Bloggang.com : ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง : ภาษีทางอ้อมที่ไม่เป็นธรรมของหวย

ภาษีทางอ้อมที่ไม่เป็นธรรมของหวย

การเล่นหวยมีประวัติมายาวนาน บังเอิญช่วงที่ผ่านมาบ้านเรามีเหตุการณ์สำคัญคือรัฐบาล โดยกระทรวงการคลัง
ได้ทำการยกเลิกหวยบนดินและมีข้อมูลว่าจะมีคนเดือดร้อนถึง 30 ล้านคน
หลายคนก็อาจจะสงสัยว่าการเล่นหวยจะมีช่องโหว่ด้านเศรษฐกิจอย่างไร

ก่อนอื่นผมขออนุญาติคัดตัดทอนเรื่องหวยจากหนังสือ "พม่าเสียเมือง" โดย มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ดังนี้
"ในขณะนั้นเงินทองในท้องพระคลังของพระเจ้าสีป่อหร่อยหรอจนเกือบจะไม่มีเหลือ....
ในวังนั้นก็มีงานใหญ่เล่นละเม็งละครเลี้ยงดูกันอยู่ทุกวันมิได้ขาด ทุกอย่างต้องใช้ทรัพย์มากทั้งสิ้น
เมื่อเป็นดังนี้พระเจ้าสีป่อก็ต้องทรงหาทางที่จะทำให้เงินเข้าท้องพระคลังให้มากขึ้น เมื่อหมดหนทางเข้าจริงๆ
พระเจ้าสีป่อก็ต้องทรงใช้วิธีหาเงินเข้าคลังที่ยังเหลืออยู่อีกวิธีเดียว วิธีนั้นคือ การออกหวยเบอร์
ราษฎรพม่านั้นชอบเล่นการพนันอยู่แล้ว ขุนนางกราบบังคมทูลว่า
ถ้าทรงเป็นเจ้ามือการพนันเสียเองก็จะหาพระราชทรัพย์ได้ไม่มีวันที่จะขาดแคลนอีกต่อไป
หวยในเมืองพม่านั้นเริ่มออกจำหน่ายใน พ.ศ.2422 พออกจำหน่าย
พม่าทั้งเมืองก็คลั่งหวยเบอร์กันจนไม่เป็นอันทำมาหากิน ทุกคนก็อยากเป็นเศรษฐีง่ายๆด้วยกันทั้งนั้น"

แสดงว่าหวยไม่ได้เพิ่งมีมาแค่ไม่กี่ปีมานี้ ตามบันทึกของฝรั่งระบุว่าหวยมีมาตั้งแต่สมัยโรมัน
เมื่อสามพันปีก่อน จักรพรรดิ Augustus และ Nero แบ่งสรรทาสและทรัพย์สินแก่ทหารและประชาชน
ด้วยหวยในช่วงตรุษฉลองต่างๆ หลังจากนั้นมาอิตาลีก็เป็นผู้ริเริ่มการออกหวยยุคใหม่ในปี ค.ศ.1530
ที่เมืองฟลอเรนซ์ Le Lotto de Firenze เป็นรายการแรกที่แจกเงินสดแก่ผู้ถูกรางวัล
ปรากฎว่าจากนั้นมาการออกหวยก็เป็นที่นิยมจนแพร่หลายไปทั่วอิตาลีและยุโรปในเวลาต่อมา

