No. 1050 ลองพลัง จะได้รู้ว่าไผ เป็นไผ
No.  1050   ลองพลัง จะได้รู้ว่าไผ เป็นไผ



 
ชลบุรีมีอาหารอร่อย ๆ หลายร้าน.. แถวนั้นผมค่อนข้างคุ้นเคยเพราะไปซื้อผ้าสตรีที่ตลาดวัดกลาง
มาขายที่กรุงเทพและจัดส่งไปตามตัวแทนขายก็ขายติดต่อกันเป็นสิบปี
เพื่อนในกรุงเทพถามผมว่า ทำไมไม่ซื้อผ้าในกรุงเทพขาย..  ผมก็บอกว่าราคาถูกกว่าบางลำพู
 
เพื่อนมันถามว่า เป็นผ้ามาทางเรือเหรอ ทำนองว่าผมซื้อของหนีภาษี... ผมได้แต่หัวเราะหึ หึ ก็ผมไม่รู้ว่าใช่หรือไม่
รู้แต่ว่าผ้าลายเดียว เนื้อเดียวกันของเมืองชลบุรีต่ำกว่าเมตรละเกือบ 10 บาท ... แต่นั่นเรื่องเก่าไม่เล่าละครับเพราะผมเลิก
ขายผ้ามาหลายปีมุ่งรับ ทำบัญชี/ภาษีให้ลูกค้ามากกว่า
อย่างที่เข้าทำงานโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์และของใช้จากไม้ยางพาราเมื่องชลบุรี ก็ทำเงินเป็นรายได้หลัก
บริษัทต้องการคนจัดการเรื่อง ระบบงานภายในบริษัท(บางส่วน) ระบบบัญชีคอมพิวเตอร์
ทำงานที่ สนญ.ของโรงงานอยู่ซอยนานาเหนือ ไป ๆ มา ๆ ระหว่างกรุงเทพ - ชลบุรีบ่อยหน่อยเพราะมีงาน
บัญชีบริษัทอื่นทำอยู่ด้วยพร้อม ๆ กันผมมิได้เอาเปรียบบริษัทโรงงานนะครับ เขารู้อยู่แล้ว
ว่าผมต้องทำงานบัญชีลูกค้าเก่า ควบคู่กันมา
ห้องพักที่บริษัทมอบให้ อยู่วชิรปราการหรือที่ชาวบ้านเขาเรียกว่า ถนนสายหมอเพราะมีคลินิคหมอเยอะมาก ที่ตั้งของบ้าน
อยู่ในซอยเล็กมากพอรถยนต์วิ่งผ่านได้ (อยู่ไม่ไกลจากตลาดผ้าวัดกลาง)



ถ้าจะสวนกันก็แอบชิดอีกด้านไว้ขับเข้าลึกพอประมาณก็ เกือบถึงชายทะเล
หลังบ้านพักเป็นป่าแสม หรือโกงกางมีน้ำขึ้นลงตามจังหวะเดินเลยไปอีกหน่อยก็เห็น ทะเล
ไม่ต้องอิจฉานะครับ 555  เป็นห้องธรรมดามีห้องน้ำในตัว  ตื่นมาตอนดึก เงียบสงัดเผลอ ๆ  อาจจะได้ยินเสียงปูแสม


