|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 57 ยอมรับความจริง
When The Destiny Comes Along
Ep.57 ยอมรับความจริง
ฝ้ายไหน? โหน่งกับวิวิธถามขึ้นพร้อมกันด้วยน้ำเสียงลุ้นระทึก
แม้ในใจจะรู้คำตอบอยู่แล้วว่าฝ้ายไหน ไม่ผิดแน่ครับ ผมรู้จักดีอยู่ฝ้ายเดียว
เชนตอบเสียงสั่น วิวิธกระพริบตาถี่ๆอย่างนึกอะไรไม่ออก
คนที่ออกอาการมากกว่าใครเพื่อนก็คือโหน่ง
ตาเถร นี่จุดไต้ตำตอชัดๆ..มันเป็นข่าวใหญ่ได้นะคะน้องเชน ดังเป็นพลุแน่
โหน่งทำหน้าลอยฝันหวานถึงเงินที่จะเข้ามาเป็นกอบกำจากการขายข่าวนี้
แฟนสาวดาวรุ่งชื่อดังฝั่งไทย กิ๊กกับ1ในนักร้องดังฝั่งเกาหลีอย่างดงบังชินกิ
และสำนักพิมพ์ของพี่จะกลายเป็นสำนักพิมพ์เจ้าเดียวในไทยที่ได้ข่าวนี้มา
แต่แล้วเชนก็มาเบรกความฝันอันสวยหรูเสียก่อน
พี่โหน่ง ผมขอนะครับ อย่าเผยแพร่ข่าวนี้
วิวิธหันขวับมามองเชนอย่างข้องใจในเหตุผลแต่ก็ยังไม่ได้แย้งอะไร
เพราะโหน่งพูดแทนซะแล้ว อ้าวทำไมล่ะฮะ น้องเชน..
ข่าวนี้มันอาจทำให้น้องเชนดังขึ้นไม่รู้อีกกี่เท่าตัว ดังแบบไม่รู้เรื่องเลยนะ
เชนเดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาหนาสีน้ำตาลเก่าๆตรงประตูทางเข้า
พี่โหน่ง..ผม.. คำพูดของเชนถูกชะงักด้วยความคิดในใจของตัวเขาเอง ..
จะบอกเหตุผลว่าอะไรล่ะ..ไม่อยากได้ชื่อว่าเกาะหมอนั่นดัง
หรือไม่อยากให้ฝ้ายเดือดร้อน.. เชนเงียบไปนาน
แต่วิวิธกับโหน่งก็ยังอยากจะรอฟังเหตุผลอยู่
ผม..ผมไม่อยากให้ฝ้ายตกที่นั่งลำบาก..
เขาเลือกเหตุผลที่ฟังดูดีกว่าแต่ใจจริงแล้วเขาก็คิดอย่างนั้นแหละ
แม้จะไม่ใช่ทั้งหมดก็เถอะ
เฮ้ย พี่โหน่งว่าไงนะ รูปผู้หญิงที่อยู่ในคลิปเป็นแฟนน้องเชนเหรอ
แตงตาลีตาเหลือกพูดเสียงหลงเลยทีเดียว จ๊อบค่อยๆลุกมาฟังใกล้ๆ
อย่างตั้งอกตั้งใจ รู้ๆพี่ ยังจำได้ แตงละล่ำละลักตอบ
เมื่อถูกโหน่งถามว่ายังจำสถานที่ที่ไปถ่ายคลิปมาได้หรือไม่
ได้พี่ เดี๋ยวพรุ่งนี้แตงกับพี่จ๊อบจะรีบไปเลย ทันทีที่วางสาย
ใบหน้าของแตงก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความหวัง
"พี่จ๊อบ..โชคเข้าข้างเราอ่ะ แตงร้องกรี๊ดขึ้น
ก่อนจะลุกไปกระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียงของตัวเอง
ปล่อยให้จ๊อบปะติดปะต่อเรื่องราวเอาเองอย่างงงๆ
ขณะที่อีกด้านหนึ่งในเมืองไทย คู่สนทนาในสายของแตงเมื่อครู่
กำลังยิ้มระรื่นกับความสำเร็จและเงินทองที่กองรออยู่ตรงหน้า
โหน่งนั่งอยู่ในห้องทำงานตัวเองด้วยความรู้สึกสบายใจ
อย่างไม่เคยเป็นมาก่อนตลอดเกือบปีที่ยอดขายนิตยสารตก
จะไม่ทำข่าวนี้ได้ยังไง ใครเชื่อก็โง่ละ ฮึ
ทันทีที่ล้อเครื่องบินแตะพื้นรันเวย์ดัง ตึง
ใจของเชนก็เหมือนถูกกระแทกไปด้วย ค่ำคืนที่ผ่านมาตลอด6ชั่วโมง
เขาไม่ได้นอนเลยแม้แต่น้อย ในใจก็ครุ่นคิดถึงแต่เรื่องของฝ้าย..
