Group Blog
All Blog
|
หากไม่เขียนถึง... คงคิดถึง เธอ อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาก ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ เพลงที่เคยดังระเบิดเถิดเทิงมาแล้วเมื่อหลายปีก่อน และตอนนี้ก็ยังดังอยู่...อย่างน้อยก็จากเครื่องเสียงของเรา, เพลงที่ 1 ซึ่งถูกคัดเลือกมาจากนับหมื่นล้านเพลง และมันถูกให้ชื่อว่า กำลังของใจ เปล่า ไม่ใช่อัลบั้มใหม่ของบอยโก แต่เป็นเพลงที่ใครสักคนอยากให้ใครอีกคนได้ฟังมันในห้วงแห่งวันเวลาที่ต้องการกำลังใจ... คนที่ให้มาคือ เธอ ซึ่งเป็นหนึ่งในอีกหลายเธอที่ปรากฏตัวขึ้นในท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของโลกใบนี้ บางอย่างทำให้โลกแคบลงและบางอย่างทำให้เราใกล้กันมากขึ้น จากคนที่ไม่รู้จัก กลายเป็นคนรู้จักและกลายเป็นเพื่อนในต่อมา - - อาจจะเพราะโชคชะตา... น่าจะเพราะโชคชะตา เพื่อน, ในความหมายที่บางครั้งก็ยุ่งยาก ซับซ้อนที่จะให้นิยาม แต่บางครั้งก็มันก็ง่ายดายจนน่าแปลกใจว่าคนเราเป็นเพื่อนกันได้ง่ายๆ แค่เพียงอ่านหนังสือเล่มเดียวกัน มีนักเขียนคนโปรดคนเดียวกัน ฟังเพลงเดียวกัน มีนักร้องคนโปรดคนเดียวกัน ชอบสถานที่เดียวกันและบังเอิญเจอกัน ณ สถานที่แห่งนั้น... โปสเตอร์ นานะ ที่เดินทางไกลจากเพชรบูรณ์มากับ เธอ อีกคน ติดอยู่ข้างฝาบ้าน และ A Stranger of mine ก็นอนรออย่างสงบเพื่อโลดเต้นบนจอให้เราได้ชมในเวลาอีกเพียงไม่นาน เธอ...ที่เพิ่งจะได้พบกันเป็นครั้งแรก ได้คุยกันเป็นครั้งแรก และแม้แต่ชื่อของเธอก็เพิ่งจะได้ยินเป็นครั้งแรก เช่นเดียวกัน แต่ที่มาพร้อมๆ กับเธอคือมิตรภาพที่อ้วนท้วนสมบูรณ์ และอารมณ์ดี เพื่อนทุกคนมีหนังกลับไปดู มีโปสเตอร์กลับไปติดฝาบ้าน และมีรอยยิ้มใน ภาพ ไว้ให้จดจำ... เรื่องโรแมนติกทุกเรื่อง เริ่มต้นที่คำทักทาย ประโยคที่คนอื่นอาจจะคุ้นชินจากจอโทรทัศน์ แต่คนที่ไม่ดูโทรทัศน์และอินกับคำพูดอะไรได้ง่ายๆ ก็ย่อมไม่พลาดที่จะพยายามเก็บประโยคนั้นเอาไว้ แม้กระทั่งถ่ายรูป ถ้าเพียงแต่มันจะถูกจารึกอยู่บนด้านหลังเสื้อยืดสีเขียวซึ่งใครสักคนกำลังใส่มัน... แต่เรื่องบังเอิญก็มักเกิดขึ้นไม่บอกกล่าว เพราะอยู่ๆ เธอ อีกคนก็ถือเสื้อสีเขียวซึ่งด้านหลังมีถ้อยคำนี้ปรากฎมาให้ โดยที่เธอก็ไม่รู้มาก่อนล่วงหน้าว่ามีใครคนหนึ่งพยายามถ่ายรูป เรื่องโรแมนติกฯ นี้มาแล้วจากคนอื่น - - น้ำมันหอมกลิ่นราชาวดี ลอยอวลชวนให้ครึ้มใจในบรรยากาศ ชิ้นนี้เป็นของ เธอ อีกคน ในวโรกาสของมิตรภาพ กลิ่นดอกไม้ที่มักจะเรียกคุ้นปากว่าหางกระรอกนี้เป็นอีกกลิ่นที่ชอบ ในทุกครั้งที่อ่านหนังสือ หรืออยู่เคียงข้างกับความเหงาลำพัง, เธอคนเดียวกันนี้ค่อนข้างเชื่อมกันบ่อยจากเส้นทางอื่นนอกจากทางระบบออนไลน์, เธอเป็นอีกคนที่ชอบเขียนโปสการ์ด คนชอบเขียนโปสการ์ด โรแมนติก มีคนบอกอย่างนั้น จริงหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ แต่เธอคนนี้โรแมนติก, เพราะเธอเลือก ราชาวดี แทนการเลือก เปเปอร์มินต์ ไม่ใช่คนที่ใช่, ก็ไม่ใช่ จะดิ้นรนจนสิ้นใจก็เหนื่อยเปล่า ประโยคนี้, มีเธออีกคนหนึ่งชื่นชอบและอินกับมันถึงขั้นจดเก็บไว้ในบันทึก เธอช่างพูด เธอชอบถ่ายรูป และเธอชอบถูกถ่ายรูป... เธออีกคนพูดน้อย น้อยครั้งที่เธอจะพูดจา และแทนการพูด เธอยิ้ม, เหมือนจะแทนคำตอบให้กับทุกอย่าง แต่เธอมีน้ำใจ จนทำให้ไว้วางใจ ในหลายอย่างที่เป็นเธอ อาจไม่ต้องพูดอะไรมากมาย เพราะเธอยิ้ม, แทนทุกอย่าง... หลายเธอ ที่ได้เจอ รู้จัก พูดคุย และเริ่มต้นมิตรภาพ เป็นเธอที่ อ่านหนังสือเล่มเดียวกัน มีนักเขียนคนโปรดคนเดียวกัน มีเพลงที่ชอบหลายเพลงเหมือนกัน มีหนังหลายเรื่องที่ดูเหมือนกัน... คนที่มีอะไรคล้ายกันมักจะถูกดึงดูดเข้าหากัน ใครบางคนว่าเอาไว้อย่างนั้น ไม่รู้ว่าเป็นอย่างนั้นจริงหรือไม่ รู้เพียงแต่ว่า บางครั้งมิตรภาพก็เริ่มต้นง่าย จุดสตาร์ทของทุกคนอยู่ที่เดียวกัน บางคนอาจจะเพิ่งเริ่มออกสตาร์ท แต่มีหลายคนรออยู่... เส้นทางความเป็นเพื่อน ไม่ใช่ลู่วิ่ง จึงไม่ใช่การแข่งขัน แต่เป็นเส้นทางรถทัวร์โดยสารที่เราต่างขึ้นขบวนเดียวกัน ป้ายหน้า ยังมีหลายคนรออยู่ เรารู้, ยังไม่มีคนลง เพราะรถคันนี้จุคนได้ไม่จำกัด... และเธอทั้งหมดที่ถูกเอ่ยถึงนี้นั้น เป็นเธอที่มาจากการได้อ่านหนังสือของนักเขียนคนเดียวกัน นั่นก็คือ นิ้วกลม อิทธิฤทธิ์ของนิ้วกลมรุนแรงมากถึงขั้นทำให้คนเป็นเพื่อนกันได้ นับว่าวิทยายุทธ์สูงส่งใช้ได้... นับถือ, นับถือ สำหรับเธอทั้งหมด ทั้งที่ถูกกล่าวถึง และนึกถึงโดยไม่กล่าว, เราต้องบอกว่าขอบคุณมาก สำหรับมิตรภาพและภาพของมิตร, ความสนิทสนมจะถูกบ่มเพาะไปตามกาลเวลา... ป้ายหน้า.... ใครจะขึ้นก็เตรียมโบกได้..... -------------------------------------------------- 21 ตุลาคม 2550 @ ปาเต๊ะ, ห้าแยกลาดพร้าว - - หมูตุ้ย เมกิ เอี้ยง บีม พี่แขก จุ๋ม เอ นาย ต้อม   
**มีคนและมีคน-เยอะแยะไปหมด**
หากเราเข้าไปอยู่ท่ามกลางฝูงชนจำนวนมาก จะมีคนที่เรารู้จักน้อยกว่าคนที่เราไม่รู้จัก ความที่ไม่รู้จักกัน เราจึงไม่พูดกันโดยไม่จำเป็น และเมื่อพูดก็จะพูดเท่าที่จำเป็น กำแพงที่กั้นระหว่างคนกับคนนั้นไม่ปรากฏรูปร่าง ทว่ามีอยู่จริง มันเป็นได้ทั้งเกราะป้องกันตัว และเครื่องมือในการสร้างระยะห่าง ในเมื่อมีคนและคน-เยอะแยะไปหมด การที่คนเรามารู้จักกันจึงไม่ใช่เรื่องธรรมดา