No. 1069 ร้านข้างทาง...ที่ไม่อาจลืมได้ (ตะพาบ)
No.  1069  ร้านข้างทาง... ที่ไม่อาจลืมได้.. (ตะพาบ)




ริมทะเลปากน้ำชุมพร

 
เดาเอานะว่าเขาจะให้เขียนร้านอาหารข้างทาง งั้นพอได้อยู่แล้วเพราะใช้ชีวิตข้างถนนเอ้ย บนถนนวันละหลาย ชม.
ตอนเป็นเด็กหนุ่มมีโอกาสได้เที่ยวตลาดนัดสนามหลวง
เห็นทีแรกตื่นใจ คนเยอะจริงแต่เดินไปเดินมา ต้องคอยหลบคนที่เดินไปมา บางทีเราก็เดินตามคนข้างหน้า เพลินอ้าวหยุดเฉย
ก็ชนซิครับถูกค้อนซะหลายวง  555  (ขอบคุณเจ้าของภาพข้างล่าง)


 
ระหว่างเดินก็ต้องหลบ ก้มเชือกผูกเต็นท์ผ้าสีเขียวโยงไปโยงมากับต้นมะขามที่ปลูกเรียงรายสองข้างทางเดินพ่อค้าแม่ค้าวางของ
ขายสองข้างทางเต็มไปหมด มีร้านจักรยานให้เช่า...เดินดูของจนหิวแต่สะดุดตา ที่ต้นมะขามแต่ละต้นมีตาปูตัวโตถูกตอกตรึ่งต้น
หนึ่งไม่น่าจะต่ำกว่า 20  ตัวสงสารต้นมะขามจริง ๆ ถูกทารุณพ่อค้าแม่ค้าเขาตอกไว้ผูกเชือกตรึงผ้าเต็นท์

ภาพข้างล่างเป็นภาพเกือบปัจจุบันต้นไม้เขียว สวย


 
หิวข้าวก็เดินข้ามไปใกล้ รูปปั้นพระแม่ธรณีบีบมวยผม ใกล้กันมีห้องน้ำก็ส้วมด้วยแหละเป็นห้องน้ำกลมก่อด้วยอิฐคนขายผูกผ้าใบกับส้วม
ให้ร่มแก่คนกินด้วย(ไม่มีกลิ่นนะครับ 555) ปัจจุบันรื้อออก..แล้ว คนนั่งกินอาหารพวก  ก๊วยเตี๋ยว ลูกชิ้นปิ้ง บะหมี่ ข้าวขาหมู ข้าวหมูแดง
ได้กลิ่นอาหารโชยมา หอมเราตกลงนั่งกินข้าวข้าวขาหมู ข้าวมันกัน กับข้าวหมูแดง เป็นเก้าอี้ไม้เตี้ยมากรอครู่เดียว เขายกข้าวสวยมี
หมูย่างกรอบโป๊ะหน้ามาครึ่งหนึ่งเห็นแล้วต้องกลืนน้ำลาย..



ใช้ช้อนตักซิอิ๊วราดนิด แล้วตักน้ำส้มสายชูพริกดองใส่ 2 ช้อนคลุก ๆ แล้วตักกิน ต้องบอก
ว่าหมูกรอบหอมเวลากัดกินดังกร๊อบรสเปรี้ยวของน้ำส้ม เผ็ดนิดจากพริกชี้ฟ้าเขียวอร่อยที่สุด


 
ผมว่าคงเป็นเพราะด้วย น้ำส้ม(น่าจะกรดน้ำส้ม 555  เมื่อก่อนไม่มีใครควบคุมการผลิตเรา ๆ รอดได้ไงเนาะ..)