ขอให้ทั้งหมดมันเป็นแค่ความฝันเถอะ เขาทำใจยอมรับไม่ได้จริงๆ
หากจะต้องเสียฝ้ายไปตอนนี้..
อีกเพียงไม่ถึงชั่วโมง เขาก็จะได้เจอฝ้ายแล้ว
อย่างน้อยเธอก็อาจจะเห็นแก่ความผูกพันครั้งเก่าที่มีมานาน
แล้วยอมกลับมาหาเขาก็เป็นได้ ..เชนยอมคิดในแบบที่เรียกว่า
เข้าข้างตัวเอง ถ้าเกิดมันจะทำให้เขาสบายใจขึ้น
ฝ้ายง่วนอยู่กับการเตรียมอาหารแต่เช้า
เพราะทงบังชินกีจะแวะมาทานอาหารกันที่นี่
ก่อนที่จะเดินทางกลับเกาหลีเนื่องจากเป็นช่วงพักผ่อนของพวกเขา 2วัน
ก่อนที่จะเตรียมลุยงานต่อในญี่ปุ่นทีมีคิวยาวเหยียดเป็นหางว่าว
แต่ใครคนหนึ่งเลือกที่จะอยู่ญี่ปุ่นต่อเพราะที่เกาหลี
ก็ไม่มีใครให้เขากลับไปหาอยู่แล้ว เขาจึงขอใช้เวลาสองวันนี้อยู่กับฝ้ายแทน
อาหารเช้าวันนี้เลือกทำแบบง่ายๆข้าวต้มและกับข้าวแบบไทยๆ
ที่ทำมาจากอาหารแห้งที่เธอมาตุนเก็บไว้แทบจะตลอดเวลา
อย่างไข่เค็ม กุนเชียงและหมูหยอง หากจะทำอะไรหนักๆในเวลาเช้าแบบนี้
อาจจะไม่เหมาะนัก แต่อาหารตรงหน้ามันก็ดูง่ายซะจนรู้สึกเขินตัวเอง
แม้ว่าหนุ่มๆจะไม่ถือก็เถอะ ฝ้ายเหลือบมองนาฬิกาครั้งแล้วครั้งเล่า
จริงๆฮยอนอาน่าจะมาหาที่ห้องได้แล้วนะทำไมยังไม่ลงมาอีก
ฝ้ายละมือจากการตกแต่งอาหารตรงหน้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฮยอนอา
นานพอสมควรกว่าปลายสายจะรับ ฮยอนอา ไม่ลงมาเหรอ
พวกจุนซูจะมากันแล้วนะ เมื่อได้ยินเสียงบรรยากาศโดยรอบ
ฝ้ายก็เอะใจว่าฮยอนอาไม่น่าจะอยู่ที่ห้องของตัวเอง
อยู่ข้างนอกเหรอ?
อือ ขอโทษนะ ไอจัง จะกลับเกาหลีน่ะเดี๋ยวมาอีกทีตอนพิธีจบเลย
อ้าว มีอะไรรึเปล่า?
