Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
ผู้หญิงสีรุ้งปี 53 และก่อนหน้านั้น
กล่องจดหมาย letter box
ความเรียงเรื่อยๆ
นิยายที่พิมพ์แล้ว ดวงดาวดอกไม้
หวานไหวในบทกวี
รอยเท้าที่เราย่ำ
จัดการชีวิตรอบด้าน
My day
ปี 2553 - 2555 ชีวิตนี้ดีที่สุด
All blogs
ชีวิตในฝัน กำหนดได้ กำหนดเอง
I have the best MOM in the world จริงๆด้วยสิ
พระเจ้าไม่เคยมาสาย
เริ่มต้นที่ความคิด
ฉันอยากเขียนถึงคนที่รังแกฉัน.. สวัสดีปีใหม่นะคะ
ทำรังแต่พอตัวกันเถอะนะ
เพราะความรักที่สำคัญที่สุดในชีวิตเรา เริ่มต้นจากที่นี่...
ได้เวลาเขียนอะไรบางอย่าง
วันหวาน
เปลี่ยนบรรยากาศรับเดือนที่มีความสุขที่สุดของปีดีกว่านะคะ
ตอนนี้ หนูรู้แล้วค่ะแม่...
ขอบคุณข้อความดีๆจากเพจคุณปู
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ สิ่งมหัศจรรย์ในชีวิตฉันค่ะ
อย่าถามหาความสำเร็จ ถ้าวันนี้ยังมีข้ออ้าง
life management เราจัดการชีวิตเราได้นะคะ
เสียงข้างใน หรือ Inner voice ของคุณบอกอะไรคุณ
ขอเพียงไม่ยอมแพ้เท่านั้น..
จงเก็บเกี่ยวความสุขระหว่างทาง
ใช้อารมณ์เปลืองไม่ใช่เรื่องดี
การไม่ตัดสินใจเลือกต่างหากที่ขังเราไว้
กลับมาแล้วค่ะ...
ชีวิตลิขิตได้ ไม่ใช่นิยายแต่เป็นเรื่องจริง
เผื่ออะไรให้ชีวิตบ้างหรือยังคะคุณ...
นิสัยใหม่ ตัวตนใหม่ ...
อย่าเพ่งโทษเขา .. จ ง โ ท ษ ตั ว เ อ ง ...
แต่ละคนได้ไม่เท่ากัน แต่ละคนรู้ไม่เท่ากัน
มันกลับไปกลับมา เหมือนบูมเมอแรง...
รู้แล้วหนอ.. ทุกข์อยู่ที่ไหนให้ดับที่นั่น
ที่ที่เราจะกลับไป เพื่อรับพลังชีวิต
ชีวิตไม่สะดุด แม้เจอวิกฤค มองหาหลักที่มั่นคงให้ตัวเอง....
บริหารเงินออมแบบน้องปุ๊ก
คนที่ทำก่อน.. ก็สุขก่อน
ความคิดของเรา คือสิ่งที่กำหนดชีวิตเรา
ยอมบ้างก็ได้ ( แล้วมันจะง่ายขึ้นอีกเยอะ )
เขียนหนังสือทุกวัน มีความรักทุกวัน :-)
it will past ... เชื่อสิ
เราไม่ได้มีชีวิตเพื่ออยู่ไปวันๆ
จุดเปลี่ยนในชีวิต...
ชีวิตที่แท้จริงนั้นงดงาม...
ดี หรือ ไม่ดี ก็มีสิทธิ์เจอเรื่องร้ายๆ ... อย่าประมาทนะคะ
มีความรักรอฉันอยู่ที่นี่ .. และช่วงเวลาของการผันเปลี่ยนชีวิต
เราไม่ได้เจอกันนานแล้วใช่ไหมคะ ....
คิดถึงบางสิ่ง ชามสังกะสี และน้ำพริกอ่อง
ใจเรา เบาเมื่อไหร่ สุขเมื่อนั้น...
เรื่องจริง...
ปราการใจ...
ฉันคงไม่ได้รู้สึกไปเองว่ากรุงเทพฯวังเวงมาก ในค่ำคืนนี้...
เพียงเพื่อได้เห็นเงาของอดีต ใต้สายน้ำนั้น
เห็นแก่ตัวให้น้อยหน่อย เห็นแก่คนอื่นให้มากขึ้น จะดีไหม...
ดูแลใจให้แข็งแรงนะ...