 
ก็หลายสิบปีเหมือนกัน นั่งรถเมล์กลับบ้านพัก รถติดมากมายเป็นปกติของชีวิตคนมั่งก๊อก  555 รถจอดแน่นิ่งตรงสี่แยกประตูน้ำ
คนนั่งกินขนมจีนน้ำยาป่าข้างถนน สิบกว่าคนเขานั่งบนเก้าอี้ไม้เตี้ยสี่เหลี่ยม ยกจานขนมจีนตักกินแล้วแนมด้วยผักสด
ที่แม่ค้าวางใส้ถาดกินกันเต็มที่  ผมเห็นหม้อน้ำยาป่าใหญ่เดือดปุ๊ด ๆ  ลูกชิ้นปลาสีขาวลอยฟ่อง


 
รถเมล์ไทยก็คงปล่อยควันสีดำ ตลบอบอวลไปทั้งถนนรวมทั้งบน ฟุตบาททางเดินที่ตั้งขายอาหารนานาชนิด รถเมล์คันหน้าเคลื่อนตัว
ได้ก็เร่งเครื่องควันพวบพุ่งก้อนโตคนนั่งกินอาหารข้างทางใช้มือปัด ๆ ควันแล้วกินต่อ


 
เราคน ตจว.เห็นแบบนั้นก็วิตกว่า เราคงกินไม่ไหว แต่ใจก็นึกถึงกินไปสูดควันรถ ฝุ่นที่ตกไปในจานอาหารทำให้ร่างกายของเขา


 
แข็งแรงเกิดความต้านทานโรคเหมือน เราถูกฉีดวัคซินบีซีจี  มั้ง รพ.ฉีดให้เด็กที่คลอดป้องกันวัณโรคได้ 10 ปีแม้จะติดต่อกันทางอากาศแต่ก็เป็นเพียง แบคทีเรีย
แล้ววัคซีนโควิด แอสตร้า ไฟเซอร์ ฯ  คุ้มกันได้ 3  เดือน(จริงหรือ ?)  ราคาน่าจะแพงจนไม่อาจจะบอกราคาได้ โควิดเป็น ไวรัสตัวเล็กกว่าแบคทีเรีย
 
หลายปี...มาแล้วได้เข้าทำงานในรัฐวิสาหกิจเพราะนายเขาดึงไปทำงานก็เห็นดีด้วย นายเขาส่งไปประจำแถวสะพานปลา
กรุงเทพที่นั่นเป็น ห้องเย็นขององค์การเป็นรัฐวิสาหกิจ...ผมนั่งทำงานประจำ กลุ่มผม 5 คนอยู่ห้องทำงานเดียวกัน
นายเขาเป็นรัฐมนตรี ดูแลกำกับรัฐวิสาหกิจด้วย ผมไปในฐานะผู้ชำนาญการ.. ไม่รู้พิเศษหรือไม่แต่ ถ้าผมเอ่ยปากขอเอกสาร
หรือข้อมูลเขาจะรีบจัดหาให้อย่างเร็ว จนท.เขาคงเกลียดเข้าใส้ 555 แต่ต้องทำตาม
 
จะเข้าไปตรวจ โรงน้ำแข็งในเครือ ห้องเย็นทั้ง ห้องฟรีซแข็ง สโตร์เย็นห้องโตมากหลายสิบห้อง
องค์การจะซื้อปลาอาหารทะเล เพื่อพยุงราคามิให้ชาวประมงถูกกดราคา แล้วน้ำมาฟรีซแข็งเก็บไว้ในสโตร์เยอะมาก ๆ ถ้าราคา
ตลาดสูงขึ้นมากก็จะปล่อยอาหารทะเลเพื่อ พยุงราคามิให้สูงเกินไป.. แต่ห้องเย็นมีพื้นที่เก็บมาก เลยรับฝากสินค้าจากพ่อค้า
ดูแล้ว รายรับจากส่วนนี้เป็นรายได้หลักขององค์การมีข่าวว่า น่าจะมีการรับฝากนอกบัญชี หรือคิดราคาพิเศษ  555 ไม่รู้จริงหรือไม่
เขารับฝากเป็น  กก.ละ....... บาทต่อ 1 เดือนดูแล้ว ห้องเย็นน่าจะเก็บได้เป็นหลายร้อยตัน



 
ดูตัวเลขที่ชุมพรน่าจะมีเงื่อนงำ เลยทำเรื่องเบิกเงินไปชุมพร  มีค่าเบี้ยเลี้ยงค่าพาหนะรถไฟหรือรถทัวร์ ค่าที่พักไม่ต้องเพราะ
องค์การปากน้ำชุมพร มีเรือนรับรองอยู่ผมหิวกระเป๋าเสื้อผ้าลงรถ....แม่บ้านก็มารับไปส่งเรือนพัก ที่หลับที่นอนไม่ห่วงสอาดผ้าปูเตียงตึง
เปรี๊ยะ แม่บ้านทำให้...ถ้าจะทานอาหารก็ให้แม่บ้านทำให้กินได้แต่ผม.น้องสายตรวจ ไม่เอา... สู้ซื้อกินชายทะเลไม่ได้


