อัลเฟรด โนเบล ชายผู้เปลี่ยนเงินบาป เป็นรางวัลเกียรติยศ

ในโลกนี้ มีรางวัลอันทรงเกียรติที่ก่อตั้งขึ้นมาโดยบุคคลและสถาบันต่างๆ มากมายหลายร้อยหลายพันรางวัล
บางรางวัลก็มีเงินจำนวนมหาศาลมอบเป็นเกียรติ พร้อมกับตัวรางวัล
จนทำให้ผู้ได้รับรางวัล สามารถเปลี่ยนสถานภาพจากหลังมือเป็นหน้ามือในชั่วข้ามคืนได้อย่างไม่น่าเชื่อ
แต่ ทว่าในบรรดารางวัลอันทรงเกียรติบรรดามีอยู่ในโลกทั้งหมดนั้น
ไม่ปรากฏว่าจะมีรางวัลใดที่ทรงเกียรติยศสูงสุดและทรงอิทธิพลที่สุดต่อ มนุษยชาติเท่ากับ "รางวัลโนเบล"
รางวัลซึ่งทุกปีจะมีผู้เฝ้ารอจับตาดูการประกาศผลในระดับโลก

รางวัลซึ่งผู้ได้รับจะกลายเป็นบุคคลสำคัญของโลกในชั่วพริบตา!

รางวัล ซึ่งจะส่งอิทธิพลต่อระบบเศรษฐกิจ การเมือง สังคม สันติภาพ วิธีคิดของประเทศ
และส่งผลสะเทือนต่อชะตากรรมของมนุษยชาติทั้งในปัจจุบันและ อนาคต

รางวัลซึ่งเมื่อผู้ได้รับรางวัลลาจากโลกนี้ไป
ข่าวมรณกรรมของเขาจะกลายเป็นข่าวสำคัญในระดับสากลที่รับรู้กันไปทั่วโลก

ไม่น่าเชื่อว่า รางวัลที่ทรงเกียรติยศและทรงอิทธิพลสูงสุดถึงเพียงนี้
จะถูกก่อตั้งขึ้นโดยพ่อค้าขายอาวุธสงครามคนหนึ่งที่ชื่อ "อัลเฟรด เบอร์นาร์ด โนเบล"

อัล เฟรด โนเบล เกิดเมื่อ 23 ต.ค. 1833 ที่เมืองสตอกโฮล์ม ประเทศสวีเดน
บิดาเป็นนักธุรกิจที่มีฐานะล้มลุกคลุกคลานในบ้านเกิดของตัวเอง
ต่อมาเดินทางไปแสวงหาโอกาสจนได้ทำธุรกิจที่ประเทศรัสเซีย

ที่รัสเซีย บิดาของโนเบลได้รับโอกาสให้สัมปทานธุรกิจเหมืองแร่และเป็นเจ้าของธุรกิจทำ โรงงานระเบิด
และอาวุธสงครามที่เมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ธุรกิจขายอาวุธสงครามและการทำระเบิดขายนี้เอง
นำเอาความมั่งคั่งร่ำรวยมาสู่บิดาของโนเบล จนเขามีฐานะเป็นมหาเศรษฐีที่มีทั้งเงินทองและชื่อเสียง
เมื่อเขาประสบความสำเร็จที่รัสเซียแล้ว จึงรับครอบครัวทั้งหมดมาอยู่ที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กด้วยกัน

ระเบิด ที่บิดาของโนเบลผลิตนั้น เป็นที่ต้องการของกองทัพประเทศต่างๆ เป็นอันมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในในช่วงสงครามไครเมีย รัสเซีย คือ ลูกค้ารายใหญ่ของโรงงานของบิดาของเขา
ระเบิดที่ผลิตจากโรงงานบิดาของโนเบลนี้ ผลิตจากไนโตรกลีเซอรีน ซึ่งระเบิดง่าย
และโรงงานของบิดาของโนเบลเท่านั้น เป็นผู้ผูกขาดการผลิต
ด้วยเหตุนี้เอง เมื่อระเบิดไนโตรกลีเซอรีนระเบิดขึ้นที่ไหน ไม่ว่าจะในสงคราม หรือในการก่อการร้ายแห่งใด
ในยุโรปหรือในโลกก็ตาม พ่อของโนเบลมักจะถูกตราหน้าว่าเป็นเจ้าของระเบิดด้วยเสมอไป