ยิ่งรู้จักอย่างสนิทสนมยิ่งไม่ธรรมดา คนที่คล้ายๆกัน จะมีแรงดึงดูดเข้าหากัน นี่คือเรื่องปกติของชีวิต มีคนและคน-เยอะแยะไปหมด แต่ส่วนใหญ่เป็นคนที่เราไม่รู้จัก และพวกเขาก็ไม่รู้จักเรา ต่างคนต่างอยู่และต่างคนต่างใช้ชีวิต บางทีเราอาจจะได้พูดคุยกับใครสักคนแค่ 2-3 ประโยค แล้วก็ไม่ได้เจอหรือพูดคุยกันอีกเลยทั้งชีวิต เช่นกัน-เราอาจจะเห็นหน้าใครก็ตามมาหลายปี เห็นบ่อยๆ แต่ไม่รู้จักและไม่เคยพูดด้วยสักคำ โลกใบนี้มีคนเยอะแยะไปหมด ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ไม่รู้ใครมาจากไหน แต่จะมีคนจำนวนหนึ่งอยู่ในชีวิตเรา เป็นคนที่รู้ว่าเราคือใครและมาจากไหน เราจึงควรรักษาคนจำนวนดังกล่าวเอาไว้ให้ดีดี เพราะถ้าเรารักษาพวกเขา-พวกเขาก็จะรักษาเราด้วย โดย ญามิลา .......................................................................... นี่คือสิ่งตอบแทน "มิตรภาพ" ที่พวกเรามีให้กัน ดีใจที่เส้นทางของพวกเรามาตัดกัน ณ จุดหนึ่งของกาลเวลา เขียนถ้อยคำงามๆไม่ค่อยเป็น แต่ชอบอ่านถ้อยคำงามๆของคนอื่น เอาถ้อยคำของคุณ ญามิลา มาขอบคุณนะ แล้วเจอกัน..เมื่อวันนั้นมาถึง อดทนนะ อดทนนะ อดทนนะ (ฝากให้เพื่อนจ้า)  โดย: jummdcu IP: 125.24.142.58 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:17:00:05 น.
กลิ่นราชาวดี น่าจะเหมาะกับตอนเขียนหนังสือ หอมเย็นๆ จะได้ยิ้มไงคะ ^O^ โดย: pattararanee IP: 203.118.72.69 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:23:52:35 น.
เก็บโปสเตอร์ นานะ ไว้ นาน-นานนะ :]
โดย: นายหมูตุ้ย IP: 203.146.63.185 วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:12:52:18 น.
ณ 29 ตุลาคม 2550
มาอวยพรวันเกิดย้อนหลัง 1 วันนะจ๊ะ ให้มีความสุข ได้สบตากับ "คนที่ใช่" ซะที ให้มีคนได้อ่านตัวหนังสือมีชีวิตของเจ้าของบล็อกเยอะๆนะจ๊ะ (รออุดหนุนเล่มอื่นๆอยู่จ้า)  ให้มิตรภาพของพวกเราดำเนินไปอย่างสวยงามนะ โดย: jummdcu IP: 125.27.215.33 วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:17:58:26 น.
ดีงับ ผมเปนใคร มาจากใหน คงไม่รู้
แล้วจู่ๆ ก้อโผล่มา แลตาเห็น ไร้สาระ แต่งต่องัย คิดไม่ออก แล้วงับ เอาเปนว่า ดีงับ เปนข้อคิด ความเห็น ที่ดี น่าก้อป เอาไป แจกจ่าย ให้ แพร่หลาย เดียว ผมก้อจะก้อป คงไม่ว่ากัน ถึงว่า ก้อคงไม่ได้ ยิน หะๆ บาย งับ  โดย: คนจร ขาไม่จำ IP: 124.157.236.87 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2550 เวลา:2:16:36 น.
|
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
เรื่องโรแมนติกทุกเรื่อง เริ่มต้นที่คำทักทาย
ไม่ได้ดูทีวี ประโยคนี้ไม่เคยได้ยิน