A Simple Life on Earth

Misswaterlily
Location :
Kanagawa Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





Free CursorsMyspace LayoutsMyspace Comments
OH! M I C K Y..You're so fine..You Blow My Mind..Hey Micky!
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
 
18 กุมภาพันธ์ 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Misswaterlily's blog to your web]
Links
 

 
ตอนที่ 42 เปลี่ยนใจ?

When The Destiny Comes Along

Ep.42 เปลี่ยนใจ?

ซองสีเงินที่เมื่อครู่วางอยู่ใน POST BOX

ตอนนี้มันมาวางอยู่บนโต๊ะคอมพิวเตอร์ในห้องของฝ้ายแล้ว

ซึ่งเจ้าของห้องเองก็มองมันอย่างชั่งใจ

ที่ดูไม่มีทีท่าว่าจะหาข้อสรุปให้กับตัวเองได้ง่ายๆ

ภาพของยูชอนขณะยิ้มแย้มร่าเริงของเขาผุดเข้ามาในหัว

แต่ทั้งหมดนั้นมันเป็นตอนที่เขาอยู่กับแฟนเพลงของเขา

เป็นตอนที่เขากำลังร้องเพลงไปด้วยกันกับเพื่อนร่วมวงของเขาต่างหาก

ไม่ใช่เพราะเธอ..เมื่อคิดได้อย่างนี้ ยิ่งทำให้ฝ้ายนึกถึงระยะเวลา

ซึ่งไม่รู้นานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่เห็นเขายิ้ม..

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่อยู่กับเธอ

นั่นหมายความว่าหากว่าเธอและเขาต้องฝืนโชคชะตา

เขาก็จะมีแต่ความทุกข์ใจสินะ..

และแล้วซองสีเงินนั่นก็ลงไปนอนอยู่ในถังขยะที่อยู่ข้างโต๊ะคอมพิวเตอร์ตัวเดิม..


เสียงโคร้งเคร้งดังอยู่ตรงส่วนครัว

จนฝ้ายต้องหยุดสนใจงานตรงหน้า

แล้วชะโงกตัวเล็กน้อยเพื่อเช็คดูว่าฮยอนอามีปัญหาอะไร

กับการทำกับข้าวมื้อนี้นัก “โอเคมั้ย?” ฝ้ายตะโกนถาม

แทนการลุกขึ้นไปดู “ไอจัง มาช่วยจับแป๊บนึงสิ

จะถ่ายกิมจิชีแกใส่หม้อเล็ก” ฮยอนอาพูดถึงแกงประเภทหนึ่งของเกาหลี

ที่นำเอากิมจีมาทำเป็นแกง ฝ้ายลุกขึ้นอย่างเสียไม่ได้

ก็เธอบอกแล้วเชียวว่าน่าจะออกไปหาอะไรทานข้างนอก

มากกว่ามาเสียเวลานั่งทำแบบนี้

อีกอย่างทั้งคู่ก็ใกล้จะจบแล้วต้องส่งงานครั้งสุดท้าย

น่าจะเอาเวลามาทำงานให้เสร็จจะได้รีบๆส่งมากกว่า

แต่ฮยอนอากลับดึงดันที่จะมาทำอาหารมื้อนี้ให้ได้

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน “จะเสร็จแล้วใช่มั้ย?”

ฮยอนอาดูลนลาน หากแต่ไม่ใช่เพราะกลัวมือจะสัมผัสโดนความร้อนของหม้อที่จับอยู่

แต่เป็นเพราะว่าเรื่องที่จุนซูโทรมาย้ำเมื่อกลางวันต่างหาก

ที่ทำให้เธอรู้สึกลำบากใจ “อ่ะ อื้อ อีกนิดนึง”

ฝ้ายหันมาค้อนนิดๆ “อะไรกัน นี่ก็เสร็จแล้วไม่ใช่เหรอ?”

ปากก็พร่ำบ่นไปแต่มือก็ช่วยจับหม้ออีกใบหนึ่งให้ฮยอนอา

เทกิมจิชีแก ลงช้าๆ ความคิดหนึ่งแว่บเข้ามาในหัวทันที

หรือจะถามฝ้ายตอนนี้เลยตอนนี้ดีนะ..

“อ้อ ไอจัง..เมื่อกลางวันจุนซูโทรมาถามว่าได้ของจากเขารึยัง?”