ชื่อเสียงของบิดาจึงมาพร้อมกับ "ความเกลียดชัง"
หรือกล่าวได้ว่าเป็น "ทุกขลาภ" ที่ทำให้ครอบครัวรู้สึกเป็นกังวลอยู่ลึกๆ

ต่อมาหลังสงครามไครเมียสงบ รัสเซียแพ้สงคราม อาวุธขายไม่ออก พ่อของโนเบลกลายเป็นบุคคลล้มละลาย
จนต้องอพยพครอบครัวกลับมายังสตอกโฮล์ม ที่สตอกโฮล์มครอบครัวของโนเบลสามารถตั้งตัวได้อีกครั้งหนึ่ง
และที่นี่เองพ่อของโนเบลได้จากไปอย่างสงบ มรดกทั้งหมดของครอบครัวจึงตกอยู่กับโนเบล

โนเบลเติบโตมาในโรงงานกับพ่ออยู่แล้ว ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากที่เขาจะสานต่อกิจการของพ่อ
ในยุคของโนเบล เขาพยายามแสวงหาวิธีการป้องกันไม่ให้ระเบิดไนโตรกลีเซอรีนระเบิดง่ายๆ อีกต่อไป
ในที่สุดวันหนึ่งเขาก็ทำสำเร็จ และตั้งชื่อระเบิดที่เขาพัฒนาขึ้นมาใหม่ที่ระเบิดได้ยากขึ้น
ทว่ากลับทรงอานุภาพร้ายแรงกว่าเดิมหลายเท่าว่า "ระเบิดไดนาไมต์"

การมาของระเบิดไดนาไมต์ นำเอาทั้งเงินทอง ชื่อเสียง และความเกลียดชังมาให้โนเบลพร้อมๆ กัน
ในเบื้องต้นของการผลิตไดนาไมต์ หลายประเทศต่อต้านโนเบลถึงขั้นโรงแรมหลายแห่งไม่ยอมให้เขาเข้าพัก
ประเทศอังกฤษไม่อนุญาตให้สินค้าจากโรงงานของโนเบลเข้าประเทศ

แต่อย่างไรก็ตาม โนเบลก็เป็นผู้มีหัวใจแห่งความเป็นนักสู้ชีวิตอยู่ในสายเลือด
แม้จะได้รับการต่อต้าน หรือถูกเกลียดชัง แต่ด้วยนิสัยพ่อค้าเขาจึงไม่ยอมแพ้
เขาพยายามเดินหน้าเข้าหาชนชั้นนำของประเทศต่างๆ พร้อมกับเปิดเจรจาทางธุรกิจด้วยเงื่อนไขซึ่งยากจะปฏิเสธ
ต่อมาประเทศที่เคยต่อต้านสินค้าของเขา ก็อนุญาตให้เขาเข้าไปตั้งโรงงานผลิตระเบิดขายอย่างเปิดเผย
ประเทศเหล่านั้นก็ เช่น โปรตุเกส สเปน ฟินแลนด์ อิตาลี ออสเตรีย เยอรมนี ฝรั่งเศส แคนาดา และญี่ปุ่น
รวมทั้งประเทศซึ่งเคยต่อต้านเขาอย่างหนักอย่างอังกฤษ

ผลของการเปิด โรงงานผลิตระเบิดและอาวุธสงครามชนิดอื่น ตลอดจนประดิษฐกรรมอีกหลายอย่าง
(แต่ประดิษฐกรรมอื่นๆ ไม่เป็นที่จดจำ เพราะไม่ส่งผลสะเทือนรุนแรงทั้งในทางบวกและลบเท่ากับระเบิด)
ทำให้โนเบลกลายเป็นทั้งมหาเศรษฐี นักธุรกิจ และพ่อค้าอาวุธสงครามที่ทั่วโลกรู้จักเขา
แต่อย่างไรก็ตาม ใน บั้นปลายของชีวิต โนเบลเริ่มสุขภาพอ่อนแอ ป่วยด้วยโรคเรื้อรังหลายโรค
และความป่วยไข้ที่สำคัญก็คือ อาการป่วยทางใจจากความรู้สึกผิด
เนื่องจากระเบิดที่เขาผลิตขึ้น ได้คร่าชีวิตของผู้คนไปมากมายจากทั่วทุกมุมโลก

