images by free.in.th images by free.in.th
Group Blog
 
All blogs
 
บทสนทนาที่ทำให้มนุษย์เงืนเดือนอิจฉาเจ๊ขายก๋วยเตี๋ยว..

บ่ายสองกว่า กลับจากซื้ออาหารประจำสัปดาห์ที่ฟู้ดแลนด์แล้ว
กลับมานั่งเขียนบล็อกต่ออีกนิดค่ะ

เสาร์อาทิตย์นี้อยู่บ้านอีกแล้ว เดือนแปดของปีจะผ่านไปอีกแล้วนะคะ นับไปนับมา ปีนี้เป็นปีที่ฉันไม่ได้ออกเที่ยวเลย เป็นปีที่ฉันอยู่บ้านทุกวัน ไม่ได้ไปนอนค้างนอกบ้าน โอ้.. ชีวิตจะพอเพียงอะไรขนาดนี้หนอ

ทั้งฝนยังตก แถมอากาศไม่เป็นใจให้เที่ยว แต่ฉันอยากไปนอนสูดอากาศดีๆตามภูเสียจัง แต่ก็ยังไม่ได้แปลนอะไรทั้งนั้น พอคิดว่าอยากไปเที่ยว จะหนีแมวกุ๊กกี้ไปเที่ยวสักวันสองวัน ก็ใจอ่อนทุกที

ฉันว่าฉันติดแมว เฮ้อ..

ระหว่างทางไปฟู้ดแลนด์ จะกลับบ้าน แวะซื้อบะหมี่ลูกชิ้นปลาร้านโปรดสักหน่อย ร้านนี้อร่อยชนะเลิศ ลูกชิ้นได้ใจมาก ไม่มีคาวเลยค่ะ ยิ่งเส้นบะหมี่นี่ ทั้งเหนียวทั้งนุ่ม อร่อยลื่นกลืนลงคอแล้วชื่นใจ คนละเรื่องกับชายสี่เลยล่ะ (ชายสี่เส้นใหญ่ๆ แข็งๆ แถมขายราคาเท่ากันด้วยนะ )

ร้านเล็กๆนี้ชื่อว่า ร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชื้นปลาแต้จิ๋ว เจ้าของร้านกับภรรยาทำกันเองสองคน ร้านเล็กๆ ค่ะ แต่ขายดีระเบิดระเบ้อ ด้วยความที่เขาทำอร่อยและสะอาดด้วย สะอาดตั้งแต่โต๊ะ ยันพื้นเชียวนะ

ฉันไปทานร้านนี้บ่อยจนทั้งเฮียและภรรยาเฮียจำได้ วันนี้ไปสั่งบะหมี่กลับบ้าน ขอหัวไชเท้าใส่น้ำซุปมาด้วย อร่อยดี เธอว่า บ้านฉันอยู่แถวนี้หรือ ( มาทานบ่อย แทบทุกสัปดาห์ ) หยุดเสาร์อาทิตย์หรือ ( ใช่ค่ะ
เพราะฉันทำงานบริษัทฯนี่คะ ) เธอพยักหน้าหงึกหงักแล้วบอกว่า
ดีเนอะ ได้หยุดด้วย ( แต่แหม ใครๆก็ว่าการเป็นเจ้าของกิจการนั้นดีกว่าเป็นลูกจ้างเขานะคะ ฉันเห็นเฮียกับเจ๊เขาขายดีขนาดนี้ ยังอดอิจฉาชีวิตพ่อค้าเตี๋ยวอย่างเฮียไม่ได้เลย )

ฉันก็เลยยิ้มแหยๆ ไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะที่เธอบอกว่า ดีเนอะ ได้หยุดด้วยน่ะ เธอคงไม่รู้หรอกว่า สิ่งที่บรรดามนุษย์เงินเดือนใฝ่ฝันนักหนาก็คือ 'อิสระ' ที่จะได้ทำงานโดยไม่มีใครสั่งนั่นแหละ

ของบางอย่าง ต้องแลก และทุกอย่างที่เราได้ ล้วนมีเสีย ในเมื่อมันมีได้มีเสีย มันก็อยู่ที่แต่ละคนจะรับเงื่อนไขที่ต้องแลกได้หรือไม่นั่นล่ะค่ะ

เรื่อง 'คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า' นั้นเห็นมานักต่อนัก เราไม่มีวันรู้หรอกว่าสิ่งที่เราเห็นจากภาพภายนอก มันจะสวยงามอย่างนั้นจริงหรือไม่

