Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
ผู้หญิงสีรุ้งปี 53 และก่อนหน้านั้น
กล่องจดหมาย letter box
ความเรียงเรื่อยๆ
นิยายที่พิมพ์แล้ว ดวงดาวดอกไม้
หวานไหวในบทกวี
รอยเท้าที่เราย่ำ
จัดการชีวิตรอบด้าน
My day
ปี 2553 - 2555 ชีวิตนี้ดีที่สุด
All blogs
ชีวิตในฝัน กำหนดได้ กำหนดเอง
I have the best MOM in the world จริงๆด้วยสิ
พระเจ้าไม่เคยมาสาย
เริ่มต้นที่ความคิด
ฉันอยากเขียนถึงคนที่รังแกฉัน.. สวัสดีปีใหม่นะคะ
ทำรังแต่พอตัวกันเถอะนะ
เพราะความรักที่สำคัญที่สุดในชีวิตเรา เริ่มต้นจากที่นี่...
ได้เวลาเขียนอะไรบางอย่าง
วันหวาน
เปลี่ยนบรรยากาศรับเดือนที่มีความสุขที่สุดของปีดีกว่านะคะ
ตอนนี้ หนูรู้แล้วค่ะแม่...
ขอบคุณข้อความดีๆจากเพจคุณปู
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ สิ่งมหัศจรรย์ในชีวิตฉันค่ะ
อย่าถามหาความสำเร็จ ถ้าวันนี้ยังมีข้ออ้าง
life management เราจัดการชีวิตเราได้นะคะ
เสียงข้างใน หรือ Inner voice ของคุณบอกอะไรคุณ
ขอเพียงไม่ยอมแพ้เท่านั้น..
จงเก็บเกี่ยวความสุขระหว่างทาง
ใช้อารมณ์เปลืองไม่ใช่เรื่องดี
การไม่ตัดสินใจเลือกต่างหากที่ขังเราไว้
กลับมาแล้วค่ะ...
ชีวิตลิขิตได้ ไม่ใช่นิยายแต่เป็นเรื่องจริง
เผื่ออะไรให้ชีวิตบ้างหรือยังคะคุณ...
นิสัยใหม่ ตัวตนใหม่ ...
อย่าเพ่งโทษเขา .. จ ง โ ท ษ ตั ว เ อ ง ...
แต่ละคนได้ไม่เท่ากัน แต่ละคนรู้ไม่เท่ากัน
มันกลับไปกลับมา เหมือนบูมเมอแรง...
รู้แล้วหนอ.. ทุกข์อยู่ที่ไหนให้ดับที่นั่น
ที่ที่เราจะกลับไป เพื่อรับพลังชีวิต
ชีวิตไม่สะดุด แม้เจอวิกฤค มองหาหลักที่มั่นคงให้ตัวเอง....
บริหารเงินออมแบบน้องปุ๊ก
คนที่ทำก่อน.. ก็สุขก่อน
ความคิดของเรา คือสิ่งที่กำหนดชีวิตเรา
ยอมบ้างก็ได้ ( แล้วมันจะง่ายขึ้นอีกเยอะ )
เขียนหนังสือทุกวัน มีความรักทุกวัน :-)
it will past ... เชื่อสิ
เราไม่ได้มีชีวิตเพื่ออยู่ไปวันๆ
จุดเปลี่ยนในชีวิต...
ชีวิตที่แท้จริงนั้นงดงาม...
ดี หรือ ไม่ดี ก็มีสิทธิ์เจอเรื่องร้ายๆ ... อย่าประมาทนะคะ
มีความรักรอฉันอยู่ที่นี่ .. และช่วงเวลาของการผันเปลี่ยนชีวิต
เราไม่ได้เจอกันนานแล้วใช่ไหมคะ ....
คิดถึงบางสิ่ง ชามสังกะสี และน้ำพริกอ่อง
ใจเรา เบาเมื่อไหร่ สุขเมื่อนั้น...
เรื่องจริง...
ปราการใจ...
ฉันคงไม่ได้รู้สึกไปเองว่ากรุงเทพฯวังเวงมาก ในค่ำคืนนี้...
