กรกฏาคม 2551

 
 
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
วิชา "การใช้ชีวิต"







๑.


หากความหมายของ "ชีวิต"
คือการเรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่
การเรียนรู้ "วิชาการใช้ชีวิต"
ก็ไม่มีวันจบคอร์ส
จนกว่าลมหายใจจะหมดลง



๒.


เราทุกคนเริ่มต้นก้าวเข้าสู่ชีวิตการเป็น "ผู้เรียน"
เมื่อเริ่มมีลมหายใจ
ไม่ใช่ทุกคนที่จะจบคอร์ส " วิชาการใช้ชีวิต"
ด้วยเกียรตินิยม
แต่ทุกคนจะมีสิ่งหนึ่งที่ได้รับมาเหมือนกัน
นั่น "บทเรียน"
เพื่อนำไปประกอบการเรียนในระดับแอดวานซ์
ในหลักสูตร "วิชาการใช้ชีวิตระดับสูง" ต่อไป



๓.


แบบฝึกหัดของ "วิชาการใช้ชีวิต"
คือ การได้ลองผิดลองถูกในการเลือกทางชีวิต
การวางแผนดำเนินชีวิต และการบริหารชีวิต
ไม่มีอาจารย์ผู้สอนคอยประเมินผล
นอกจากตัวเราเอง



๔.


และสำหรับเราขณะนี้
นอกจากจะยังเรียนอยู่ใน "วิชาการใช้ชีวิต"
แล้วเรายังทำแบบฝึกหัดวิชาการใช้ชีวิตอีกด้วย

ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ
และยังไม่ได้ทำ
ในสิ่งที่อยากทำ
นั่นเพราะมีหลายอย่างในชีวิต
ที่ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดหวัง
พอใจแล้วที่ได้ทำในบางอย่าง
ถึงแม้จะมีอีกหลายอย่างที่ไม่ได้ทำ
ก็ตาม...

ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ
เราก็ยังมีโอกาสเสมอ







Create Date : 01 กรกฎาคม 2551
Last Update : 29 สิงหาคม 2552 15:22:30 น.
Counter : 709 Pageviews.

18 comments
  
จ๊ะ ตามนั้น

หลักสูตร และบททดสอบของชีวิต หมุนเวียนเปลี่ยแปลงตลอดเวลา

แต่...ทุกคนก็สามารถผ่านชีวิตไปแต่ละปี แต่ละปี ไปได้ ราบรื่นบ้าง สะบัดสะบอมบ้าง

แล้วแต่การใช้บทเรียนชีวิตของแต่ละคน

เปนกะลังจัยให้ผู้เรียนการใช้ชีวิตทุกคน จ๊ะ

โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:01:34 น.
  
เพลงนี้เป็นริงโทนอยู่เว้ย น่ารักๆๆๆ ทอสับดังก็ไม่หงุดหงิดนะ
โดย: อาร์ต IP: 58.10.128.166 วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:29:08 น.
  
เอ้ย คนละเพลงว่ะ แต่ของลุลาเหมือนกัน
โดย: อาร์ต IP: 58.10.128.166 วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:29:58 น.
  
ก็ต้องเรียนรู้วิชานี้กันต่อไป
บางคนอาจได้ เกียรตินิยม
บางคนอาจ ตกแล้วตกอีก
แต่ยังไง เราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้


มีความสุขมาก ๆ นะคะ
โดย: บัวริมบึง วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:24:51 น.
  
การเรียนรู้ "วิชาการใช้ชีวิต"
ก็ไม่มีวันจบคอร์ส จนกว่าลมหายใจจะหมดลง
|
|
ชอบประโยคนี้จัง ถูกต้องที่สุด


เพราะฉะนั้น การใช้ชีวิต ต้องใช้อย่างมีศิลปะ ด้วย
โดย: มาเฟียหัวใจง้องแง้ง วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:53:06 น.
  
One Life Live It!!!
โดย: แอบชอบ คห. ข้างล่าง วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:11:50 น.
  
หลวงปู่ชาสอนว่า....

ดูไม้ท่อนนี้สิ สั้นหรือยาว ?
สมมติว่าเราอยากได้ไม้ที่ยาวกว่านี้ ไม้ท่อนนี้มันก็สั้น
แต่ถ้าเราอยากได้ไม้สั้นกว่านี้ ไม้ท่อนนี้มันก็ยาว
หมายความว่า ตัณหาของเราต่างหาก
ที่ทำให้มีสั้น มียาว มีดี มีชั่ว มีสุขมีทุกข์ขึ้นมา
ละตัณหาเสียได้ เท่านั้นทุกอย่างก็จบ
หน้าที่ของเรานั้น ทำเหตุให้ดีที่สุดเท่านั้น
ส่วนผลที่จะได้รับเป็นเรื่องของเขา
ถ้าเราดำเนินชีวิตโดยมีการปล่อยวางเช่นนี้แล้ว
ทุกข์ก็ไม่รุมล้อมเรา
โดย: Alpha Jet IP: 58.9.192.231 วันที่: 2 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:20:50 น.
  
