โลกส่วนตัวของเธอ

วันนี้วันแม่

แต่ฉันกลับเป็นทุกข์เพราะความรักของคนอื่นที่ไม่ใช่แม่

ทุำกข์เพราะผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ใช่พี่น้องและพ่อ

ทุกข์เพราะเค้ามีโลกส่วนตัว เค้ากลับไปมีชีวิตวัยเรียน กลับไปมีเพื่อนเหมือนในวัยเรียน
กลับไปมีสังคมในวัยเรียน จนลืมฉัน (ฉันคิดและรู้สึก)

บางทีก็ให้นึกน้อยใจว่า เค้าดีใจมีคนมาชวนเที่ยว แต่ฉันชวนเที่ยว บอกขี้เกียจและไม่มีตังค์

ตอนนี้เค้าก็ไม่ค่อยมีตังค์ เพราะมต้องจ่ายค่าเทอม และรายจ่ายอื่นๆ แต่เค้ากลับไม่กังวล ไม่เหมือนกับตอนฉันชวนไปเลยแม้แต่นิดเดียว

พอถามว่า คิดจะชวนหรือปล่าว เค้าบอกว่าก็คิด แต่เค้าไม่ได้เอ่ยปาก แต่ฉันเป็นคนที่เริ่มต้นถามเอง เพราะเชื่อว่าเค้าจะตอบว่า "ก็คิดจะชวน" ซึ่งก็จริง เพราะอย่างน้อยก็ทำให้ฉันรู้สึกดี

เพราะถ้าฉันไม่ถาม แล้วเค้าก็ไม่เอ่ยปากถามหรือชวน ฉันคงรู้สึกแย่มาก ๆ

แต่เอาเข้าจริงถ้าคุณชวนจริง ๆ ฉันก็คงไม่ไปหรอก เพราฉันไม่รู้จักเพื่อนคุณเลยซักคน
กระไรละคะ ก็คุณไม่เคยแนะนำให้ฉันรู้จักใคร และก็ไม่เคยเล่าเรื่องใคร ๆ (หมายถึงเพื่อน) ให้ฉันฟังนี่นา แล้วฉันจะเอายังไงละ


หรือจะเป็นอย่างที่เค้าว่า ฉันว่างไปเลยฟุ้งซ่าน อาจใช่แต่ฉันก็แต่อย่างใช้เวลาในวันหยุดกับเค้าบ้าง

ไม่ใช่ฉันอยากจะขวางปฏิทินชีวิตของคุณ แต่คุณไม่เคยนึกถึงฉัน ไม่โหยหากัน
จริง ๆ ฉันน่ะแอบดีใจด้วยซ้ำที่คุณมีเพื่อนใหม่ ๆ นอกจากที่ทำงาน เพราะทำให้คุณหายเครียด นั่นแหล่ะทำให้ฉันยืนหยัดไม่คิดเล็กคิดน้อย พยายามไม่น้อยใจ ไม่ต่อว่าคุณ

แล้วครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้ง ที่คุณเดินไกลออกไป

Create Date : 12 สิงหาคม 2553 Last Update : 12 สิงหาคม 2553 14:20:27 น. Counter : 485 Pageviews.		2 comments
Share Tweet