เพียงเพื่อได้เห็นเงาของอดีต ใต้สายน้ำนั้น
เห็นแก่ตัวให้น้อยหน่อย เห็นแก่คนอื่นให้มากขึ้น จะดีไหม...
ดูแลใจให้แข็งแรงนะ...
ใจง่าย...ไปให้ภูเขาโอบกอด ที่ Hug station
6 ปีแล้วที่เรามีกัน....
เด็ดดอกไม้จึงสะเทือนถึงดวงดาวจริงๆนะ
ดวงดาวดอกไม้ .. การเดินทางและการรอคอย ในที่สุด...
ยังต้องเจออีกเยอะ ... ต้องแข็งแรงนะ.. หัวใจ
การรอคอย และการเดินทางของดวงดาวดอกไม้
ค ว า ม ห วั ง แ ล ะ สิ่ ง เ ล๊ ก ๆ ที่ เ รี ย ก ว่ า น้ำใจ....
คนดี สำคัญกว่าทุกสิ่ง
อาจดีกว่าก็ได้...
นอนไม่หลับ แปะเพลง และคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย....
ทำไม ???
เราจะพบกันเท่าที่เวลามี...
เล่าเรื่องเงิน
จากสุราษฎร์ ในวันฝนพรำ
ผู้ชายที่ฉันรักที่สุดในชีวิต
สิ่งที่ยากเย็นที่สุดในชีวิตเราเรื่องหนึ่ง คือการตัด...
แรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตอยู่ที่ไหน ??
รักมากกว่า
ชิล ชิล @ SAT SUN CAFE ริมน้ำใกล้บ้าน
ใครอื่นจะรักเราเท่านี้หรือ....
เดินทางกลางฝน .. อลหม่านชีวิต
ตราบฝนไม่หมาดฟ้า และความรักยังท่่วมใจ....
กลางฤดูฝน... บนเส้นทางสายไทรโยค กาญจนบุรี
ทุกอย่างล้วนมีเหตุและผลเสมอ...
ไปกับฉันไหม ... เก็บกระเป๋าแล้วตามมานะ
หา เก็บ ใช้ และให้... แค่นี้จริงๆ
บนสะพานที่นำฉันข้ามไป...
เราเลือกได้ ไม่่ใช่ไม่มีทางเลือก
ชีวิตที่ใช้และดำเนินไปอย่างมีสติ ไม่ทำให้หลงทางไปไหนเลย
บ้านในฝันไม่ได้อยู่ไกล...
ดอกไม้กับดอกไม้ .. อีกครั้ง
ไม่เกี่ยวกับใคร..
รวมเรื่องอยากบอก...
ปิดบล็อกไม่มีกำหนด
ทำสิ่งเล็กๆเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าในวันข้างหน้า
ครั้งหนึ่ง เคยมี...
นางฟ้าคนเดิม ( ของฉัน.... )
งานในฝันที่ไม่มีในหนังสือสมัครงาน
วิชาชีวิตต่างหากเล่าที่เราไม่เคยได้รับการสอน แต่เราต้องเจอและต้องผ่านมันให้ได้จริงๆ
ทำไมต้องเอาความสุขของเราไปอิงกับคนอื่น....
หนึ่งวันที่ไม่ได้ออกไปไหนก็ดีเหมือนกัน
ฉันไปฝากร่องรอยไว้กี่ที่แล้ว .. ยิ้มและตอบได้ไม่หมด
ที่ผิด คือฉันไม่ควรนึกย้อน ที่ถูก คือฉันควรยอมรับทุกสิ่ง
ฉันนึกถึงตัวเองในวันที่ผมเป็นสีดอกเลา
ของขวัญให้ตัวเองและเรื่องใหม่ๆในชีวิต
ฝันถึงคนเคยรัก
ในขณะที่เก็บเงิน ฉันก็เก็บความสุขไปด้วย
ทำอย่างอื่นบ้างเถอะ !
จะหาความสุข ทำไมต้องไปหาไกลๆ....
เราเองนี่แหละที่เป็นคนกำหนดขนาดความสุขของตัวเอง...
