Bloggang.com : OncE UPoN'-'a MaN : "กอด" ... ถึงจะเกิน แต่ไม่เคยขาด ...จนเมื่อขาด สุดท้ายก็ยังเกิน

"กอด" ... ถึงจะเกิน แต่ไม่เคยขาด ...จนเมื่อขาด สุดท้ายก็ยังเกิน

ถ้าจะพูดว่าชื่อของ "คงเดช จาตุรันต์รัศมี" ถือเป็นอีกหนึ่งชื่อคุณภาพแห่งวงการหนังไทยของวันนี้ ก็คงไม่ผิดอะไรนักหรอก ...หากก่อนหน้านี้นั้น ในความรู้สึกของผม ก็ยังอาจไม่เต็มปากเต็มคำได้มากเท่าไหร่นัก

แม้ผลงานจากฝีมือการเขียนบทของเขา อย่าง "The Letter" หรือ "เฉิ่ม" จะมีส่วนทำให้ เป็นหนังดีก็จริง หากส่วนตัวผมก็ยังไม่อาจตอบความประทับใจได้ดีเท่าไหร่นัก... หรือกับล่าสุึดใน "Me...Myself" ที่ก็ถือว่ามีเหตุมีผลอะไรที่ลงตัวแล้ว แต่ถ้าจะให้เครดิตมากสุด ที่ทำให้เป็นหนังประทับใจ ผมกลับคิดถึงผู้กำกับ ป๋าอ๊อฟ-พงษ์พัฒน์ ซะมากกว่า

ในส่วนของงานกำกับ จากเรื่องเดียวที่ผมได้ดูอย่าง เฉิ่ม (มี "สยิว" อีกเรื่อง...ที่ไม่ใช่แนวผมซะเท่าไหร่ ...เชื่อมะ?) ...ก็นับว่า ดี ที่สามารถพาอารมณ์คนดูคล้อยตามการกระทำของตัวละครอย่างเรียบง่าย แต่งดงามในความรู้สึก หากก็สุดจะเสียดายของ ที่ต้องมาเจ๊งเอากับฉากหลุดโลกเพียงฉากเดียวเท่านั้น (ใครดูแล้ว คงนึกออกว่าผมหมายถึงฉากไหน)

แม้โดยส่วนตัว(ก่อนหน้าในเวลานี้) อาจจะยังไม่ใคร่ประทับใจกับฝีมือของผู้กำกับ-คนเขียนบทนี้มากมายอะไรนักหนา ...แต่กระนั้น ผมก็ยังนึกรู้สึกอยากจะติดตามงานคนคุณภาพคนนี้ไปเรื่อยๆ และแอบเอาใจช่วย หวังว่าสักวัน งานของเขาที่เข้าตาผมจังๆ จะมาถึงสักที

และแล้วโอกาสนั้นก็มาถึงจนได้ ในหนังที่เป็นทั้งงานกำกับ ควบเขียนบท อีกครั้งหนึ่ง ...กับหนังที่มีชื่อเรียกสั้นๆง่ายๆ หากก็เข้าใจโดยไม่ต้องตีความว่า "กอด"

"กอด" ...ว่าด้วยเรื่องราว สุดสเปเชี่ยน ของคนชื่อ "ขวาน" ...ผู้ชายอีกคนหนึ่ง ที่ดูทั่วๆไป มองผ่านๆก็อาจจะเหมือนว่าธรรมดา ไม่มีอะไรที่พิเศษกว่าชาวบ้านเขาสักเท่าไหร่ หากถ้าความธรรมดานี้ ยังไม่ได้รวมไปถึงแขนข้างซ้ายบนร่างกายของเขา ...ที่มันแปลกประหลาดกว่าชาวบ้าน เมื่อนับเป็นตัวเลขได้ หนึ่ง ..สอง ...เฮ้ย! ขอนับใหม่อีกที หนึ่ง ..สอง

และก็ด้วยความที่มันแปลก(จนกลายเป็นตัว)ประหลาดในสายตาชาวบ้านนี่แหละ ...จึงนำพาให้ความคับแค้นใจระอุถึงขีดสุด และลั่นวาจาจะไปกรุงเทพเพื่อผ่าตัดส่วนเกินที่เกะกะตาพร้อมกับเหตุผลส้นทีนว่า "ไม่มีเสื้อใส่"

