Group Blog
All Blog
|
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงไป - -  อากาศเปลี่ยนแปลงไป เร่งด่วนเกินไปกับอากาศกรุงเทพฯ ที่เปลี่ยนแปลงเอาดื้อๆ ไม่ให้ตั้งหลัก รวดเร็วไปที่จะต้องมารับมือกับอากาศที่เปลี่ยนแปลง หลังจากที่กรุงเทพฯ ไม่ได้หนาวแบบนี้มาหลายปี อากาศหนาวคราวนี้เลยมาพร้อมกับความป่วยไข้ ที่ไม่ค่อยอยากจะยินดีต้อนรับเท่าไหร่ แต่ก็เคยมีใครบางคนบอกเอาไว้ว่า ในปีหนึ่งเราควรเป็นไข้หวัด (ตามฤดูกาล) สักครั้งหนึ่ง เพื่อยืนยันว่าร่างกายของเรายังปกติดีอยู่ ที่ว่าปกติ คือ ยังสามารถรับเอาเชื้อโรคเข้าไป และระบบป้องกันรักษาของร่างกายได้ทำงานอย่างเต็มที่ ความเจ็บป่วยจะทำให้เราหันกลับมามองตัวเอง ว่าเราควรต้องดูแลตัวเองมากขึ้น ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ และ บริโภคอาหาร ให้เหมาะสมเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย เพื่อเสริมสร้างความแข็งแรง ไม่เจ็บป่วยง่าย และที่สำคัญ... ความเจ็บป่วยจะทำให้เรารู้ว่า มีใครบ้างที่ยังเป็นห่วงเราอยู่ ^^ ฤดูหนาว เป็นคนหนึ่งที่ไม่ค่อยชอบฤดูหนาวเอาเสียเลย ไม่ชอบเพราะอากาศหนาวทำให้เกิดความทรมาน ทั้งร่างกาย และจิตใจ... ฤดูหนาว เรามักจะเดินชนกระจกที่ใสแจ๋ว เหมือนไม่มีกระจกได้โคตรเจ็บกว่าชนกระจกตอนฤดูร้อน... ฤดูหนาวทำให้คนเลือดน้อย และเลือดจางอย่างเรา มีความต้านทานต่อสภาวะอากาศต่ำกว่าคนอื่นทั่วไป ชาวบ้านเค้าห่มผ้าผืนเดียว เราต้องเบิ้ลสอง หน้าหนาวทำให้สิ้นเปลืองค่าใช้จ่าย เพราะต้องโปะโลชั่น และทาลิปมันหนักกว่าฤดูอื่น... ฤดูหนาว... ไม่ได้ประหยัดน้ำอย่างที่คิด เพราะการอาบน้ำอุ่นและการได้แช่น้ำอุ่นนานๆ เป็นความสุขอย่างยิ่งในการอาบน้ำตอนฤดูหนาว... ฤดูนี้น้ำจึงเปลืองกว่าปกติ แล้วไหนจะเสื้อผ้าที่ใส่ สี่ซ้าห้าชั้น ซักที เครื่องจะพัง... ที่สำคัญ... นั่งปลดทุกข์ ปลดโศกนานๆ ไม่ได้........ เพราะฤดูหนาว..... ทำให้เย็น anus ณ ปัจจุบัน ตอนนี้มาเป็นนักเรียน ที่ต้องเข้าแถวเคารพธงชาติในทุกเช้า ร้องเพลงสดุดีฯ สวดมนต์ถวายเป็นพระราชกุศลฯ แผ่เมตตา และ กล่าวคำปฏิญาณตน ก่อนจะขวา – ซ้ายหัน ไปทำความเคารพ “รุ่นพี่” แล้วก็เดินแถวขึ้นห้องเรียน เหมือนนักเรียนชั้นประถม แต่ทั้งหมด ก็เพื่อความเป็นระเบียบ วินัย ที่ทุกคนต้องถือปฏิบัติ ให้เหมือนกัน และก็น่าแปลกที่ เมื่อทุกคนทำพร้อมกัน เหมือนกันก็กลายเป็นแบบแผน และท้ายที่สุดก็คุ้นเคยและเคยชินกับวินัยเหล่านี้ นี่เองกระมังที่ทำให้ให้ทหารกับพลเรือนถูกแยกออกจากกันชัดเจน ในการปฏิบัติ ไม่ว่าจะเรื่องใดก็ตาม... เช่น ทหารเมื่ออยู่ในเครื่องแบบ ไม่ (ควร) กางร่ม น้อยมากที่จะเห็นทหารไปเดินห้างสรรพสินค้าในเครื่องแบบ บางสิ่งบางอย่าง เป็นเรื่องเล็กๆ ของพลเรือน แต่เป็นเรื่องใหญ่ของทหาร ก่อนหน้านี้เคยขัดแย้งในใจว่า “สมองและความสามารถของคนไม่ได้อยู่ในเครื่องแบบ” แต่ปัจจุบันทำความเข้าใจได้แล้วว่า “เครื่องแบบไม่ใช่สิ่งที่เอาไว้บรรจุสมอง หรือความสามารถ” แต่เอาไว้เพื่อแสดงว่า... “ต้องใช้สมอง และความสามารถ ให้มีคุณค่ากับเครื่องแบบที่ใส่” เพราะฉะนั้น ถึงจะเบื่อกับการต้องตื่นเช้าเข้าแถวแต่.. ความสุข ขณะปัจจุบัน คือการอยู่กับปัจจุบันให้มีความสุข ใช่มั้ย ใช่มั้ย..... แต่งเครื่องแบบขึ้นรถทัวร์ มาฟ้อง เอ๊ย.... มาเล่าให้ฟังว่า วันนี้ไปซื้อตั๋วเดินทาง ของบริษัทเดินรถเอกชนแห่งหนึ่ง ไปต่างจังหวัด ใช้บัตรข้าราชการประเภท ทหาร/ ตำรวจ และได้ส่วนลดนั้นแล้วสำหรับค่าตั๋ว โดยสาร แต่ในตั๋ว (ลายมือของพนักงานขายตั๋ว) เขียนว่า "ต้องใส่เครื่องแบบเดินทางเท่านั้น" ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่รู้สึกลำบากใจ เนื่องจาก ๑. วันเดินทางเป็นวันหยุดราชการ นอกจาก ทหาร/ตำรวจ ที่มีภารกิจหน้าที่ต้องปฏิบัติเท่านั้น จึงจะใส่เครื่องแบบ แต่ถ้าไม่มีหน้าที่ในวันหยุดดังกล่าว ตามระเบียบแล้ว ไม่สามารถใส่เครื่องแบบออกนอกหน่วยได้ ๒. เครื่องแบบข้าราชการ ทหาร/ตำรวจ สตรี มักเป็น กระโปรง ในวันเดินทาง (กลางคืน) เป็นความไม่สะดวกอย่างยิ่ง ในการใส่กระโปรงเดินทาง ๓. เกี่ยวกับความปลอดภัย หากเป็นการเดินทาง ไปในจังหวัดที่ต้องระมัดระวังด้านความปลอดภัยเป็นพิเศษ เช่นจังหวัดพื้นที่เสี่ยงทางภาคใต้ ซึ่งความปลอดภัยมีลดน้อยลง เมื่อ สอบถามไปยังบริษัทเดินรถดังกล่าว ก็ได้คำตอบว่า "เป็นกฎของกรมการขนส่งทางบก ที่ระบุให้ต้องใส่เครื่องแบบเดินทาง เมื่อต้องการใช้ส่วนลดค่าโดยสาร" ยกเว้น ผู้ที่ถือบัตรทหารผ่านศึก เหรียญชัยสมรภูมิ เหรียญกล้าหาญ เมื่อสอบถามต่อว่า มีหนทางอื่นที่จะให้ผู้เดินทางเดินทางได้สะดวกกว่านี้หรือไม่ คำตอบคือ "ก็จ่ายราคาเต็มสิคะ" เท่านั้นแหละ..... อึ้งกินเลย หากมองอย่างง่าย ก็จะตอบได้ว่า "ก็คงต้องอย่างนั้น...." หากมองอย่างยาก ก็จะตั้งคำถามว่า "เหตุผลของการใส่เครื่องแบบล่ะ? เพื่ออะไร" ไม่ ใช่ว่าการใส่เครื่องแบบเดินทางเป็นสิ่งไม่ดี คนเราย่อมภูมิใจในเครื่องแบบที่ใส่แน่นอน เพียงแต่เป็นเรื่องของความเหมาะสม และกาละเทศะ เพราะ (คง) ไม่มีใครอยากขึ้นรถทัวร์ตอนสามทุ่มด้วยชุด ทหาร ตำรวจ ที่เป็นกระโปรงแน่ๆ นอกจากจะนั่งไม่สะดวก เดินลำบาก ปรับเบาะก็ไม่ได้มาก เพราะนุ่งกระโปรง ทางออก (ที่คิดว่า น่าจะเป็นไปได้) ๑. ใช้บัตรข้าราชการก็น่าจะแทนเครื่องแบบได้ เพราะ "เสื้อผ้า" ไม่ได้บอกหรอกว่า คนที่ใส่นั้น จริงๆ แล้วเป็นใครกันแน่ ๒. ถ้ามันยุ่งยากนัก (กลัวว่าจะมีคนสวมรอย) ก็งดสิทธิ์ข้าราชการ ในการใช้ส่วนลดค่าโดยสารไปเลย (จะได้เท่าเทียมกัน) ๓. ใส่เครื่องแบบเดินทางได้ แต่ควรจะเป็น วันราชการ และในเวลาราชการ (เพราะมันแปลว่า อาจจะหนีราชการ หรือกำลังไปราชการ ) ถ้าใส่เครื่องแบบในวันเสาร์ ตอนดึกๆ คงน่าดูพิลึกล่ะ ๔. มีหนทางที่สามารถ "คลายเกลียว" ให้มันหลวมๆ ลงกว่านี้บ้างมั้ย? ปล. และที่สงสัยเอามากๆ คือ ถ้าต้องใส่ชุดทหารขึ้นรถทัวร์ไปปัตตานี.... จะรอดมั้ย?  
