A Simple Life on Earth

Misswaterlily
Location :
Kanagawa Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





Free CursorsMyspace LayoutsMyspace Comments
OH! M I C K Y..You're so fine..You Blow My Mind..Hey Micky!
Group Blog
 
<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
4 กันยายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Misswaterlily's blog to your web]
Links
 

 
ตอนที่ 22 ความแตก

When The Destiny Comes Along

Ep.22 ความแตก

หนุ่มๆเริ่มทยอยกันเก็บกระเป๋าบ้างเเล้ว

มีเเต่ยูชอนที่ดูจะอืดอาดกว่าใครเพื่อน

เนื่องจากว่า เขาไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรทั้งสิ้น

เเค่ไปทำงาน พบปะแฟนเพลงในรายการต่างๆเเล้วต้องฝืนยิ้มอย่างเริงร่า

นั่นก็แทบทำให้เขากระอักเลือดตายเเล้ว

ณ เวลาว่างเเบบนี้เขาจึงขอนั่งนิ่งๆเงียบๆไปอย่างนี้ก่อนดีกว่า

ทุกคนมองยูชอนด้วยความเป็นห่วง

จุนซูจึงเสนอความเห็นให้เพื่อนๆออกไปทานข้าวเย็นด้วยกันข้างนอก

เผื่อจะทำให้ยูชอนรู้สึกดีขึ้นบ้าง ทุกคนตอบตกลงเว้นยูชอน

"อ้าว ทำไมล่ะ แล้วนายจะกินอะไร ฮึ?" จุนซูเชิดหน้าถาม

เมื่ออีกฝ่ายยังนั่งซึมกระทืออย่างนั้น

"เดี๋ยวหากินเอง ไปเถอะ"

ยุนโฮพ่นลืมพรืดอย่างอ่อนใจ เมื่อได้ยินคำตอบแบบไร้ความรู้สึกของยูชอน

เขาจึงเดินไปคุยนั่งใกล้ๆ "ฉันเข้าใจนะ แต่รู้อะไรมั้ย?

ยิ่งนายเป็นแบบนี้ พวกเราทุกคนก็ยิ่งเป็นห่วง"

พูดจบยุนโฮก็กอดคอเขาไว้ ยูชอนหันหน้ามามองอย่างรู้สึกขอบคุณ

"นายไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว" ยุนโฮพูดขึ้นมาอีก

คราวนี้ยูชอนจึงมองไปทางเเจจุงที่กอดอกพิงผนังมองมาทางเขาอยู่

ส่วนชางมิน แม้จะยืนก้มหน้า เตะขาไปมาอย่างนั้น

แต่ยูชอนก็รู้ว่าชางมินฟังที่ยุนโฮพูดทุกคำ

และรู้สึกเป็นห่วงเขาไม่น้อยกว่าคนอื่นๆเลย

จุนซูพยักหน้าให้ยูชอนนิดๆเป็นการย้ำว่า ยังมีเพื่อนๆเคียงข้างเสมอ

เขาเดินเข้ามานั่งยองๆตรงหน้า "ไปด้วยกันเถอะ"

ตอนนี้ทั้งชางมินเเละเเจจุงเดินมานั่งรวมอยู่ด้วยกันแล้ว

ยูชอนยิ้มน้อยๆให้เพื่อนๆของเขาทีละคน

แล้วเขาก็ตกลงที่จะไปกินข้าวเย็นกับเพื่อนๆข้างนอก

ก่อนกลับเกาหลีเช้าวันพรุ่งนี้


บรรยากาศในร้านเนื้อย่างเเละเสียงโหวกเหวกโวยวาย

ของเพื่อนๆ ทำให้ยูชอนรู้สึกผ่อนคลายลงไปได้บ้าง

เขารู้ตัวว่าเพื่อนๆพยายามทำให้รู้สึกดีขึ้น เขาจึงยิ่งรู้สึกว่า

เขาควรจะเลิกเศร้าแล้วร่าเริงอย่างที่เพื่อนๆอยากให้เป็นซักที

แต่พอจุนซูพูดบางอย่างขึ้นมากลับทำให้เขานึกถึงฝ้าย

"เออ เดี๋ยวฮยอนอานูนาตามมานะ มื้อนี้นูนาจะเลี้ยง"

