|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 3 มิตรภาพไม่มีวันจาง
When The Destiny Comes Along
Ep.3 มิตรภาพไม่มีวันจาง บนโต๊ะอาหารเย็น 5หนุ่มสุดหล่อนั่งกันอยู่พร้อมหน้า
แต่ยูชอนกับจุนซูก็ยังนั่งนิ่งไม่คุยกัน
ยุนโฮเลยต้องเอ่ยถึงเรื่องไปเตะบอลเอาใจจุนซูหลังอาหาร
ทำให้สองหนุ่มที่นัดกันก่อนหน้านี้ออกอาการอึกอัก
"ทำไม มีอะไรเหรอ?" ยุนโฮหันไปถามแจจุงแล้วมองสลับมาทางยูชอน
"ฉันจะไปกะพี่แจจุง" แจจุงร้อนตัวทันที
"นี่ๆๆ พูดแบบนั้นไม่ถูก นายต้องบอกว่าฉันจะไปกับนาย
ไม่ใช่นายจะไปกับฉัน" ทุกคนหันไปทางเเจจุงที่ดูเหมือนเต้นเร่าๆอยู่
แล้วชางมินก็ส่ายหน้ากับอาการเป็นเด็กของคนที่โตที่สุดในกลุ่ม
ยุนโฮชักสีหน้า "ไม่ได้ๆ ใครจะไปไหนกับใครก็ไม่ได้ทั้งนั้นแหละ
เราจะออกไปเตะบอลกัน" ยูชอนเหล่มองจุนซูนิดนึง
จึงแอบเห็นเขาอมยิ้มไว้ "ไม่อ่ะ"ชางมินแทรกขึ้น
"ผมไม่ไปหรอก คืนนี้อยากเล่นเน็ต" แล้วก็ตักข้าวใส่ปากคำโต
จุนซูส่งสายตาแสดงความน้อยใจไปทางชางมิน "ไว้วันอื่นเหอะ"
อาการเมื่อกี้ที่ยูชอนเห็น หายไปแล้ว
ตอนนี้สามหนุ่มที่เหลือมองไปที่จุนซู
เว้นชางมินที่นั่งจ้วงอาหารตรงหน้าอยู่
ยูชอนลุกขึ้นโน้มตัวหาคนที่นั่งตรงข้ามแล้วจับไหล่เขาเขย่าเบาๆ
"ฉันไปน่า นายจะได้เลิกงอนฉันซักที" เเจจุงเหวอ
จนต้องถือช้อนค้างไว้อย่างนั้น ทำให้ยุนโฮหัวเราะออกมา
"ยังไงต่อล่ะทีนี้ ไปมั้ยนายอ่ะ" หนุ่มหน้าสวยออกอาการฟึดฟัด
"เออ คนชวนเขาเปลี่ยนใจเเล้วนี่ ไปไหนก็ไปกันแหละ"
พูดเสร็จเเจจุงก็เอาช้อนตักข้าวเข้าปากไป
จุนซูยิ้มนิดๆเขารู้สึกรักเพื่อนๆเขาจริงๆ "แกะดำล่ะ ว่าไง"
ยุนโฮหันไปถามชางมินอีกครั้ง ชางมินมองสายตาทุกคนเเล้ว
จึงตัดสินใจได้ว่าคงต้องลงเรือลำเดียวกันแล้วล่ะ
ทีเเรกหนุ่มๆตัดสินใจกันว่าจะเตะบอลที่สวนสาธารณะในหมู่บ้าน
เเต่เพราะมัวเเต่ช่วยกันล้างจานไปด้วย เก็บครัวไปด้วย เล่นไปด้วย
ทำให้ออกมาช้าเกือบๆสี่ทุ่มครึ่งเเล้ว ยูชอนจึงคิดไอเดีย
ให้เป็นเล่นที่สวนสาธารณะริมเเม่น้ำฮันแทนเพราะดึกแล้ว
ไม่มีพวกสตอล์คเกอร์เเน่ๆ
หนุ่มๆพากันเล่นส่งเสียงตะโกนโหวกเหวกดังลั่นกันอย่างสนุกสนาน
จุนซูร่าเริงเเละหายงอนยูชอนเเล้ว ยุชอนเองก็ลืมความทุกข์ใจ
เกี่ยวกับข้อความจากแฟนเพลงคนนั้นได้สนิทใจ
เเต่เมื่อถึงตอนที่พวกเขาพักเเละนั่งคุยกัน