อยากให้มีโอกาสเช่นนั้นสักครั้ง ..ฉันจะมอบของขวัญชิ้นนั้นให้เธอ
หนึ่งปีไม่ยาวนาน ....
ขอให้เบิกบานเหมือนดอกไม้ที่บานรับอรุณในทุกเช้า...
ดูหนังเรื่องนี้แล้วฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก
ปีนี้สะบักสะบอมเหลือเกิน แต่ไม่เป็นไร..
ความสุขในบัญชียิ่งเพิ่มพูน
ไม่หนาวเท่าไหร่ แต่ก็สุขใจเหมือนกัน...
ของขวัญให้พ่อ..
ธันวาคมซะที !! ยังมีอะไรให้ทำอีกเยอะ
passion ที่หายไป...
ริมถนนกับริมสายน้ำ ความผูกพันที่หายไป
ขอเวลานอกให้หัวใจ
หนูเป็นสาวแล้ว...
จัดระเบียบตู้เย็น
ไม่มีความสุขใดเสมอเหมือน
ผลตรวจสุขภาพตามคาด กับแพลนไปเที่ยวตามเคย...
ฉันไม่คิดว่าในชีวิตหนึ่งเราจะร้องไห้เพราะความดีใจ กันสักกี่ครั้ง
ฟ้าใส ทะเลสวย ที่ระยอง... กอดทะเล
เพียงมีรอยยิ้มเพื่อที่จะผ่านมันให้ได้
รักแท้มีจริง..
หากไม่มีพรุ่งนี้..
รักเก่ายังฝังใจ .. รักใหม่ต้องดูแล
เพลงที่ทำให้น้ำตาไหล..
.. มากกว่าทั้งหมดที่อยากบอก..
เมนูวันหยุด (ยิ้มอิ่มใจ)
คนแบบที่เราอยู่ด้วยยาก
ฉันว่าผลสุดท้ายเราจะกลับมาหาสิ่งที่มัน basic อยู่ดีค่ะ
ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง ...
อิ่มบุญ อิ่มใจ แล้วไปกินอาหารเวียตนามใจกลางกรุงเทพฯ
เสพติดความหวาน...
อวยพรให้ไปดี (จริงๆนะ ) !!
สลัดความอายทิ้งไปเถอะค่ะ !!
มันก็มีอยู่สองอย่างนี่แหละ กำไร หรือขาดทุน
ชีวิตยังมีเรื่องน่าทึ่งอีกมาก .. เชื่อเถอะค่ะ !!
เสาร์นี้ดีจัง
ฉันเป็นพวก 'ทำหมดใจ' แต่ก็ต้องทำด้วยความศรัทธาเท่านั้น แต่ถ้าไม่ใช่แล้วละก็...
เหนื่อยจัง...
'ดี เลิศ ไม่มีข้อบกพร่อง' จริงๆหรือ ..
สัจธรรมจากรองเท้า ( แล้วมาเกี่ยวอะไรกับการที่เราจะรักใครสักคน ) !!
บทสนทนาที่ทำให้มนุษย์เงืนเดือนอิจฉาเจ๊ขายก๋วยเตี๋ยว..
เรื่องบางเรื่องก็ควร..คิดมาก
จากไปนาน...
ไดอารี่สี่วัน
จะเอาอะไรนักหนา ใช้ชีวิตให้มีความสุขก็พอแล้ว...
กอดนี้แปลว่ารักไม่เสื่อมคลาย
หยิกตัวเองเสียบ้างก็ดี จะได้ตื่นจากฝันเสียทีค่ะ !!!
ฉันจะรักอย่างไร
10 step ถ้าทำได้จะดีมากเลยค่ะ ...
เราไม่ได้เจอกันนานแล้วใช่ไหมคะ ....
ค่ำคืนที่ฉันยังนอนไม่หลับ อาจเพราะวันนี้ ฉันดื่มชาไปสองแก้ว ฉันยังไม่ง่วงนอนและคืนนี้ฉันอยากเขียนหนังสือ
คุณอาจแปลกใจว่า ฉันหายไปไหนตั้งนาน ฉันสบายดีหรือ ฉันเป็นอย่างไรบ้าง และอีกหลายคำถาม
เราไม่ได้เจอกันนานแล้วใช่ไหมคะ ....
