No. 1071 ไปทำสวน ดีไหม....?
No.  1071  ไปทำสวน  ดีไหม... ?



 
เพื่อนหลายคนเคยถามว่า เคยท้อแท้บางหรือเปล่า
นั่่งนึกแล้ว ก็นึกได้ว่าเคยซิ... เวลานั้นอยู่ระหว่างไปตรวจงานภายในของบริษัทสาขาเพชรบูรณ์ไปได้ 2  วันแต่ยังไม่แล้วเสร็จ
ต้องไปติดต่อแถว อ.หนองไผ่อีกตอนเย็น ผจก.สาขาก็พาไปทานอาหารที่เขื่อนป่าแดงก็ดื่มน้ำพรรค์นั้นด้วย
ตอนกลางวันเจอเพื่อนนักวิ่งแข่งที่คุ้นเคยลงแข่งวิ่ง กรุงเทพ ราชบุรี ชลบุรี เขาใหญ่ด้วยกันเขามาพักที่ รร.บูรพาอ้าวพักที่เดียวกัน
เพื่อนบอกว่า จะลงแข่งวันอาทิตย์แต่เขามาก่อน ชวนลงแข่งด้วย
ไม่ไหวมั้งหลาย ก.ม เราไม่ได้ซ้อมเกือบเดือนแล้วแถมดื่มด้วย
เฮอะวิ่งเป็นเพื่อนหน่อย ทางวิ่งสวยนะ ไปสมัครหน้างานก็ได้....ผจก.สาขาเขาอยู่ด้วยเชียร์ให้ลงแข่ง คงจะอยากเห็นว่าผมวิ่งได้
หรือไม่เพราะเคยเห็นรูปลงแข่งที่โต๊ะทำงาน ณ กรุงเทพ



 
วันเสาร์วิ่งวอร์มเบา ๆ เส้นทางจากในเมืองไปเขื่อนป่าแดง ก็พอไหวแต่ก็หวั่นไหว
 วันอาทิตย์ลงจากโรงแรมตี 5  กว่า... พอ 6 โมงนักวิ่งเยอะมากก็เตรียมตัวจุดสตาร์ตแถวนั้นเสียงปืนดังปัง
คนอื่นสับเท้าวิ่งไปข้างหน้าส่วนผมกับเพื่อน ยืนอยู่ริมขวามือก็ปล่อยคนอื่นวิ่งแล้ววิ่งตามจังหวะ อากาศดีมากน่าจะประมาณ 17 องศา
ถนนแข่งจะมุ่งไป อ.หล่มสักจะผ่านวิทยาครู วิทยาลัยเกษตรถนนเป็นเนินสูงต่ำ วิ่งได้เกือบครึ่งทางเริ่มรู้แล้วว่ากำลังไม่มีเลยเปลี่ยน


 
วิธีวางเท้าใช้ก้าวยาวสาวเท้าแทน วิ่งไปก็สมน้ำหน้าตัวเองไม่รู้จักประมาณ ไม่ได้ฝึกซ้อมแถม ดื่มบ่อย
แต่ก็ใช้วิธีเดินไปถึงจุดกลับตัวยยูเทอร์นวัดราษฏร์ศรัทธา นางั่ว รับหนังยางจากกรรมการ(ว่าครึ่งทางแล้ว)
ใส่ที่ข้อมือแล้วก็วิ่งต่อรู้เลยว่านรกชัด ๆปล่อยให้คนอื่นวิ่งแซงไปเกือบหมดแวะรับน้ำดื่มท้อแท้มากแต่ก็กัดฟันวิ่ง(เดิน)จนครบ
ทำเวลาไม่ได้อยู่แล้วแต่ทัน 555 ทีมจัดงานทะยอยเก็บโต๊ะรับสมัคร โต๊ะรับฝากกระเป๋านักวิ่ง ขนน้ำที่เหลือป้ายขึ้นรถกลับ ส่วนผม
กลับไปอาบน้ำนอนที่โรงแรมบูรพาแบบสะบักสะบอม....เข็ดนี้อีกนาน เพราะไม่ประมาณตนเอง
 