อ่ะ อ๋อ พอดีญาติที่พูซานอยากที่จะเลี้ยงฉลองจบการศึกษาให้ช่วงนี้น่ะ
เพราะถ้ารออีกนิดพวกเขาจะไม่ว่าง ฝ้ายสีหน้าสลดลง
เธอรู้ดีว่าฮยอนอาอยากหลบหน้าจุนซู
เหรอจ๊ะ ไม่เป็นไร รีบๆกลับมานะ ฉันเหงา
ฮยอนอายิ้มที่มุมปากอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก ไม่ใช่เพราะรู้สึกอิจฉาเพื่อน
แต่เป็นเพราะมันทำให้นึกถึงตัวเธอเองที่ควรจะเหงามากกว่าฝ้าย
จ่ะ ดูแลตัวเองนะแล้วฉันจะรีบกลับ
ฮยอนอาวางสายทันทีจนฝ้ายรู้สึกไม่สบายใจลึกๆ
งานนี้อาจจะต้องปรึกษายูชอนบ้างซะแล้ว
หนุ่มๆแอบทยอยเข้ามากันทีละคน สองคนเพราะพวกเขาเลี่ยงที่จะมาเป็นกลุ่ม
เนื่องจากจะผิดสังเกตและจะมีคนจ้องมองเยอะจนเกินไป
เพราะยังไงพวกเขาก็ยังไม่ต้องการที่จะให้เรื่องของฝ้ายและยูชอน
เป็นที่รับรู้ของประชาชนตอนนี้ ถึงแม้ต้นสังกัดจะพอรับรู้แล้วบ้างก็ตาม
แต่พวกเขาคงไม่ปลื้มแน่ถ้าข่าวการเปิดตัวคนรักของสมาชิกในวง
ทำให้หุ้นของบริษัทหล่นฮวบฮาบ
ไอซังทำอะไรอ่ะ น่ากินจัง ฝ้ายส่งยิ้มตอบให้ยูชอนก่อนที่จะสนใจตอบคำถามของจุนซู
ไม่รู้จักเหรอเฮอะ ไข่เค็มน่ะไข่เค็ม นี่หน้าตาแบบนี้ยำแน่ๆ
เคยกิน แต่ไข่เค็มไอซังไม่แน่ใจว่าเค็มเปล่า
แจจุงจิกจุนซูเล็กๆก่อนจะแซวฝ้ายให้ได้ฮือกันไป
ก็เค็มตามชื่อนั่นแหละค่ะ จะมีรสชาติอื่นไปได้ยังไง
ฝ้ายตอบเขินๆก่อนจะทยอยยกน้ำดื่มมาวางให้แต่ละคนตรงหน้า
ลำบากหน่อยนะคะ ที่ต้องนั่งตรงพื้นกันแบบนี้
ไม่เป็นไรครับ เพื่อนผมโอเค ผมก็โอเค
ยุนโฮพูดพลางใช้ศอกกระแทกยูชอนเบาๆให้เขาเลิกเกร็งซักที
กระแทกคนนั้นบ้างดิ ตั้งแต่มายังไม่เห็นพูดอะไร ตั้งตากินอย่างเดียว
ยูชอนชี้ไปทางชางมินที่ดูเหมือนจะไม่สนใจอะไรแล้วตอนนี้
ทำเวลาฮะทำเวลา เดี๋ยวกลับบ้านไม่ทัน
ฮาเนดะอยู่แค่นี้เอง นายกว่าคนอื่นจะแย่งกินมากกว่า
จุนซูพูดถึงสนามบินอีกที่หนึ่งที่เป็นสนามบินภายในประเทศ
เเละต่างประเทศบริเวณใกล้เคียง ที่ตั้งอยู่ในเขตจังหวัดคานางาว่า
ใกล้ๆกับเมืองคาวาซากิ ก่อนจะใช้ตะเกียบคีบไข่เค็มชิ้นเบ้ง
ตัดหน้าชางมินให้เขาได้โวยวายเล่น สร้างเสียงหัวเราะ