ใจง่าย...ไปให้ภูเขาโอบกอด ที่ Hug station
6 ปีแล้วที่เรามีกัน....
เด็ดดอกไม้จึงสะเทือนถึงดวงดาวจริงๆนะ
ดวงดาวดอกไม้ .. การเดินทางและการรอคอย ในที่สุด...
ยังต้องเจออีกเยอะ ... ต้องแข็งแรงนะ.. หัวใจ
การรอคอย และการเดินทางของดวงดาวดอกไม้
ค ว า ม ห วั ง แ ล ะ สิ่ ง เ ล๊ ก ๆ ที่ เ รี ย ก ว่ า น้ำใจ....
คนดี สำคัญกว่าทุกสิ่ง
อาจดีกว่าก็ได้...
นอนไม่หลับ แปะเพลง และคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย....
ทำไม ???
เราจะพบกันเท่าที่เวลามี...
เล่าเรื่องเงิน
จากสุราษฎร์ ในวันฝนพรำ
ผู้ชายที่ฉันรักที่สุดในชีวิต
สิ่งที่ยากเย็นที่สุดในชีวิตเราเรื่องหนึ่ง คือการตัด...
แรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตอยู่ที่ไหน ??
รักมากกว่า
ชิล ชิล @ SAT SUN CAFE ริมน้ำใกล้บ้าน
ใครอื่นจะรักเราเท่านี้หรือ....
เดินทางกลางฝน .. อลหม่านชีวิต
ตราบฝนไม่หมาดฟ้า และความรักยังท่่วมใจ....
กลางฤดูฝน... บนเส้นทางสายไทรโยค กาญจนบุรี
ทุกอย่างล้วนมีเหตุและผลเสมอ...
ไปกับฉันไหม ... เก็บกระเป๋าแล้วตามมานะ
หา เก็บ ใช้ และให้... แค่นี้จริงๆ
บนสะพานที่นำฉันข้ามไป...
เราเลือกได้ ไม่่ใช่ไม่มีทางเลือก
ชีวิตที่ใช้และดำเนินไปอย่างมีสติ ไม่ทำให้หลงทางไปไหนเลย
บ้านในฝันไม่ได้อยู่ไกล...
ดอกไม้กับดอกไม้ .. อีกครั้ง
ไม่เกี่ยวกับใคร..
รวมเรื่องอยากบอก...
ปิดบล็อกไม่มีกำหนด
ทำสิ่งเล็กๆเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าในวันข้างหน้า
ครั้งหนึ่ง เคยมี...
นางฟ้าคนเดิม ( ของฉัน.... )
งานในฝันที่ไม่มีในหนังสือสมัครงาน
วิชาชีวิตต่างหากเล่าที่เราไม่เคยได้รับการสอน แต่เราต้องเจอและต้องผ่านมันให้ได้จริงๆ
ทำไมต้องเอาความสุขของเราไปอิงกับคนอื่น....
หนึ่งวันที่ไม่ได้ออกไปไหนก็ดีเหมือนกัน
ฉันไปฝากร่องรอยไว้กี่ที่แล้ว .. ยิ้มและตอบได้ไม่หมด
ที่ผิด คือฉันไม่ควรนึกย้อน ที่ถูก คือฉันควรยอมรับทุกสิ่ง
ฉันนึกถึงตัวเองในวันที่ผมเป็นสีดอกเลา
ของขวัญให้ตัวเองและเรื่องใหม่ๆในชีวิต
ฝันถึงคนเคยรัก
ในขณะที่เก็บเงิน ฉันก็เก็บความสุขไปด้วย
ทำอย่างอื่นบ้างเถอะ !
จะหาความสุข ทำไมต้องไปหาไกลๆ....
เราเองนี่แหละที่เป็นคนกำหนดขนาดความสุขของตัวเอง...
อยากให้มีโอกาสเช่นนั้นสักครั้ง ..ฉันจะมอบของขวัญชิ้นนั้นให้เธอ
หนึ่งปีไม่ยาวนาน ....
ขอให้เบิกบานเหมือนดอกไม้ที่บานรับอรุณในทุกเช้า...
ดูหนังเรื่องนี้แล้วฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก
ปีนี้สะบักสะบอมเหลือเกิน แต่ไม่เป็นไร..
ความสุขในบัญชียิ่งเพิ่มพูน
ไม่หนาวเท่าไหร่ แต่ก็สุขใจเหมือนกัน...
ของขวัญให้พ่อ..