ไม่่ว่ามันจะส้นทีนหรือส้นมืออะไรก็ตามแต่ที่ทำให้กล้าเสี่ยง ...แต่เมื่อมันทำเพื่อความสบายตาของเขา และสบายใจของคนรอบข้าง มีหรือถ้าเราเป็นขวาน แล้วจะไม่เลือก

แต่ก็ใช่ว่าภาษาหนังของ คงเดช จะหมายความต้องการบอกกับคนดู ให้เลือกทำตามสิ่งที่ขวานทำเพื่อความสบายของทุกๆฝ่าย... ในทางกลับกันแล้ว กอด เลือกจะพูดในอีกเรื่องที่ส่งผลในด้านลบของใจคนโดยตรงๆ ...ไม่ต้องไปสนเหตุผลส้นตึกอะไรของมันก็ตาม หนังแค่อยากให้เราเห็นว่า สิ่งที่เกิน ไม่ใช่เรื่องที่ต้องทำให้ขาด

แม้ว่าการเลือกกระทำของ ขวาน อาจไม่ใช่เรื่องที่ผิด และมีเหตุมีผลที่สมควร ...หากจนเมื่่อเขาไปทำมันให้ผิดจากความเป็นจริงขึ้นมา สุดท้ายจึงไม่อาจพ้นกับ การหลอกคนอื่น ที่กลับกลายเป็นการหลอกตัวเองในท้ายที่สุด ...และ สุดท้ายแล้วสิ่งที่ขาดหายไป มันก็กลายเป็นส่วนเกินของปมด้อยในจิตใจ ที่เกิดขึ้นเพียงเพราะขวาน ผิดพลาดจะเลือกมองความจริงที่คนอื่นใส่ความเพียงด้านเดียว

จนกว่าที่ ขวาน จะเพิ่งรู้สึกได้ว่าเผลอละเลยความเป็นจริงในด้านของตัวเองไปแล้ว ... ส่วนเกินทางความรู้สึก ในสิ่งที่ขาดหาย ก็กลายเป็นการทำลายตัวตนเนื้อแท้ให้ต้องทนเจ็บปวดอย่างเงียบๆ ...แล้วจนท้ายที่สุด ส่วนเกินนี้ กลับเลือกจะแสดงผลที่ผกผัน มอบความรู้สึกลึกๆว่าเขาก็ยังโดดเดี่ยว ขาดหายซึ่งคนเข้าใจ เมื่อเหตุผลส้นทีนที่เขาเลือกจะทำก็ยังมี คนอยากค่อนขอด ไม่แตกต่างไปจากเดิม

หนังพยายามใส่ใจในรายละเอียดตั้งแต่เริ่มเรื่องมา ...ด้วยการใส่ลักษณะใจคอของ ขวาน ให้เป็นคนๆหนึ่งที่ไม่เคยพอใจในตัวเอง ไม่เป็นปลื้มกับสิ่งที่เขาได้รับมา จากสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม หรือมองเห็นเขาเป็นเพียงตัวตลกน่าหยอกเอิน ...แม้กระทั่งกับคนที่ขวานรักมากที่สุด ก็ไม่แน่ใจว่า ความเป็นผู้ชายธรรมดาๆ(ที่แค่มีอะไรเกิน) อย่าง ขวาน จะทำให้เธอมีความสุขได้ ...คำตอบของความไม่แน่ใจ ก็คือ การที่เขาโดนทอดทิ้ง เพียงเพื่อไปคบกับชายอีกคนที่มีอะไรมากกว่าธรรมดา (ที่ว่ามากกว่าเป็นอะไรไม่แน่ใจ...รู้แต่ว่า มันมาจากอิตาลี อิอิ)

ถ้าสนใจรายละเอียดเพียงเท่านี้ ...นั่นก็คงเพียงพอจะทำให้เรารู้สึกเห็นใจขวาน และอยากสนับสนุนให้เขาไปกรุงเทพฯ โดยไม่ต้องฟังเสียงนกเสียงกาอะไรอีกต่อไปได้แล้ว