ให้บรรยากาศเช้าวันนี้ดีขึ้นมาบ้าง
หากไม่ติดเรื่องของฮยอนอาที่ฝ้ายนึกห่วงอยู่ในใจลึกๆ
สี่หนุ่มกลับไปได้พักใหญ่แล้ว ยูชอนช่วยฝ้ายล้างจานอยู่ที่ครัว
ฝ้ายรู้สึกมีความสุขที่รับรู้จากสีหน้าของเขาว่า
เขาก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเธอ ฝ้ายอยากจะปรึกษาเรื่องฮยอนอา
แต่แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเสียก่อน เดี๋ยวผมหยิบให้
ฝ้ายแตะที่ไหล่ยูชอนเบาๆเป็นการปฏิเสธ
ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหยิบเอง มือคุณฟองเต็มไปหมด
ฝ้ายค้อนเล็กๆพอน่ารักเพราะไม่อยากให้ยูชอนทำอะไรให้เธอมากเกินไปนัก
เดี๋ยวจะเป็นง่อยกันซะก่อน ฝ้ายรับสายด้วยภาษาญี่ปุ่น
ก่อนน้ำเสียงจะเปลี่ยนไปในขณะที่พูดอีกภาษาหนึ่ง
ที่ยูชอนรู้ว่าเป็นภาษาบ้านเกิดของเธอ หากแต่เขาฟังไม่เข้าใจ
มาทำอะไรที่ญี่ปุ่นเหรอ? น้ำเสียงของฝ้ายฟังดูราบเรียบ
ยูชอนปิดน้ำทันที จานชามที่ทำการฟอกด้วยน้ำยาล้างจานจนครบทุกใบแล้ว
ถูกนำขึ้นมาถูอีกรอบ เขาอยากจะรู้จริงๆว่าเธอพูดกับใคร
และพูดเกี่ยวกับอะไรตอนนี้
อืม เหรอ
ไม่รู้สิ ฝ้ายคงออกไปไม่ได้หรอกเชน
ฝ้ายไม่ต้องออกมาหรอกเดี๋ยวเชนไปรอข้างล่างแมนชั่น
. คำพูดของเขาทำให้ฝ้ายรู้สึกใจแกว่งขึ้นทันที
ก่อนจะเหลือบตามองคนที่กำลังยืนล้างจานอยู่ในครัว
นั่นเขาไม่ได้จดจ่ออยู่กับการล้างจานเลยนะนั่น
ฝ้ายถอนใจ แม่ฝ้ายบอกที่อยู่กับเชนใช่มั้ย
อย่าไปพูดถึงใครเลย เอาเป็นว่าฝ้ายให้เชนไปหานะ
ฝ้ายเงียบไปพักใหญ่ ดีเหมือนกัน มันจะได้เคลียร์ไปซักที
เพราะเธอก็เบื่อที่จะหนีปัญหาแล้ว
อืม ฝ้ายวางสายแทบจะในทันทีที่พูดจบ
เพราะไม่อยากให้เชนเข้าใจผิดว่าเธออยากเจอเขา
ทันทีที่เสียงปิดโทรศัพท์ดังกริ๊กยูชอนเงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาเศร้าๆ
ก่อนที่เขาจะเปิดน้ำและก้มหน้าล้างจานต่อไป
การสนทนาเมื่อครู่เป็นภาษาที่เขาไม่เข้าใจเลยแม้แต่นิด
แต่ทว่าความรู้สึกในใจมันแปลออกมาให้เขาได้หมดว่าใครกันที่อยู่ในสาย..