ธันวาคมซะที !! ยังมีอะไรให้ทำอีกเยอะ
passion ที่หายไป...
ริมถนนกับริมสายน้ำ ความผูกพันที่หายไป
ขอเวลานอกให้หัวใจ
หนูเป็นสาวแล้ว...
จัดระเบียบตู้เย็น
ไม่มีความสุขใดเสมอเหมือน
ผลตรวจสุขภาพตามคาด กับแพลนไปเที่ยวตามเคย...
ฉันไม่คิดว่าในชีวิตหนึ่งเราจะร้องไห้เพราะความดีใจ กันสักกี่ครั้ง
ฟ้าใส ทะเลสวย ที่ระยอง... กอดทะเล
เพียงมีรอยยิ้มเพื่อที่จะผ่านมันให้ได้
รักแท้มีจริง..
หากไม่มีพรุ่งนี้..
รักเก่ายังฝังใจ .. รักใหม่ต้องดูแล
เพลงที่ทำให้น้ำตาไหล..
.. มากกว่าทั้งหมดที่อยากบอก..
เมนูวันหยุด (ยิ้มอิ่มใจ)
คนแบบที่เราอยู่ด้วยยาก
ฉันว่าผลสุดท้ายเราจะกลับมาหาสิ่งที่มัน basic อยู่ดีค่ะ
ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง ...
อิ่มบุญ อิ่มใจ แล้วไปกินอาหารเวียตนามใจกลางกรุงเทพฯ
เสพติดความหวาน...
อวยพรให้ไปดี (จริงๆนะ ) !!
สลัดความอายทิ้งไปเถอะค่ะ !!
มันก็มีอยู่สองอย่างนี่แหละ กำไร หรือขาดทุน
ชีวิตยังมีเรื่องน่าทึ่งอีกมาก .. เชื่อเถอะค่ะ !!
เสาร์นี้ดีจัง
ฉันเป็นพวก 'ทำหมดใจ' แต่ก็ต้องทำด้วยความศรัทธาเท่านั้น แต่ถ้าไม่ใช่แล้วละก็...
เหนื่อยจัง...
'ดี เลิศ ไม่มีข้อบกพร่อง' จริงๆหรือ ..
สัจธรรมจากรองเท้า ( แล้วมาเกี่ยวอะไรกับการที่เราจะรักใครสักคน ) !!
บทสนทนาที่ทำให้มนุษย์เงืนเดือนอิจฉาเจ๊ขายก๋วยเตี๋ยว..
เรื่องบางเรื่องก็ควร..คิดมาก
จากไปนาน...
ไดอารี่สี่วัน
จะเอาอะไรนักหนา ใช้ชีวิตให้มีความสุขก็พอแล้ว...
กอดนี้แปลว่ารักไม่เสื่อมคลาย
หยิกตัวเองเสียบ้างก็ดี จะได้ตื่นจากฝันเสียทีค่ะ !!!
ฉันจะรักอย่างไร
10 step ถ้าทำได้จะดีมากเลยค่ะ ...
บทสนทนาที่ทำให้มนุษย์เงืนเดือนอิจฉาเจ๊ขายก๋วยเตี๋ยว..
บ่ายสองกว่า กลับจากซื้ออาหารประจำสัปดาห์ที่ฟู้ดแลนด์แล้ว
กลับมานั่งเขียนบล็อกต่ออีกนิดค่ะ
เสาร์อาทิตย์นี้อยู่บ้านอีกแล้ว เดือนแปดของปีจะผ่านไปอีกแล้วนะคะ นับไปนับมา ปีนี้เป็นปีที่ฉันไม่ได้ออกเที่ยวเลย เป็นปีที่ฉันอยู่บ้านทุกวัน ไม่ได้ไปนอนค้างนอกบ้าน โอ้.. ชีวิตจะพอเพียงอะไรขนาดนี้หนอ
ทั้งฝนยังตก แถมอากาศไม่เป็นใจให้เที่ยว แต่ฉันอยากไปนอนสูดอากาศดีๆตามภูเสียจัง แต่ก็ยังไม่ได้แปลนอะไรทั้งนั้น พอคิดว่าอยากไปเที่ยว จะหนีแมวกุ๊กกี้ไปเที่ยวสักวันสองวัน ก็ใจอ่อนทุกที
ฉันว่าฉันติดแมว เฮ้อ..