 
กับปลาตีนที่มีอยู่เยอะเดินไปมา 555
ผมมิได้ผิดหวังเลยว่า มีห้องพักชายทะเล (โคลน)  เพราะแค่ได้ยินละลอกคลื่นทะเลพักเข้าใต้ถุนบ้านพักก็ดีหนักหนาแล้ว
กว่าจะกลับถึงห้องพักส่วนใหญ่กลางคืนแล้ว เย็น ๆ จะอยู่แถวชายทะเลบางแสน หรือไม่ก็หาดวอนนภา
จำ ผจก.โรงงานที่ชื่ออิ๊คคิวได้เปล่า  คนนี้มีฝีมือด้านจัดการโรงงาน วางงาน ใช้เทคนิคงานไม้เก่งมาก
เป็นคนพูดเสียงดังฟังชัด โฟร์แมนชอบ
ตอนเย็นหลังเลิกงานเราจะไปชายทะเลกันบ่อยไป ดริ๊งกัน  พี่แกมักจะชวนผมวิ่งออกกำลังกาย  ผมบ่ายเบี่ยง
แค่เดินให้เป็นเส้นตรงยังไม่ค่อยได้ 555  คือมึนอิ๊คคิวก็มึน  ฟังเขาเล่าว่า ก่อนที่จะมาร่วมงานบริษัทเป็น ครูสอนเทนนิส
ชม.ละหลายเงินมีพละกำลังมาก ซ้อมวันละหลายชั่วโมง  พี่แกก็พยายามจะสอนให้ผมหวดเทนนิส
ก็ลองหวดลูกที่ลานคอนกรีตโรงงาน ใช้พนังโรงงานเป็น บอร์ดสำหรับน๊อคบอร์ดงั้น  แต่ผมเอาดีไม่ได้ไม้เทนนิสมันเล็ก
หวดไม่ค่อยถูก  เอ็นที่ขึงคงจะขาดมั้ง 555
อิ๊คคิวมักจะ ส่ายหัวที่ผม ตีหวดลูกเทนนิสไม่ได้เรื่อง   เอางี้น้าไวน์เล่นเทนนิสไม่ได้เรื่อง ไปซ้อมวิ่งดีไหมง่ายดี
จะไหวเร้อ
ไม่เป็นไร น้าไวน์สู้ ๆ


 
อีกอาทิตย์ต่อมา  อิ๊คคิวก็ชวนไปจ๊อกกิ้งจากสี่แยกคีรี(แถวโรงงาน) ไปศูนย์ศึกษาธรรมชาติป่าชายเลน (ระยะทางประมาณ 5 กม)
ตอนเย็นก็ใส่กางเกงขาสั้น รองเท้าผ้าใบไปกัน 6 คนมี ผม ผจก.รง. โฟร์แมน 4 คน
 
เราเดินข้ามถนน  ผมเริ่ม ยืดร่างกายมือยันเสาไฟฟ้า เท้าเหยียดไปด้านหลังเอียงตัว 45 อาศาไม่ถึง 3 นาที ปะน้าไวน์ไปกัน 
ผมเลยต้องผละการยึดตัวเริ่มเกาะกลุ่มวิ่งไป อิ๊คคิวกับโฟร์แมนสับเท้าวิ่งค่อนข้างไว ผมยังไม่ค่อยพร้อมเลยโบกมือให้ไป
ก่อนบอกว่าจะตามไปนะ  555
 
ไม่เป็นไร แล้วเจอกันที่ป่าชายเลน อย่าช้านะผมขี้เกียจไปนอนหลับรอ  555
แนะ ยังมาล้อเลียนอีก
พวกเขาวิ่งนำหน้าหายลับไปแล้ว ผมเริ่มเครื่องร้อนเลยเร่งฝีเท้าสาวเท้า เร็วขึ้นตามที่เคยวิ่ง ไม่นานก็เห็นพวกเขาอยู่ข้างหน้า
แล้วก็ทันตัว ผจก.รง. 555  ดูจะเหนื่อยหมดแรง คงใช้กำลังไม่บันยะบันยังหยุดเดิน  ผมกับโฟร์แมนยังคงวิ่งต่อ
 