 
กลางคืน..ยามว่างก็ไปนั่งที่สะพานคอนกรีตขององค์การมองดูเกาะมัตโพนที่อยู่ไม่ไกลจากฝั่ง วันใดน้ำลดก็จะเดินบนพื้นทรายปนหิน
น้ำลึกแต่ข้อเท้าไปเกาะมัตโพน ไปตกปลาน้ำที่นั่นลึกบางส่วน ปลาชอบอยู่ตามแอ่งหินน้ำ



 
ในห้องเย็นจะมีชั้นวางของ ปลา กุ้ง เต็มไปหมด บางส่วนเขาวางปลาทูน่าตัวโตขนาดคน หลายตัวเป็นห้องเย็นใหญ่มาก
มีเนื้อเก้ง กวางผ่าซีก บางส่วนเป็นก้อนเนื้อโตมีกระดาษปิดไว้ว่าของ....... นึกอยากกินก็โทรติดต่อเถ้าแก่ที่ว่า ขอแบ่งซื้อหน่อย
เถ้าแก่พอรู้ว่าเป็นผม....  นายหัวหยิบไปกินเลยไม่ต้องจ่ายตังค์น่อ...
 
ผมเลยหยิบเนื้อสะโพกไปเกือบ 1 กก. ไปฝากไว้กับ หน.สโตร์ ข้างนอกชวนหัวหน้าไปกินตอนเย็นด้วย  ไม่ละครับพี่ไวน์ผมกินจนเบื่อ
ตอนเย็นไปเอาเนื้อกวางที่ละลายน้ำแข็งจนเนื้ออ่อนนุ่มแล้วจากชั้นเก็บของหัวหน้าสโตร์
ไปให้ร้านขายอาหารตามสั่งริมทาง ไม่ห่างจากแพปลาของเสี่ยแป เท่าใดร้านนี้คุ้น ๆ กัน ให้เขาผัดกระเพราเนื้อกวางให้ตอนนั้นบ้านคนมี
น้อย...ด้านหน้าร้านเป็นคลองท่าตะเภา... แม่ค้าผัดใส่พริก ใบกระเพรา กระเทียมทุบใส่เยอะหน่อย 1 จานอร่อยสุดยอด



กับเนื้อกวางแช่น้ำปลาแล่เป็นชิ้นยาวทอดหอม.
ต้มยำน้ำใสปลาเก๋า รสจัดจ้าน...หอยนางรมตัวโตเกือบฝ่ามือ 1 จานน้ำจิ้มซีฟู๊ดสีเขียวอร่อยสุด ๆ

เราสองคนก็ ผมกับน้องทีมงานที่ไปด้วย เบียร์หมดไปห้าขวดกำลังพอดี
กินเสร็จแล้วผมก็นอนเล่นบนเตียงผ้าใบข้างร้านใต้ต้นมะขามใหญ่ร่มเย็นถนนเล็ก ๆ ข้างหน้าเห็นคลองอยู่
ลมพัดเย็น ๆ กำลังเคลิ้ม ได้ยินเสียงปื่น ปัง ปัง ปัง


 
เสียงปืนเสียงแน่นมาก น่าจะเป็นปืนขนาด 11 มม......แม่ค้ากับผมกับน้อง ลุกขึ้นดูแล้วที่หน้าร้านลึกเข้าไปขวามือเห็นแล้ว..ลูกน้องผมกับแม่ค้ารีบวิ่งเข้า
หลังร้าน...ผมทรุดตัวนั่งเตียงผ้าใบใช้มือท่อนแขนปิดหน้าผาก..ตา แต่ก็เห็นชายร่างใหญ่สองคน เดินเนิบ ๆ เอวกุมปืนเดินผ่านหน้าร้าน
คนหนึ่งหันมามองแล้วชี้นิ้วมาที่ผมทำนองว่าอย่ายุ่ง.. เสร็จก็เดินไปเรื่อย ๆ ครู่เดียวได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์วิ่งออกไป
หลังจากนั้นชาวบ้านบางคนเดินไปดู กลับมาบอกว่า มีคนถูกยิงตายคาเตียงผ้าใบติดกับแพปลา  ส่วนแม่ค้านั่งหลบหลังร้านแอบ
กระซิบให้ผมรีบกลับบ้านพักไม่ต้องพูดว่าเห็นอะไรนะคะ