ระหว่างทางไปฟู้ดแลนด์ จะกลับบ้าน แวะซื้อบะหมี่ลูกชิ้นปลาร้านโปรดสักหน่อย ร้านนี้อร่อยชนะเลิศ ลูกชิ้นได้ใจมาก ไม่มีคาวเลยค่ะ ยิ่งเส้นบะหมี่นี่ ทั้งเหนียวทั้งนุ่ม อร่อยลื่นกลืนลงคอแล้วชื่นใจ คนละเรื่องกับชายสี่เลยล่ะ (ชายสี่เส้นใหญ่ๆ แข็งๆ แถมขายราคาเท่ากันด้วยนะ )
ร้านเล็กๆนี้ชื่อว่า ร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชื้นปลาแต้จิ๋ว เจ้าของร้านกับภรรยาทำกันเองสองคน ร้านเล็กๆ ค่ะ แต่ขายดีระเบิดระเบ้อ ด้วยความที่เขาทำอร่อยและสะอาดด้วย สะอาดตั้งแต่โต๊ะ ยันพื้นเชียวนะ
ฉันไปทานร้านนี้บ่อยจนทั้งเฮียและภรรยาเฮียจำได้ วันนี้ไปสั่งบะหมี่กลับบ้าน ขอหัวไชเท้าใส่น้ำซุปมาด้วย อร่อยดี เธอว่า บ้านฉันอยู่แถวนี้หรือ ( มาทานบ่อย แทบทุกสัปดาห์ ) หยุดเสาร์อาทิตย์หรือ ( ใช่ค่ะ
เพราะฉันทำงานบริษัทฯนี่คะ ) เธอพยักหน้าหงึกหงักแล้วบอกว่า
ดีเนอะ ได้หยุดด้วย ( แต่แหม ใครๆก็ว่าการเป็นเจ้าของกิจการนั้นดีกว่าเป็นลูกจ้างเขานะคะ ฉันเห็นเฮียกับเจ๊เขาขายดีขนาดนี้ ยังอดอิจฉาชีวิตพ่อค้าเตี๋ยวอย่างเฮียไม่ได้เลย )
ฉันก็เลยยิ้มแหยๆ ไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะที่เธอบอกว่า ดีเนอะ ได้หยุดด้วยน่ะ เธอคงไม่รู้หรอกว่า สิ่งที่บรรดามนุษย์เงินเดือนใฝ่ฝันนักหนาก็คือ 'อิสระ' ที่จะได้ทำงานโดยไม่มีใครสั่งนั่นแหละ
ของบางอย่าง ต้องแลก และทุกอย่างที่เราได้ ล้วนมีเสีย ในเมื่อมันมีได้มีเสีย มันก็อยู่ที่แต่ละคนจะรับเงื่อนไขที่ต้องแลกได้หรือไม่นั่นล่ะค่ะ
เรื่อง 'คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า' นั้นเห็นมานักต่อนัก เราไม่มีวันรู้หรอกว่าสิ่งที่เราเห็นจากภาพภายนอก มันจะสวยงามอย่างนั้นจริงหรือไม่
ย้อนอดีตไปเมื่อหลายๆปีที่ยังทำงานในบริษัทบันเทิงยักษ์ใหญ่ เป็นที่ใฝฝันของบรรดาเด็กนิเทศทั้งหลาย หากบอกใครว่าทำงานอยู่ที่นี่ รับรองว่าจะได้ความภาคภูมิใจกลับมา ใครๆก็อยากทำงานที่นี เพราะได้เห็นดารานักร้องซูเปอร์สตาร์ ได้ทำงานเท่ๆ เข้าไม่เป็นเวลา แต่งตัวอย่างไรก็ได้ ดูสบายดีจัง
ฉันเริ่มชีวิตมนุษย์เงินเดือนที่นั่นเมื่อปี 2536 เริ่มจากบริษัทฯลูก แล้วย้ายมาบริษัทฯแม่ เกือบสิบปีที่ทำงานอยู่ในแวดวงนั้น
ต้องบอกว่าชีวิตการทำงานที่นั่นให้ประสบการณ์ ให้ความสนุกสนาน แต่ก็เช่นเดียวกันว่างานในแวดวงนั้น มันเหมือนภาพมายา งานที่ใช้ 'ความคิดฝัน' แทบไม่ต้องใช้อะไรในตำราเรียน สิ่งที่เราสัมผัสได้จากงานนั้นใช่ว่าไม่มีนะคะ อย่างน้อย การคลุกคลีกับคนอีกประเภทหนึ่งซึ่งในโลกแห่งความจริงมันคนละเรื่องกัน ก็ทำให้ได้เห็นว่าโลกนี้มีคนสารพัดแบบ