น้องอีก 3 คนก็ใช้วิธีเดินแทน  ส่วนผมกับวิชิตโฟร์แมน คงวิ่งไปเรื่อย ๆ จนถึงศูนย์ศึกษาธรรมชาติทั้งสองคน
แวะซื้อน้ำดื่มกิน รอ 4 คนนานเหมือนกัน อ้าวเฮ้ยรถพิคอัพโรงงานขับมา  มี ผจก.รง กับโฟร์แมนนั่งท้ายรถมา  4  คน
วิชิตกับผมนั่งหัวเราะเบา ๆ  กลัวพวกเขาจะอาย ดู ๆ แล้วอิ๊คคิวคงวางแผนให้ ลูกน้องขับรถมารอหิ้วกลับแน่เลย
 
สี่คนยกนิ้วให้เราสองคนเก่ง  555
 
อิ๊คคิวเลยสอบถามว่า ผมไปฝึกซ้อมที่ไหนมา  เลยบอกว่า ซ้อมที่สวนลุมพินีไม่ได้ซ้อมวิ่งมากว่าครึ่งปี ได้แต่เดิน
น้าเคยลงแข่งเปล่า.
เคยที่ เพชรบูรณ์ 21.5  กม.แทบตายหลายปีแล้วละ
วันจันทร์ต่อมาก็เข้าไปทำงานที่โรงงานตามปกติ   โฟร์แมน 4  คนกับ ผจก.โรงงานมักจะมาคุยด้วยเลยรู้ว่าผม เคยทำงาน
โรงงานอื่นกับดูแลควบคุมกิจการสาขาบริษัทใหญ่มาก่อน
 
จากที่ ผจก.รง. คิดดูแคลนการทำงาน การนับสต๊อคสินค้า ชิ้นส่วนของผมเมื่ออาทิตย์ก่อน คงไม่กล้าดูถูกแล้ว มีงานอะไร
ก็จะชวนผมไปดูและปรึกษางานด้านผลิตสินค้า
ผมก็บอกว่า ขอผมดูดีกว่าไม่ค่อยถนัด
 
บ่ายวันหนึ่ง นั่งทำงานที่ห้องกระจก เห็นคนงานวิ่งกรูไปดูแผนก ขึ้นโครงไม้เลยวิ่งไปดู
ช่างขึ้นโครงไม้ (ประกอบชิ้นส่วน)  ใช้มือกุมขาขวา...  เลือดไหลเป็นทาง  อีกคนใช้เศษผ้าเช็ดงานช่วยรัดเหนือแผล
สอบถามเลยรู้ว่า  คนงานหญิงเข็นรถชิ้นส่วนไม้ไปส่ง และไปพูดคุยกับช่าง ที่กำลังใช้ปืนลมยิ่งชิ้นส่วนให้ติดกัน เขาทั้งสอง
สนิทกัน(เขาว่า) น่าจะหยอกล้อหรือหยิบชิ้นส่วนส่งให้ บังเอิญคนงานหญิงเหวี่ยงมือตนเองไป ถูกศอกช่างยิงปืนลม
หัวปืนแม๊กซ์คู่ที่อยู่ใกล้ขา ช่างคงจะฝืนมือต้าน ไกปืนลมเลย กระตุก
แมกซ์คู่เลยเจาะเข้ากล้ามเนื้อขาซ้ายมือ 


 
โฟร์แมนเลยให้ช่วยกัน หามช่างคนเจ็บขึ้นรถพิคอัพ... จะพาคนเจ็บไป รพ.  ผมนึกได้ว่า ผจก.โรงงานไม่อยู่เข้า กท.ติดต่อ
งาน เลยคว้ากุญแจขับรถไปที่ รพ.ศรีราชาเพราะถนนว่างดี สาวคนก่อเหตุนั่งไปด้วยดูจะวิตก
เพราะฝ่าฝืนคำสั่งมิให้ คนงานหรือคนอื่นที่ไม่มีหน้าที่ไปแถว ไลน์ผลิต
 
ตั้งแต่ทำงานโรงงานเฟอร์นิเจอร์ที่นี่ มีอุบัติเหตแรงเพียงแค่นี้ นอกนั้นไม่มีเลยตลอดเวลาที่ทำงาน  แต่มีสิ่งที่น่าเรียนรู้
ในสายงานผลิต น่าจะนำมาปรับใช้กับงานด้านภายในได้ด้วย