ทันทีที่ฝ้ายเดินลงมา เขาก็เห็นผู้ชายที่ช่วงหนึ่งของชีวิต
เธอรู้สึกคุ้นเคยกับเขามากจนไม่คิดว่าจะมีผู้ชายคนไหน
ที่เธอรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่อยู่ด้วยได้อีก
สายตาของเขาในแว่นกันแดดสีชา แค่มองไกลๆก็รู้ว่า
ความกังวลและร้อนใจซ่อนอยู่ในนั้นอยู่เต็ม ฝ้ายค่อยๆเดินมาช้าๆ
เขามองเห็นเธอตั้งแต่เลี้ยวพ้นมุมอาคารด้านในออกมาแล้ว
ก็มันเป็นที่เดียวที่เขาจ้องตั้งแต่มาถึงนี่นา
ฝ้ายมาหยุดนิ่งอยู่ตรงหน้าได้ซักพัก บรรยากาศอันน่าอึดอัด
ก็เข้าปกคลุมคนทั้งสองทันที ฝ้ายสบายดีนะ?
อืม เธอตอบแบบไม่มองหน้าเขาซะด้วยซ้ำ
ไม่ใช่เพราะเย็นชาอะไรขนาดนั้นหรอกแต่เธอสงสารเขามากกว่า
ไม่อ้อมค้อมละกัน ฝ้ายคบกับนักร้องในดงบังเหรอ?
ประโยคนี้มันทำให้ฝ้ายยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตาเชนภายใต้แว่นสวยนั้นได้
เชน รู้เรื่องนี้ได้ยังไง สีหน้าฝ้ายดูไม่ค่อยสู้ดีนักเมื่อได้รู้ว่าเชน
เป็นคนหนึ่งที่รู้เรื่องเธอกับยูชอน ใจเริ่มเต้นแรง
เธอหวังเพียงว่าเชนจะไม่ได้รู้มาจากแหล่งข่าวใดแหล่งข่าวหนึ่งที่ไทย
ฝ้าย กลับมาหาเชนเถอะนะ เชนจะพูดตรงๆแบบนี้แหละ
แล้วทุกอย่างระหว่างเขากับฝ้ายมันจะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เชนจะทำให้มันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเอง
เชนหมายความว่ายังไง ฝ้ายจ้องหน้าเชนเขม็ง
พยายามที่จะเค้นเอาความจริงให้ได้ว่าเขารู้ผ่านใคร
เชนถามหน่อยเถอะ ฝ้ายอยากให้ตัวฝ้ายเป็นตัวถ่วงเขาเหรอ
เขาดังระดับเอเชียนะฝ้าย เขาจะรักฝ้ายจริงเหรอ
ฝ้ายไม่รู้แต่เขาก็ทำให้ฝ้ายรู้สึกมั่นคงกว่าอยู่กับเชนละกัน
ฝ้ายหมายความว่าไงอ่ะ หมายความว่าเขาดังกว่าเขาก็ต้องรวยกว่างั้นเหรอ
ฝ้ายหันมาจ้องแบบไม่พอใจ เชนดูถูกฝ้ายอยู่นะ เงินทองหรือชื่อเสียง
ไม่สำคัญไปกว่าความรู้สึกที่คนสองคนมีให้เท่าๆกันหรอก
เชนไม่มีทางเข้าใจเพราะเชนไม่เคยทำให้ใครแบบนั้น
ฝ้ายเดินหนีแต่ถูกเชนคว้าแขนเอาไว้
โอ๊ะ ฝ้ายร้องเพราะตกใจที่จู่ๆก็โดนกระชาก ฝ้ายเจ็บนะเชน
เชนเสียงแข็งขึ้นทันที ไม่เคยทำให้แบบนั้นมันแบบไหนกันล่ะ
ก็นี่ไงเชนก็พยายามจะให้ฝ้ายอยู่นี่ไง เชนให้ฝ้ายได้ทุกอย่างนะ
ขอเพียงฝ้ายให้โอกาสและกลับมาหาเชน
สายตาประสานกันนิ่งหากแต่คนละความรู้สึก
นั่นสินะ เชนกำลังพยายามให้ทุกอย่างกับฝ้ายอยู่
แต่ว่ามันไม่ได้เหมือนที่ฝ้ายพูดนี่ มันไม่เท่ากัน
เธอพยายามเน้นคำหลังให้ชัดเจนมากที่สุดก่อนจะพูดช้าๆ
และใส่ความรู้สึกที่หมดเยื่อใยทั้งหมดที่มีลงไปในคำพูด
เพราะฝ้ายเองเลิกที่จะให้อะไรกับเชนนานแล้ว
และไม่คิดที่จะให้อีกเลยด้วย ยอมรับความจริงเถอะ