สมมติว่าถ้าเราได้นั่งดื่มชาและสนทนากันในร้านกาแฟ คำถามแรกที่ฉันจะต้องตอบคือ ฉันหายไปไหน .. ถ้าถามคำถามนี้ ฉันจะบอกว่าฉันไม่ได้หายไปไหนเลย ฉันยังคงวนเวียนอยู่ที่เดิม เพียงแต่ ฉันทำได้แค่นั่งมองดูตัวหนังสือที่กระจัดกระจาย และความรู้สึกที่ไม่เข้าที่เข้าทาง มันทำให้ฉันเขียนอะไรไม่ได้ และไม่อยากเขียน เพราะไม่อยากอะไรทั้งสิ้น บลา บลา บลา...
ทั้งที่ฉันรู้ว่า แม้ไม่ได้เขียนอะไร แต่ตัวหนังสือเก่าๆที่มันอยู่ในบล็อกนี้ก็ยังมีคนตามมาอ่าน สิ่งที่เขียนไว้มากมาย อาจมีคุณค่าต่อการเอาไปคิดต่อ หรือมีคุณค่าทางใจสำหรับคนอ่าน ฉันคิดว่าอย่างนั้นนะคะ
วันนี้มีคนไปทิ้งข้อความใน FB ของฉันว่าตามมาจากบล็อกนี้ อืมม... มันทำให้ฉันคิดได้ว่า ที่จริง ฉันก็ไม่ควรทิ้งร้างห่างหายไปจากบล็อกได้นานขนาดนี้เลย ฉันมีเหตุผล แต่ฉันบอกไม่ได้ และฉันมีเหตุผลที่อาจจะไม่เข้าท่าเอาเลยด้วย
ช่างมันเถอะค่ะ
เอาเป็นว่าอย่างน้อยก็คืนนี้ ที่ถ้าหากว่าใครแวะเข้ามาก็จะได้อ่านตัวหนังสือใหม่ๆ แทนบล็อกเก่าๆ ให้รู้ว่า ยังอยากจะเขียน เพราะความรักที่มีอยู่ในพื้นที่แห่งนี้มากจนเกินจะลืม
ช่วงที่หายไปนั้น มีอะไรเยอะมากเสียจนไม่รู้จะเล่าอย่างไร ฉันเขียนหนังสือนอกบล็อก ขณะที่ชีวิตในมุมอื่นก็ช่างสะท้านสะเทือน จนไม่น่าเชื่อเลยว่าอะไรมันจะทำให้เห็นสัจธรรมของชีวิตได้ขนาดนั้น ขณะต้องรับมือกับหลายๆอย่างที่ถาโถมเข้ามา ฉันกลับได้พบเจอมุมใหม่ๆของชีวิต
จนทำให้เอ่ยกับตัวเองได้เลยว่า ชีวิตนี้ช่างน่าหลงใหลมากนัก การใช้ชีวิต
อย่างมี passion แต่แรงบันดาลใจนั้นเกิดจากการได้เจอเรื่องร้ายๆ ก็คงไม่ผิด
คุณจะกระจ่างกว่านี้ถ้าได้อ่านความเรียงที่ฉันเขียนเอาไว้ข้างนอก เดี๋ยวค่อยเอามาให้อ่านวันถัดๆไปนะคะ
สิ่งที่ฉันได้เจอในขณะที่ต่อสู้กับเรื่องราวช้ำๆ จากทุกสารทิศ มันมีประโยชน์มากจริงๆค่ะ ฉันได้พบเจอคนที่ถือเป็น 'ครู' ซึ่งได้ให้สติและข้อคิดที่ดีมากๆแก่ฉัน ฉันควรจะได้เล่าคุณ เพราะบางทีมันอาจมีประโยชน์สำหรับคุณด้วยก็ได้
ดีไหมคะ วันอื่นๆ ฉันจะเล่า เหมือนได้ทบทวนบางสิ่งที่ยังค้างคา หรือว่าแม้แต่เรื่องที่ฉันเจอมันจะหวานอมขมกลืนยังไง ฉันก็ยินดีจะเอ่ยถึงมัน