เฮกันไปได้ซักพัก ต่างคนก็ต่างเอาศอกกระทุ้งคนข้างๆของตัวเองให้หยุด

เมื่อเห็นสีหน้าของยูชอน ปากจุนซูยังคงอ้าค้างอยู่อย่างนั้น

เขาเหลียวมองเพื่อนร่วมวงเลิ่กลั่กให้ช่วยพูดอะไรขึ้นมาหน่อย

เเจจุงเห็นยูชอนก้มหน้าเขาจึงเอื้อมมือไปตบไหล่เบาๆ

"ฮึ้ยย กินๆๆ" เเจจุงคีบเนื้อบนเตาวางในจานของยูชอน

ก่อนจะตบไหล่เขาอีกทีนึง ยูชอนยิ้มบางๆให้เเจจุง

เเต่สายตาช่างดูเศร้าหมองนัก เงียบกันไปได้เเค่อึดใจ

เสียงโทรศัพท์จุนซูก็ดังขึ้น ยูชอนเหล่ตามองมานิดๆ

..ฮยอนอามาเเล้วสินะ..

จุนซูกวาดตามองเพื่อนๆทุกคน

เเล้วล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงขึ้นมารับอย่างลังเล

"จุนซูยา~ นูนามาถึงเเล้ว อยู่ร้านไหนกันน่ะ?"

เสียงฮยอนอาลอดโทรศัพท์ออกมา

"นูนา อยู่ตรงไหนอ่ะ?" จุนซูเหลือบตามองยูชอนเป็นพักๆ

"กำลังจะเดินขึ้นไป ตอนนี้อยู่ใต้ดิน" เสียงฮยอนอานี่ดังฟังชัดเจนมากๆ

"เออๆๆ งั้นนูนาอยู่ตรงนั้นนะ" เขาลุกขึ้นทันที จุนซู

กำลังคิดว่าอยากจะคุยเรื่องยูชอนกับฮยอนอาตามลำพังก่อนจะเข้ามาในร้าน

"เดี๋ยวมานะ" เขาหันมาบอกกับเพื่อนๆเเล้วเดินออกไป

"นูนา รอตรงนั้นแหละเดี๋ยวเดินไป..แป๊บนึง..เออ อย่าบ่นน่า"

เสียงจุนซูคุยกับฮยอนอาดังห่างออกไปเรื่อยๆ

ยูชอนมองตามหลังจุนซูไปซักพักเเล้วก็รู้ตัวว่าอีกสามหนุ่มจ้องเขาอยู่

"ไอซังไม่ได้มาหรอก" แจจุงพูดขึ้น

ทำเอาอีกสองหนุ่มที่เหลือหันไปสนใจเขาเเทน

"มั้ง..??" คำสุดท้ายพร้อมท่าทางกวนๆแบบนั้น

ทำให้ถูกยุนโฮค้อนใส่ ยูชอนถอนใจเพื่อให้ตัวเองรู้สึกผ่อนคลาย

และพยายามเบี่ยงเบนความสนใจไปที่อาหารตรงหน้าแทน


เสียงปี๊บๆ ดังขึ้นจากการกดพิมพ์เมสเสจ

ทางมือถือ เรียกสายตาคนที่เดินผ่านไปมาได้ไม่น้อย

เจ้าของมือถือเองยังคงไม่รู้ตัว จนกระทั่งถูกใครคนนึงผลักหลังเบาๆ

"เอ๊ยย!!" ฮยอนอาร้องขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเป็นจุนซูจึงด่าเขาซะยกใหญ่

"นี่ ! ไม่ต้องเงียบขนาดนี้ก็ได้นะวันหลังอ่ะ กลัวจะไม่ช็อคตายรึไง?"

จุนซูหัวเราะร่วนเเม้เสียงบ่นของฮยอนอาจะไม่ดังมาก

เเต่คนที่มองเธออยู่แล้วเพราะเสียงกดโทรศัพท์เมื่อครู่

ก็ยิ่งพากันมองเข้าไปใหญ่นั่นทำให้งงไม่น้อย

"มองอะไรกัน? พวกเขามองเธอรึป่าวจุนซู?"

