ถ้าแชร์ความรู้สึกจากคุณได้ ก็คงจะดี
อย่าน้อย..
ก็คงไม่เหงาดายเดียว

ฉันก็คงผิด..ที่คิดล่วงหน้า..นึกถึงวันข้างหน้า..ไม่รับรู้ปัจจุบัน..

ยอมรับ อาจใช้เวลาหน่อยนะค่ะ ไม่มีใครบอกต้องกี่วัน กี่เดือน หรือกี่ปี

ไม่รู้ว่าคุณบีไปเจออะไรมา แต่อยากบอกว่าทุกอย่างอยู่ที่ใจและวิธีการคิด

คุณบีบอกว่าอุเบกขานั้นทำยาก นั่นแหละค่ะสิ่งที่คุณต้องทำ

สายน้ำไม่เคยไหลย้อนกลับต่อให้เราจะเสียดายอยากย้อนเวลาแก้ไขสิ่งที่ทำไปแล้ว แต่เมื่อเป็นไปไม่ได้ก็อย่าไปจมอยู่กับอดีตที่แก้ไขไม่ได้เลยดีกว่า

เมื่อพลาดพลั้งทำผิดไปแล้วรู้ว่าผิดก็จำไว้เป็นบทเรียนอย่าผิดซ้าจะได้ไม่ต้องมาเสียใจทีหลังอีก

ค่อยๆพักฟื้นฟูจิตใจในช่วงวันหยุด3วันและเป็นวันพระด้วยเอาธรรมมะเข้าช่วยค่ะ คุณบี

ไม่เห็นคุณแอบนานทีเดียว นึกว่าแอบอย่างถาวรไปแล้ว

ดังนั้นคงเป็นนิมิตหมายอันดีที่ฉันจะปัดกวาดบ้านนี้เสียบ้าง
นะคะ มันถูกทิ้งร้างมาพักใหญ่ เพราะยุ่งกับงานมากมาย อะไรก็ไม่รู้มันเยอะจริงๆ

ทั้งที่มีเรื่องให้เขียนในบางวันแต่กลับบ้านมาสลบเหมือดเลยค่ะ เขียนอะไรแทบไม่ได้ บางทีสามวันแทบไม่ใช้โน๊ตบุ๊ค กลับบ้านปุ๊บ เลี้ยงแมว รดน้ำต้นไม้ ขึ้นบ้านนอน ก่อนนอนเปิดหนังสืออ่านสามสี่หน้า หลังจากนั้นเหมือนกดปุ่มสั่งได้ หลับเป็นตายแทบทุกคืน

เพิ่งจะมีคืนนี้ที่รู้สึกว่าเวลาเหลือเยอะ

ฉันเจออะไรมาคงไม่ต้องเล่า แต่ฉันรู้ว่าใจตัวเองนั้นพร่องและไม่เต็ม ตลอดจนไมแข็งแรงเพราะความคิดของฉันเองค่ะ

คนเราจะแข็งแรงอะไรได้ตลอดเวลา คงไม่ใช่น่ะค่ะ

นั่นก็คงเป็นวิถีทางของคนธรรมดาๆคนหนึ่งซึ่งมีวันที่ต้องอ่อนแอ ในวันที่ใจอ่อนแอ บางทีก็น้ำตาร่วงไหลไปบ้างอะไรบ้าง คนธรรมดาก็เป็นเช่นนี้

ฉันไม่ปรารถนาจะให้ใครมาคิดหรือใช้ชีวิตหรือใช้วิธีคิดตามที่ฉันมีเพราะรู้ว่าตัวเองก็ไม่ได้เก่งอะไรนักหนา อย่างน้อยก็เห็นแล้วว่ามันก็มีบางครั้งที่ตัวเราเองก็เซ ไปไม่เป็นเหมือนกัน

อย่างไรก็แล้วแต่ ฉันยังยึดความดีเป็นที่ตั้งและมองเห็นเสมอว่าธรรมะที่พระพุทธเจ้าสอนนั้นช่วยให้ใจเป็นสุขได้จริงๆ

ฉันจะเล่าว่าฉันไปวัดหนองป่าพง ที่อุบลฯมาค่ะ และยังได้ไปไหว้พระที่วัดอีกหลายๆวัดด้วย ธรรมะมีอยู่ทุกหนแห่งแม้แต่ตรงหน้าเรามองให้ดีมันก็มีธรรมะสอนใจ

วันหลังจะคัดธรรมะของหลวงปูชามาไว้ในนี้บ้าง
อ่านแล้วเย็นจริงๆนะคะ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
หวังว่าคุณแอบและคนอ่านที่ผ่านไปผ่านมาจะมีความสุขทุกวันค่ะ