Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
 
28 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
สุนทรภู่ นักเดินทางท่องเที่ยวผู้ยิ่งใหญ่



สุนทรภู่เป็นนักเดินทางท่องเที่ยวผู้ยิ่งใหญ่สุด ในสยามประเทศยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์

ท่าน เขียนเล่าย่อๆ ไว้ใน กลอนรำพันพิลาป
(แต่ง พ.ศ.2385 อายุ 56 ปี ขณะเป็นภิกษุจำพรรษาอยู่วัดเทพธิดาราม กรุงเทพฯ ในปลายแผ่นดินรัชกาลที่ 3)
ว่าเดินทางทั้งทางบก ทางเรือ ไปเหนือล่องใต้ เช่น เมืองเพชรบุรี (พริบพรี), เมืองราชบุรี (ราชพลี), กาญจนบุรี,
สองพี่น้อง (สุพรรณบุรี) ดังนี้

ทางบกเรือเหนือใต้เที่ยวไปทั่ว จังหวัดหัวเมืองสิ้นทุกถิ่นฐาน
เมืองพริบพรีที่เขาทำรองน้ำตาล รับประทานหวานเย็นก็เป็นลม
ไปราชพลีมีแต่พาลจังทานพระ เหมือนไปปะบอระเพ็ดที่เข็ดขม
ไปขึ้นเขาเล่าก็ตกอกระบม ทุกข์ระทมแทบจะตายเสียหลายคราว
ครั้งไปด่านกาญจน์บุรีที่กะเหรี่ยง ฟังแต่เสียงเสือสีห์ชะนีหนาว
นอนน้ำค้างพร่างพนมพลอยพรมพราว เพราะเชื่อลาวลวงว่าแร่แปรเป็นทอง
ทั้งฝ่ายลูกถูกปอบมันลอบใช้ หากแก้ได้ให้ไปเข้ากินเจ้าของ
เข้าวัสสามาอยู่ที่สองพี่น้อง ยามขัดข้องขาดมุ้งริ้นยุงชุม

สุนทร ภู่เคยเดินทางท่องเที่ยวขึ้นไปถึงเมืองพิษณุโลก (ภาษาปาก เรียก พิศีโลก) แต่ไม่พบต้นฉบับนิราศพิษณุโลก
แล้วยังไปเขาม้าวิ่ง อยู่ในท้องที่ อ.พระพุทธบาท จ.สระบุรี มีกลอนรำพันพิลาปบอกว่า

คิดถึงคราวเจ้านิพพานสงสารโศก ไปพิศีโลกลายแทงแสวงหา
ลงหนองน้ำปล้ำตะเข้หากเทวดา ช่วยรักษาจึงได้รอดไม่วอดวาย
วันไปอยู่ภูผาเขาม้าวิ่ง เหนื่อยนอนพิงเพิงไศลหลับใจหาย
ครั้นดึกดูงูเหลือมเลื้อยเลื่อมลาย ล้อมรอบกายเกี้ยวตัวกันผัวเมีย

แล้วเขียนเล่าว่าถูกงูเหลือมขู่ฟู่ฟู่แลบลิ้นเลีย แล้วแปลงตัวเป็นผู้หญิงผมหงอกขาว
พอเงื้อไม้เท้าจะตี รูปนั้นก็หายวับไป

ใครจะเชื่อ?

สุนทรภู่ผจญภัยอีกหลายอย่าง เช่น ล่องเรือไปตำตอหวิดล่มตาย ดังนี้

เมื่อขาล่องต้องตอเรือหล่อล่ม เจียนจะจมน้ำม้วยระหวยระหาย
ปะหาดตื้นขึ้นรอดไม่วอดวาย แต่ปะตายหลายหนหากทนทาน

น่า เชื่ออีกว่าสุนทรภู่อยู่ในคณะสงฆ์เดินทางไปเกาะลังกา (ศรีลังกา)
คราวรัชกาลที่ 2 ส่งพระสงฆ์ไปสืบพุทธศาสนาที่ลังกา เลยเป็นเหตุให้แต่ง พระอภัยมณี ได้สมจริง
ไม่ว่าเรื่องคลื่นลมในทะเลอันดามัน, เรือปืนของฝรั่ง, และภูมิประเทศเมืองลังกาของนางละเวงวันฬา ฯลฯ

ใน รำพันพิลาป สุนทรภู่ก็พรรณนาถึงบ้านเมืองรอบๆ ทะเลอันดามัน และมหาสมุทรอินเดีย
เช่น ชวา, มะละกา, ชายฝั่งอินเดีย, อ่าวเบงกอล,
รวมทั้ง สะดือสมุทร กลางทะเลอันดามัน แถบหมู่เกาะนิโคบาร์ (นาควารี)

แต่ ที่แสดงความเป็น "ปราชญ์" แสวงหาความรู้ตลอดชีวิตของสุนทรภู่ อยู่ในนิราศต่างๆ
โดยเฉพาะ นิราศสุพรรณ แต่งเป็นโคลงพรรณนาสถานที่มีประวัติความเป็นมา
และนิทานท้องถิ่นเกือบทุกแห่งที่ผ่าน แสดงว่ารู้มากมาก่อน กับแวะสอบถามชาวบ้านที่ผ่านไป

สถาบันการศึกษาทั่วประเทศ ควรยกย่องสุนทรภู่
เป็นครูการท่องเที่ยวทางเลือกที่สนุกกับการเดินทางท่อง เที่ยวหาความรู้ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น

ท้องถิ่นก็ควรดูงานนิราศของสุนทรภู่ไว้เป็นแบบอย่าง
แล้วแบ่งปันเผยแพร่ความรู้ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นของตน ผ่านการท่องเที่ยว


จาก มติชน
ที่มา //variety.thaiza.com/สุนทรภู่ นักเดินทางท่องเที่ยวผู้ยิ่งใหญ่_1212_154942_1212_.html



Create Date : 28 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2552 19:46:58 น. 0 comments
Counter : 963 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 200 คน [?]




Friends' blogs
[Add ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.