ผลของความเจ็บป่วยทางกายและทางใจ ทำให้โนเบลเกิดความ "ตื่นรู้" ขึ้นมาในจิตสำนึก
เขารู้สึกว่าเขาควรจะต้องทำอะไรสักอย่างหนึ่ง เพื่อเป็นการชดใช้ให้กับสันติภาพของมนุษยชาติ
ที่เขามีส่วนอย่างสำคัญในการลิดรอนเอาสิ่งนี้ไปจากมวลมนุษยชาติ หลังจากครุ่นคิดเรื่องนี้อยู่เป็นเวลานาน
ในที่สุดก่อนจะเสียชีวิตไม่กี่ปี (เขาถึงแก่กรรมในปี 1896)
เขาจึงตัดสินใจใช้เงินจำนวนมหาศาลจากการขายอาวุธร้ายแรงนั่นเอง มาตั้งเป็น "มูลนิธิโนเบล"
โดย มีวัตถุประสงค์เพื่อมอบรางวัลโนเบลให้แก่นักวิทยาศาสตร์ที่มีผลงานสร้างสรรค์
และรางวัลด้านอื่นๆ อีก 5 สาขา คือ สาขาฟิสิกส์ เคมี แพทยศาสตร์ วรรณกรรม สันติภาพ และเศรษฐศาสตร์



หลังอัลเฟรด โนเบล จากไป รางวัลที่เขาก่อตั้งขึ้นกลายเป็นรางวัลทรงเกียรติเพียงหนึ่งเดียวของโลก
ที่ทำให้ผู้ได้รับรางวัลกลายเป็นบุคคลของโลกขึ้นมาอย่างปาฏิหาริย์

รายชื่อของบุคคลที่เคยได้รับรางวัลโนเบลอย่าง แมรี คูรี อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ รพินทรนาถ ฐากูล เฮมิงเวย์
หรือแม้แต่องค์ดาไลลามะ อองซาน ซูจี อัลกอร์ อมาตยา เซน เนลสัน แมนเดลา และพอล ครุกแมน
ล้วนเป็นรายนามที่ทำให้รางวัลที่คนบาปอย่าง อัลเฟรด โนเบล ก่อตั้งขึ้น กลายเป็นรางวัลที่ทรงทั้งศักดิ์ศรี
เกียรติคุณ และความสำคัญต่อชะตากรรมของมนุษยชาติมาอย่างยาวนานชนิดข้ามกาลเวลา

ใน อดีต อัลเฟรด โนเบล คือ ชายที่เคยขายอาวุธสงครามให้กับคนบ้าสงครามทั่วโลก
และเคยมีส่วนในการพรากเอาสันติภาพ สันติสุขไปจากมวลมนุษยชาติจำนวนนับไม่ถ้วน
แต่ในปัจจุบันที่ผ่านมากว่าร้อยปี และท่ามกลางวันเวลาที่กำลังเคลื่อนตัวไปในโลกอนาคตเกินคณานับ
เชื่อมั่นเหลือเกินว่าในโลกนี้จะยังคงไม่มีรางวัลใดยิ่งใหญ่ไปกว่ารางวัล โนเบลอีกแล้ว

ไม่น่าเชื่อว่า คนบาปจะกลับใจกลายเป็นนักบุญ
และมีส่วนอย่างสำคัญในการสร้างสรรค์โลก ในหลากหลายสาขาอย่างไม่น่าเชื่อเช่นชายคนนี้

อัลเฟรด โนเบล คือ อดีตคนบาปที่รู้ว่า คนเรานั้น ไม่ว่าจะเคยมีอดีตที่มืดดำบอบช้ำเจ็บปวดเพียงไร
แต่คนเราก็สามารถตั้งต้นชีวิตใหม่อย่างมีความหมายต่อมวลมนุษยชาติได้เสมอ
ขอเพียงรู้จักที่จะลืมความหลังแล้วตั้งต้นใหม่
แต่คนบาปอีกมากมายในโลกนี้ จะมีสักกี่คนที่คิดอะไรในเชิงสร้างสรรค์ได้เช่นเดียวกับตัวเขา

ที่มา ไทยโพสต์

Create Date : 05 สิงหาคม 2552		1 comments
Last Update : 5 สิงหาคม 2552 16:48:27 น.
Counter : 663 Pageviews.
Share Tweet