Group Blog
All Blog
|
อัมพวา  หลังจากถีบตัวเองกระเด็นออกจากหน้าจอมอนิเตอร์ชั่วคราว ไปนั่งนับจังหวะลมหายใจเล่นที่ชานเมือง ริมคลองอัมพวา (อีกครั้ง) ในจำนวนหลายครั้งที่ผ่านมา, ไม่ได้คลั่งไคล้หลงใหลอะไรในอัมพวาเป็นพิเศษ ไม่มีแรงบันดาลใจให้ต้องไสหัวตัวเองไปถึงที่นั่น แม้ในวันที่เหงาเบ็ดเสร็จอย่างเช่นทุกวัน มันเป็นเพียงเพราะว่าอัมพวาอยู่ใกล้พระรามสอง มากกว่าที่พระรามสองอยู่ใกล้กับเกาะสีชัง... อัมพวาเป็นความไม่น่าสนใจสำหรับคนที่ไม่ชอบการท่องเที่ยวแบบฉาบฉวย ซึ่งอาจถูกป้อนข้อมูลมาว่าที่นั่นมีนักท่องเที่ยวแห่แหนกันไปเพื่อให้ได้ชื่อว่า ไปอัมพวามาแล้ว คนที่ไม่ชอบคนมากๆ จะไม่ชอบไป, แต่ในบางจังหวะ อัมพวาที่มากด้วยผู้คนก็เป็นอัมพวาที่น่ารัก เพราะมักจะเต็มไปด้วยรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ การเดินเฉียดไหล่กับคนในชุมชน ฟังบทสนทนาของคนสองฝั่งคลองที่ตะโกนหากันแข่งกับเสียงเรือท่องเที่ยว เสียงเรียกเรือผัดไทย โอเลี้ยง ดังอยู่ริมคลอง และเมื่อพาตีนเดินไปจนสุดปลายทางคลองด้านหนึ่ง นั่งมองการกระเพื่อมไหวของแม่น้ำยามเรือแล่นผ่าน ถ้าเพียงแต่จะลัดเลาะไปในละแวกที่เป็นวิถีปกติของชุมชน จะพบความเงียบสงบซุกซ่อนตัวเองอยู่ในท่ามกลางการท่องเที่ยวแบบโหวกเหวกโวยวาย หิ่งห้อย ตลาดน้ำ และโฮมสเตย์ อาจจะทำให้ใครๆ อยากไปเยือนอัมพวา แต่อาม่ากำลังอาบน้ำให้หลานชายตัวน้อยริมคลองบางทีก็น่าสนใจกว่า หรือการได้นั่งสนทนากับคุณยายสองคนพี่น้องซึ่งแท็กทีมกันไม่แต่งงาน พร้อมทั้งให้เหตุผลกับสาวๆ ยุคใหม่ว่า ผู้ชายสมัยนี้ไม่อดทน ไม่อดทนกับความยากลำบาก ไม่อดทนกับความเบื่อหน่าย และไม่อดทนกับความยั่วยุของอบายมุข ยายว่าอย่างนั้น นั่นก็เป็นการเปิดประตูอีกบานของทัศนคติ... อัมพวาในความเป็นชุมชนที่ถูกดัดแปลงให้รองรับกับการท่องเที่ยวในห้วงเวลาซึ่งผู้คนต่างโหยหาอดีต และธรรมชาติ เป็นจังหวะดีของอัมพวาที่สามารถแจ้งเกิดได้และทำเอาตลาดน้ำดำเนินสะดวกเป็นดาวตกรุ่นไปในระยะเวลาเพียงไม่นาน บางกลุ่มคนพยายามที่รักษาวัฒนธรรมอัมพวา, บางกลุ่มคนพยายามนำสิ่งทันสมัยเพื่ออำนวยความสะดวกให้นักท่องเที่ยว และอีกบางกลุ่มคนสงสัยในความเป็นคนอัมพวาของตัวเอง... คนเก่าแก่ในชุมชนที่ค่อยๆ ล้มหายตายจากไป คนรุ่นใหม่เข้าไปทำมาหากินในเมืองหลวงซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ถึงร้อยกิโลเมตร, ทั้งหมดเป็นเรื่องของปากท้อง การดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดเป็นหน้าที่ของทุกคนหลังที่ลมหายใจแรกเริ่มสูดเอามลพิษของโลกกลมๆ ใบนี้เข้าไป บางเสียงที่หล่นจากปากคนอัมพวา อยากให้คนในท้องถิ่นไม่ทิ้งชุมชนไปไหน ก็ต้องหางานให้เขาทำ ถ้าเขาไม่มีงานเขาก็ต้องออกไปหางานทำที่อื่น ขายที่ ขายบ้าน นายทุนเขาก็เอาไปสร้างเป็นบ้านพัก สร้างโฮมสเตย์ ข้อมูลที่ไม่ผ่านตะแกรงว่ากันว่า