 
วันรุ่งขึ้น คนเจ็บกลับมาทำงานตามปกติ เมื่อวานหมอดูแผลสอบถามแล้วฉีดยาชา--ครู่หนึ่งใช้มีดผ่าตัดกรีดเล็ก ๆ ใช้คีมดึงลวด
เย็บแม็กซ์คู่ออกมาทำความสะอาดแผลฉีดยากันบาททะยัก ให้ยากลับไปทานที่บ้าน
ส่วนคนงานหญิง จันทร์เพ็ญก็มาทำงานอยู่อีกด้าน ทำหน้าที่ดูไม้แผ่นที่ใสชิด ดูลายสีแล้ววางเรียงไว้ตามปกติ
ผมเดินไปแถวนั้นก็เรียก  ชื่อจันทร์เพ็ญ  เธอเฉย เลยเรียกจันทร์เพ็ญซ้ำ  คราวนี้หันมามอง
เรียกแข เหรอคะ
ใช่ เอะเพ็ญเปลี่ยนชื่อเป็น แข แล้วเหรอ
ก็ ๆ  เรียกหนูว่า แข หรือจันทร์เพ็ญก็ได้คะ  พี่ไวน์
เลยสอบถามเรื่องราวเมื่อวานอีกครั้ง เลยรู้ว่าจันทร์เพ็ญ ทำหน้าที่เรียงไม้แผ่นที่ใสชิดแล้ว เตรียมจะทากาวเรียงใส่แคล้มป์
อัดไม้ให้ติดกัน  กับช่วยเรียงชิ้นงานที่ช่างขึ้นรูปแบบหยาบทิ้งให้กาวแห้ง จะได้สู่ไลน์ผลิตอื่นต่อ
ภาพนี้เป็นภาพแทน


 
หนูแขคนนี้ผมจำได้ว่า  วันที่มาสมัครงานเขียนใบสมัครด้วยลายมือสวย คุยเบื้องต้น
บ้านอยู่ แถวหลังเขาหรือ แถวที่เขาขุด ระเบิดหินส่งเข้าโรงโม่  แคนย่อนเมืองชลบุรี เธอเล่าว่าเรียนกศน.จบมัธยมเตรียมเข้าเรียน
พณิชยการแต่ที่บ้านไม่ค่อยมีเงินเลยมาสมัครงานทำไปก่อน
 
กลับไปนั่งทำงานในห้องกระจก ใกล้ไลน์ผลิต 
น้าไวน์ สนใจ หนูแขเหรอ  ระวังนะ พวกหลังเขามันจะรุมกินโต๊ะเอา  วิชิตโฟร์แมนนิสัยดีมาแซว
เออ สนใจวะ หนูแขเรียกผมว่าพี่ด้วย  ผมแกล้งพูดไปงั้นเองเพราะรู้ว่า โฟร์แมนอีกคนเขา มอง ๆ หนูแขอยู่ 555
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ 
st ผู้เข้าชม  2,106,173.
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ
 
Diarist



Create Date : 24 ธันวาคม 2564
Last Update : 24 ธันวาคม 2564 5:01:22 น.
Counter : 1234 Pageviews.		  
17 comments
Share
นุดเบาหวานรายงานตัว ครบ 1 เดือนแล้วจร้า nonnoiGiwGiw
(18 เม.ย. 2567 11:46:58 น.)		เรื่องเล่าที่ไม่เกี่ยวกับวันสงกรานต์ tanjira
(13 เม.ย. 2567 16:10:32 น.)
คุย โอพีย์
(13 เม.ย. 2567 21:51:16 น.)		ep 4 ขับรถบนถนนเริ่มจะประมาท โอพีย์
(10 เม.ย. 2567 05:03:14 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า, คุณตะลีกีปัส, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณหอมกร, คุณtuk-tuk@korat, คุณmultiple, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณทนายอ้วน, คุณRinsa Yoyolive, คุณtoor36, คุณเริงฤดีนะ, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse

  
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกเวลาจริงๆ
ปืนลมไส้แม๊กซ์ยาวแบบนี้
น่าจะเจ็บมากเลยนะครับพี่

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:6:25:43 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

อุบัติเหตุในโรงงานนี่เจอเป็นข่าวบ่อยนะคะ
ดีที่ไม่ร้ายแรงถึงชีวิต โชคดีไปค่ะ
ยามทำงานนี่เล่นไม่ได้เลยนะคะ อันตรายมากๆ
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:8:39:01 น.
  
อ้าวๆๆ อ้าว ไปท้าใครไม่ท้า มาท้าคุณพี่ไวน์ ยูเซน โบลต์ สวนหลวง สวนลุม วิ่งแข่งซะนี่ ให้มันรู้ซะมั่ง ว่าไผเป็นไผนะครับ 555

ระดับลงมินิมาราธอน 21 โล นี่ ไม่ใช่ใครจะวิ่งก็วิ่งได้นะครับ เป็น อ.เต๊ะ ละก็ นอนลิ้นห้อย รอรถตามเก็บตั้งแต่ 2โล แรกแล้วละครับ 555

บ้านพักก็บรรยากาศดีนะครับ อากาศน่าจะสดชื่น
กลางคืนนอนฟัง ห้องข้างๆ เอ๊ย ฟังเสียงคลื่นซัดกันครืนๆนะครับ555

โรงงานเฟอร์นี่ เครื่องมือน่ากลัวทุกตัว เลื่อยวงเดือนงี้ เร้าเตอร์ เครื่องไส ยิ่งปืนลมนี่ เสียวโดนตามากกว่าเพื่อน แค่เสียงมัน ตอนยิงไม้ก็น่ากลัวแล้ว นี่เอามายิ่งเนื้อ อูยยย หวาดเจียวมากเลยครับ 555

ว่าแต่ว่าหนูแขนี่ ท่าทางจะน่ารักน่าดูนะครับ
สาวสวยมาอยู่โรงงานหนุ่มๆเพียบนี่ แมลงวัน เอ๊ย ผึ้งหนุ่มๆตามกันหึ่งเลยนะครับ 555

โดย: multiple วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:9:39:57 น.
  
ภาพประกอบเยอะดีพี่ไวน์ทำให้เล่าแล้วเห็นภาพ
สะพานชลมารควิถีน่าวิ่งดีจัง

โดย: หอมกร วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:10:06:58 น.
  
สวัสดี​ครับ​พี่​ไวน์​
โดย: แซงค์​ ชายคา​ตะวัน​ IP: 182.232.243.118 วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:10:22:21 น.
  
สวัสดีดีค่ะพี่ไวน์
ใครเลยจะสู้พี่ไวน์นักกีฬาตัวยง เล่นกีฬาได้เกือบทุกอย่าง
(รูปร่างเป็นต่ออยู่แล้วสมัยหนุ่มๆปีนเขาเป็นลูกๆ555)
ชอบบ้านบรรยากาศชายเลน ชอบดูปลาตีนเดินเล่นน่ารักดีค่ะ
เคยไปรักษาศีลที่วัดอโศการามมีกุฎิแม่ชีอยู่ชายเลน มีปลาตีนเยอะมากค่ะ บางครั้งฟังคนพูดเสียงดังข้างหูบ่อยๆก็มึนเหมือนกันนะคะ
อยากอ่านเรื่องเล่าในวัยทำงานอีกค่ะ สนุกตื่นเต้นดีค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่ไวน์
โดย: จินดา IP: 58.8.104.125 วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:11:22:32 น.
  
มาสวัสดี วันคริสต์มาส อีฟ พี่ไวน์ ครับ
โดย: พายุสุริยะ วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:13:18:39 น.
  
