|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้นจากจดหมาย
When The Destiny Comes Along
Ep.1 จุดเรื่มต้นจากจดหมาย
เสียงประตูเปิดขึ้นพร้อมกับเสียงถอนใจของหนุ่มๆทั้ง 5
ทั้งหมดเดินหรือเเทบจะเรียกว่าก้าวขายาวๆพุ่งเข้ามาในบ้านมากกว่า
วันนี้ทั้งวัน พวกเขาเหนื่อยมากเหลือเกิน ชางมินและยุนโฮปลีกตัวไปชั้นบน
เเจจุงเดินเข้าครัว ส่วนยูชอนเเละจุนซูเดินมานั่งที่โซฟาตรงมุมทีวี
พอจุนซูได้ยินเสียงเพลงจากตู้เย็นดังขึ้นก็ร้องขอน้ำจากเเจจุงทันที
"พี่แจจุง เผื่อผมหน่อย" "โน" แจจุงสวนขึ้น
จุนซูทำปากขมุบขมิบเเละลุกไปในครัว
ยูชอนมองตามจุนซูเดินเข้าไปซักพัก เเล้วเขาก็นึกได้ว่า
วันนี้มีจดหมายจากแฟนเพลงที่เขาเอาติดกลับมาด้วย
จริงๆแล้วจดหมายฉบับนี้ไม่ได้แตกต่างจากของแฟนเพลงคนอื่นๆ
เพียงเเต่เขารู้สึกว่าเขาอยากเก็บมันขึ้นมาเเละอยากเอากลับมาด้วย
คิดได้ดังนั้น ยูชอนก็คว้ากระเป๋าเดินขึ้นไปชั้นบน
เสียงจุนซูโวยวายปนกับเสียงของเเจจุงลอยเเว่วขึ้นมา
เขาเปิดประตุเข้าไปในห้องจนกระทั่งปิดประตูลงอีกครั้ง
เสียงทะเลาะกันของสองหนุ่มจึงเงียบหายไป ยุชอนวางกระเป๋าไว้ที่โต๊ะ
ก่อนชั่งใจมองมันนิดหน่อยแต่เเล้วเขาก็เลือกที่จะอาบน้ำก่อน
ความอ่อนเพลียเเละเหนื่อยล้าทำให้เขาแช่อยู่ในนั้นนานสองนาน
จนทำให้เขาลืมจดหมายฉบับนั้นไป .......เวลาผ่านไปนานกี่ชั่วโมงแล้ว ยูชอนไม่สามารถที่จะคาดเดาได้
แต่สิ่งหนึ่งที่ปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมาคือเสียงของจุนซูโห่ร้องด้วยความดีใจ
หลังจากที่เล่นเกมกับชางมินชนะ ฟังดูแล้ว
เหมือนเขาจะวิ่งไปทั่วบ้านเลยด้วยซ้ำ
ยูชอนปรือตามองนาฬิกาที่เเขวนตรงผนัง
แต่ทว่าสายตาของเขาสั้นเกินไป
ยิ่งเป็นตอนที่เพิ่งตื่นนอนแบบตอนนี้ด้วยเเล้ว
เขาจึงพลิกตัวมาดูนาฬิกาที่หัวเตียงแทน
..14.15 น...ยังอยากนอนต่ออยู่เลยนะจุนซู..
พอคิดแบบนี้ทำให้เขานึกโมโหจุนซูขึ้นมา
แต่ความขี้เกียจทำให้เขาเลือกที่จะข่มตานอนต่อ
ไม่ถึงสองนาทีเขาเริ่มเคลิ้มหลับ เเต่เสียงกลับจุนซูดังขึ้นอีกแล้ว!
คราวนี้ยูชอนลุกพรวดขึ้นจากเตียง ประตูถูกกระชากออก
เพื่อจะตะโกนลงไปด้านล่าง "จุนซู!! ฉันนอนอยู่
นายกลับไปเล่นที่บ้านนายไป!!"