กลไกการทำงานของภาษีทางอ้อมจากหวย
ซึ่งในความเป็นจริงแล้วการออกหวยของรัฐบาลแต่ละประเทศเป็นแนวทางการเก็บภาษีทางอ้อม
เพื่อนำเงินไปพัฒนาประเทศแบบหนึ่ง ช่วยสมานฉันท์ให้ประชาชนมีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในวันหวยออก
และช่วยสร้างความหวังให้กับคนจนอีกจำนวนมากให้มีความหวังในชีวิต
ซึ่งการออกหวยถือเป็นการเก็บภาษีทางอ้อมแบบที่คนเสียภาษีไม่รังเกียจ และ “สมัครใจ” ที่จะจ่าย
โดยที่คนเล่นหวยไม่ได้คิดว่าการซื้อหวยเป็นการลงโทษตนเองซึ่งเป็นคนเสียภาษีทางอ้อมประเภทนี้ทันทีที่เงิน
ออกจากกระเป๋า การเก็บภาษีโดยอ้อมผ่านทางหวยนั้นเป็นการเก็บภาษีในประเภทที่เรียกว่า “ถดถอย”
(Regressive) หมายถึง คนมีเงินมากแบกภาระอัตราภาษีน้อย
ในขณะที่คนมีรายได้น้อยต้องแบกอัตราภาษีมาก ซึ่งไม่เหมือนกับการเสียภาษีโดยทั่วไปที่เสียในอัตรก้าวหน้า
(Progressive) คือ คนมีรายได้มากเสียมาก มีรายได้น้อยก็เสียน้อย
ซึ่งการที่คนจนแบกภาระภาษีมากจากการซื้อหวยนั้นไม่มีความเป็นธรรม ยกตัวอย่างเช่น
คนจนมีรายได้ 1,000 บาท ซื้อหวยราคา 50 บาท ก็แปลว่า ต้องแบกภาระภาษีร้อยละ 5
แต่ถ้าเศรษฐีมีรายได้ 100,000 บาท จ่ายเงินซื้อหวยเท่ากันคือ 50 บาท ก็เท่ากับว่า
เขาแบกรับภาษีเพียงร้อยละ 0.05 อีกตัวอย่างหนึ่งของภาษีแบบอัตราถดถอยก็คือภาษีมูลค่าเพิ่ม หรือ VAT
ที่คนรวยกับคนจนจ่ายภาษีเท่ากันในการรับประทานอาหารที่ร้านเดียวกัน และสั่งอาหารแบบเดียวกัน

ภาษีคนจน
ซึ่งเงินที่จ่ายภาษีทางอ้อมออกไปเท่ากันของคนจนย่อมมีความหมายมากกว่าเงินของคนรวย
ซึ่งถ้าคนทั้งสองจ่ายภาษีเท่ากันในรูปแบบนี้ ก็แปลว่าได้เกิดภาวะถอถอยในด้านภาษีอากรขึ้น
การซื้อหวยก็เหมือนกับการจ่ายภาษีให้รัฐ เพียงแต่คนจ่ายภาษีหวังรางวัลเป็นการทดแทน แทนที่จะเป็นบริการจาก
รัฐแบบภาษีปกติ ดังนั้นในหมู่นักเศรษฐศาสตร์การคลังจึงเรียกหวยว่า “ภาษีคนจน” นั่นเอง
เนื่องจากคนที่ซื้อหวยส่วนใหญ่จะเป็นคนที่มีรายได้น้อย

โดยปกติแล้วรัฐบาลของแต่ละประเทศที่ออกหวยจะระมัดระวังดาบสองคมเล่มนี้มาก
ไม่ให้อยู่ในข่ายของการมอมเมาประชาชน เนื่องจากระยะยาวจะไม่เป็นผลดีกับโครงสร้างของเศรษฐกิจในอนาคต
เพราะคนจะไม่ทำงาน และรอแต่วันที่ 1 กับ 16 อย่างเดียว(แค่ประสบปัญหา จน เครียด กินเหล้า ก็แย่แล้ว)
เป็นการทำลายคติที่ว่าความบากบั่นมานะทำงานหาเลี้ยงชีพคือหลักชัยแห่งชีวิต
ดังนั้นแนวทางการออกหวยของภาครัฐในแต่ละประเทศโดยทั่วไปจะควบคุมการจำหน่าย การประชาสัมพันธ์ และ
การให้ความรู้กับประชาชนเกี่ยวกับผลเสียของหวย โดยจะเป็นการนำเงินส่วนที่เหลือจากเงินรางวัลไปทำสาธารณะ
ประโยชน์ที่เน้นไปที่กลุ่มคนเสียภาษีประเภทนี้ให้มากที่สุด

โดย ดร.วรัญญู สุจิวรพันธ์พงศ์
ที่มา : //www.vcharkarn.com

Create Date : 17 เมษายน 2552

Last Update : 17 เมษายน 2552 13:08:59 น.

0 comments

Counter : 828 Pageviews.