หากที่ยังมากไปกว่านั้น ..."กอด" ก็เลือกจะนำเสนอการค้นหาตัวตนของคนๆหนึ่ง จากการเดินทาง และใช้การเดินเรื่องในสไตล์ Road Movie เป็นตัวเก็บประเด็นที่ปล่อยเรี่ยไรเอาไว้ตามทาง เพื่อให้ขวานเดินไปหา และเข้าใจในสิ่งที่เขาเลือกจะเดินทางมา

และ(อาจด้วยเหตุผลทางการตลาด)เพื่อให้เรื่องราวมันมีมากไปกว่า การค้นหาของคนหนึ่งคนแล้ว... "กอด" ก็ยังเลือกจะสร้างตัวละครขึ้นมาอีกตัว เพื่อเป็นคนคู่ขนานที่มีความไม่พอใจเหมือนๆกันกับ ขวาน ...เป็นคาแรกเตอร์ของผู้หญิงใสซื่อคนหนึ่ง ที่มีของบางอย่างเป็นส่วนเกินล้ำหน้าอกหน้าใจ ...และเธอมีชื่อที่สื่อถึงความบ้านนอกว่า "นา"

นา มีความต้องการอยู่หนึ่งอย่าง ที่จะเดินทางไปกรุงเทพ เพื่อตามผัวกลับบ้าน ...ด้วยความที่ไม่เห็นหน้าเห็นตามานานเป็นปี แล้วผู้หญิงคนหนึ่งจะอดรนทนไหวเหรอ ที่ผัวตัวเองไม่เคยได้โทรมา ไม่เคยมีจดหมายมาบอกกล่าวว่าเขาสบายดี ...ฉะนั้นแล้ว สิ่งเดียวที่นาจะทำได้นอกจากทำใจ ก็คือ การเดินทาง

ถ้า ขวาน ถูกกำหนดให้เดินทางมาเพื่อค้นหา ...ส่วนตัว นา ก็เดินทางโดยไม่จำเป็นต้องค้นหาอะไร หากจะไม่ทันได้คาดคิดว่า เธอกลับกลายมาเป็นส่วนหนึ่งที่ขวานกำลังค้นหา...โดยที่ ขวาน ก็ไม่ทันจะรู้ตัว

ถ้าหนังของ คงเดช ที่ชื่อว่า "กอด" มีเรื่องมีราวทั้งหมดอยู่เพียงเท่านี้ ...ก็น่าจะดูเป็นหนังดรามาธรรมดาๆ เรื่องหนึ่ง ที่มีใจความว่ากันแต่การค้นหา เสมือนหนังโรดมูฟวี่ทั่วๆไป...แต่ถ้ามองว่านี่เป็นโรดมูฟวี่แบบไทยๆแล้ว ก็ขอบอกเลยว่า ทำได้ดีมาก และเป็นหนัง Feel Good ที่แฝงสาระ ผสมรวมความน่ารักของตัวหนัง ที่มีทั้งภาพสวยๆ เนื้อหาชิลๆ อีกทั้งความประทับใจซาบซึ้ง ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าได้อิทธิพลจากความเป็นหนังของ GTH มาเต็มๆ

แต่ที่ ผู้กำกับ-เขียนบท คงเดช ทำให้มันมีมากไปกว่าการเป็นหนังดรามาดีๆอีกเรื่องหนึ่ง ...ก็คือ การสอดใส่ประเด็นเสียดสีสังคมที่ล้ำลึก ควบคู่ไปกับการเดินเรื่องสร้างความประทับใจไปพร้อมๆกัน ...ซึ่งถ้าดูเอาซึ้ง ก็คงได้เพลินกับหนังดูง่ายๆเรื่องหนึ่ง ...แต่ถ้าคิดและตีความตาม มันก็เป็นหนังที่กล้าและแฝงลูกบ้ามากมาย จะทำให้เป็นเรื่องราวที่มีคุณค่ามากไปกว่าความซึ้ง