แวะมามอบตัวกับคุณดาริกามณี
ในฐานะที่ชอบแอบซุ่มเข้ามาอ่านเรื่องสั้นบ่อยๆ
แต่ไม่ค่อยได้ลงชื่อไว้เลย แบบว่าเขิน ^^''

ตอนนี้มีล็อกอินบล็อกกะเค้าแล้ว ก็เลยมามอบตัวค่ะ
ชอบงานของคุณดาริ มันคม แล้วก็โดนใจ อ่านแล้วอึ้งๆ ดีค่ะ

แล้วขออนุญาตแอดคุณดาริด้วยได้ป่าวคะ
จะได้เข้ามาติดตามผลงานอย่างสะดวก
โดย: โยษิตา วันที่: 2 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:55:53 น.
  
ชีวิตเเต่ละช่วงก็คงเหมือนกับบทเรียนที่เราจะต้องเรียนรู้ที่จะก้าวข้ามไป อาจจะสอบได้คะเเนนสูงสุดหรือคะเเนนต่ำเมื่อผ่านจุดนั้นเเล้วมันก็ถือว่าเป็นความรู้ของเราเเล้วละเอเจอกับบทเรียนเดิมเราก็คงทำคะเเนนได้เพิ่มแล้วละ

เเวะมาทักทาย
โดย: เอเอง (girl_in_town ) วันที่: 2 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:17:34 น.
  
ดาทำกับข้าวได้ฮับ แต่ตอนนี้มีหน้าที่กินอย่างเดียว เพราะมีคนทำเก่งกว่าอยู่ข้างๆ แต่รับรองว่าเมนูมาม่าของดา ไม่เค็มปี๋เหมือนกับของใครบางคนแน่ๆ เลย แหะแหะ

อ่านเรื่องอย่างนี้ของพี่ดาริทีไร ได้หยุดคิดถึงความจริงของโลกทุกทีสิน่า
โดย: veeda IP: 58.147.50.224 วันที่: 3 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:08:44 น.
  

ยังเจ๋งเหมือนเคย

:)
โดย: ยัยตัวยุ่ง IP: 203.156.34.137 วันที่: 3 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:04:24 น.
  
ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยเว้ย

ไม่มีแบบแผน

หิวก็กิน อิ่มก็นอน

ชอบอ้างว่า ใช้ชีวิตแบบเซน

แต่จริงๆ แล้ว ไม่ใช่หรอก เป็นพวกขี้เกียจสันหลังยาว
โดย: Kala_mydog วันที่: 4 กรกฎาคม 2551 เวลา:4:14:06 น.
  
ขอบใจสำหรับเอสเอมเอส
โดย: อาร์ต IP: 58.10.128.66 วันที่: 4 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:59:19 น.
  
นี่ๆ ป้าสรรเสริญเยินยอเอาไว้ ในเนชั่น

ว่างๆ แวะไปเบิ่งนะยะ

//www.oknation.net/blog/charoenkwan/2008/06/08/entry-1

โดย: Kala_mydog วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:57:48 น.
  
แต่ยังไง ชั้นก็รักน๊า นิยายทั้งสามเล่มเนี่ย จุ๊บๆ
โดย: Kala_mydog วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:58:33 น.
  
แวะมาเยี่ยม ไม่เจอกันเสียนาน
คิดถึงครับ
โดย: คนขับช้า วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:38:01 น.
  
อ่านจบแล้วนึกถึงคำที่เค้าพูดกันว่า

ใช้อดีต...เป็นบทเรียน
ใช้ปัจจุบัน...เป็นแบบฝึกหัด
ใช้อนาคต...เป็นแบบทดสอบ

โดย: PANDIN วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:13:17 น.
  

Life always change...I try to finish my degree because want to have a good job and good money for good life in the future..But...Now I have Farang husband...haha...So What about my degree????



โดย: Kessarin Ch. IP: 58.169.239.148 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:13:36:26 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาริกามณี
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]



Just Do it :


* มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้

* เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์
รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้)
ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้)
ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้)
ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี)

* เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์
* เป็นแฟน คาราบาว
* เป็นกิ๊ก เฉลียง
* ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา
สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง

* การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง
อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต

* หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส,
รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