ย้อนอดีตไปเมื่อหลายๆปีที่ยังทำงานในบริษัทบันเทิงยักษ์ใหญ่ เป็นที่ใฝฝันของบรรดาเด็กนิเทศทั้งหลาย หากบอกใครว่าทำงานอยู่ที่นี่ รับรองว่าจะได้ความภาคภูมิใจกลับมา ใครๆก็อยากทำงานที่นี เพราะได้เห็นดารานักร้องซูเปอร์สตาร์ ได้ทำงานเท่ๆ เข้าไม่เป็นเวลา แต่งตัวอย่างไรก็ได้ ดูสบายดีจัง

ฉันเริ่มชีวิตมนุษย์เงินเดือนที่นั่นเมื่อปี 2536 เริ่มจากบริษัทฯลูก แล้วย้ายมาบริษัทฯแม่ เกือบสิบปีที่ทำงานอยู่ในแวดวงนั้น

ต้องบอกว่าชีวิตการทำงานที่นั่นให้ประสบการณ์ ให้ความสนุกสนาน แต่ก็เช่นเดียวกันว่างานในแวดวงนั้น มันเหมือนภาพมายา งานที่ใช้ 'ความคิดฝัน' แทบไม่ต้องใช้อะไรในตำราเรียน สิ่งที่เราสัมผัสได้จากงานนั้นใช่ว่าไม่มีนะคะ อย่างน้อย การคลุกคลีกับคนอีกประเภทหนึ่งซึ่งในโลกแห่งความจริงมันคนละเรื่องกัน ก็ทำให้ได้เห็นว่าโลกนี้มีคนสารพัดแบบ

และอย่างไร ฉันก็ยังทำงานในระบบ แม้จะเป็นอีกระบบหนึ่ง ที่ดูโก้เก๋เสียเหลือเกิน

และเมื่อเริ่มไหวตัวว่าตัวเองเริ่ม 'เอียน' กับวงการมายาเลยพยายามพาตัวเองหลีกหนีมาอยู่แวดวงอื่น เมื่อหันหลังให้กับงานประเภทนั้น พาตัวเองมาอยู่กับงานอีกประเภทหนึ่งด้วยตำแหน่งที่สูงกว่า สิ่งที่เราได้ไม่ใช่แค่เงินนะคะ แต่กลับเป็นประสบการณ์อีกแบบที่ในวงการมายาไม่ได้มีให้เราเห็น

อย่างไรเสีย สิบกว่าปีที่ฉันทำงานในระบบ และยังทำอยู่ ก็ทำให้ฉันเรียนรู้สัจธรรมของชีวิตการทำงานว่ามันไม่ได้สวยงามเหมือนอย่างในละครสักนิด

เราเรียนไปเพื่ออะไร ? เพื่อไปทำงาน ? งานนั้นให้คุณค่าแก่เราไหม ? และทำไมเราต้องดิ้นรนทำงาน ปากกัดตีนถีบ จำกัดตัวเองให้เป็นมนุษย์ในระบบ 9 to 5 ที่ไม่มีอิสระจะทำอะไรตามใจตัวเองได้ด้วยเล่า

วันที่เงินเดือนออก คือวันที่เราหายเหนื่อยใช่ไหมคะ แต่ทุกวันที่เรามีชีวิตอยู่ งานที่เราทำ ระบบที่เราอยู่ มันกร่อนชีวิตเราไปขนาดไหนแล้ว ถ้าเราทำงานนั้นอย่างซังกะตาย สิ่งที่เราโหยหาคงไม่ใช่เรื่องเงินเพียงอย่างเดียวแล้ว แต่มันคืออะไรล่ะ ???

ถ้าคุณมีคำถามแบบนี้ มันก็คงไม่ต่างจากที่ฉันมี แต่ฉันก็ยังมีคำตอบให้ตัวเองอยู่ว่า ทำไมฉันจึงต้องทำงาน และจะมีสักวันไหม ที่ฉันจะได้ยืนมองอยู่ข้างนอก มองผู้คนดิ้นรนทำงาน (หาเงินผ่อนบ้าน ผ่อนรถ เพื่อให้ตัวเองทัดเทียมกับคนอื่นๆ ) แล้วก็อาจมีคำพูดแบบที่เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวพูดกับฉัน

