"อย่าขวางทางออก" (Do Not Block Exit)





"อย่าขวางทางออก" 
(Do Not Block Exit)




ประโยคสะกิดใจ...ที่ฉันมักจะได้ยินแทบทุกวันระหว่างเดินทางไปทำงานก็คือ "อย่าขวางทางออก" ประโยคนี้ทำฉันนึกถึงคำว่า "อดีต" ว่ากันตามตรงจะบอกว่าแปลกก็ได้หรือจะบอกว่ามันธรรมดาก็ดี เพราะความเป็นจริงที่เห็นอยู่ตลอดก็คือ คนเรามักขวางทางออกอยู่เสมอ (ก็รู้ทั้งรู้นะคะว่านั่นคือทางออก แต่กลับยืนขวางซ่ะงั้น)

เรื่องนี้ต้องขอเล่าย้อนกลับไป เมื่อฉันสมัยเป็นวัยรุ่น (อื่ม! ความจริงก็ไม่นานเท่าไหร่หรอกนะคะ 5555) เมื่อก่อนเวลามีใครมาถามว่า...การอภัยคืออะไร? ควรเริ่มอย่างไง? แล้วไอ้คำว่าอภัยนี้ทำได้จริงไหม ฮึๆๆๆ ขอบอกตามตรงนะคะว่าพจนานุกรม #ในสมองของฉันตอนนั้นสะกดคำนี้ไม่เป็นหรอกค่ะ# เอาเป็นว่าเเค่เวลาปกติ หน้าคนที่ฉันเกลียดฉันยังไม่มองด้วยซ้ำ คุยได้เท่าที่จำเป็น 

"การให้อภัยใครสักคนนี่นะ...ฉันไม่รู้จักและไม่เคยคิดที่จะเเนะนำให้ใครทำหรอก"


เพราะสิ่งที่ฉันยึดติด คือ ความเกลียด ความแค้น   ถ้าจะให้เปรียบเทียบให้เห็นภาพ ฉันว่าก็คงเหมือนกับการที่ฉันจับมือใครสักคนไว้เเน่นๆ แบบไม่ยอมปล่อย แล้วตัวเองก็ดันเอาเชือกเส้นใหญ่ๆ มามัดมือที่ทากาวตราช้างซ้ำอีกที แถมตัวฉันยังล๊อคประตูแล้วโยนกุญแจทิ้งไป พอจะมองภาพออกแล้วใช่มั๊ยค่ะ 
(ฉันว่าปลิงต้องยอมแพ้ฉันนะ)

ฉันมีความเชื่อว่าหากตัวฉันได้แก้เผ็ดและแก้แค้น ฉันจะรู้สึกสะใจมาก แต่การที่ฉันใช้ชีวิตในวิถีแบบนั้น กลับมีเสียงจากใจของฉันถามขึ้นมาดังๆว่า "ฉันจะใช้ชีวิตแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่?...ไม่เหนื่อยหรือไง?" คำขอร้องในใจที่เกิดขึ้นในตอนนั้นทำให้ฉันเหมือนโดนไฟช๊อต 

หยุดได้ไหม? ฉันรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน



ฉันพบความจริงบางอย่างจากเหตุการ์ณใน "อดีต" ที่ฉันเคยแก้ไม่ได้แก้ไม่ตก ซึ่งตัวฉันในตอนนั้นใช้ความพยายามเต็มที่เพื่อจะหนีและลืมอดีตไป แต่คุณเชื่อไหมค่ะว่ามันมีความแปลกอยู่ข้อหนึ่งที่ฉันได้ค้นพบคือ OMG! พระเจ้าจอร์จ!  ให้ตายสิ...# อดีตติด GPS #

"อดีตไม่ว่าจะเป็นความแค้นหรือความเกลียด
ไม่ว่าอดีตที่ว่านั้น มันจะผ่านมานานแค่ไหน
ต่อให้ฉันพยามจะทิ้งหรือแกล้งลืมมันไป
ไม่ว่าจะอย่างไร มันก็สามารถ
ที่จะหาหนทาง กลับมาได้เองเสมอ"

ในเมื่อฉันไม่ยอมปล่อยแล้วใครจะปล่อย ในเมื่อฉันไม่เริ่มเปลี่ยนแล้วใครล่ะจะเปลี่ยน ถ้าหากฉันไม่เริ่มให้อภัยตัวเองก่อนแล้วใครจะทำ เพราะขนาดตัวฉันยังให้อภัยตัวเองไม่ได้ ก็อย่าหวังให้ใครหน้าไหนมาให้อภัยเลย

สิ่งที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้และสามารถปล่อยมือจากอดีตได้ ก็คือคำว่า "อภัย" สำหรับฉันแล้วความหมายของมันคือการไม่ติดค้างกันและการปราศจากความกลัว(ความกลัวที่จะต้องมานั่งมานอนคิดเสียใจภายหลัง)



"หากความรักความเกลียด เริ่มที่ตัวเอง 
ดังนั้นเราต้องรักตัวเองเป็น และต้องให้อภัยตัวเองได้ 
ถ้าหากเรามีเหตุผลในการรักและให้อภัยตัวเองได้ 
ดังนั้นเราก็น่าจะมีเหตุผลในการรักและให้อภัยคนอื่นได้เช่นกัน"


