เหยียบกันตาย (รุ้งตัดแวง สปาย-กลาส)
เหยียบกันตาย
รุ้งตัดแวง สปาย-กลาส
เหตุการณ์เหยียบกันตายในฝูงชน เกิดขึ้นอีกครั้งกับผู้แสวงบุญในอินเดียเหยียบกันตายบนสะพานในงานบุญวัดฮินดู มีผู้เสียชีวิตราว 115 ราย
คล้ายกับเหตุเมื่อเดือนพ.ย. ปี 2553 ของกัมพูชา ชาวบ้านที่ไปร่วมเทศกาลลอยกระทง ตื่นกลัวที่สะพานแกว่งตัวจนเหยียบกันตายเกือบ 400 ราย
ดร.จอห์น เจ ฟรุน ชาวสหรัฐ เสนองานวิจัยต่อที่ประชุมวิศกรรมนานาชาติ เรื่องความปลอดภัยของฝูงชนว่า ผู้เสียชีวิตจากการเหยียบกันตายส่วนใหญ่ เกิดจาก "ภาวะขาดอากาศหายใจ?
การเบียดของฝูงชนมหาศาลทำให้เกิดแรงอัดทั้งแนวตั้งและแนวขนาน
สถานการณ์เอื้อให้เกิดการเหยียบกันตาย ได้แก่ การโจมตีทางอากาศช่วงสงคราม การเชียร์กีฬากลางแจ้งและในที่ร่ม จลาจล การร่วมพิธีกรรมทางศาสนา การแจกอาหารสิ่งของ งานรื่นเริง หรือทางเดินแคบ เช่น สะพาน หรือบันได เป็นต้น
สาเหตุภายในหมู่ฝูงชน เกิดจากการสื่อสารภายในกลุ่ม เช่น ข่าวลือ และถูกกระตุ้นความตื่นกลัวผ่านเสียงตะโกนร้อง ทำให้เกิดพฤติกรรมหมู่ที่มีความสับสนและต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด
ทางลดจำนวนผู้เสียชีวิตจากการเหยียบกันตายคือการวางแผน "การจัด การฝูงชน? เพื่อจำกัดจำนวนคนและเตรียม รับมือกับเหตุที่จะเกิดขึ้น
ต่างจาก "การควบคุมฝูงชน? ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก
เพราะเป็นการเข้าควบคุมฝูงชนขณะเกิดเหตุโดยปราศจากแผนล่วงหน้า ซึ่งมักใช้ความรุนแรง และสร้างความสูญเสียมาก
การเหยียบกันตายในประเทศแถบเอเชีย มักเกิดจากฝูงชนที่ต่างไปร่วมงานบุญ ภาวะความแตกตื่นจนขาดสติทำให้งานบุญมักลงเอยด้วยโศกนาฏกรรม
หนทางที่ช่วยป้องกันได้ก็คือ เจ้าหน้าที่ต้องซ่อมบำรุงทุกสภาพเส้นทางคมนาคมอยู่เสมอ และมีประชาชนร่วมดูแล
Create Date : 22 ตุลาคม 2556 |
Last Update : 22 ตุลาคม 2556 2:22:24 น. |
|
0 comments
|
Counter : 995 Pageviews. |
|
|
|
|
|