Group Blog
All Blog
|
Top ten in my life @๑๗๐๖๕๓ ๑. ไม่ว่าชีวิตจะ bud sop เลวร้ายขนาดไหน จะอกหัก รักคุด เบื่อนาย อยากย้ายงาน ทะเลาะกับเพื่อนบ้าน หรือรำคาญการมีชีวิตอยู่.... อารมณ์ทุกอย่างเหล่านี้จะหายไปทันทีเมื่อได้กลับมาหาพ่อแม่ และครอบครัวที่อบอุ่น ๒. เกี่ยวกับประจำทางระหว่างจังหวัด (รถบัส, รถทัรว์ จากกรุงเทพฯ ไปจังหวัดต่างๆ ) เราพบว่า รถ VIP ของ บขส.ไม่สามารถจองล่วงหน้าข้ามวันได้ ต้องซื้อตั๋ว วันต่อวัน และขณะเลือกที่นั่ง การเลือกที่นั่งเดี่ยวไม่ได้หมายความว่าเราจะสะดวกสบายในการเดินทางอย่างแท้จริง เพราะ คนที่นั่งหน้าเราอาจจะปรับเบาะเต็มสตีม ๑๓๕ องศา และเราจะทำอะไรไม่ได้มากไปกว่า นั่งมองหัวเขา ๓. นอกจากนั้นเรายังค้นพบว่า มารยาทบนรถทัวร์ไม่ได้มีกันทุกคน...บางคนคุยโทรศัพท์ตลอดเวลาประหนึ่งว่าธุรกิจร้อยล้านนั้น จำเป็นต้องคุยให้ได้ ไม่ว่านั้นจะเป็นเวลาเที่ยงคืนบนรถทัวร์ก็ตาม ๔. ด้านขวามือเป็นคุณลุงแก่ ๆ กับป้าวัยเดียวกัน ทั้งสองพยายามปรับเบาะนอนให้เอนลงไปให้ได้มากที่สุด แต่สุดกำลังคนแก่ก็ไม่สามารถทำให้มันเอนลงไปได้มากกว่าเก้าอี้ในโรงหนังทั่วไป น่าสงสารมาก ลุงนั่งหลังขดอยู่พักใหญ่ กระทั่ง บัสโฮสเตส มาพบเข้าจึงได้ช่วยปรับให้ ๕. พนักงานบริการบนรถบัส หรือบัสโฮสเตส นอกจากการแนะนำข้อมูลที่จำเป็น เช่น รถคันนี้ปลอดบุหรี่, กรุณารัดเข็มขัดนิรภัย, เบาะนั่งปรับอย่างไร, ห้องน้ำอยุ่ตรงไหน, จอดพักครึ่งแรกที่ไหน และคอยบริการ เครื่องดื่ม ขนม นมเนย กันจนผู้โดยสารอาจจุกตาย ควรมีสิ่งที่เพิ่มเติมมาคือ "ขอความกรุณาให้ผู้โดยสารทุกท่านโปรดอยู่ในความสงบ...นี่คือการปล้น" เอ๊ย... "ขอความกรุณาให้ผู้โดยสารทุกท่าน พิจารณาความเหมาะสมในการใช้เครื่องมือสื่อสารระหว่างการเดินทาง เพื่อไม่เป็นการรบกวนผู้โดยสารท่านอื่น ขอบคุณค่ะ" ๖. เราค้นพบว่าการเดินทางคนเดียว ในระยะทาง ๕๖๐ กม. นี้ การนั่งรถบัสประจำทาง สามารถเซฟค่าใช้จ่ายลงได้หลายเท่าตัวเมื่อเทียบกับการขับรถมาเอง ซึ่งนอกจากจะเหนื่อย เมื่อย teen ( เมื่อยวัยรุ่น ) แล้วค่าน้ำมัน, ค่าเสื่อม, ค่าความปลอดภัย แตกต่างจากการนั่งรถทัวร์เยอะ.... ที่สำคัญ ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ได้ "ไป" คนเดียว เห่ะๆ เพื่อนเยอะ ( กว่าจะได้เฝ้า... รอคิวยาวได้อีก) ๗. ไม่ว่าจะที่บ้านนอกหรือที่กรุงเทพฯ มันก็ร้อนตับแตกไม่แพ้กัน ๘. จะกินข้าวที่ไหน ไฮโซแค่ไหน แพงหูดับปานใด ก็ไม่อร่อยเท่า แม่ทำให้กิน... ๙. แผนก "ฝาก" ของทุกธนาคาร - พนักงานบริการเหมือนเราเป็นพระเจ้า ตรงข้ามกับแผนก "สินเชื่อ" อย่างสิ้นเชิง ๑๐. เราชอบพนักงานบริการที่พูดจาดีๆ แนะนำข้อมูลด้วยความเต็มใจ อดทนกับคำถาม (ที่แม้บางครั้งจะงี่เง่าไปสักหน่อย) และ ไม่ใช้ลูกค้าไปซื้อของด้วยการ "ฝาก" เหมือนที่เจอวันนี้ มีพนักงาน ธนาคารแห่งหนึ่งที่มีสีส้มจัดจ้านเป็นสีสัญลักษณ์ เธอบอกว่า ลูกค้าต้องเป็นคนจัดหาเอกสารหนังสือสัญญาจะซื้อ จะขาย (อะไรประมาณนี้) มาเอง และแนะนำด้วยว่า ร้านหนังสือใกล้ๆ นี่มีขาย ถ้าคุณจะลงไปซื้อ พี่ฝากซื้อด้วยนะ" ขณะที่เราถามว่า "แล้วเราขอสเตจเม้นธนาคารจากสาขาที่นี่ได้เลยหรือเปล่า ชีตอบว่า "ไม่ทราบค่ะ ติดต่อกับธนาคารเอง" พอเราถามข้อมูลอื่นๆ ก็จะตอบสั้นๆ โดยไม่มีการขยายความเพิ่มเติมว่าควรทำอะไรต่อไป ทั้งๆ ที่ลูกค้าในระหว่างนั้นมีแค่เราคนเดียว (ไม่มีใครมาต่อคิวด้วย) ยอมรับว่าวันนี้ทัศนติที่มีต่อธนาคารสีส้มเพื่อบ้านและที่อยู่อาศัยนั้น ติดลบ เพราะคนเพียงคนเดียวจริงๆ 
|
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
555555+
อันนี้เห็นด้วยอย่างแรงครับ
อรุณสวัสดิ์ครับ ^^