แต่ก็แปลกด้านการทำงานในหน้าที่ต่าง  ๆที่เขามอบให้ หลายบริษัทเจอปัญหาเยอะแตกต่างกันไป ไม่เคยท้อแท้เลย
ทำจนสำเร็จแม้จะไม่ดีเด่นแต่ก็ไม่เป็นภาระให้นาย ๆ เขาผิดหวัง แต่ก็เจอพิษเศรษฐกิจต้มยำกุ้ง

บล๊อกก่อนเกริ่นมาบ้างแล้วว่า  ช่วงที่ประเทศไทย เจอพิษต้มยำกุ้งคนตกงานมากมาย



ต้องยิงกะปอมกิน.. คนเดือดร้อนก็ชาวบ้านเขากินกะปอมก่อนแล้ว...มีคนมาแย่งเอ้ยแบ่งกิน...ที่โรงงานบังเอิญบริษัท
เขาหาคนเป็น ผจก.โรงงานไม่ได้ เขาเลยแต่งตั้งให้เป็น 3 ปีกว่าแล้วก่อนเจอวิกฤติต้มยำกุ้ง เมื่อไม่ไหวต้องประชุม พนง.และช่างเรื่อง
แนวทางทำงานเพราะ งานเข้าน้อยไม่พอลดเวลาทำงานแต่ขอลดเงินเดือนลง 50 %  ช่างและพนง.เข้าใจและยินยอม
คนไหนพอมีช่องทางไหนก็ไปทำในวันที่ไม่ต้องเข้าโรงงาน วิ่งวินมอไซค์ ค้าขาย
 
ผมเองไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย ได้ที่ดินมาเพราะภาวะจำยอม เพื่อนสองคนผัวเมียยืมเงินนานแล้วแต่ไม่มีเงินคืน จึงขอโอนที่ดิน 28 ไร่
เป็นที่ดินว่างเปล่า ที่ อ.แก่งหางแมว จันทบุรี


 
ไปปรึกษานายอำเภอที่นั่น  พี่รับไว้เลยดีกว่าต่อไปราคาจะเพิ่มอีกเยอะ
 
วันนั้นผมเดินสำรวจที่ดิน เป็นดินดำปนทราย มีดินลูกรังบ้างนิดหน่อยเป็นเนินสูงต่ำ  มีที่ลุ่มอยู่ส่วนหนึ่งและเดินไปดู หมุดที่ดิน
แต่ละจุดว่าตรงกับเอกสารหรือไม่เหนื่อยมาก ค่อนไปทางที่ลาดลุ่มมี ลำห้วยน้ำไหลรินพาดผ่าน น้ำไหลไปสู่ที่ดินของคนปลูกมะม่วง
หิมพานต์....... ราคาที่ดิน 28  ไร่ทั้งแปลง ราคาที่ดินสูงกว่าที่เขาติดหนี้.. เขาขอเงินเพิ่มอีก 2 แสนบาท
จะตัดส่วนเกินออกไปก็ได้....แต่ที่ดินสวย เลยตันสินใจซื้อขายกันแต่ทำสัญญาซื้อขายส่วนเกินเป็นเงินผ่อนนะ ตามสดวกของผม
 เพื่อนอิดออดแต่ก็ตกลง
ส่วนผมตัดสินใจว่า  กำขี้ดีกว่ากำ ตด...555  เพราะบ้านที่ดินสุพรรณ คอนโดเมืองนนท์ คอนโดปทุมของเพื่อนติดจำนองหมด...
โอกาศของเราก็ไม่มีแล้ว
ปล่อยทิ้งไว้หลายเดือน การค้าทั่วไปซบเซามากที่สุดเพราะมีการเก็งกำไรจาก ซื้อที่ดินสร้างอาคารบ้านเรือนขาย เงินหายไปจากระบบ
 ผมเองรับผลิตสินค้าส่งญี่ปุ่นเขาเปิด LC มาให้ติดต่อธนาคารประจำ ๆ ขอกู้บางส่วน...เขาบอกว่าระยะนี้เงินหมุนเวียนน้อยคือขาด
วิ่งหาเงินมาซื้อวัตถุดิบผลิตไม่ได้ต้องไปขอกู้เงินจากนายใหญ่มาได้คราวละ 5  แสนบาทหมุนเวียนแทบแย่
คนรู้จักเขา นำเข้าสินค้าจากตปท.มาหลายปีส่วนใหญ่สั่งจากเยอรมัน ต้องขอเปิดแอลซีจากธนาคารไทยเพื่อสั่งสินค้าที่นั่น
ผลคือบริษัทตปท. เขาไม่รับแอลซีจากธนาคารไทย (ขณะนั้น)
ผมกับเพื่อนต่างวิตก แต่ก็ยังหาทางออกด้านการค้าการงาน คาดว่าอีกสองสามปีคงจะคลี่คลาย(มั้ง) เพื่อนนักวิ่งสวนหลวง
คนหนึ่งไปบุกเบิกทำสวนผักที่ คลอง 6 ปทุมธานี เลยรู้ว่าเก็บผักแล้ว จะมีคนกลางมารับซื้อราคา....คือรับผักไปก่อน
งวดหน้าจึงจะมาจ่ายเงินค่าผักพร้อมกับ รับผักงวดใหม่ไปขาย (ก็พอไหว)
 