ความโดดเด่นที่ผมได้เห็นจากการตีความ ...คือ การแฝงสัญลักษณ์ทางภาษาหนังเอาไว้อย่างแอบๆซะมากมาย ...ใครจะไปคาดว่าเนื้อเรื่องที่ดูไม่โดดอะไรไปจากความเป็นหนังดรามาธรรมดาๆอีกเรื่อง กลับสามารถเก็บความลับที่มองผิวเผินก็แทบไม่รู้สึกอะไรไว้ได้อย่างแนบเนียน ...เอาแค่ยกตัวอย่าง ชื่อจริงๆของขวาน "ไตรเทพ" เพียงอย่างเดียว ก็มองเห็นความล้ำลึกในการบ่งชี้แทนลักษณะคาแรกเตอร์ตัวละครชวนให้ทึ่งได้แล้ว ...นี่ถ้าใครสังเกตดีๆ มองกันลึกๆ ก็จะสามารถสนุกไปกับการตามหาจุดลับๆอย่างนี้ ได้เพลินยิ่งไปกว่า การดูเอาความเป็นดรามากันลูกเดียว เสียอีก

แต่ก็อาจด้วยความที่ตัวผม เตรียมตัวเตรียมใจมามองหาความซาบซึ้งเป็นส่วนใหญ่ๆ ด้วยละมั้ง จึงคาดว่า อาจยังมีอีกหลายจุดที่มองไม่เห็น ...หากถ้าเอาแค่ที่ได้มองจากการดูรอบเดียว ก็ชวนให้นึกให้จำจนไม่หวาดไม่ไหวแล้ว

นี่ยังไม่ได้รวมไปถึงการสอดคล้องของเรื่องราวหนังกับการหยอกเอินสังคมที่แทบเป็นเนื้อเดียวกันอีก ...เพราะถ้าดูเอาแบบไม่คิดอะไร ก็อาจไม่รู้เลยว่าหนังต้องการจะสื่อสารอะไรกับมุขๆนี้ ...ซึ่งหากมองเพียงแต่เปลือกนอกของมัน ก็อาจจะยังแค่รู้สึกขำขัน ฮาๆ เป็นอะไรที่ดูเอาหนุกๆซะมาก แต่เมื่อเราลองคิดให้ลึกเกินกว่าเปลือกเข้าไป ก็จะเห็นการเสียดสีอย่างตั้งใจที่ถี่ถ้วน และคิดเหตุการณ์ให้เกิดเป็นมุขที่ชาญฉลาดได้อีก

คนบางคน อาจจะคิดในแง่ที่ดูเอาขำๆ กลับไม่รู้สึกอะไรมากกว่าการเป็นมุขตลกดาดๆ ดูจบฉากแล้วก็ปล่อยให้มัน delete ในความจำอัตโนมัติ ...ส่วนตัวผม กลับรู้สึกว่ามันตรึงใจยังไงไม่รู้ ทั้งบอกให้เก็ทด้วยก็จะพูดไม่ถูกอีกต่างหาก

การแสดงหนังเป็นครั้งแรกของ "ตุ้ย-เกียรติกมล" แห่งบ้าน AF3 ...ถือว่าทำได้ดีเกินกว่าคาด ทั้งยังเข้าถึงตัวตนและจิตใจของ ไอ้ขวาน จนเราเชื่อในบทที่เขาเป็น ...แม้จะเคยเห็นงานละครเรื่องก่อนหน้า หรือตามรายการทีวีต่างๆ เป็นคนที่ดูจะขำขัน มันส์ๆ ร่าเริงได้ตลอด ...แต่กับคาแรกเตอร์ที่ต้องเครียดจริงจังกับชีวิตมันทั้งเรื่อง พี่ตุ้ยเขาก็เอาอยู่ ยังอาจไม่ถึงกับยอดเยี่ยม แต่ก็ต้องยอมรับว่าเขาเก่งรอบด้านจริงๆ