 
แน่นอนผมกับน้องสายตรวจรีบเดินกึ่งวิ่ง ลัดเลาะกลับไปเรือนพักของห้องเย็นเก็บตัวเงียบ...
ก่อนวันกลับผมนำเงินไปจ่ายค่าอาหารให้ แม่ค้าร้านข้างทางแม่ค้าไม่ยอมรับเงิน ผมต้องขยั้นขะยอให้เก็บไว้
นึกถึงอาหารร้านข้างทางแล้ว กลืนน้ำลายอยากกินอีก แต่ไกลจัง แล้วจะเจอแบบนั้นอีกหรือไม่นี่ซิ...แต่คงไม่แล้วเพราะผู้ใหญ่ของเมือง
มีนโยบาย ขจัดความขัดแย้งของคนไทยมาหลายปีแล้ว หุ หุ
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ 
st ผู้เข้าชม  2,178,221.
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ
 
Diarist
 



Create Date : 04 มีนาคม 2565
Last Update : 4 มีนาคม 2565 5:16:39 น.
Counter : 863 Pageviews.

21 comments
วันนี้สอบราชการ Alex on the rock
(20 เม.ย. 2567 20:24:04 น.)
»FFF#94« "กินเพลินเกินห้ามใจ" ผัดหมี่เส้นจันท์ nonnoiGiwGiw
(16 เม.ย. 2567 15:00:28 น.)
ระยองฮิสั้น จันทราน็อคเทิร์น
(12 เม.ย. 2567 15:33:48 น.)
ep 4 ขับรถบนถนนเริ่มจะประมาท โอพีย์
(10 เม.ย. 2567 05:03:14 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณThe Kop Civil, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณหอมกร, คุณNoppamas Bee, คุณเนินน้ำ, คุณอุ้มสี, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณนกสีเทา, คุณtoor36, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse, คุณtuk-tuk@korat, คุณกิ่งฟ้า, คุณmariabamboo, คุณนายแว่นขยันเที่ยว

  
ขนมจีนมีลูกชิ้นลอยนี่..คิดว่าเกิดมา 30-40 ปีหลัง
เพราะก่อนนี้น่าตะไม่มีนะคะ

คิดถึงๆปากน้ำชุมพร..เพราะอ้อเคยไปช่วยราชการที่ จว.ชุมพร ช่วงพายุเกย์ 30 -35 ปีที่แล้ว
นานจัด..ได้รับประทานอาหารทะเลสดๆจากชาวประมงเสมอๆ

ว่าแล้ว..ร้อนนี้กลับไประลึกความหลังดีไหม..
ข้ามไปเกาะเต่า..จากชุมพรด้วย

ก่อนเกิดวิกฤติเงินเฟ้อหนัก..หรือเกิดสงครามโลก..

อั้ยย่ะ!!

โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:6:23:01 น.
  
สวัสดีครับพี่
เห็นรูปแรกบรรยากาศดีมาก น่าปั่นจักรยานกับวิ่งเลยครับ
ขนมจีนน้ำยากินแกล้มกับผักน่าอร่อย ๆ ครับ
ผมเคยไปปั่นจักรยานที่ชุมพร 100 กม.หลังสวน ปั่นไปเกาะพิทักษ์ แต่ไม่ถึงปากน้ำชุมพร อยากกลับไปเที่ยวชุมพรอีกครั้งครับ
โอ้โห เฉียดฉิวมาก ๆ เลยครับพี่ อย่างกับในหนัง
จากบล็อก
แถวกรมชลฯ ศรีย่านก็มีร้านอร่อยหลายร้านอยู่นะครับ
โดย: The Kop Civil วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:8:58:39 น.
  