อีกคนเขาเป็นแลนด์ลอร์ด ชานเมืองกรุงเทพคือมีที่ดินเยอะเขาเก็บไว้เก็งกำไรแต่ขายไม่ออก  เลยไปลงทุนทำสวนผลไม้ที่
เมืองจันท์เหมือนกันเมื่อไปดูแล้วน่าจะมีความหวังเพราะเขาซื้อที่ดินต้นผลไม้บางส่วนเก็บได้แล้ว
ผมมาคิดดู งานที่โรงงานกว่าจะฟื้นอีกนานหลายปี ลูกค้าที่จ้างผมดูแลบัญชีภาษีก็หยุดกิจการเกือบทั้งหมด...เลยวางแผนให้ครอบครัว
จะไปปลูกผลไม้ที่ อ.แก่งหางแมว ปลูกกระท่อมเล็ก ๆ ถ้าไม่มีเงินจริง ๆ  ก็จะพาครอบครัวไปอยู่
ปลูกผัก หากบ หาปลาละแวกสวนกินคงต้องซื้อ ข้าวสารกินคงพออยู่ได้นะ....
 
ไปดูที่ดิน พูดคุยชาวสวนยางพารา สวนผลไม้ สวนพริกไทย  สวนลำใยที่สอยดาว(นำพันธ์ลำใยที่เหมาะกับจันทบุรี)
อ่านหนังสือเกษตร ฟังอาจารย์บ้วน กียาพันธ์... ไปศึกษากับชาวบ้านที่ อ.แก่งหางแมวบ่อย จนกระทั่งน้านงค์กับคุณลุงชวนค้างที่บ้าน
ได้รู้จักครอบครัวน้า กับลูก ๆ ที่อยู่แถวนั้นเขาพาไปคุยกับเพื่อนชาวสวนผลไม้ สวนสะเดา
ไปดูตลาดผลไม้ที่โนนสูง ตลาดปากทางเข้าเขาสุกิมเห็นวิธีการซื้อขาย ชาวสวนขนผลไม้ใส่พิคอัพวิ่งไปจะ มีหนุ่มหลายคนโบกมือ
ทักทายบอกราคารับซื้อ เงาะทุเรียนพอตกลงกันได้หนุ่มนายหน้า ก็กระโดดเกาะท้ายรถพาไปที่โล้ง