ส่วน "กระแต-ศุภักษร" ...คนนี้ อาจไม่เชื่อสายตาว่าก่อนหน้า เคยเล่นแต่หนังขาย SEX..Y มาตลอด ...แต่กับบทสาวบ้านๆ(ที่อกดันอึ๋ม)อย่าง นา ก็พร้อมจะลบภาพทุกความเซ็ก..ซี่ ทิ้งไป และทดแทนด้วยเสน่ห์ของความเป็นสาวหน้าตาธรรมดาๆ(ค่อนไปทางดี) ที่มีความซื่อ(แต่ไม่บื้อ) และสดใสแก่นๆ(แต่ไม่11รดจนเกินเลย) ซึ่งทำเอาใจหนุ่มๆ ที่กำลังนั่งตาซึมตาเชื่อง แทบจะละลายกันโดยถ้วนหน้า ...อาจจะยกเว้นแต่ว่าหนุ่มคนนั้น ออกแนว เก้ง หรือ กวาง นั่นก็ต้องเป็นอีกเรื่อง (ไม่โดนด่านังชะนีร้องหาผัว...ก็นับว่าโชคดีแล้วล่ะนะ หุหุ)

และที่เกินคาดไปอีกขั้นของ กระแต ...ก็คือ การทำได้ดีมากๆ กับการเล่นหนังดรามาเต็มตัวอย่างนี้ ...เธอสามารถสะกดคนดูให้เชื่อในความรู้สึกของเธอได้อย่างเต็มที่ และอินไปตามธรรมชาติการแสดงที่ไม่พยายามจะขายความอึ๋มเหมือนเช่นเคยเป็นในสมัยอยู่ค่ายเสี่ยเจียง

สุดท้ายแล้ว กอด ก็อาจจะเป็นได้เพียงแค่หนังดรามาดีๆอีกเรื่องหนึ่ง หากท้ายที่สุดแล้ว หนังไม่สามารถทำให้เราเชื่ออย่างพอดีๆจนลึกซึ้งไปถึงหัวใจ ...มันอาจจะเป็นเหมือน The Letter ถ้าเรื่องราวของมันพยายามมากจนเกิน หรือเป็นเช่น เฉิ่ม ที่ขาดความถี่ถ้วนกับบางเรื่องในการบอกเล่า

แต่ในเมื่อ "คงเดช จาตุรันต์รัศมี" สามารถกลมความเป็นผู้กำกับที่แม่นยำในจังหวะ และคนเขียนบทที่เก่งกาจในการบอกเล่า ได้อย่างลงตัวเป็นที่สุด ...หนังเรื่องล่าสุดของเขา จึงกลายเป็น หนังที่ไม่มีอะไรเกินเลย หรือขาดหาย ...ถึงอาจจะยังไม่ยอดเยี่ยมเป็นที่สุดเมื่อเทียบกับหนังดรามาเอกอุอีกหลายหลากในสต๊อคความจำของผม มันก็ยังพอเพียงจะทำให้ผมประทับใจและรักในหนังเรื่องนี้ ที่มีชื่อเรียกสั้นๆง่ายๆ หากก็เข้าใจโดยไม่ต้องตีความว่า "กอด"

แม้ทว่า "กอด" ของ ขวาน อาจจะไม่อบอุ่นเท่าเดิม เมื่อเขาเลือกจะตัดส่วนที่เกินออก ...แต่ถ้าหากสิ่งที่ขาดไป มันถูกเติมเต็มด้วย 'ความรัก' ที่เต็มไปด้วย 'ความเข้าใจ' แล้ว ไม่ว่าจะปัจจัยอะไรจากภายนอกมาพร่ำบอก ก็มิอาจขวางกั้นให้เขาต้องโดดเดี่ยว อยู่ทนโธ่เป็นตัวประหลาด ได้อีกต่อไป... กับส่วนเกินที่เคยมีและรู้สึกแย่มาตลอด ก็พร้อมจะปล่อยปละเลอะเลือนมันในชั่วขณะ เพียงชั่วพริบเวลาที่ได้ กอด ใครสักคน

นี่แหละ สิ่งที่ "กอด" ทำได้อย่างล้ำลึก มากเกินไปกว่าความรู้สึกจากปาก หรืออวัยวะส่วนอื่นใด จะสามารถแสดงออกได้เทียมเท่า