แต่บางที ถ้าฉันเป็นเจ๊ขายก๋วยเตี๋ยว หลังจากที่เป็นมนุษย์ 9 to 5 มาทั้งค่อนชีวิตแล้ว ฉันก็คงไม่พูดแบบเจ๊นะคะ ฉันคงจะไม่อิจฉาพวกมนุษย์ทำงานที่ได้หยุดเสาร์อาทิตย์ เพราะฉันคงจะมีอิสระกว่าคนพวกนั้น ฉันสิน่าอิจฉากว่า รับเงินสดๆทุกวัน (ฮา) ไม่ต้องรอสิ้นเดือน แถมไม่ต้องโดนใครว่า ไม่ต้องมีใครมาประเมิน KPI ไม่ต้องรองรับ pressure จากนายที่นั่งอยู่ข้างบน ว้า... ทำไมมันดีอย่างนี้ล่ะเนี่ย
( ฮา )

เอาเข้าจริง ฉันว่าเราทุกคนต่างมีเวลาของตัวเองค่ะ และไม่ว่าเราจะเล่นบทบาทไหน ฉันว่าเบสิคที่สุดที่เราควรต้องมีก็คือ ควรทำให้ดีที่สุด
ในทุกสิ่งที่เราต้องทำ

เป็นคนขายก๋วยเตี๋ยวที่ทำให้ลูกค้ามีความสุข ได้อร่อย ได้สุขภาพ หรือจะเป็นมนุษย์ทำงานในระบบที่มีความสุขกับการทำงาน ฉันก็ว่ามันดีทั้งนั้น

ทั้งหมดอยู่ที่เรามอง และเราเลือกจะเป็นค่ะ !!


Create Date : 28 สิงหาคม 2553
Last Update : 28 สิงหาคม 2553 14:42:06 น. 4 comments
Counter : 552 Pageviews.

 
ต่างคนก็ต่างความคิดกันนะคะ

เราอยากเป็นเค้า เค้สก็อยากเป็นเรา

แวะมาทักทายค่า


โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:15:09:06 น.  

 
เห็นด้วยนะ เราเลิกเป็นมนุษย์เงินเดือนเพราะมีลูก
กลับบ้านนอก เลี้ยงลูก ทำสวน
เราว่ามีความสุขกว่าทำงานบริษัทเยอะ งานบริษัทสบายคะ ส่วนงานสวนเราควบคุมได้หมดไม่ต้องแบ่งใคร
เงินไม่ได้รับทุกวัน
แต่ใจได้รับอากาศดี ๆ ทุกวัน เหนื่อยเป็นพัก ๆ แต่ก็คุ้ม


โดย: ปันฝัน วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:15:31:14 น.  

 
แอบมาอ่านบทความดีๆ ค่ะ


โดย: beuysliv วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:15:46:06 น.  

 
แวะมาอ่านค่ะ


โดย: ลำตะคอง วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:18:08:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

bewae1001
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




***************
// อย่ารอให้ป่วยก่อนแล้วจึงคิดนะคะ

นวภัทร ( บี )
นักเขียนอิสระ และ ที่ปรึกษาแผนประกันชีวิตและการเงิน
โทรศัพท์มือถือ 089-1459977

ความรู้อื่นๆ :
ผ่านการอบรม basic skilsl in counselling psychology กับอาจารย์พงศ์ปกรณ์ พิชิตฉัตรธนา @ ชมรมจิตวิทยาสมาธิ

ขอฝากเว็บไซต์ของอาจารย์พงศ์ปกรณ์ค่ะ http://www.medihealing.com

EMail ของผู้เขียน : Mybusy2004@yahoo.com
Facebook ของผู้เขียน : Parawee Nasaree

สำนักพิมพ์สะพานจัดพิมพ์นิยายหญิงรักหญิงของฉัน ( ดวงดาวดอกไม้ 2 เล่มจบ และนิยายขนาดสั้น ดอกไม้กับดอกไม้ ( ปกหนังสือด้านบน ) สั่งซื้อได้ที่นี่ค่ะ คลิกเลย!!

จำนวนบล็อก ณ ขณะนี้ 1147 บล็อกค่ะ
เริ่มเขียน 6 กันยายน 2548 บล็อกเก่าๆค้นได้จากกรุ๊ปบล็อกผู้หญิงสีรุ้งปี 53 นะคะ

ยินดีแบ่งปันความรู้และสิ่งที่มีประโยชน์ผ่านข้อเขียนในบล็อกนี้ และหากต้องการนำไปใช้ต่อหรือลงเผยแพร่้ในที่ใดก็ตาม กรุณาแจ้งก่อนนำไปใช้ที่ email ด้านบน ขอบคุณค่ะ





Parawee Nasaree

Create Your Badge

New Comments
Friends' blogs
[Add bewae1001's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.