ฐานการผลิตในเวียดนาม (ประตูสู่เออีซี)
ฐานการผลิตในเวียดนาม
ประตูสู่เออีซี
แนวทางการย้ายฐานการผลิตของอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้นไปยังประเทศเพื่อนบ้านของ สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ) ในอุตสาหกรรมหลัก 3 ด้าน
ได้แก่ 1.อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม 2.อุตสาหกรรม รองเท้าและเครื่องหนัง 3.อุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับของเวียดนาม
ดร.เสาวรัจ รัตนคำฟู นักวิชาการทีดีอาร์ไอเผยว่า ภาคธุรกิจยังขาดความเชื่อมั่นในสกุลเงินและเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค ขณะที่ค่าแรงยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ส่วนหนึ่งมีผลมาจากอัตราเงินเฟ้อที่สูงขึ้น
ในส่วนของสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม ผู้ประกอบการส่วนใหญ่เป็นโรงงานขนาดเล็กประเภท CUT MAKE AND TRIM หรือ CMT ซึ่งผู้ว่าจ้างหรือผู้ซื้อสินค้าจะจัดหาผ้ามาให้ผู้ผลิตเพื่อตัดเย็บ โดยมีสหรัฐเป็นตลาดส่งออกหลัก มูลค่าการ ส่งออก 17.2 พันล้านดอลลาร์
ส่วนอุตสาหกรรมรองเท้าและเครื่องหนัง ส่วนใหญ่อยู่ภาคใต้ มีผู้ประกอบการประมาณ 400 ราย โดยใน 30-50 ราย เป็นผู้ประกอบการต่างชาติ ส่วนใหญ่เป็นชาวไต้หวันและเกาหลีใต้ ตลาดส่งออกหลักคือสหภาพยุโรป
ขณะที่อัญมณีและเครื่องประดับของเวียดนามส่วนใหญ่เป็นอุตสาหกรรมในครัวเรือนและผลิตเพื่อตลาดในประเทศจึงยังไม่มีการพัฒนาเทคโนโลยีด้านนี้เท่าที่ควร โรงงานร้อยละ 80 ตั้งอยู่ที่โฮจิมินห์ เนื่องจากสะดวกในการขนส่ง
ตลาดส่งออกหลักคือสวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งปีก่อนมีการ ส่งออกเพียงแค่ 546 ล้านดอลลาร์ ลดลงจากปี 2554 ถึง 2,119 ล้านดอลลาร์
ภาพรวมการลงทุนในอนาคตของเวียดนามจะเป็นอีกประเทศหนึ่งที่น่าสนใจในภูมิภาคนี้ เนื่องจากมีการเปิดกว้าง โดยเฉพาะการเอื้อประโยชน์ให้นักลงทุนต่างชาติสามารถ ถือหุ้นได้ 100% ซึ่งทำให้เวียดนามมีแต้มต่อมากขึ้น
ทีดีอาร์ไอระบุด้วยว่า เวียดนามมีจุดแข็งในเรื่องของตลาดภายในประเทศที่มีศักยภาพในการเติบโตสูง เป็นแหล่งแรงงานที่มีค่าจ้างต่ำและมีจำนวนมาก ทรัพยากรบุคคลมีคุณภาพ และเป็นฐานการส่งออกไปยังประเทศที่สามได้
แต่ยังมีจุดอ่อนในเรื่องกฎหมายที่ไม่ชัดเจนและมีการเปลี่ยนแปลงบ่อยเช่นเดียวกับพม่า และมีปัญหาด้านเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค รวมถึงโครงสร้างพื้นฐานยังไม่ค่อยพัฒนา
| Create Date : 26 ตุลาคม 2556 |
| Last Update : 26 ตุลาคม 2556 1:39:59 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 852 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 96 คน [