การท่องเที่ยวของอัมพวาเม็ดเงินสะพัดสัปดาห์ละไม่น้อย... น่าเสียดายที่ไม่มีตัวเลขยืนยัน อัมพวาเป็นเมืองโบราณ, มีอาหารการกินแบบโบราณ ขนมไทยโบราณ ให้ลองลิ้มชิมรส เป็นที่แปลกตา แปลกใจของหนุ่มสาวเจเนอเรชั่นที่คุ้นชินกับภาพแอนิเมชั่นมากกว่าของจริงนอกจอแอลซีดีโน้ตบุ้ค จึงตื่นเต้นเป็นพิเศษเมื่อได้เห็น จ่ามงกุฏ แปลกใจในรสของ สำปันนี และกดชัตเตอร์ไม่เมื่อยมือเมื่อเห็นตัวเงินตัวทองขนาดน้องๆ จระเข้ เดินเพ่นพ่านอยู่ริมคลอง... ก็กรุงเทพฯ ไม่มีตัวแบบสี่ขาเดินไปมา ให้เห็นนี่นะ...อย่างมากก็แค่สอง - - ทุ่งนากาแฟ เป็นร้านขายโปสการ์ดที่นานมาแล้วเคยเป็นร้านกาแฟ และตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ แต่เป็นได้ไม่ค่อยแนบเนียนเท่ากับเป็นร้านโปสการ์ด แจ็คพ็อตที่เจ้าของร้านมองการณ์ไกล ถีบตัวเองกระเด็นหลุดจากริมแม่น้ำเจ้าพระยาละแวกสโมสรกองทัพเรือ เมื่อรู้ว่ามีกลุ่มนักเขียนหน้าตาดีชวนกันไปนั่งกินกาแฟแกล้มเหล้า เคล้าเสียงเพลง เลยชิ่งไปตั้งฐานทัพใหม่ริมคลองอัมพวาคราวที่ยังไม่รุ่งโรจน์เหมือนวันนี้... แล้วคนเขียนหนังสือบางคนที่ช่างจำเพราะเข้าใจว่าเจ้าของปิดร้านหนี ตามมาเจออีกทีที่อัมพวา ป้ายชื่อคุ้นๆ หลังจากนั้นมา ทุ่งนากาแฟก็เลยกลายเป็นร้านประจำทุกครั้งที่พาตัวไปถึงอัมพวา ต้องแวะไปทักทายสวัสดีอยู่ร่ำไป... เจ้าของร้านฝีมือดีในการถ่ายรูป และเป็นโชคดี เพราะรูปที่ถ่ายดันทำโปสการ์ดออกมาสวย ชาวโปสการ์ดเลยตกเป็นเหยื่อไม่น้อยราย... คลาสสิกใช้ได้กับรูปแบบการแต่งร้าน เก๋ไก๋พอเหมาะกับสินค้าที่นำมาวาง จากมูลนิธิ และองค์กรการกุศลต่างๆ หลายอย่าง หลายชิ้นมีขายที่ร้านนี้, เจ้าของร้านเป็นชายหนุ่มอัธยาศัยดี ชงกาแฟได้ขมปี๋ถูกใจคอกาแฟ และดูจะเป็นชายหนุ่มที่เป็นโสดอย่างเป็นสุขอีกคนหนึ่งของวงการคนโสดแห่งชาติ (อนุมานว่าโสด เพราะไม่เคยเห็นมีสตรีนางใดไปนั่งเป็นแคชเชียร์ที่ร้าน) อัมพวาหน้าไหนมีหิ่งห้อย ไม่เคยรู้ เพราะไปอัมพวาทุกครั้งไม่เคยที่จะได้อยู่ถึงพลบค่ำ ล่องเรือชมหิ่งห้อยกับใครเขา เนื่องจากวิกฤติการเงินระหว่างนี้ไม่เอื้ออำนวยให้ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยไปกับเรื่องเกินความจำเป็นได้มากนัก แต่ถ้าพูดถึงหิ่งห้อยแล้ว ไม่ว่าหิ่งห้อยที่ไหนก็สวยไม่เท่าหิ่งห้อยเขาชนไก่... ทำไมไม่ยักกะมีใครอยากไป ทอดน่องท่องเมืองกาญจ์ ชมหิ่งห้อยเขาชนไก่ เต็มอิ่มกับการเดินบนผืนแผ่นดินสมรภูมิรบสมัยโบราณ ระลึกอดีตและความเป็นมาของชาติไทย กันบ้าง - - โคตรเก๋ อัมพวาไม่ได้มีแค่ หิ่งห้อย ตลาดน้ำและโฮมสเตย์ อัมพวายังมีวัดอีกเป็นร้อย มีสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ อีกเป็นสิบ และมีความน่ารักในความเป็นอัมพวาอยู่อีกมากมาย ทุกวิถีมีมุมให้มอง, ถ้ารู้จักมองจะรู้จักชีวิตในอีกด้าน อีกมุม, ถ้ายังกังขาในความเป็นอัมพวา... ปีนี้ ไป ลอยกระทงสาย