Group Blog
All Blog
|
สมุดบันทึก หน้าที่ 3 : เพื่อน มีคนที่ถูกนับเป็นเพื่อนสนิทไม่มากคนนัก หนึ่งในนั้นมีหนึ่งคนที่เกิดก่อนหนึ่งวัน ปีเดียวกัน เรียนมัธยมปลายมาด้วยกัน และปัจจุบันก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ แต่ด้วยความที่เราเป็นคนเจ้าอารมณ์ และขี้รำคาญ ในบางครั้งการถูกถามซ้ำๆ ในเรื่องเดิมบ่อยครั้งเราก็จะหงุดหงิดนั่นเลยทำให้ลืมติดเบรกและตวาดเพื่อนไปอย่างไม่ตั้งใจ เรื่องราวของวันนั้นยังจำได้ดีถึงวันนี้ เป็นไงบ้าง สบายดีไหม เรื่องงานเป็นไง ทำงานหรือยัง ถามไปทำไม ถามเพราะเป็นห่วงหรือถามเพราะอยากรู้เท่านั้น คำตอบที่พอหลุดออกจากปากไป สายโทรศัพท์จากปลายทางก็ถูกตัดไปด้วย ชั่วขณะที่อึ้งไปสนิท แล้วจึงโทฯ กลับเพื่อขอโทษเพื่อน สามเดือน เราไม่ได้คุยกันอีก ระหว่างนั้นเป็นภาวะครุ่นคิด เราจะยอมเสียเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมานับสิบปีเพราะเรื่องเท่านี้หรือ มองกลับอีกมุม ก็อดที่จะน้อยใจเพื่อนไม่ได้ เรื่องแค่นี้จะโกรธจนไม่ยอมเป็นเพื่อนกันอีกก็ตามใจ ในคราวนั้นฑิฐิเดินนำลิ่วไปไกล ไม่สนใจ จะโกรธก็โกรธไป เพราะง้อแล้วไม่ยอมพูดกับเราเองนี่หว่า นั่นเป็นความรู้สึก ณ ตอนนั้น กับการไม่แยแสใคร และบอกกับตัวเองว่า มีคนอีกตั้งมากมายที่อยากเป็นเพื่อนกับเรา แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป การเริ่มต้นใหม่กับเพื่อนใหม่เป็นเรื่องยุ่งยากอย่างหนึ่งนั่นคือ เราต้องทำให้เพื่อนใหม่รู้จักและยอมรับในความเป็นเรา ถ้าเราจะเล่าเรื่องอะไรสักเรื่องให้เขาฟังเราต้องเริ่มต้นตั้งแต่หนึ่ง ถ้าเราอึ้ง เขามักจะคิดว่าเรางอน ถ้าเราถอนหายใจ เขาจะคิดว่าเราหนักใจ ตรงข้ามกับเพื่อนสนิท แค่เอ่ยมาสักประโยคเขาก็รู้แล้วว่าเราจะพูดเรื่องอะไร ถ้าเราอึ้งเขาก็รู้แล้วว่าเรากำลังคิดเรื่องส่วนตัว ถ้าเราถอนหายใจ เขาก็รู้ว่านั่นเป็นนิสัยติดตัวเรามาโดยไม่มีสาเหตุอะไร - - เราไม่ต้องอธิบายอะไรมากมายกับเพื่อนสนิท เราไม่ต้องคิดว่าเพื่อนอยากกินอะไร เราไม่อยากเตะถ้าเขาจะเรียกชื่อแม่แทนชื่อเรา...เหมือนเมื่อคราวมัธยมปลาย ที่เราก็มักจะล้อชื่อพ่อเขาเหมือนกัน นั่นทำให้เรารู้ว่าความสำคัญของเพื่อนสนิทนั้นมีมากกว่าที่จะปล่อยให้มันถูกทำลายลงไปด้วยความคิดโง่ๆ การง้อเพื่อนจึงเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อสามเดือนผ่านไป เพื่อนยอมรับโทรศัพท์ แต่ถามว่า นั่นใคร อยากโกรธเป็นครั้งที่สองที่ถูกลบเบอร์ทิ้งไป...แต่เพราะความกลัวจะเสียเพื่อนก็ต้องเลือกไม่โกรธ และพอความสนิทชนิดกลับมาเรียกชื่อพ่อแทนชื่อเพื่อนคืนมาแล้ว ถามเพื่อนว่าลบเบอร์ทิ้งไปทำไม เพื่อนกลับบอกว่า ไม่ได้ลบเบอร์ทิ้งไปหรอก แค่แกล้ง เพราะ ทำเป็นดัดเสียงมา หมั่นไส้ - นึกหรือว่ากูจะจำไม่ได้ และเรื่องราวทั้งหมดของเราก็ถูกกลบฝังดินไป, ไม่มีความบาดหมาง คลางแคลงใจใดหลงเหลือ... นั่นเป็นเรื่องราวที่ผ่านมาแล้วหนึ่งปี ศักดิ์ศรีกับมิตรภาพ บางครั้งต้องเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้าเรามองความผิดพลาดของเพื่อนเหมือนเป็นความผิดพลาดของเรา เราจะให้อภัยเพื่อนเหมือนที่เราให้อภัยตัวเอง ถ้านั่น หมายถึงเรายังอยากจะเอ่ยเพียงสักประโยคขึ้นมาแล้วเพื่อนบอกว่า เข้าใจ และถ้าเราจะนั่งเงียบในโลกใบใหญ่แล้วเพื่อนบอกว่ามันกำลังคิดพล็อตนิยายเรื่องใหม่-ปล่อยมัน และถ้าเราถอนหายใจออกมาสักครั้งแล้วเพื่อนบอกว่า ลองเดาสิ ว่ามันกำลังหนักใจหรือโล่งใจ - -   
นี่ถ้าไม่ถาม แล้วปล่อยให้อารมณ์งอนน้อยใจ กว่าจะได้คุยกับเพื่อนคงเป็นปีเนอะ
 เจ้าของบลอกขี้งอนมากเหมือนกันนะนี่  โดย: PANDIN
 วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:17:25:14 น. |
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
---> บางครั้ง คำบางคำเราพูดไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่มันอาจร้ายแรงและทำร้ายจิตใจคนฟังได้โดยที่เราไม่รู้ตัว