..อ่อนยวบทันที มือแข็งแรงที่ยึดแขนหญิงสาวตัวเล็กกว่าเอาไว้
ปล่อยลงฮวบ ฝ้ายใช้มืออีกข้างลูบแขนเบาๆ
ก่อนจะมองหน้าเขาอีกครั้งแล้วเดินหนีเข้าไปในแมนชั่น
ปล่อยให้เชนยืนหมดแรงอยู่ตรงทางเข้า
**********************************************
มาแร้ว ล่วงเลยมาถึงตอนที่ 57 เวลาเสริมพล็อต มันช่างยืดเสียนี่กระไร
แล้วมันจะไปจบเอาตอนที่เท่าไหร่เนี่ยะ
คนเขียนก็ยังไม่รู้เพราะถ้าแค่พล็อตอ่ะ มันจบที่ 40 ตอน เหอๆๆๆ
ยืดยาวได้อีก
อีกสองอาทิตย์โดยประมาณจะเดินทางแล้ว
ต้องรีบปั่นโดยเร็วที่สุด อ้อ เห็นคอมเมนท์ของคุณJu
เชียร์ให้ฟิคตอนใหม่เป็นฉากที่บอสตัน อิอิ รู้ใจ
เพราะคิดจะทำแบบนั้นอยู่เหมือนกันค่ะ
แต่ก่อนอื่นมาช่วยกันเดาว่าเรื่องนี้มันจะจบตอนที่เท่าไหร่
แอนอยากรู้จริงๆนะนี่ ให้ตายเหอะ
Create Date : 15 กันยายน 2552 |
Last Update : 15 กันยายน 2552 1:31:17 น. |
|
11 comments
|
Counter : 345 Pageviews. |
|
|
|
โดย: หยกค่า IP: 149.254.219.50 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:1:28:09 น. |
|
|
|
โดย: fah~ IP: 192.168.50.248, 61.90.16.185 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:1:28:48 น. |
|
|
|
โดย: ju IP: 222.123.208.188 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:22:57:33 น. |
|
|
|
โดย: Blue_Butterfly IP: 115.67.213.226 วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:2:46:54 น. |
|
|
|
โดย: เจร้ นาด IP: 202.176.82.193 วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:12:41:10 น. |
|
|
|
โดย: Fah~* IP: 58.8.124.115 วันที่: 18 กันยายน 2552 เวลา:19:06:47 น. |
|
|
|
โดย: หยกค่า IP: 92.10.74.54 วันที่: 4 ตุลาคม 2552 เวลา:18:24:03 น. |
|
|
|
โดย: ju IP: 222.123.215.111 วันที่: 28 ตุลาคม 2552 เวลา:17:47:42 น. |
|
|
|
โดย: หยกค่า IP: 92.10.166.40 วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:2:22:22 น. |
|
|
|
โดย: Fah~ IP: 192.168.50.248, 58.8.115.89 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:13:19 น. |
|
|
|
โดย: ju IP: 192.168.100.37, 61.7.231.118 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:56:06 น. |
|
|
|
|
|
|
แต่ว่าตอนที่ฝ้ายลงมา ตามิคอยู่ที่ไหนอ่ะคะ กลับไปแล้วหรอ
แล้วตาเชนเนี่ย รู้มั้ยว่ากำลังทำความเดือดร้อนให้ฝ้าย (แถมว่าๆฝ้ายไปถ่วงตามิคอีก โกรธธธธธธธ)
อืมมม จบตอนที่99ได้มั้ยคะพี่แอน 555+
จบตอนไหนก็ได้ แต่ว่าอัพบ่อยๆดีที่สุด 555+
เดี๋ยวพี่แอนก็จะบินแล้วอ่า เดินทางปลอดภัยค่า ^______^