จุนซูหัวเราะไม่หยุดที่เห็นหน้าตาเหวอๆปนงงๆของฮยอนอาแบบนั้น

เขาลากเธอเดินออกมาเพื่อมุ่งหน้าไปร้านเนื้อย่าง

"ก็นูนาเล่นกดโทรศัพท์ซะดังปี๊บๆๆๆขนาดนั้น ใครเขาก็มองน่ะสิ

นี่ไม่รู้เรื่องเลยรึไง?" จุนซูทำเป็นส่ายหน้าเอือม

เเต่ก็โดนฮยอนอาตีเข้าให้ซะก่อน

"โอ๊ย!!"จุนซูร้องพลางเอียงตัวหนีจากรัศมีฝ่ามือ

เมื่อฮยอนอาทำท่าจะตีอีกรอบ

"ก็ใครจะไปคิดล่ะ มัวเเต่รีบนี่"

"รีบทำไมอ่ะ?"

"ก็ไอจังน่ะสิไม่ยอมรับโทรศัพท์เลยต้องเมลไปบอกเเทน

เปลี่ยนใจอยากให้มาด้วยน่ะ" เมื่อได้ยินคำตอบ จุนซูก็แค่นหัวเราะ

"หึหึ ดีแล้วล่ะที่ไม่มาน่ะ เดี๋ยวใครบางคนจะตายคาเตาย่างไปซะก่อน"

"ใคร? ยูชอนชีเหรอ?" จุนซูเชิดหน้าขึ้นทีนึงเป็นการบอกว่าใช่

"เขาสองคนเป็นอะไรอ่ะ เกิดอะไรขึ้น? ไอจังก็แปลกๆ

ยูชอนชีก็แปลกๆ เมื่อวันก่อนเขาไปที่ศูนย์คอมพิวเตอร์ในมหา.."

"ห้ะ?" จุนซูหยุดกึกพูดแทรกฮยอนอาทันที "ไปศูนย์คอมพิวเตอร์? ทำไร?"

"ตกใจอะไรเนี่ยะ?" ฮยอนอายังคงไม่รู้ตัว

เพราะยังลอยหน้าลอยตาถามจุนซูได้

สีหน้าจุนซูเครียดขึงขึ้นมาทันที "ไปทำอะไร นูนา?"

เมื่อฮยอนอาเห็นจุนซูทำหน้าตาอย่างนั้นก็รู้สึกลังเล

..นี่มันเป็นเรื่องไม่ดีรึเปล่า? แล้วควรจะบอกดีมั้ยอ่า?..

ฮยอนอาอึกอัก "ทะ..ทำไม เธอต้องซีเรียสมากขนาดนี้ล่ะ?"

จุนซูก้าวเข้าไปจับไหล่ฮยอนอาทั้งสองข้าง

ก่อนจะโน้มเข้าหาเธอเพื่อให้เสียงออกมาเบาที่สุด "ยูชอนไปทำอะไร?"

ฮยอนอาห่อไหล่เข้าหาตัว "ขะ คือนูนางงอ่ะ ทำไมเหรอจุนซู?"

จุนซูจ้องตาเธอเขม็ง ท่าทางแบบนี้ฮยอนอาไม่เคยเห็นมาก่อน

มันช่างเเตกต่างจากทุกทีนัก

"นูนา..เล่า.." จุนซูพูดขึ้นแทบจะเป็นเสียงกระซิบเเต่ทว่าหนักแน่น

ฮยอนอาค่อยๆบิดตัวให้หลุดจากมือของจุนซู

เขาจึงปล่อยเธอ ฮยอนอาเริ่มมีความรู้สึกว่า เรื่องนี้ชักไม่ธรรมดา

เเต่เธอก็ยอมเล่าโดยดี "ยูชอนชีเขาเข้าไปขอเช็คภาพจากวงจรปิด

เห็นพนักงานเขาคุยกันว่า น่าจะมาขอดูหลักฐาน

คนที่ใช้อินเทอร์เน็ตป่วนเขาน่ะ เพราะหมายเลขไอพีที่ให้มา

มันเป็นของศูนย์คอมพิวเตอร์ของมหาลัย"

"หมายเลขไอพี?" จุนซูทำหน้าตาเหลือเชื่อแต่ทว่าคิ้วยังคงขมวดเข้าหากัน..