ทั้งหมดทั้งมวลนั้น น้องอยากกินขนมจีนมากค่าาา
ชุมพรเคยไปแค่ไม่กี่ครั้ง อยากไปอีกเหมือนกันค่ะ
ปล.เนื้อกวางยังไม่เคยกินเลยค่ะ
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:9:29:34 น.
  
สวัสดีครับพี่ไวน์

โห จำไม่ลืมเทือกนี้ไม่เอานะ ตอนที่มันหันมาชี้หน้า ผมคงนึกถึงพ่อแม่แล้ว ยังดีที่พี่ไวน์มาสติหลบทัน เวลาผมนั่นร้านบางทีก็เอาแมคมาเปิดทำงาน แบบนี้หนีไม่ทันนะครับกำลังชิลๆ

แต่เอาจริง อาหารข้างทางไทยก็อร่อยได้ด้วย......ฝุ่น ควัน กระทะไหม้ๆ น้ำมันดำนิดๆ มีกลิ่นรสของอาหารอื่นปนหน่อยๆ 55555 ฟังดูตลกร้ายมาก
โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:10:01:17 น.
  
อย่าบอกนะว่าภาพรอยเลือดนั่นพี่ไวน์ถ่ายเก็บไว้
หลายคนเกิดไม่ทันตลาดนัดสนามหลวงอย่างเราหละพี่ไวน์

โดย: หอมกร วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:10:09:33 น.
  
กลืนน้ำลายตามเมนูค่ะ
โดย: Noppamas Bee วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:10:21:09 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ไวน์
ขนมจีนประตูน้ำหนูยังทันเห็นนะคะเมื่อก่อนตอนเป็นนักศึกษาต้องนั่งรถกลับบ้านผ่านตรงนั้นทุกวัน แล้วตอนนั้นก็มีข่าวเรื่องใส่กระดาษทิชชู่แทนเนื้อปลาด้วยค่ะ
ร้านข้างทางของพี่ไวน์มีเรื่องหวาดเสียวจัง อร่อยแค่ไหนคงไม่กล้ากลับไปชิมอีกแน่นอน กลัวลูกหลงค่ะ
โดย: เนินน้ำ วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:11:18:35 น.
  
อุ้มตามมาอ่านค่ะ
โดย: อุ้มสี วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:12:43:35 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ไวน์
เรื่องเล่าของพี่นี่หลากหลายอารมณ์มากค่ะ ชวนให้อ่านได้ทุกตอน
อาหารจานเด็ดชวนให้ลิ้มลอง ชอบทุกเมนูค่ะ
ตลาดนัดสนามหลวง พาหุรัด ประตูน้ำ สมัยยังเด็กไปประจำค่ะ
(ไม่มีห้างติดแอร์ให้เดิน) นักเลงประจำถิ่นมีทุกที่จนถึงปัจจุบัน
พี่ไวน์ชำนาญเสียงปืนมากนะคะ สวัสดีค่ะ
โดย: จินดา IP: 58.8.224.31 วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:14:27:23 น.
  
มาเห็นภพาแล้วจำได้ค่ะพี่ พึ่งได้ไปที่นั่นมา เรื่องราวขิงพี่น่าตื่นเต้นมากค่ะ
โดย: Maeboon IP: 193.190.78.170 วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:15:28:02 น.
  
จากบล๊อก

ที่ออฟฟิศไม่ไหวเลยครับ เหมือนวิ่งหลบกระสุนลูกกราย

ปกติถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ต้องปิดออฟฟิศทำความสะอาดพร้อมกักตัวทั้งออฟฟิศ 5 วัน ใครตรวจไม่เจอค่อยกลับมาทำงานก็ยังดี ไม่ใช่ ทำความสะอาดก็ไม่ทำ โต๊ะเพื่อนผมที่ติดโควิด จนวันนี้ 1 อาทิตย์ก็ไม่มีใครมาฉีดยาฆ่าเชื้อ พวกผมต้องทำกันเองให้เพื่อนกลับมาเจอโต๊ะสะอาดๆ
โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:15:59:36 น.
  
อ่านแล้วครับ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:16:36:15 น.
  
บันทึกรายละเอียดครบถ้วน
โดย: นกสีเทา วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:16:37:09 น.
  