ที่อัมพวา, แล้วจะรู้ว่ายังมีอะไรที่น่าสนใจอีกมาก- กว่าที่คิดว่ามี - -                      © Create by Chelie M. Harn Cooper, //arcturus.bloggang.com, magicdragon95@hotmail.com, 13102007 ---------------------------------------------------------------------- ปล. สำหรับ page อื่นๆ ตอนนี้อัพ บล็อคแล้วจ้ะ เรื่องยาว : พักรบ ไปพบรัก ตอนที่ 17 : ทดสอบกำลังใจ พักรบ ไปพบรัก ตอนที่ 18 : โจมตี เรื่องยาว : ปีกแห่งฝันฯ ตอนที่ 28 ภาพเล่าเรื่อง : บ้าน -- รุ่น 91 : จากเพื่อนคนหนึ่งถึงเพื่อนอีกหลายคน เรื่องสั้น : รักเรา รักษ์โลก กวีสินะ : เมื่อความรักตายลง ฟ้าเท่าใจ : ภูผากับวารี ประกาศ : ผู้ใดตามหา หลังประตูบานนั้น อยู่ล่ะก็, มีขายที่งานสัปดาห์หนังสือ โซน C1 บูธ N36 Alternative Writer เด้อค่ะ ขอบคุณที่อุดหนุน 
ทำให้คิดถึงอีกมุมหนึ่งของคำว่า อัมพวา ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้นักท่องเที่ยวหลายคนต้องการที่จะไปเยี่ยมเยียน
โดย: sity (sitysat
 ) วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:16:54:11 น.อือ น่าสนใจ
อ่านแล้วอยากไปขึ้นมาเลย แต่ก็แต่อยาก ตอนนี้ไม่ได้ไปไหนกว่าบ้านกับตลาด โดย: แพรจารุ
วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:19:05:04 น.เหนื่อยปะแก คนแยะเหมือนคราวที่แล้วป่ะ
อยากไปดูหนังสืออีกน่ะ อ้อ ชั้นชอบประโยคนี้ ก็กรุงเทพฯ ไม่มีตัวแบบสี่ขาเดินไปมา ให้เห็นนี่นะ...อย่างมากก็แค่สอง - -  โดย: นางสาวอาร์ต
วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:19:23:38 น.ขอแจมแบบไร้รูปที่
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=amp-atom&month=09-2007&date=27&group=5&gblog=13 แต่ทริปนี้เที่ยวแบบขนนกนะครับ จะบอกให้ ปล.มาชวนไปคุยเรื่อง ๒๕ ปีคาราบาวครับ โดย: คนขับช้า
วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:22:29:52 น.ดีจ๊ะดาริฯ
-------------------------------------- ชวนเที่ยวแบบ "ข้ามาคนเดียว" เหมือนจะเดียวดาย เป็นความเดียวดาย ที่ไม่โดดเดี่ยว เพราะเที่ยวตลาด(น้ำ) สาวฯ เคยเดินทางเที่ยวไปทั่ว "คนเดียวโด่ ๆ" มันสะใจดีนะ อะคึ่ ๆ ขอให้คนสวยหัวใจแกร่ง ปลอดภัยในทุกเส้นทางนะจ๊ะ โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:9:57:51 น.ครับ ชวนเพื่อนไปมันไม่ยอมพาไปสักที ฮือ ๆ ๆ
โดย: c (chaiwatmsu
) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:0:04:17 น.น่าไปๆๆๆ
ว่าแต่...จะเชยมั้ยคะถ้าจะถามว่าอยู่จังหวัดไหน  โดย: ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย
วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:0:42:52 น.หิบหอยแปลว่านิดเดียว
 โดย: อาร์ต IP: 124.120.4.104 วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:6:48:41 น.