"กอด" ... นี่คือ หนังของ คงเดช ที่เข้าตาถึงใจผมมากที่สุด ทั้งยังเป็นอีกครั้งของ GTH ที่ทำให้ผม รักคุณเข้าอีกแล้ว ...แม้หน้าหนังอาจจะบอกว่าเป็นหนังรักแอ๊บหวานอีกเรื่องหนึ่งที่เหมาะสำหรับการดูกับแฟน หากความเป็นจริงแล้ว นี่คือหนังที่คนจะโสดหรือไม่โสด สามารถดูกันได้สะดวกใจโดยไม่มีข้อแม้จะไม่อิน ...เพียง ความอบอุ่น ที่คุณจะได้รับ มันก็อาจมากเกินพอจะยกให้หนังเรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งหนังดีในใจคุณโดยแน่แท้

ขอแนะนำเป็นอย่างยิ่ง...ครับ

เกรด A ... {

}

ปล. อาจจะดูบังเอิญไปสักหน่อย (เพิ่งมาคิดออกก่อนจะตั้งนี่แหละ) ที่ผมมาตั้งบล็อกในวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ...อันเป็นวันที่ 'เกิน' มาจากปกติ 28 วัน ...แต่มันก็เป็นวันที่ 'ขาด' ไปไม่ได้ ในรอบ 4 ปีต้องมีครั้งหนึ่ง ...ความจริงก็ไม่ได้ต้องการสื่ออะไรหรอกครับ มันแค่พ้องต้องกันในบางประการโดยบังเอิ้นบังเอิญก็เท่านั้น อิอิ

ส่วนที่เป็นฟอนท์สี เขียว-แดง เพิ่มเข้ามา... ซึ่งที่เน้นนั้นจะเป็นที่ผมพูดถึง ส่วน ดูดี(เขียว)-ดูด้อย(แดง) ของหนังแต่ละเรื่องครับ ...สำหรับบางคนที่ยังไม่ได้ดูหนัง แล้วอยากจะรู้ว่าหนังมีอะไรดีอะไรด้อยบ้าง ก็อ่านเอาจากที่ผมทำไฮไลท์ไว้ก็ได้เลยครับ ตามแต่สะดวกละกัน

ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน...
1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ

Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2551 1:58:32 น.

16 comments

Counter : 2162 Pageviews.

ไม่มีสีแดงเลย

อิอิอิ

เป็นอีกเรื่องที่ตั้งใจจะต้องไปดูให้ได้
แต่ว่า...จะได้ดูมั้ยเนี่ย
ไม่มีใครดูด้วย
เดี๋ยวได้ดูหนังคนเดียวตามเคยสิเรา

โดย: gluhp

วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:36:14 น.

ดูแล้วอิ่มใจมากครับ

คห.1 ผมก็ดูคนเดียวนะเรื่องนี้ ข้างๆเห็นเค้ากอดกันทั้งนั้นเลย

เซ็ง

โดย: I.Brother

วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:08:36 น.

โดย: นายแจม

วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:55:09 น.

ต้องหามาดูซะแว้วววว

โดย: patthanid

วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:57:55 น.

ชอบคำวิจาร์อย่างที่สุด มันตรงใจมากๆ

กอด เป็นหนังไทยที่ทำให้เราต้องก้าวออกจากบ้านมาดูถึง 2 รอบ รู้สึกดีใจที่ได้เห็นหนังคุณภาพอย่างนี้ รู้สึกใจสลายเมื่อทราบว่ารายได้จากการฉายค่อนข้างน้อยมาก เพราะธุรกิจทุกๆ อย่างต้องหวังกำไร หรืออย่างน้อยต้องเท่าทุน แล้วอย่างนี้จะมีหนังไทยดีๆ ให้เราดูอีกไหม เป็นกำลังใจให้กับผู้กำกับ นักแสดง และทีมงาน ยังมีเราอีกคนหนึ่งที่เห็นคุณค่าของการทำงานของพวกคุณ อย่าท้อถอยน่ะค่ะ และก็เชิญชวนให้ทุกคุนไปดูกันเยอะๆ ค่ะ

โดย: เป็นกำลังใจ IP: 203.150.234.149 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:57:32 น.

เช่นกันครับ เรื่องนี้ผมชอบมากๆ

โดย: beerled IP: 203.154.187.189 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:27:02 น.