 
ยังครับเรื่องตลาดซื้อขายสำคัญ ผมก็ไปตลาดสี่มุมเมืองที่ คลองจั่น กับตลาดไท 



อ้อ..เป็นแบบนี้เอง....วันว่างก็ว่างมากแหละ 555
ไปคุยไปค้างน้านงค์ กับลูกสาวลูกเขยทั้งสามคนว่า ควรปลูกอะไรบ้างเพราะที่ 28  ไร่เยอะเหมือนกัน
 
 ขับรถไปดูพันธ์ น้อยหน่าที่ อ.ปากช่อง.. ขนุนพันธ์ทองประเสริฐ.....แถววัดเขาสุกิม เงาะโรงเรียน  สะตอใต้  มะม่วงที่บางขุนนนท์ ดูกิ่ง
บางพาราพันธ์ต่าง ๆ สำหรับปลูกที่ดอน ที่ลุ่มที่ไหน ต้องสั่งล่วงหน้า ราคา
 
คิด ๆ  และรอจังหวะที่เหมาะการปลูก ต้นไม้ น้ำจะมาจากไหนต้องลงทุนเยอะ... แต่ตัดสินใจ ทำสวนไปด้วยเป็นทางออกเล็ก ๆ
ถ้าการค้าในไทยแย่ ๆ  อยู่เราต้องอยู่ได้...
ถ้าหากเศรษฐกิจเป็นที่ยอมรับจากต่างประเทศ  การค้าฟื้นตัวมีกำลังซื้อสินค้าก็ไปทำงานเดิมคือ  โรงงาน กับทำบัญชีเหมือนเดิม
แล้วที่ดินที่สวนลงทุนไปจะทำแบบไหน... ไม่เป็นไรถ้าขายได้ก็จะขายราคาต้องเพิ่มขึ้นอยู่แล้ว
เพราะเคยขายที่ดินแปลงอื่นมาก่อนแล้วได้กำไร แม้ไม่มากแต่ก็ขายได้
 
ไม่ท้อ เพราะฐานะทางบ้านตอนเป็นเด็กค่อนข้างดีมาก  พอโตมาฐานะทางบ้านไม่ดีเลย กินง่าย อยู่ง่ายแต่งกายให้เหมาะสม
เมื่อทำงานฐานะ พอได้....มีน้อยใช้น้อย มีมากก็ใช้น้อย งานสังคมไปเท่าที่เหมาะสม
ไว้เล่าตอน ทำสวนต่อครับสวนผลไม้หรือสวนยางชีวิตไม่สิ้นหวังต้องทำงานต่อไป
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ  
st ผู้เข้าชม  2,187,626.
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ
 
Diarist



Create Date : 11 มีนาคม 2565
Last Update : 11 มีนาคม 2565 5:37:00 น.
Counter : 734 Pageviews.		  
16 comments
Share
เรื่องเล่าที่ไม่เกี่ยวกับวันสงกรานต์ tanjira
(13 เม.ย. 2567 16:10:32 น.)		คุณปู่ผู้อยู่นิ่งไม่เป็น สวยสุดซอย
(11 เม.ย. 2567 15:42:02 น.)
Day..10 โฮมสเตย์ริมน้ำ
(11 เม.ย. 2567 08:25:45 น.)		โจทย์ตะพาบ ... วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ ... tanjira
(9 เม.ย. 2567 14:13:50 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณtuk-tuk@korat, คุณทนายอ้วน, คุณอุ้มสี, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณตะลีกีปัส, คุณโอพีย์, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณเนินน้ำ, คุณเริงฤดีนะ, คุณSweet_pills, คุณสองแผ่นดิน, คุณกิ่งฟ้า, คุณtoor36, คุณSleepless Sea, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณกะว่าก๋า

  
พี่ำวน์นี่ก็นัดวิ่งเก่าเหมือนกันนะเนี่ย



โดย: หอมกร วันที่: 11 มีนาคม 2565 เวลา:6:10:16 น.
  