มือข้างที่จับหม้ออยู่ก่อนหน้านี้ มันสั่นกับไอร้อนอยู่แล้ว

แต่พอได้ยินคำถามเมื่อครู่มันก็กระตุกทันที

ทำให้กิมจีชีแกครึ่งหนึ่งที่ถูกลงไปในหม้อใบนั้น

ร่วงลงไปพร้อมๆกัน ฝ้ายร้องโอ๊ย แต่ฮยอนอากลับวี้ดลั่น

ทำให้หม้อที่ถืออยู่ร่วงลงไปด้วย

สองสาวกระโดดหลบน้ำแกงอันร้อนกรุ่นกันพัลวัน

แต่ทว่าน้ำแกงเจ้ากรรมก็ยังมาราดตรงหน้าขาของฝ้ายได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ

เรียวขาเนียนสวยจึงแดงปื้นขึ้นทันทีที่ถูกความร้อน

ฝ้ายครางเสียงเบาแม้ว่าจะรู้สึกร้อนและแสบมากก็ตาม

นั่นเป็นเพราะเธอพยายามไม่ให้ฮยอนอาดูตื่นตกใจไปมากกว่านี้

แต่ก็ยังไม่ได้ผลเพราะฮยอนอาไม่ได้ฟังจากเสียงร้อง

แต่เธอมองดูจากแผลตรงหน้าขาที่แดงเป็นปื้นนั่นต่างหาก

“เอ๊ย! ขอโทษนะไอจัง ขอโทษๆขอโทษจริงๆ”

ฝ้ายได้แต่ส่ายหน้าแต่ปากกลับพูดไม่ออกว่าตอนนี้

มันเเสบร้อนมากแค่ไหน ฮยอนอาลนลานมากกว่าเดิม

เมื่อเห็นเพื่อนสาวหน้าตาบิดเบี้ยวแทนคำตอบอย่างนั้น

“เอาอะไรมาก่อนดีล่ะ อะไรดีๆๆ” ฮยอนอาจะวิ่งไปที่โต๊ะคอมพิวเตอร์

แต่ถูกฝ้ายดึงมือไว้ “จะไปไหน ฉันไม่เป็นไรแล้วล่ะ หายร้อนแล้ว”

ฝ้ายยิ้มๆแล้วเดินกระเผลกๆไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างขา

ฮยอนอามองตามไปอย่าง งงๆ

แต่ก็ปล่อยให้ไปเพราะเธอไม่รู้จะทำอย่างไรดีเหมือนกัน

นอกจากเดินตามไปหยิบผ้าขนหนูเพื่อเอาไปให้ฝ้ายในห้องน้ำ

ฮยอนอาเดินตีหัวตัวเองไปเบาๆ

ว่าไม่น่าถามคำถามอะไรแบบนั้นในตอนหน้าสิ่วหน้าขวานเลย

ใจร้อนไม่เข้าท่าจริงๆ และแล้วอาการซุ่มซ่ามก็เกิดซ้ำสอง

เมื่อฮยอนอาเดินผ่านโต๊ะคอมพิวเตอร์แล้วไปเตะถังขยะข้างๆล้มกลิ้ง

เจ้าตัวถึงกับพ่นลมพรืดอย่างหัวเสีย

ก่อนจะก้มลงเก็บขยะที่มีแต่เศษกระดาษลงถังไปแบบเดิม

แต่แล้วก็มีวัตถุอย่างหนึ่งที่กองรวมกับเศษกระดาษยับยู่ยี่อันอื่นๆ

ก็ดูแปลกตาเพราะมันดูต่างจากอันอื่นๆ

มันเป็นซองสีเงินๆที่ยังไม่มีรอยยับยู่ยี่ใดๆเลย

ฮยอนอาเอื้อมตัวคว้ามาทันทีเมื่อความรู้สึกแรกบอกว่า

มันเป็นสิ่งที่จุนซูถามถึงเมื่อกลางวันนี้แน่ๆ

และพอได้พลิกด้านหน้าออกมา คำตอบคือใช่

ตั๋วคอนเสิร์ตยังคงสอดอยู่ในซองนั้นอย่างเรียบร้อยดี

ฮยอนอามองไปที่ห้องน้ำซึ่งเสียงจากฝักบัวยังคงดังซ่าอยูในนั้น

เธอถอนใจอย่างรู้สึกเหนื่อยอ่อน..

เอาเถอะ ต่อไปจะไม่ให้ทำอะไรแล้ว จะไม่ช่วยอะไรแล้ว!

ฝืนชะตาไปก็ไร้ประโยชน์ มันเหนื่อยเปล่าจริงๆ!! ให้ตายเหอะ..