..นี่เพื่อนของเขาลงมือทำอะไรถึงขั้นนี้เชียวเหรอ..

ฮยอนอารีบพยักหน้าหงึกๆราวกับว่ายิ่งเธอให้คำตอบได้เร็วเท่าไหร่

มันจะยิ่งทำให้จุนซูหายฉุนเฉียวได้ไวเท่านั้น

ตอนนี้ฮยอนอายืนมองหน้าจุนซูเหมือนจะร้องไห้

ที่จู่ๆจุนซูก็มีสีหน้าซีเรียสขึ้นมาทำให้เธอรู้สึกกลัว "จุนซูยา..นูนา.."

จุนซูหันมามองหน้าแล้วโคลงศีรษะเธอเบาๆ

"ไม่มีอะไร นูนา ป่ะ กินข้าวกัน"

เขายิ้มกว้างก่อนจะจูงมือเธอเดินไปตามทางเดิน

ทำให้ฮยอนอาคลายใจลงได้บ้างเเต่หารู้ไม่ว่าเรื่องนี้

เกี่ยวกับเพื่อนสนิทเธอโดยตรงเลยทีเดียว


"โอ๊ยย อิ่มมาก ฮยอนอานูนานี่ใจดีเนาะ

เลี้ยงข้าวพวกเราแถมยังสอนภาษาญี่ปุ่นให้ด้วย"

ชางมินเดินนำหน้าเข้ามาในบ้านก่อนใครเพื่อน

เเล้วลงมาทิ้งตัวลงอย่างเหนื่อยอ่อนที่โซฟากลางบ้าน

ตามมาด้วยเเจจุงเเละยุนโฮ อีกสองคนที่รั้งท้ายเข้ามาคือยูชอนเเละจุนซู

"ขึ้นห้องละนะ" ยูชอนเปรยขึ้นแล้วพยายามจะเดินตรงไปที่บันได

แต่เพราะคำพูดของจุนซูที่ทำให้เขาต้องหยุดฟัง

"นายไปที่ศูนย์คอมพิวเตอร์ของมหาลัยนูนาเหรอ?"

ยูชอนเหวอไปทันที..นี่ ฮยอนอาบอกเขาสินะ?..

อีกสามคนที่เหลือก็เหลียวมองมาทางบันไดแทบจะพร้อมกันในทันที

"นายทำอะไรอยู่?ไม่คิดจะบอกพวกเราเลยรึไง?"

จุนซูพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ แล้วเเจจุงก็โพล่งขึ้นมา

"นายไปจริงเหรอ? ไปทำอะไรอ่ะ?...อย่าบอกนะว่า!!?"

เสียงของเขาค่อยๆดังขึ้นตามลำดับความคิดที่ทยอยออกมา

ทำเอาทุกคนลุ้นไปกับคำตอบของยูชอน

ที่กำลังจะได้ยินในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า



โหะๆๆ หนุ่มๆรอคำตอบของยูชอนอีกไม่กี่วินาที

เเต่พวกเราต้องรอกันมากกว่า24ชม.นะคะ

((น่านน กวนคนอ่านอีก เด๊วหนีหมดหรอก))

ตอน 22นี้รู้สึกว่าจุนซูเด่นเลยลงเพลงที่จุนซูร้องคู่กับนักร้องชาวจีน

แถมรูปด้วย เพราะพี่รู้ว่าเดี๋ยวน้องขนมนึกหน้าไม่ออก

เเต่คุณหยกอ่ะไม่ต้องหรอกเนาะ เพราะพี่รู้ว่า

คุณหยกจำหน้าจุนซูได้แม้นนเเม่น อิอิ



สุดท้ายขอบคุณคอมเมนท์จากคุณยิ้มๆค่ะ

มาเป็นขาประจำกันเถอะน้า

((อ้าว มีการไปบังคับเค้าอีก))