ทำสวน ดีเจ้า ประมาณหนึ่ง
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 11 มีนาคม 2565 เวลา:7:21:08 น.
  
ก่อนโควิดมา ก็เล็งๆที่ทางแถวๆลำพูนเอาไว้ครับ ว่าจะย้ายไปอยู่ทางโน้น พอหลานสาวโตจะได้ย้ายไปเรียนเชียงใหม่ได้
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 11 มีนาคม 2565 เวลา:7:48:22 น.
  
อุ้มยังคิดเหมือนกันว่า
เวลาพี่ไวน์ท้อ
แล้วพี่ไวน์แก้ไข
ปรับจิตใจได้อย่างไร
เอนทรี่นี้มีคำนอบเลยเนาะ
โดย: อุ้มสี วันที่: 11 มีนาคม 2565 เวลา:8:32:07 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

ไม้ผลให้ผลผลิตทุกอย่างหรือยังคะ
ก็นานมากแล้วนะคะ

น้องๆเขาก็ซื้อที่ดินแถวจันทน์เหมือนกันค่ะ
แต่ไม่ได้ไปทำอะไร ถือแต่โฉนดอยู่นานนับ10ปี
สุดท้ายก็ต้องขายต่อ ต่างแก่ๆกันหมดแล้ว ทำอะไรไม่ไหวแล้วค่ะ
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 11 มีนาคม 2565 เวลา:11:05:26 น.
  
สวัสดีครับพี่
ตอนผมวิ่งเคยมีอารมณ์ประมาณนี้เหมือนกันครับ ตอนเหนื่อย ๆ ไม่รู้จะออกมาวิ่งทำไม นอนอยู่ที่บ้านดีกว่า แปบเดียวเข้าเส้นชัยละ ผมว่ามันเหมือนเป็นการเอาชนะใจตัวเองได้นะครับ
ส่วนเรื่องการทำงาน พี่ไวน์สามารถ แก้ปัญหา เอาชนะปัญหาได้ทุกอย่าง ผมว่าส่วนเล็ก ๆ มาจากการวิ่งด้วยนะครับ
ตลาดไท ผลไม้เยอะจริง ๆ ครับ ผมเคยไปครั้งนึง เลือกไม่ถูกเลยครับ
โดย: The Kop Civil วันที่: 11 มีนาคม 2565 เวลา:14:22:04 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ไวน์
ชีวิตต้องสู้จึงจะชนะจริงๆค่ะ มีประสบการณ์หลายด้านมาก
จัดว่าเป็นบุคคลตัวอย่าง ให้แก่อนุชนคนรุ่นใหม่
ขอแสดงความนับถือ สวัสดีค่ะ
โดย: จินดา IP: 58.8.224.31 วันที่: 11 มีนาคม 2565 เวลา:19:10:02 น.
  
มาจองที่ไว้ก่อนค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 11 มีนาคม 2565 เวลา:22:24:15 น.
  
"ถ้าการค้าในไทยแย่ๆอยู่ เราต้องอยู่ได้..."

ที่ดินที่พี่ไวน์ได้มาช่วงพิษเศรษฐกิจต้มยำกุ้ง
พี่ไวน์ตั้งใจจะทำสวนโดยไปดูที่ดิน พูดคุยกับชาวสวน ศึกษาจากชาวบ้าน
อ่านหนังสือเกษตรและขับรถไปดูพันธุ์ผลไม้
ปกติการเริ่มอะไรใหม่ๆในชีวิตอาจเกิดความกลัวหรือความกังวลใจลึกๆ
แต่พี่ไวน์ตั้งใจจริง ไม่ท้อ ประทับใจค่ะ

โดย: Sweet_pills วันที่: 12 มีนาคม 2565 เวลา:6:57:21 น.
  