คิดๆไปแล้ว ช้วงเวลาสวยงามในชีวิตคนเรา เราก็อยากเล่าให้ใครต่อใครฟัง แต่ช่วงเวลาร้ายๆ เราแทบไม่อยากจดจำมันเลย
ดูสิ.. คืนที่ฉันมีใจอยากเขียนหนังสือ และเขียนอยู่ในทีที่ฉันรักและคุ้นเคยกับมันแท้ๆ แต่พอมานั่งเขียนเข้าจริงๆ ฉันก็เหมือนเด็กอนุบาลเพิ่งเดินเข้าไปในโรงเรียน ยังงงๆกับสิ่งทีเห็น เอ่อ ... ตลกจัง ความรู้สึกมันเป็นแบบนั้นน่ะค่ะ ทั้งที่ฉันมีเรื่องอยากจะเล่าเยอะแยะเลยนะ คุณรู้ไหมคะว่าช่วงเวลานานมากที่เราไม่ได้เจอกันนั้น ทำให้ฉันประหม่า หรือออกจะเขินอาย
ถ้านั่งอยู่ริมหน้าต่าง ฉันคงมองออกไปนอกหน้าต่าง มากกว่าจะนั่งสบตาใคร แล้วฉันจะพูดอะไรก่อนหลังดี.. หรือจะเล่า หรือจะเขียนอะไรอย่างไรดีนะ..
เฮ้อ... เป็นความรู้สึกแบบไหนกันนะนี่...
..
เรื่องเยอะแล้วจับต้นชนปลายไม่ถูก อาจดีใจก็ได้ค่ะ ที่คืนนี้มีใจจะเขียนและกลับมาอ่านบล็อกเก่าๆ คิดถึงจังเลย.. คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างตรงนี้ ความรู้สึกมันอุ่นๆดีนะคะ
เหมือนได้กลับมานั่งที่ที่เราเคยนั่งและคุ้นเคยกับมัน... ฉันอาจจะพูดน้อยลง แต่เลือกจะนั่งนิ่งๆแล้วจมดิ่งกับอดีตแสนหวานแทนการเอ่ยคำพูดใดๆ
คุณเข้าใจไหมคะ..
อ้อ พี่ที่น่ารักคนหนึ่งเคยเอ่ยกับฉันว่า ฉันปราณีตกับการใช้ชีวิตดีนะ หากเทียบกับช่วงเวลาที่เราพอจะคุ้นๆกันทางตัวหนังสืออยู่บ้าง เธอว่า ฉันดูออกจะเติบโตและปราณีตกับการใช้ชีวิตมากยิ่งกว่าปีก่อน ฉันคิดว่าตัวเองนิ่งขึ้นในบางมุม แต่จริงๆกับบางเรื่องฉันยังกรี๊ดแตกได้เหมือนเดิมนั่นแหละค่ะ
พูดง่ายๆ ที่เธอบอกว่าฉันดูละเอียดปราณีต น่าจะเป็นความคิดที่เปลี่ยนไปค่ะ ฉันดูใส่ใจในการใช้ชีวิตมากขึ้นมั้งคะ หรืออาจเพราะเลขสี่ที่เข้ามา ใช่.. ฉันอายุสี่สิบนะ ไม่ใช่สิบสี่
ชีวิตที่เปลี่ยนผ่าน หรือการเปลี่ยนแปลงจากหลายๆเรื่อง ทำให้คนเราโตขึ้นและมีมุมมองต่อเรื่องต่างๆ เปลี่ยนไปได้เสมอค่ะ แต่ทุกเรื่องทำให้เราได้เรียนรู้นะคะ จะดีหรือร้ายก็รับมันเถอะ เราใช้ประโยชน์จากมันได้ ฉันผ่านมันมาแล้วล่ะค่ะ คำๆนี้จริงมากๆด้วย เราใช้ประโยชน์จากทุกเรื่องได้ ไม่ว่าเรื่องนั้นจะร้ายหรือดี
..