กำลังใจเลยมีเพิ่มขึ้น งานที่เคยเข้าๆเริ่มจางบ้างละ

ถ้าได้เมนท์เรื่อยๆแบบนี้ ทั้งขาประจำและหน้าใหม่ๆ

รับรองงานที่เข้าหายเกลี้ยง

เอ่ออ เเต่ขอเป็นงานที่ทำความเดือดเนื้อร้อนใจนะ

ไม่ได้หมายถึงงานประจำ ถ้าเป็นอย่างหลังหายเกลี้ยง ก็ซวยสิคะ หุหุ

แต่ว่าคอมเมนท์นี่มันมีกำลังใจจิงๆนา ไม่ได้พูดเอาใจ

อ้อ แล้วที่คุณหยกถามว่า พี่เจอทงบังฯที่ไหน

ขอตอบว่าเจอที่ 3rd live tour 2008@Yokohama arena

เหอะๆ นับด้วยดีมั้ยนี่ นั่งซะไกลแต่ก็มองเห็นน้า

ล่าสุดเมื่องานยามาฮ่าที่ไทย พี่ก็ไปค่ะ

เพราะมิคกี้โดยเฉพาะ ก็เสน่ห์เค้าเเรงดีจิงๆ

((ว้าย โฆษณาแฟนตัวเองนอกหน้ามั่กกก))

ไปไทยศุกร์เย็น กลับวันจันทร์ตอนดึก เหอๆๆ บ้าดีมั้ย?

แต่ก็คุ้มมากค่ะ ใกล้มากแถมเห็นชัดแจ๋ว ได้สบตามิคด้วย 5 วิ

เเต่รู้สึกว่านานมากกก จนต้องพูดกะตัวเองในใจประมาณว่า

"เฮ้ยๆๆๆๆ มิคอย่า อย่า..มองไปทางอื่น 555"

ล้อเล่นน ก็ประมาณว่า พอสบตาเเล้วมันเขินมากกกอ่ะ

เลยร้อง เฮ้ย ในใจขึ้นมาเฉยๆ

ฟังเหมือนว่าพี่จะหลบสายตาเค้าป้ะ?

แต่ป่าวค่ะ มองสู้ 555 ทำเอาปลื้มไปนานเรย

ยิ่งเจอยิ่งชอบมากไปอีก

คอนฯปลายปีก้ออยากไปค่ะ เเต่..อย่าเลย ฮี่ๆ


01. Timeless (Feat. Xiah Junsu) - Zhang Li Yin



Create Date : 04 กันยายน 2551
Last Update : 4 กันยายน 2551 23:22:14 น. 2 comments
Counter : 610 Pageviews.

 
อ๋อย ต้องรอพรุ่งนี้เลยนะเนี่ย

อ่านตอนแรกนึกว่าเดี๋ยวฮยอนอาจะหลอกฝ้ายให้มาเป็นเพื่อนซะอีก แป่วเลยเรา

อ๊ากก อยากทำงานไวๆจังเลยอ่า อยากบินไปหาทงบังบ้างจัง 3rd con นี่ใช่คอน T รึปล่าวคะ โห ต่อมอิจฉาทำงานหนักเลยนะเนี่ย ไปศุกร์กลับจันทร์ เจอทงบัง ให้หยกเจอแล้วอีก2ชั่วโมงกลับ สำหรับหยกก็คุ้มแล้ววว

เดี๋ยวทงบังก็ปล่อย อัลบั้มเกาหลีที่ 4 แล้วววว คิดถึงจังเลย

//www.siamzone.com/board/view.php?sid=586900

ทรงผมตามิคอ่ะ น่ารักดีค่ะ

สู้ สู้ นะคะ ^^


โดย: หยก IP: 217.171.129.69 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:0:59:24 น.  

 
อ่าาาาาาา…ตอน 22 ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่มีบทเศร้า แต่ก้ออดสงสารมิคกี้ของพี่แอนไม่ได้ T___T
……………………
ไม่อยากบอกเลยว่า ตอนนี้จำชางมินได้ตืดตาอีกคนนึงแร้ว เย้ๆๆๆ
ส่วนจุนซูถ้าพี่แอนไม่แปะรูปก้อคงจำหน้าไม่ได้แระ แหะๆ แต่จุนซูน่ารักเน๊อะ คู่นี้ฟิคต่อไปของพี่แอนป่าว แอบมึน @_@

……………………
ไม่รู้เปนไร ก่อนอ่านฟิคแต่ละตอน ต้องเลื่อนอ่านข้อความสีชมพูก่อนทู้กที อิอิ อ่านแล้วอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

......................


โดย: น้องขนมน่ากิน วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:16:47:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.