ทักทายสวัสดีครับคุณไวน์
ปกติก็แค่วิ่งเล่น ๆ แต่ก็เคยไปลงวิ่ง 10km อยู่ 2 ครั้ง ครั้งแรกนี่วิ่งคนเดียวเลย เจ็บกลับมาอีก และก็ไม่คิดจะไปวิ่งอีกแล้ว แต่แล้วก็มี night run มาล่อใจ ครั้งนี้ก็ไปคนเดียวอีกเช่นเคย แต่ดีว่ารอ ๆ ปล่อยตัวแถวหลังสุด คราวนี้เจอเพื่อนที่ทำงาน เลยวิ่งคู่กันไป รอ ๆ กันไป เค้าหยุดวิ่ง เดินบ้าง วิ่งบ้าง แล้วก็จบงานแบบไม่เจ็บตัวเหมือนครั้งแรก งานนี้เลยดูสนุกกว่าครั้งแรก
โดย: ถปรร วันที่: 12 มีนาคม 2565 เวลา:7:02:43 น.
  
ทำสวนก็ดีนะคะ
ยิ่งถ้าไม่ต้องใช้ปุ๋ย เคมี ปุ๋ยวิทยาศาสตร์ยิ่งดีใหญ่

มีแหล่งน้ำที่ดีด้วยมั้งคะ
ผสมกัน..เดาเอาค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 12 มีนาคม 2565 เวลา:7:26:29 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ไวน์ ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจที่บล็อกขับรถม้าค่ะ จากบล็อก ม้าตัวเล็กนำมาใช้ขับขี่กลางวันเพราะทนความร้อนดีหรือไม่นั้น ต้องขออภัยนะคะไม่เคยรู้เลยค่ะพี่ไวน์ อ่านดูในประวัติไม่เห็นมีพูดถึงค่ะ

พี่ไวน์ไปทำสวนผลไม้น่าจะโอเคนะคะ เมื่อก่อนนี้เคยอ่านพี่ไวน์ไปทำสวนอยู่บ้างคงไม่ใช่เรื่องเดียวกันนะคะ

โหวต ไดอารี่ นะคะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 12 มีนาคม 2565 เวลา:21:57:35 น.
  
ยุคช่วงต้มยำกุ้ง มันจะมีบางกลุ่มที่ล้มบนฝูก แต่หลายส่วนล้มลงดิน แล้วตายครับ ช่วงนั้นแม้จะพังกันเป็นแถบๆ แต่สิ่งที่เข้ามาแทยคือเรื่องท่องเที่ยว ช่วงนั้นบูมกันมากเลยนะ ถ้าเทียบกับตอนนี้โควิด ท่องเที่ยวพัง แล้วจะไปต่อยังไงดีล่ะ

คือปัญหามันเจอทั้งโลก แต่ประเทศอื่นฟื้นได้ ประเทศเราฟื้นไม่ได้มันก็น่าคิดเหมือนกันว่ามันติดขัดตรงไหน


ที่คุณไวน์พูด เรื่องจริงครับ ผมยืนยันอีกคน สวย คม
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 มีนาคม 2565 เวลา:23:07:12 น.
  
ทำสวนก้ดีค่ะ
แต่ช่วงนี้นอกจากน้ำมันแพง ปุ๋ยก็แพงๆๆๆ
กรรม
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 13 มีนาคม 2565 เวลา:14:26:41 น.
  
thankyou for your post visit us to see article about anything at https://www.unair.ac.id/
โดย: imam IP: 210.57.215.206 วันที่: 15 มีนาคม 2565 เวลา:11:24:48 น.
  
อ่านแล้ว สนุกดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แบ่งปันประสบการณ์ พี่ไวน์...เป็นคนที่สู้ สุดๆ ด้วยความเคารพยิ่ง..ค่ะ
โดย: ธนารักษ์chanel ธนารักษ์chanel IP: 49.228.226.226 วันที่: 16 มีนาคม 2565 เวลา:23:23:49 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]

บทความทั้งหมด