สวัสดีอัมพวาผ่านพี่ดาริคะ
หนูยังไม่เคยไปอัมพวาเลยพี่ดาริ ยังชอบอัมพวาในวันที่ไม่ใช่วันหยุดอยู่อีกมั้ยคะ? ปล.รูปน่ารักจัง เคลิ้มๆ คนแก่ๆที่นั่น จะมาเหงาบ้างไหมหนอ?  โดย: pangz
วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:1:24:37 น. เข้ามาขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดค่ะ(คำเช๊ย..เชยอ่ะ แต่ชอบมาก)ยังไม่เคยไปอัมพวาจริงจังเลยค่ะ รู้แต่ว่า "สาวอัมพวา" สวย ... ก็เพลงเขาร้องชมเลย(รุ่นคุณสุเทพหน่ะนะ) โดย: รักบังใบ
วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:2:06:52 น.ว่าจะไป กับจะไปก็ไม่ได้ไปเสียที เพราะใกล้บ้านเกินไปหรือเปล่าไม่รู้
โดย: สายลมอิสระ IP: 222.123.117.133 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:18:05:43 น.
 บ้านพี่ใกล้สวนลุม เมื่อวานยังนึกว่า วันไหนตื่นเช้าๆไปเดินเล่นสวนลุม  โดย: มาดามเด๊ปป์ (ฟ้าคงสั่งมา
) วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:10:11:36 น.โหยยย เพื่อนดาริ อินเทรนด์กะเค้าด้วยนิ
ไว้กลับเมืองไทย พาไปหน่อยดิ เด่วเลี้ยงกาแฟ ร้านนั้นแหละ หุหุหุ แต่สงกะสัยนิสนุง... เพื่อนดาริ จาอยู่เป็นเพื่อนยายแกด้วยหรือป่าวง่ะ อยู่เป็นโสดแบบยายน่ะ อิอิอิ  โดย: canx IP: 86.212.68.134 วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:8:06:03 น.
ลืมโทรศัพท์ไว้บ้าน
ขณะนี้กลับมาทำการแล้ว โดย: กาแฟสอง IP: 203.153.186.100 วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:16:58:31 น.
พึ่งไปเที่ยวมาเมื่อสัก 2 สัปดาห์ที่แล้ว ประทับใจมากกับการทำงานที่เป็นระบบ มีการรักษาความสะอาดและความปลอดภัยดี สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติดูแลได้ดี อาหารอร่อยราคาก็ไม่แพง ตอนนั่งเรือชมหิ่งห้อย ตอนแรกก็นั่งนับจำนวนหิ่งห้อย เห็น 2-3 ตัวก็ตื่นเต้นแล้ว แต่พอนั่งไปเรื่อยๆ ก็เจอหิ่งห้อยตลอดเลยหมดแรงนับ เห็นแล้วก็ชื่นใจที่ยังมีชุมชนที่ดูแลสภาพแวดล้อมริมแม่น้ำได้อย่างดีเยี่ยม เพราะถ้าแหล่งน้ำไม่สะอาดหิ่งห้อยก็อยู่ไม่ได้ สรุปแล้วชอบมากกกกกก คุ้มค่ากับการไปจริงๆ
โดย: แอน IP: 125.27.211.82 วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:19:26:08 น.
คิดถึงอัมพวา
คิดถึงร้านขนมหวานเย็นตรงหัวมุม ตีนสะพาน อยากเอาโปสการด์ ไปหย่อนที่ตู้ไปรษณีที่นั่นอีกจัง  โดย: Sirinut
วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:20:07:26 น.พี่ดาริ
วันนี้สนุกมาก มีความสุขจริงๆ ขอบคุณมากนะคะสำหรับการ take care^^ ปล. พี่ดาริน่ารักที่สุด..ที่สุดจริงๆ โดย: แปงกะจ๊ะ (pangz
) วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:20:04:41 น.สวัสดีคะพี่ดา
วันนี้เลยได้มุมมองในการท่องเที่ยวอัพวาแนวใหม่เลยน่าสนใจดีอิอิ โดย: satiga
วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:10:14:06 น.อัมพวาน่ารัก อบอุ่น และเป็นมิตรนะ
โดย: JJ IP: 124.120.144.222 วันที่: 25 ตุลาคม 2551 เวลา:15:13:31 น.
|
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