แล้วประตูก็ปิดลงดัง ปัง
ด้านล่างของตัวบ้าน ชางมินร้อง..หู..เบาๆ
จุนซูที่วิ่งๆอยู่เหมือนก็ถูกถอดแบตเตอรี่
แจจุงกับยุนโฮที่นั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะก็มองไปทางจุนซู
แล้วแจจุงก็ทำปากขมุบขมิบพร้อมส่งสายตาตำหนิเขา
ยุนโฮพูดด้วยน้ำเสียงปกติ "บอกแล้วว่าเบาๆ ไงล่ะ องค์ลงเลย"
จุนซูเบะปากแก้เก้อ "ไม่เล่นละนะ จะไปนอน" แล้วเขาก็เดินขึ้นชั้นบนไป
2หนุ่มที่โต๊ะกินข้าวสบตาหนึ่งหนุ่มที่อยู่หน้าทีวีอย่างรู้กัน
...ยูชอนยังคงพยายามข่มตาให้หลับต่อเเต่ก็ไม่สามารถนอนได้แล้ว
เขาจึงนึกถึงจดหมายที่เขาเอากลับมาด้วยเมื่อคืนวาน
จึงลุกไปหยิบมาเปิดอ่าน
....มิคกี้ ยูชอน จดหมายฉบับนี้เป็นฉบับเเรกที่เขียนถึงคุณและเป็นฉบับเเรกที่เขียนถึงคนดัง
จริงๆแล้วฉันคิดว่าคุณอาจจะไม่ได้อ่านมันก็ได้ เเต่เมื่อฉันตัดสินใจที่จะ
ส่งมันเเล้วฉันก็ยังมีความหวัง แม้เพียงเเค่1เปอร์เซ็นต์
ที่จะมีโอกาสให้คุณได้อ่านมัน ฉันก็รู้สึกว่าเพียงพอเเล้ว ฉันอยากจะบอกว่าฉันไม่อยากที่จะติดตามผลงานคุณ
เเละทงบังชินกีอีกต่อไปแล้วล่ะค่ะจริงๆฉันอยากจะบอกเหตุผล
เเต่มันก็มากมายเสียจนไม่รุ้จะเริ่มบอกยังไง
จะว่าไปจดหมายฉบับนี้ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องส่งมาเลย
เเต่หากคุณเข้าใจความหมายของการร่ำลาแล้วล่ะก็
คุณก็จะเข้าใจจุดประสงค์ของฉันค่ะ โชคดีนะคะ
ยูชอนอ่านจดหมายจนจบ..แล้วเพราะอะไรกัน..เขาพึมพำกับตัวเอง
ความสงสัยพรั่งพรูทำให้เขาอยากค้นหาคำตอบ และการที่จะได้คำตอบคง
ต้องฟังจากเจ้าของจดหมายเท่านั้น แล้วเขาจะตามหาเธอยังไงล่ะ??
จบตอนแรกแล้วล่ะค่ะ ปิดท้ายด้วยรูปพระนางของเรื่องพร้อมผองเพื่อน แล้วอย่าลืมแวะมาอ่านตอนต่อไปนะคะ
************************************************
วันนี้ จะลงเพลงประกอบเรื่องนี้กันอีกซักเพลง
ความหมายโดยรวมตรงกับเนื้อหาของเรื่องมากๆ
คำแปลจากภาษาจีนนะ เเต่ไม่รู้เวอร์ชั่นเกาหลีจะเหมือนกันรึป่าว
ไว้ว่างๆจะหามาให้นะคะ
Create Date : 26 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 21:19:34 น. |
|
1 comments
|
Counter : 425 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
สนุกนะเนี่ย แต่ว่าไม่ค่อยชอบนางเอกคนนี้อ่ะ
เปลี่ยนป็นเราแทนได้ป่าว คู่กะน้องมิคกี้ 55555