ของทะเลเมืองชลสด ทำอาหารจ่ะไดก่ลำเนาะเจ้า
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:13:52:14 น.
  
สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่ไวน์

ชลบุรีไม่ได้ไปนานมากๆ เลยค่ะ ตอนเด็กไปบ่อยมาก
เพราะพี่ชายทำงานที่ชลบุรี คิดถึงอาหารทะเลมากค่ะ
เคยสั่ง แกงส้มไข่ปลาริวกิว แต่ป้ายร้านเขียนไม่ครบ
เขียนแค่ ไข่ปลาริ นึกถึงตอนสั่งแล้ว งง ทั้งคนสั่ง
ทั้งคนรับออเดอร์เลยค่ะ ตลกมาก 55555555
โดย: Princezz Matcha Latte วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:15:00:10 น.
  
จะเป็นจันทร์เพ็ญ หรือเพ็ญแข ก็คนเดียวกันค่าพี่ไวน์ อิอิ
ส่วนมากจะเรียกติดปากที่เคยเรียกมากกว่า
ชลบุรีร้านอาหารช่วงแรกๆ รินชอบไปตามรีวิวนะคะ แต่พอไปร้านหายากมาก
กว่าจะเจอ ที่จอดรถก็ไม่มีอีก แต่พอได้กิน บางที ก็งั้นๆ
เป็นว่า รสชาตนี้ลิ้นใครลิ้นมันจริงๆ ค่า

โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:16:59:10 น.
  
เปลือกสำหรับบางคน
ผมว่าเหมือนรอวันถูกกระเทาะให้แตก
แล้วคนก็จะเห็นตัวตนจริงๆของเค้าครับ
ว่าเค้าเป็นคนยังไง

ปล.งานนี้ท่านเสรีเล่นหนักๆเลยนะครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:18:33:21 น.
  
สมัยก่อน 10.- นี่ก๋วยเตี๋ยวชามนึงได้เลย ถือว่าเยอะพอสมควรเลยแหละ

อุบัติเหตึเกิดได้ตลอดเวลาจริงๆ ดีที่ไม่บาดเจ็บอะไรมาก (ขนาดไม่มากยังต้องพบหมอเลย) แต่ทำงานกับพวกเรื่องมือแบบนี้มันก็มีโอกาสที่จะเจออุบัติเหตุได้
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:21:53:36 น.
  
แวะมาอปะที่นั่ง
จองไว้ก่อนค่ะ
Happy X's Mas Eve.
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 24 ธันวาคม 2564 เวลา:22:44:10 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 ธันวาคม 2564 เวลา:6:17:57 น.
  
อันตรายในที่ทำงานพบได้เสมอ
ต้องไม่ตั้งอยู่ในความประมาท

อิ อิ
เกือบจะเกิดศึกชิงนางเสียแล้ว..




โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 25 ธันวาคม 2564 เวลา:14:50:03 น.
  
ทั้งปรีณาและสิระ
ผมว่าดีแล้วล่ะครับที่อยู่ห่างจากการเมือง
สว. และรัฐบาลก็น่าจะไปพร้อมกันด้วยเลย
ลองเปิดโอกาสให้คนใหม่เข้ามาทำงานบ้าง
ผมว่าน่าจะเป็นผลดีกับประเทศครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 ธันวาคม 2564 เวลา:13:13:39 น.
  
สวัสดีเจ้า
ค่ายลูกเสือ น่าจะเป๋นค่างลูกเสือช่างเคี่ยนเนาะเจ้า
มีสวนโกสิ่ว
ตูบคำ นี่แม่นตูบคำวีลา ก่เจ้า ตางในเป๋น ผับเลอค็อกดอร์ อ่ะเจ้า
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 26 ธันวาคม 2564 เวลา:15:44:32 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]

บทความทั้งหมด