และอย่างไร ฉันก็ยังทำงานในระบบ แม้จะเป็นอีกระบบหนึ่ง ที่ดูโก้เก๋เสียเหลือเกิน
และเมื่อเริ่มไหวตัวว่าตัวเองเริ่ม 'เอียน' กับวงการมายาเลยพยายามพาตัวเองหลีกหนีมาอยู่แวดวงอื่น เมื่อหันหลังให้กับงานประเภทนั้น พาตัวเองมาอยู่กับงานอีกประเภทหนึ่งด้วยตำแหน่งที่สูงกว่า สิ่งที่เราได้ไม่ใช่แค่เงินนะคะ แต่กลับเป็นประสบการณ์อีกแบบที่ในวงการมายาไม่ได้มีให้เราเห็น
อย่างไรเสีย สิบกว่าปีที่ฉันทำงานในระบบ และยังทำอยู่ ก็ทำให้ฉันเรียนรู้สัจธรรมของชีวิตการทำงานว่ามันไม่ได้สวยงามเหมือนอย่างในละครสักนิด
เราเรียนไปเพื่ออะไร ? เพื่อไปทำงาน ? งานนั้นให้คุณค่าแก่เราไหม ? และทำไมเราต้องดิ้นรนทำงาน ปากกัดตีนถีบ จำกัดตัวเองให้เป็นมนุษย์ในระบบ 9 to 5 ที่ไม่มีอิสระจะทำอะไรตามใจตัวเองได้ด้วยเล่า
วันที่เงินเดือนออก คือวันที่เราหายเหนื่อยใช่ไหมคะ แต่ทุกวันที่เรามีชีวิตอยู่ งานที่เราทำ ระบบที่เราอยู่ มันกร่อนชีวิตเราไปขนาดไหนแล้ว ถ้าเราทำงานนั้นอย่างซังกะตาย สิ่งที่เราโหยหาคงไม่ใช่เรื่องเงินเพียงอย่างเดียวแล้ว แต่มันคืออะไรล่ะ ???
ถ้าคุณมีคำถามแบบนี้ มันก็คงไม่ต่างจากที่ฉันมี แต่ฉันก็ยังมีคำตอบให้ตัวเองอยู่ว่า ทำไมฉันจึงต้องทำงาน และจะมีสักวันไหม ที่ฉันจะได้ยืนมองอยู่ข้างนอก มองผู้คนดิ้นรนทำงาน (หาเงินผ่อนบ้าน ผ่อนรถ เพื่อให้ตัวเองทัดเทียมกับคนอื่นๆ ) แล้วก็อาจมีคำพูดแบบที่เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวพูดกับฉัน
แต่บางที ถ้าฉันเป็นเจ๊ขายก๋วยเตี๋ยว หลังจากที่เป็นมนุษย์ 9 to 5 มาทั้งค่อนชีวิตแล้ว ฉันก็คงไม่พูดแบบเจ๊นะคะ ฉันคงจะไม่อิจฉาพวกมนุษย์ทำงานที่ได้หยุดเสาร์อาทิตย์ เพราะฉันคงจะมีอิสระกว่าคนพวกนั้น ฉันสิน่าอิจฉากว่า รับเงินสดๆทุกวัน (ฮา) ไม่ต้องรอสิ้นเดือน แถมไม่ต้องโดนใครว่า ไม่ต้องมีใครมาประเมิน KPI ไม่ต้องรองรับ pressure จากนายที่นั่งอยู่ข้างบน ว้า... ทำไมมันดีอย่างนี้ล่ะเนี่ย
( ฮา )
เอาเข้าจริง ฉันว่าเราทุกคนต่างมีเวลาของตัวเองค่ะ และไม่ว่าเราจะเล่นบทบาทไหน ฉันว่าเบสิคที่สุดที่เราควรต้องมีก็คือ ควรทำให้ดีที่สุด
ในทุกสิ่งที่เราต้องทำ
เป็นคนขายก๋วยเตี๋ยวที่ทำให้ลูกค้ามีความสุข ได้อร่อย ได้สุขภาพ หรือจะเป็นมนุษย์ทำงานในระบบที่มีความสุขกับการทำงาน ฉันก็ว่ามันดีทั้งนั้น
ทั้งหมดอยู่ที่เรามอง และเราเลือกจะเป็นค่ะ !!