ฮยอนอาวางซองสีเงินแยกออกมาต่างหากข้างๆตัว

แล้วรีบเก็บเศษขยะที่เหลือลงถังไปตามเดิม

จังหวะที่ลุกขึ้นเมื่อเก็บทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย

ฝ้ายก็เดินออกมาจากห้องน้ำ สัญชาตญาณบอกให้เธอ

มองไปที่มือของเพื่อนรักทันทีที่เห็นว่า

ฮยอนอาเพิ่งจะดันถังขยะให้ชิดกับโต๊ะคอมพิวเตอร์เสร็จ

ฝ้ายดูอึ้งๆไปเมื่อเห็นฮยอนอาถือซองสีเงินที่มีบัตรคอนเสิร์ตในนั้นไว้

สีหน้าเห็นได้ชัดว่าไม่พอใจเธอเข้าให้แล้ว

และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฝ้ายเห็นฮยอนอาเป็นแบบนี้

“ทำเกินไปนะไอจัง” ฮยอนอาชูมันขึ้นมาเคาะกับอากาศสองสามที

เป็นเชิงย้ำว่า สิ่งที่ถือในมือนั้นเป็นสิ่งที่เธอกำลังพูดถึง

ฝ้ายยังคงยืนอึ้งเกิดอาการพูดไม่ออก

เพราะเธอก็คงทำเกินไปจริงๆนั่นแหละ

“ถ้าจะตัดสัมพันธ์กับยูชอน ไอจังก็ต้องตัดสัมพันธ์กับอีกสี่คนที่เหลือด้วยเหรอ?

ทั้งที่พวกเขาดีกับไอจังมาก พวกเขาตั้งใจจะให้นะ

ทำไมถึงเลือกทำร้ายความรู้สึกพวกเขาแบบนี้ล่ะ”

ฮยอนอาพูดอย่างเหลืออด อาการไม่พอใจของเธอ

คงแสดงออกได้เท่านี้จริงๆเพราะปกติ

ฮยอนอาไม่ใช่คนที่จะฟิวส์ขาดและตำหนิอะไรใครง่ายๆ

และมันก็ยิ่งทำให้ฝ้ายพูดไม่ออกเข้าไปใหญ่

เพราะหากฮยอนอาได้เอ่ยปากว่ามาแล้ว

นั่นมันคงเป็นอะไรที่แย่มากแล้วจริงๆ

“ฉันไม่อยากพูดอะไรมากละ โอเค..จะได้บอกจุนซูว่าไอจังปฏิเสธ”

แล้วฮยอนอาก็ทิ้งมันลงถังตามเดิม

ก่อนจะเดินหนีเข้าครัวไปทำความสะอาดกิมจิชีแกที่ทำหกไว้เมื่อครู่

ฝ้ายเหลือบมองตามเล็กน้อย คิ้วเรียวบางขมวดเข้าหากัน

ด้วยความลำบากใจ และแล้วฝ้ายก็ตัดสินใจ

หยิบซองสีเงินขึ้นมาจากถังขยะอีกครั้ง

และค่อยๆเปิดลิ้นชักแล้วหย่อนมันลงไปก่อนจะปิดมันลงอย่างเบามือ..

*******************************************


ต๊ะเอ๋ เสนอหน้ามาพร้อมกับฟิคที่รอคอยกันแล้วค่ะ

เฮ้อ โดนจิกแล้วจิกอีก ในที่สุดก็คลอดจนได้

อ้อ จะบอกว่าตอนนี้กลับมาอยู่ไทยแล้วนะ

เนื่องจากปัญหาทางด้านสุขภาพค่ะ

คิดถึงญี่ปุ่นเหมือนกัน แต่ก็นะ กลับมาแล้วอ่ะ

นั่นเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมช่วงหลังๆถึงได้ดองฟิคนานนนนนนนัก

ช่วงนี้ก็อยู่บ้านค่ะ รอเริ่มงานใหม่ จึงคาดว่า (ย้ำ คาดว่า)

อาจจะได้อัพถี่ขึ้น ซึ่งจริงๆก็เหลืออีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้ว

((ไม่กี่ตอนนี่จากินเวลาอีกครึ่งปีรึป่าวเนี่ย—คนอ่าน))

จะพยายามไม่ให้นานมากค่ะ เข้าใจคนรออ่านเหมือนกัน

ป่านนี้คงหายหน้าไปกันเยอะเพราะลืมจนกลับมาอ่านแล้วต่อไม่ติด

เพราะถ้าเป็นคนเขียน ป่านนี้ก็จะเลิกอ่านไปแล้วเหมือนกันค่ะ 555+

แต่ไง วันนี้ ตอนนี้ ก็มาแล้วน่านะ อย่าเพิ่งหนีหายไปกันหมดนะคะ

แล้วไว้เจอกันตอนหน้า ไม่เกินวันศุกร์นี้ ..แน่นอนค่ะ^^



ON AIR「片思い」 - Park-Yong-Ha













Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2552 23:57:41 น. 2 comments
Counter : 356 Pageviews.

 
มาอยู่ไทยแล้วหรอคะ เป็นไงมั่งอ่ะคะ สบายดีไวๆนะคะ

เรื่องจะไปเกือบด้วยดีแล้ว (มั้ง)

จะจบแล้วหรอคะ อ๊ากกกกก


โดย: หยกค่ะ IP: 78.147.46.207 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:15:23 น.  

 
มาลงชื่อ ค่า ^^


โดย: น้องขนมน่ากิน วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:26:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.