ฉันคิดว่าทุกคนที่เข้ามาอ่าน Blog ของฉันก็คงรู้ว่า...เราทุกคนล้วนมีอดีตที่ไม่อยากจะเอ่ยถึง ยิ่งถ้าบอกว่าเป็นอดีตที่เลวร้ายและไม่น่าจดจำ มันก็มักจะทิ่มแทงใจ ทำให้ต้องเจ็บปวดเมื่อนึกถึงเสมอ (คิดว่าใครหลายคนคงเห็นด้วย) ถ้าหากใครอ่านมาถึงตรงนี้แล้ว ฉันว่าคุณคงรู้แล้วว่า "อย่าขวางทางออก" (Do Not Block Exit) มันคืออะไร 

สำหรับตัวฉัน "อย่าขวางทางออก" คือคำว่า "อภัย"  และสิ่งที่ฉันทำคือการที่ฉันแค่ลองขยับ (ความเกลียดความแค้น) ออกมาจากประตู (ใจ) ไม่กีดขวางทางออก ดังนั้นตัวฉันในวันนี้จึงได้เห็นถนนแห่งชีวิต ที่ฉันก็รู้ว่ามันรออยู่ตรงนั้นเอง ...

"ขอเพียงแค่ มีความจริงใจต่อตัวเอง 
ก็จะทำให้เราเปลี่ยนแปลงได้ 
นั่นคือเหตุผลที่นำมาซึ่งความหวัง
แห่งการค้นพบทางออกไปสู่
ถนนที่งดงามในวิถีทางของตัวเอง"



ส่งท้าย...หวังว่าทุกท่านที่เข้ามาอ่านคงเจอคำตอบและความหมายของคำว่า "อย่าขวางทางออก" (Do Not Block Exit) นะคะ






By...Sakormaree

Smiley





Create Date : 26 กรกฎาคม 2560
Last Update : 16 มกราคม 2562 3:17:29 น. 8 comments
Counter : 1339 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmariabamboo, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณSai Eeuu


 
แง่คิดดีๆของการดำเนินชีวิต


โดย: จิรพร IP: 182.232.221.234 วันที่: 27 กรกฎาคม 2560 เวลา:20:54:27 น.  

 
เข้าใจแล้วค่ะ


โดย: Wichy IP: 1.46.194.137 วันที่: 27 กรกฎาคม 2560 เวลา:21:25:57 น.  

 
Ps...ขอบคุณ K.Orgalabo ที่เอื้อเฟื้อรูปถ่ายในการเขียน blog และก้อขอบคุณเพื่อนๆ ชาว bloggang ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะคะ



โดย: Sakormaree วันที่: 28 กรกฎาคม 2560 เวลา:0:12:02 น.  

 
อยู่บ้านป่าค่ะ เน็ตไม่ค่อยสะดวก

จริงค่ะ เรามักไม่ค่อยยอมปล่อยอดีตไป
ถ้าปล่อยไปเสียได้ก็หมดปัญหา กำลัง
รู้สึกว่า คุณปล่อยได้แล้ว ไม่ก็ปล่อยได้
บ้างแล้วนะคะ

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ



โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 29 กรกฎาคม 2560 เวลา:17:46:09 น.  

 
ฝึกจิตให้ปลงปล่อยวาง บ่อยเข้า จะทำได้ง่ายขึ้นค่ะ
เป็นกำลังใจให้น๊า
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันค่า


โดย: JinnyTent วันที่: 30 กรกฎาคม 2560 เวลา:14:07:20 น.  

 
ดีใจด้วยค่ะ ที่ทางออก และผ่านจุดนั้นมาได้ด้วยตัวเอง





โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 30 กรกฎาคม 2560 เวลา:18:25:05 น.  

 
สวัสดีคะคุณพี่Sakormaree...

ขอขอบพระคุณในคำอวยพรวันเกิดให้อ้อมแอ้มนะคะ

ช่วงนี้งานยุ่งๆ มือถือก็เสีย คอมก็เดี้ยง

ตอบช้าไปหน่อยนะคะ



โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 30 กรกฎาคม 2560 เวลา:22:36:07 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมและโหวตให้นะคะ
ดีใจที่เห็นคุณออกไปเยี่ยมเพื่อนๆบ่อยขึ้นค่ะ



โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 5 สิงหาคม 2560 เวลา:19:37:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Sakormaree
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




***เราไม่สามารถ Recycle เวลาได้ และชีวิตเรามันสั้น ควรใช้มันอย่างมีคุณค่า ดังนั้นจงบอกตัวเองว่า Never give up = อย่ายอมแพ้***

***เพราะบาดแผลในชีวิต ไม่มียากับพลาสเตอร์ ดังนั้นจึงใช้การเขียน Blog ช่วยเยียวยาจิตใจ และเตือนตัวเองให้รู้ว่าตัวเองเดินทางมาไกลแค่ไหนแล้ว ***

***เป็นคนง่ายๆ สบายๆ ....
ชื่นชอบการอ่าน....รักงานเขียน...
การเดินทางในชีวิต...ทำให้เห็นมุมมองใหม่ๆ ***

= + = + = + = + = + = + = + = + = + = +

ยินดีและขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน Blog ของ Sakormaree นะคะ

= + = + = + = + = + = + = + = + = + = +




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Sakormaree's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.