ยุนโฮพูดถึงเรื่องที่พวกเขาจะต้องไปสัมภาษณ์ออกรายการวิทยุ
เลยทำให้ยูชอนนึกเรื่องนี้ขึ้นมาอีก สีหน้าเขาเศร้าสลดลงทันที
จนแจจุงสังเกตเห็นคนแรกเเล้วทักขึ้นทำให้ทุกคนหันมามองหน้าเขา
"ไม่สบายใจนิดหน่อย" ยูชอนตอบหลังจากแจจุงทักเขา
ยูชอนจึงถูกคะยั้นคะยอให้ระบายความทุกข์ใจออกมา
เขาจึงเล่าเรื่องข้อความในจดหมาย ยุนโฮถอนใจ
ก่อนพูดให้ยูชอนรู้สึกสบายใจขึ้น "ไม่เป็นไรหรอก
นายต้องเข้าใจว่าแฟนเพลงเรามีมากมาย ต่างคนก็ต่างความคิด
ต่างจิตใจ เราไม่สามารถทำตามความต้องการของทุกคนได้หรอก
เเค่พวกเราจำอยู่เสมอว่าเรารักและหวังดีกับพวกเขาอย่างจริงใจ
ก็เพียงพอแล้ว" "เเต่พวกเราเติบโตกันขึ้นมาได้เพราะพวกเขานะ"
ยูชอนเเย้ง จุนซูจึงพูดขึ้นบ้าง "นายว่าอย่างนั้นก็ถูก..เเต่ฉันเห็นด้วย
กับพี่ยุนโฮ เราจะทำทุกอย่างเพื่อเอาใจ
แฟนเพลงของเราทั้งหมด เราทำไม่ได้จริงๆ
มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ด้วย นายทำใจเถอะ
ถ้านายรู้ว่าเรายังสามารถให้ความจริงใจกับพวกเขาได้ตลอด
ก็ไม่มีอะไรให้กังวลหรอก"
เเจจุงฟังจนจุนซูพูดจบเเล้วเอื้อมเเขนไปโอบไหล่ยูชอน
ทำให้เขาน้ำตาซึม "พี่ยูชอน..พี่จะร้องไห้อีกแล้วเหรอ"
ชางมินถามขึ้นเเต่ไม่ได้ต้องการคำตอบเขาโน้มตัวไปกอดยูชอน
เเล้วตามด้วยยุนโฮและจุนซู พวกเขาทั้งห้าคนนั่งกอดกันกลางสนาม
สายลมเย็นริมเเม่น้ำฮันพัดค่อนข้างเเรง อากาศเย็นเพราะ
ตอนนี้ดึกมากแล้ว แต่ว่าในใจของพวกเขากลับอบอุ่น
เเละเต็มไปด้วยความรักและเข้าใจกันอย่างแท้จริง
************************************************
จบแล้ว เฮ้อ ตอนแรกๆ อาจจะเน้นหนุ่มๆเยอะไปหน่อย (ปูเรื่องๆ อิอิ)
นางเอกก็ยังมิโผล่อีกเช่นเคย อ้อ มีคอมเมนต์จากผู้อ่านว่าไม่ชอบนางเอก
ว้า แย่จัง อย่างนี้ก็ไม่อินน่ะสิ ไม่เป็นไรนะคะ นางเอกของเราน่ารักอยู่น้า
เเต่เรื่องนี้อาจจะใจร้ายนิดนึง อย่าเกลียดนางเอกซะล่ะ
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ทุกคน ~*
Create Date : 30 กรกฎาคม 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 8 สิงหาคม 2551 15:01:45 น. |
Counter : 549 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
อิอิ ตามมาอ่านเพราะนางเอก ฝ้าย น่ะค่ะเนี๊ยะ เหอๆไม่ค่อยรู้จักชื่อสมาชิกวง ทงบังฯ ซักเท่าไหร่ แหะๆ
ยังไงก้อรีบๆเปิดตัวน้องฝ้ายน่ะค่ะ อิอิ