|
|
ฉันคงไม่ได้รู้สึกไปเองว่ากรุงเทพฯวังเวงมาก ในค่ำคืนนี้...
ศุกร์นี้เป็นศุกร์ที่ฉันรู้สึก ( และคงไม่ได้รู้สึกไปเองคนเดียว ) ว่ากรุงเทพ
วังเวงมาก
เย็นๆวันศุกร์ ปกติแถวถนนสีลมจะคลาคล่ำไปด้วยผู้คน มันเป็นทั้งจุดนัดพบ และจุดต่อรถ MRT - BTS และจุดศูนย์กลางธุรกิจ แวดล้อมด้วยโรงพยาบาลใหญ่ โรงแรมชื่อดัง และศูนย์การค้ารวมถึงแหล่งช็อปปิ้ง ปกติสีลมจะคึกคักมาก
ความวังเวงคงไม่ได้เกิดขึ้นและรู้สึกได้เฉพาะกับภาพที่ปรากฏตรงหน้า
แต่รู้สึกได้จริงๆถึงข้างในใจ เพราะเป็นช่วงที่ข่าวนั่นนี่ ลอยเข้าหูตลอดเวลา มีแต่ความระแวงและตื่นตระหนกกับสถานการณ์น้ำท่วม
สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่วุ่นวายและสับสนมาก สิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นก็เกิดขึ้นจริง
ทั้งอาคารสำนักงานและร้านค้าพากันวางกระสอบทรายเพื่อกั้นปิดทางน้ำ ทั้งน้ำดื่มและอาหารแห้งในห้างใหญ่ๆหรือร้านสะดวกซื้อที่หมดเชลฟ์ หาซื้อไม่ได้ รถราบนถนนที่เบาบางลงอย่างไม่น่าเชื่อแต่ไปหนาแน่นบนทางขึ้นทางด่วน หรือที่ลานจอดรถชั้นสูงๆของตึกหลายแห่ง คนตื่นน้ำ ไปทางไหนก็มีแต่คนพูดเรื่องน้ำ
นี่เป็นปรากฏการณ์ค่ะ
แต่สิ่งที่เกิดขึ้น มันก็บอกอะไรเราได้หลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องของข่าวที่
หาความจริงไม่เจอเลย ไม่รู้ว่าข่าวที่ได้ยินมานั้น อันไหนจริงมาก อันไหนจริงน้อย หรืออันไหนที่ไม่จริงเลยและไม่ควรเชื่อ
สื่งที่ไปเร็วพอๆกับน้ำก็คือข่าวที่ลอยลมมานี่แหละค่ะ
จริงๆการมีข่าวมากๆและผู้คนตื่นตัวมันก็ดีในระดับหนึ่งนะคะในการที่ทุกคนพยายมช่วยเหลือตัวเอง ด้วยการป้องกันและเตรียมการกันไว้ก่อน แต่มันก็อลหม่านพอสมควรเลยล่ะ กับการรับมือในสถานการณ์ที่ไม่ได้พบเจอกันบ่อยนักเช่นนี้ และอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรต้องทำอะไรก่อน หนึ่ง สอง สาม
ภาพข่าวจากโทรทัศน์บางภาพก็ดูน่ากลัวด้วย ความรุนแรงของน้ำ ความลำบากของสภาพที่เห็น ความทุกลักทุเลของการอพยพเคลื่อนย้าย ความระทดท้อใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นานาสารพัดมุมมองที่ถูกถ่ายทอดออกมา ดูน่ากลัวและน่าตกใจ
ทั้งที่จริงนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ประเทศนี้มีน้ำท่วม
เพียงแต่ครั้งนี้มันดูแรงและน่ากลัวเพราะมันใกล้ตัวคนกรุงเทพฯ
ฉันเป็นเด็กบ้านนอก โตในต่างจังหวัด และอาจเป็นโชคของฉันก็ได้ที่เคยเจอน้ำท่วมสูงถึงระดับอกมาแล้วในชีวิตนี้ แต่ในครั้งนั้น บ้านเราเป็นตึกแถวใช้ค้าขาย ตึกแถวสูงสามชั้นน้ำท่วมไม่ถึง เราจึงอยู่รอดปลอดภัยในตึกแถวนั้นเอง ขณะที่เสบียงกรังไม่มีขาด ทั้งข้าวสาร ทั้งอาหารแห้ง น้ำขังอยู่สองสัปดาห์ก็ลด แต่ก็สร้่างความเสียหายให้กับบ้านเรามาก
สำหรับพ่อกับแม่ น้ำท่วมเป็นเรื่องหลอนมาก เมื่อน้ำลดจะต้องเก็บกวาดและทำความสะอาดของมากมาย รวมทั้งมีข้าวของเสียหายอีกเยอะด้วย ซึ่งนั่นก็หมายถึงรายได้ที่สูญหายไป และการขาดทุนในการทำการค้า
ที่สุราษฎร์บ้่านฉันก็เพิ่งถูกน้ำท่วมครั้งใหญ่มาอีก เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมานี่เอง ท่วมจนเป็นข่าวใหญ่ของประเทศอยู่ช่วงหนึ่ง อำเภอพุนพิน บ้านฉันกลายเป็นอำเภอดัง ขนาดช่องสามกับสรยุทธยังยกทีมข่าวมาจัดรายการเรื่องเล่าเช้านี้กันที่นี่เลย
ร่องรอยของน้ำท่วมยังไม่ทันจางหายไปเลย มันได้ปรากฏขึ้นอีกแล้วทางเหนือและเรื่อยมาจนถึงภาคกลาง และกำลังจ่อคอหอยคนกรุงเทพฯ
ฉันเองยังไม่ได้เตรียมอะไรมากมาย มีของแห้งติดไว้นิดหน่อย น้ำมีอยู่สองถังใหญ่ เกิดอะไรขึ้นก็คงพออยู่ได้ หอบถังแก๊สขึ้นข้างบนได้ ก็ต้มมาม่าได้แล้ว ไม่อดตายแน่ๆ จะห่วงก็แต่แมวสามตัวที่รักเหมือนลูก บอกเค้าว่า เราจะไม่ทิ้งกันหรอกนะ คนกับแมวจะกอดคอกันสู้น้ำด้วยกัน แมวไม่ชอบน้ำค่ะ คนก็ใช่ว่าจะชอบ แต่ถ้ามันมาถึงจริงๆและต้องรับมือกับมัน เราก็ต้องสู้
คนที่ลำบากกว่า แย่กว่าเขาก็ยังสู้ แต่เรายังพอมีเวลาตั้งตัว ตื่นตัวกับข่าวได้ แต่ก็ไม่ตื่นตูมนะ สูดหายใจลึกๆ แล้วก็ตั้งสติรับมือ
และรับน้ำโดยทั่วหน้ากันนะคะ !
| Create Date : 21 ตุลาคม 2554 |
| Last Update : 21 ตุลาคม 2554 22:17:18 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 609 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: panwat  วันที่: 27 ธันวาคม 2554 เวลา:0:05:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
สุขสันต์วันเกิดนะครับ
ขอให้มีความสุขมากๆครับ