อ่านแล้วรู้สึกอยากดูค่ะ แต่... คนเรามักมีแต่เพื่อเป็นเหตุผลให้ตัวเองเสมอ... ว่าไหมคะ

โดย: SIMAKHA

วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:04:34 น.

น่าสนใจค่ะ

โดย: ลมหายใจ IP: 124.120.83.93 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:30:01 น.

นี่คือหนึ่งในหนังกลุ่มที่ทุกคนควรดูมากกว่าหนึ่งรอบ

จนถึงตอนนี้ยังนั่งคิดเกี่ยวกับสิ่งที่หนังแอบๆไว้อยู่เลย
จะว่าไป หนังเรื่องนี้ก็ก่อให้เกิดการตีความอยู่พอสมควร
(และถือเป็นการตีความที่ค่อนข้างจะลึกในระดับหนึ่ง มากกว่ารักแห่งสยาม)

นี่ถ้าเรื่องนี้ไปเจอกับรักแห่งสยามปีที่แล้ว คงตัดสินรางวัลกันหัวระเบิด

โดย: nanoguy IP: 125.26.132.160 วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:7:12:22 น.

"กอด"

อิ่มใจกับหนังไทยเรื่องนี้มากๆ
ที่มีความพอดีในบทพูด ความไม่ฟูมฟายของการแสดง
และใจความที่อยากจะสื่อก็มีให้ขบคิด

โดย: renton_renton

วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:10:58:40 น.

+ ก็อิ่มอุ่นดีนะครับกับเรื่องนี้ (ตอนแรกพี่ไม่ได้ตั้งใจจะไปดูนะเนี่ย แต่ทนกระแสชื่นชมจากทุกคนไม่ไหว) ... ที่เซอร์ไพรซ์พี่เลยก็คือ การแสดงที่เป็นธรรมชาติของดารานำทั้ง 2 คน (ที่ตอนแรกพี่กลัวจะเป็นจุดอ่อน) กับอีกอย่างก็คือ การกำกับภาพ บ้าน (ตจว.) พี่ ที่ทำออกมาได้สวยอย่างน่าทึ่งอ่ะครับผม

โดย: บลูยอชท์

วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:19:03:43 น.

พลาดโรงไปแล้ว แต่ไม่พลาดแผ่นแน่นอนครับ

เขียนวิจารณ์ได้แจ่มจริงๆครับ จะทยอยอ่านให้ครบเลย

โดย: YoiChi_KunG

วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:16:25:55 น.

ชอบค่ะ ทามมายเขาต้องมี3มือค่ะ

ละค่ะ กอดค่ะ

สนุกมากค่ะ

จบแว้ว้วววววววววววววววววว

โดย: สุรภา IP: 117.47.27.143 วันที่: 14 เมษายน 2551 เวลา:8:56:25 น.

เรื่องนี้ดูแผ่นพร้อมกับแฟนเลย พล็อตเรื่องดีมากๆ แต่ผมดูแล้วรู้สึกเฉยๆนะครับ หนังดำเนินช้า มีช่วงเบื่อด้วย แต่อย่างไรก็ตาม และตอนจับยังไม่รู้สึกมีอารมณ์ร่วมเท่าไหร่เลย (เอ๊ะ สงสัยมัวแต่เล่นกับแฟนมากไปหรือป่าวนะ?)

โดย: YoiChi_KunG IP: 125.24.179.78 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:16:39:31 น.

ดูกี่ทีก็อิ่มใจค่ะ :)

โดย: Handle Me With Care

วันที่: 11 ธันวาคม 2551 เวลา:4:25:33 น.

ขอบคุณค่ะ เม้นได้ใจมากค่ะ

ดูหนังเรื่องนี้เป็นสิบรอบแล้ว
ทั้งจากในโรงและจากแผ่น
เสียน้ำตาทุกรอบT_T
อุ่นๆ อิ่มๆ หนังเปี่ยมด้วยความหวังมากๆ^__^

อยากให้ได้หนังยอดเยี่ยมหรือ
เขียนบทยอดเยี่ยมจังอ่ะ คุณค่าที่คู่ควร จริงๆ

โดย: ลูกหว้า IP: 58.137.129.220 วันที่: 23 ธันวาคม 2551 เวลา:16:27:31 น.