่ได้ ไม่ดี ทั้ง ๆ ที่สิ่งนั้นมันเึคยดี คนเราก็แปลกดี
ระหว่างที่ฟังเพลงก็คิดว่า ถ้าพรุ่งนี้เราจะต้องเลิกกัน วันสุดท้ายที่รู้และตัดสินใจมันคงจะเศร้ามาก เหมือนถ้าเรารู้ว่าพรุ่งนี้เราจะตาย
เลยรู้สึกว่า อไร ๆ มันก็ไม่จีรังเอาซะเลย
ประกอบกับ ได้รับรู้การจากไป ของพี่ที่ชุมชน ซึ่งเพิ่งเข้ามาร่วมป็นเครือข่ายกัน แล้วเม่ือวันเสาร์ก็เพิ่งประชุมกันอยู่ ปรากฏว่าวันอาทิตย์ พี่เค้าเสียชีวิตซะแล้ว หลับไปอล้วก็ไปเลย ผลกรชันสูตร บอกว่า เส้นเลือดในสมองแตก เพิ่งเห็นกันอยู่เลย ชีวิตไม่แน่นอนจริง ๆ ใครจะคิดว่า เพิ่งไม่เจอกันแป๋บเดียเอง
เหมือนที่พระท่านว่า ให้อยู่กับปัจจุบัน อย่าประมาทชีวิต ให้คิดว่าจะไม่มีพรุ่งนี้
แล้วจะไม่เป็นคนผลัดวันประกันพรุ่ง จะให้ความสำคัญกับทุกวัน
ความรักก็คงเหมือนกัน ถ้าคิดว่าพรุ่งนี้เราจะ้ต้องเลิกกันแล้ว คนสองคนคงให้ความสำคัญกันมากกว่าเดิม แม้จะเศร้าแต่ก็ทำให้เราพยายามทำความเข้าใจกับมันว่า มันคือ ความไำม่แน่นอน
บางทีก็เข้าใจว่ารักกันมาก
ไม่มีระแคะระคายเลย แต่สุดท้ายก็มาบอกเลิกกัน