ฝากข่าวด้วยนะคะว่างานหนังสือเดือนมีนาคม 55 หนังสือบน head blog ทางสำนักพิมพ์จะมีการพิมพ์เพิ่ม นวนิยายหญิงรักหญิงที่ฉันเขียนเอาไว้ สองเรื่องนี้นี้ฉันรักที่สุด ดวงดาวดอกไม้ สองเล่มจบ กับ ดอกไม้กับดอกไม้ นิยายขนาดนั้น คุณมน เจ้าของสำนักพิมพ์จะพิมพ์เพิ่มค่ะ บูธ
สนพ. สะพานนะคะ อยู่ตรงไหนเดี๋ยวแวะมาบอก
แล้วคุยกันค่ะ
B
Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2555 0:24:19 น.
3 comments
Counter : 695 Pageviews.
Share
Tweet
สบายดีน่ะครับ
bic america f12
โดย:
ratone
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:7:35:53 น.
แวะมาเยี่ยมในวันหยุด...สวัสดีครับ
โดย:
**mp5**
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:53:35 น.
*~*~*~*..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~*
. . . ยินดีในสิ่งที่ตนได้ . . .
. . . พอใจในสิ่งที่ตนมี . . .
. . . เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก . . .
..HappY BrightDaY..
โดย:
*~ต้นกล้า...ของหัวใจ~*
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:03:42 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
bewae1001
Location :
สมุทรปราการ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
?
]
***************
// อย่ารอให้ป่วยก่อนแล้วจึงคิดนะคะ
นวภัทร ( บี )
นักเขียนอิสระ และ ที่ปรึกษาแผนประกันชีวิตและการเงิน
โทรศัพท์มือถือ 089-1459977
ความรู้อื่นๆ :
ผ่านการอบรม basic skilsl in counselling psychology กับอาจารย์พงศ์ปกรณ์ พิชิตฉัตรธนา @ ชมรมจิตวิทยาสมาธิ
ขอฝากเว็บไซต์ของอาจารย์พงศ์ปกรณ์ค่ะ http://www.medihealing.com
EMail ของผู้เขียน : Mybusy2004@yahoo.com
Facebook ของผู้เขียน : Parawee Nasaree
สำนักพิมพ์สะพานจัดพิมพ์นิยายหญิงรักหญิงของฉัน ( ดวงดาวดอกไม้ 2 เล่มจบ และนิยายขนาดสั้น ดอกไม้กับดอกไม้ ( ปกหนังสือด้านบน ) สั่งซื้อได้ที่นี่ค่ะ คลิกเลย!!
จำนวนบล็อก ณ ขณะนี้ 1147 บล็อกค่ะ
เริ่มเขียน 6 กันยายน 2548 บล็อกเก่าๆค้นได้จากกรุ๊ปบล็อกผู้หญิงสีรุ้งปี 53 นะคะ
ยินดีแบ่งปันความรู้และสิ่งที่มีประโยชน์ผ่านข้อเขียนในบล็อกนี้ และหากต้องการนำไปใช้ต่อหรือลงเผยแพร่้ในที่ใดก็ตาม กรุณาแจ้งก่อนนำไปใช้ที่ email ด้านบน ขอบคุณค่ะ
Parawee Nasaree
Create Your Badge
Mail to Bewae1001
: Users Online
New Comments
Friends' blogs
bewae1001
เช้านี้ยังมีเธอ
li_goro
I am just fine^^
- in the deepest mist -
lnpuu29
กาแฟสอง
บลูดานูป
Mizz A n D
รันหณ์
orangebox
cherydnk
เพลงฝนต้นลมหนาว
mameehanako
Para-Nasi
raBBitFood
ดอกหญ้าเมืองเลย
รอยยิ้มนางฟ้า
อย่าิไปคิดมากกับชีวิต
เต่าตัวลาย
Karn_theFreeItem
Lucky in Life
CCAIS
engthan
Webmaster - BlogGang
[Add bewae1001's blog to your web]
Links
ฟ้าพิงดาว
การ์ด LB สวยๆ
ปิงฟ้าวิลันดา นวนิยายหญิงรักหญิง
ชีวิตดีดี
น้องใหม่
ธรรมตามใจ / ประชาไท
letter to my princess
สวัสดีแปดริ้ว
OKnation
leslady
my hi5
slow life สูตรความสุข
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
bic america f12