ไม่เอาน่า ขำหน่อย ขำไม่ออกมากกว่าถ้าผมทำแบบนี้





จริงๆ ไม่ได้จำกัดว่าต้องเป็นร้านอาหารนะครับ จะเป็นร้านอะไรก็ได้ สนามหลวงเมื่อก่อนยังเข้าออกได้ตามสบาย เดี๋ยวนี้แทบจะเป็นเขตหวงห้ามไปแล้ว ผมก็ไม่ได้มีโอกาสไปที่นั่นแล้วด้วย แต่ได้ยินมาแบบนั้นเลยไม่คิดจะไป

คน กทม.ก็อยู่กันได้จริงๆ ครับ อาหารข้างทางถ้ามันไม่ข้างถนนแบบติดริมถนนเลยยังพอไหว นี่ชิดติดริมฟุตบาทเลย แถมควันดำอีก ไม่รู้อยู่รอดกันมาได้ไงบางทีก็มีอุบติเหตุรถวิ่งมาเสยตอนกำลังอร่อยด้วย

นี่มันโหดอะไรขนาดนั้นสมแล้วที่ประเทศอื่นมันเรียกเราว่าบ้านป่าเมืองเถื่อน แต่จะว่าไปความเถื่อนๆ แบบนี้มันก็มีทุกประเทศล่ะนะ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเห็นมันมากหรือน้อยแค่ไหนอย่างไร
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:16:37:22 น.
  
ทักทายสวัสดีครับคุณไวน์
เมนูผัดกระเพราเนื้อกวาง ยังไม่เคยได้ทาน แต่เห็นแล้วชวนให้หิวขึ้นมาทันทีเลยครับ
โดย: ถปรร วันที่: 4 มีนาคม 2565 เวลา:18:06:13 น.
  
ร้านขนมจีนตามทางเท้าใช้มือปัดๆควันแล้วกินต่อ
พอจะเห็นภาพค่ะพี่ไวน์
นอกจากเรื่องสุขลักษณะแล้วยังดูเสี่ยงอันตรายจากรถราที่อาจแล่นมาเกยได้นะคะ

โดย: Sweet_pills วันที่: 5 มีนาคม 2565 เวลา:0:34:52 น.
  

ข้าวราดหน้าหมูกรอบ
เห็นแล้วอยากกินจัง

มีคนถูกยิงตายคาเตียงผ้าใบติดกับแพปลา
น่ากลัวจัง...
โดย: newyorknurse วันที่: 5 มีนาคม 2565 เวลา:4:16:30 น.
  
ดุเดือดแต๊เจ้า

จากบล็อก เรย์ ชาร์ล คนดำ ต๋าบอด ใส่แว่นดำเจ้า
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 5 มีนาคม 2565 เวลา:12:28:06 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ไวน์ เห็นขนมจีนน้ำยาลูกชิ้นลอยเต็มหม้อน่ากินมากค่ะ

เห็นอาหารที่พี่ไวน์บรรยายแล้วน่ากินมากค่ะ ชอบข้าวหมูกรอบมากๆค่ะ

หวาดเสียวมากค่ะพี่ไวน์นั่งอยู่ดีๆเห็นคนเขายิงกันให้เห็นจะจะ สงสารคนถูกยิงตายมากนะคะ

เรื่องราวของพี่ไวน์สนุกน่าอ่านทุกเรื่องค่ะ

โหวตค่ะ

โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 5 มีนาคม 2565 เวลา:21:19:03 น.
  
อรุณสวัสดิ์ค่ะ..พี่ไวน์
ขอแสดงความยินดีกับผู้โชคดี
ในการเปิดประเดิมรางวัลตะพาบประจำเดือนมกราคม 2565


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 6 มีนาคม 2565 เวลา:6:20:22 น.
  
ร้านอาหารข้างทางหลายร้านก็เป็นมิตรยามหิว และเป็นมิตรต่อกระเป๋าตังนะเจ้าปี้ไวน์
เห็นหลาย ๆ รูปก็น่าทานค่ะ หิวเลยเจ้า
โดย: mariabamboo วันที่: 6 มีนาคม 2565 เวลา:13:33:04 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]

บทความทั้งหมด