ขอบคุณสำหรับความรู้ เครื่องแบบกับร่ม ไม่เคยคิดมาก่อนแต่นึกไปนึกมาก็จริง ๆ ไม่เคยเห็นเลยครับ
โดย: บังเอิญผ่านมา IP: 125.26.24.194 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:24:28 น.
ปล.คำถามที่ไม่มีใครอยากตอบ ไม่ใช่ตอบไม่ได้ (หรือเปล่า) :) โดย: ยัยตัวยุ่ง IP: 203.114.120.226 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:50:19 น.
กร๊าก....
แสดงว่า พวกที่แต่งเครื่องแบบเดินทางที่เราพบเจอมา เป็นพวกขอส่วนลดอ่ะดิ ต๊าย...เพิ่งรู้นะเนี่ย นึกว่าศรัทธาในเครื่องแบบจนไม่อยากถอดออกแม้แต่วินาทีเดียว  โดย: ดอกหญ้าพันงู
 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:20:05 น.เทอๆๆ ชั้นมาทวงของขวัญวันเกิด.... อิอิอิ
ตกลง คุณเพื่อนจาได้เดินทางมั้ยฟ่ะเนี่ยะ... โดย: เพื่อนป๋อง IP: 202.91.18.194 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:18:14 น.
แวะมาเยี่ยมค่ะ
อากาศเปลี่ยนแล้ว แต่คนเราก็เหมือนเดิมค่ะ เรื่องเครื่องแบบนี่ บางทีระเบียบอะไรต่อมิอะไรของแต่ละหน่วยงานเขาควรจะต้องปรับให้ใช้ได้จริงบ้างนะคะ เขียนคอมเมนท์ไป ไม่รู้เขาจะเอาไปแก้ไขรึเปล่า โดย: อ้อ (sandseasun
) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:47:25 น.อย่าเสี่ยงครับ กับกรณีปัตตานี
เมื่อก่อนหัวละห้าหมื่นนะครับ โดย: กาแฟสอง
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:4:17:16 น.พ่อวิวใช้บัตรทหารผ่านศึก ก็ลดได้นะ หรือเหตุการณ์บ้านเมืองมันเปลี่ยนไป
โดย: yaii vivi
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:44:34 น.ต้องใส่เครื่องแบบขึ้นรถโดยสารเพื่อจะได้ลดหย่อนค่าโดยสารเนี่ยนะดาริ เอาไรมาคิดเนี่ย
 หายไว ๆ เน้อ แปลกที่ปีนี้แหม่มไม่เป็นหวัด ได้แต่ปวดหัวไปวัน ๆ เพราะอากาศมันขึ้น ๆ ลง ๆ เท่านั้นเองอ่ะ เดินทางปลอดภัย แล้วก็เที่ยวให้สนุกล่ะ  โดย: แหม่ม (i'm not superman
) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:56:50 น.เราพึ่งไปปัตตานีมา
ตอนนั่งรถกลับโรงแรมสักสี่ทุ่มได้ ในเมืองคนเต็มไปหมด เยอะกว่าเมืองเราตอนสี่ทุ่มอีก โดย: บรรน่ารัก IP: 202.12.73.5 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:40:35 น.
I living in Australia..We have longer winter time than Thailand. Then people here shower 1 time a day because to dry weather make your skin very dry and wear same clothes for 1 week haha... PS. I shower 3-4 times a week haha.....Lazy..*_* โดย: Kessarin Ch. IP: 58.169.239.148 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:13:25:01 น.
|
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
ใช่ค้าบ
:)