Create Date : 28 สิงหาคม 2553
Last Update : 28 สิงหาคม 2553 14:42:06 น.
4 comments
Counter : 552 Pageviews.
Share
Tweet
ต่างคนก็ต่างความคิดกันนะคะ
เราอยากเป็นเค้า เค้สก็อยากเป็นเรา
แวะมาทักทายค่า
โดย:
โยเกิตมะนาว
วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:15:09:06 น.
เห็นด้วยนะ เราเลิกเป็นมนุษย์เงินเดือนเพราะมีลูก
กลับบ้านนอก เลี้ยงลูก ทำสวน
เราว่ามีความสุขกว่าทำงานบริษัทเยอะ งานบริษัทสบายคะ ส่วนงานสวนเราควบคุมได้หมดไม่ต้องแบ่งใคร
เงินไม่ได้รับทุกวัน
แต่ใจได้รับอากาศดี ๆ ทุกวัน เหนื่อยเป็นพัก ๆ แต่ก็คุ้ม
โดย:
ปันฝัน
วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:15:31:14 น.
แอบมาอ่านบทความดีๆ ค่ะ
โดย:
beuysliv
วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:15:46:06 น.
แวะมาอ่านค่ะ
โดย:
ลำตะคอง
วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:18:08:58 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
bewae1001
Location :
สมุทรปราการ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
?
]
***************
// อย่ารอให้ป่วยก่อนแล้วจึงคิดนะคะ
นวภัทร ( บี )
นักเขียนอิสระ และ ที่ปรึกษาแผนประกันชีวิตและการเงิน
โทรศัพท์มือถือ 089-1459977
ความรู้อื่นๆ :
ผ่านการอบรม basic skilsl in counselling psychology กับอาจารย์พงศ์ปกรณ์ พิชิตฉัตรธนา @ ชมรมจิตวิทยาสมาธิ
ขอฝากเว็บไซต์ของอาจารย์พงศ์ปกรณ์ค่ะ http://www.medihealing.com
EMail ของผู้เขียน : Mybusy2004@yahoo.com
Facebook ของผู้เขียน : Parawee Nasaree
สำนักพิมพ์สะพานจัดพิมพ์นิยายหญิงรักหญิงของฉัน ( ดวงดาวดอกไม้ 2 เล่มจบ และนิยายขนาดสั้น ดอกไม้กับดอกไม้ ( ปกหนังสือด้านบน ) สั่งซื้อได้ที่นี่ค่ะ คลิกเลย!!
จำนวนบล็อก ณ ขณะนี้ 1147 บล็อกค่ะ
เริ่มเขียน 6 กันยายน 2548 บล็อกเก่าๆค้นได้จากกรุ๊ปบล็อกผู้หญิงสีรุ้งปี 53 นะคะ
ยินดีแบ่งปันความรู้และสิ่งที่มีประโยชน์ผ่านข้อเขียนในบล็อกนี้ และหากต้องการนำไปใช้ต่อหรือลงเผยแพร่้ในที่ใดก็ตาม กรุณาแจ้งก่อนนำไปใช้ที่ email ด้านบน ขอบคุณค่ะ
Parawee Nasaree
Create Your Badge
Mail to Bewae1001
: Users Online
New Comments
Friends' blogs
bewae1001
เช้านี้ยังมีเธอ
li_goro
I am just fine^^
- in the deepest mist -
lnpuu29
กาแฟสอง
บลูดานูป
Mizz A n D
รันหณ์
orangebox
cherydnk
เพลงฝนต้นลมหนาว
mameehanako
Para-Nasi
raBBitFood
ดอกหญ้าเมืองเลย
รอยยิ้มนางฟ้า
อย่าิไปคิดมากกับชีวิต
เต่าตัวลาย
Karn_theFreeItem
Lucky in Life
CCAIS
engthan
Webmaster - BlogGang
[Add bewae1001's blog to your web]
Links
ฟ้าพิงดาว
การ์ด LB สวยๆ
ปิงฟ้าวิลันดา นวนิยายหญิงรักหญิง
ชีวิตดีดี
น้องใหม่
ธรรมตามใจ / ประชาไท
letter to my princess
สวัสดีแปดริ้ว
OKnation
leslady
my hi5
slow life สูตรความสุข
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เราอยากเป็นเค้า เค้สก็อยากเป็นเรา
แวะมาทักทายค่า