No. 914 เอาใจ (ใส่) ตะพาบ
No.  914   เอาใจ (ใส่) (ตะพาบ)



 
เห็นหัวข้อเรื่องที่ให้เขียนแล้ว น่าจะใส่อีกคำต่อท้ายว่า "ใส่"  คือพยายามจะแถ ถูๆ ไถ ๆ ให้สีข้างมันแสบ ๆ คงไม่ว่ากัน
จะเขียน นิยายหวาน ๆ กลัวคนจะว่า อายุขนาดนี้ย้งมองอะไรสวยเหรอ 555
หารู้ไม่ว่า เขียนนิยายรักในนามอื่นอยู่นะ


 
งั้นเขียน
เรื่อง ต้มยำกุ้ง กับ โควิดมาเยือนปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา อยู่บ้านเบื่อไม่ได้ไปออก
กำลังกายที่ไหนเลย ร่างกายอ่อนแอมาก ๆ  หันไปมองที่ไหน รถไม่ค่อยจะมีวิ่งดูข่าว ร้านค้าต่างปิดตัวเอง
เพราะไม่รู้จะขายสินค้าให้ใครเศร้ามาก ๆ  ผมกับหลายคนคงคิดว่า ไม่เป็นไรน่าเพราะ คนต่างประเทศก็เจอแบบเรา บางที่แย่ กว่า
ด้วยซ้ำไป..  ส่วนไทยโชคดีเป็นประเทศเกษตรกรรมผลิตอาหารเลยพออยู่ได้
ที่ผ่านมาไทยก็อาศัยเงินจากต่างประเทศมากกว่าการขายสินค้าเกษตรกรรม  ผลิตสินค้ารถยนต์ คอมพิวเตอร์เครื่องไฟฟ้า
แม้แต่รับนักท่องเที่ยวเข้ามาเที่ยวในไทย
 
ย้อนหลังครั้งที่ วิกฤติต้มยำกุ้งมาเยือน
โชคดีที่ผมเข้ารวมกลุ่มเพื่อน ๆ ที่เคย ค้าขาย แม้จะกระทบกระเทือนยอดขายพวกนี้เขา ยังมีจิตเข้มแข็งเป็นกลุ่มชอบออกกำลังกาย


 
เลยวิ่งจ๊อกกิ้ง จัดตั้งชมรมแอโรบิก สร้างลานเวท ให้คนทั่วไปเข้าร่วมฟรี ๆ  ไม่ต้องเสียเงิน 
ผมกับเพื่อนที่ร่วมกันทำงาน เลยมีเพื่อนเฉพาะแอโรบิค เกือบ 500 มีใบสมัครภาพถ่ายบัตร ปชช คนที่หมุนเวียนร่วมกิจกรรม ชมรมอยู่จนถึงปัจจุบัน 21 ปี
อย่างที่เคยเล่าให้เพื่อน ๆ  ได้อ่านน่าจะ แหะ ๆ  หลายครั้ง
 
 ริเริ่มเปิดชมรมแอโรบิก ไม่ใช่ผมริเริ่มหรือทำคนเดียวนะครับ  ไทยพุทธ 6  คน ไทยมุุสลิม 4  คนพวกเราร่วมกันทำตลอด

เราทำงานบุญ งานกุศล มิได้หวังผลอะไรเลยหลังจากนั้นเพียงปีกว่า

 
โรงงานแถวบางปู ของนายที่ผมทำงาน เริ่มมีช่องทางขยับขยายทำรายได้แบบสบาย ๆ  สำนักงานบัญชีส่วนตัวที่ไม่มีรายได้
มาระยะหนึ่งลูกค้าเก่าตามตัวให้ เริ่มทำบัญชีทำภาษีให้ จนต้องเพิ่มพนักงาน 

อีกอย่างน่าจะมาจาก ไทยได้มีรัฐบาลที่ค้าขายเป็น
 
สองปีที่กิจการของบริษัทที่ เราเป็นลูกจ้าง  กับ สำนักงานบัญชีฟื้นตัวค่อนข้างเด่นชัด  ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแต่
ได้ปรับวิธีการทำงาน เพื่อให้ลูกค้าหรือเจ้าของบริษัทได้สิ่งที่ต้องการเร็วขึ้น
 
ที่ผ่านมาเป็นธรรมเนียมหรือ คนทำบัญชีจะฝังอยู่ในหัวว่า จะต้องส่งงบปีละ ครั้ง  ใครอย่ามาแตะมาสั่งให้ทำเร็วขึ้น - ไม่ทำ 555
 
มานึกได้ว่า เอ..เราก็ทำ งบกำไร/ขาดทุนได้เร็วนี่นา ต้องสลัดความคิดแบบเดิมออก
 
คือเริ่มเอาใจ "ใส่" มากขึ้นกว่า น่าจะมีเวลาทบทวนมากเลย คิดวิธีทำบัญชีให้เร็วขึ้น เพราะลูกค้าเขา
ต้องการรู้แต่ละเดือนว่า มีกำไร หรือขาดทุน  
 
กิจการบางอย่าง เขาอยากจะแบ่งผลกำไรกัน ทุกเดือน
 
รายละเอียดเขาไม่ต้องการเลย ผมเลยเพิ่มคอมพิวเตอร์ทำบัญชี กำหนดเลยว่า ทุกกิจการจะส่ง งบแสดงกำไรขาดทุนทุกเดือน
ประมาณวันที่ 10  ของเดือนถัดไป แต่ยกเว้นกิจการก่อสร้างหรือร้านวัสดุก่อสร้าง ตรวจนับสต๊อกคงเหลือได้ยากและช้า
กลางเดือนจะเข้าร่วมประชุมผู้ถือหุ้นแต่ละกิจการ เป็นคนกลางแบ่งกำไรตามสัดส่วนการถือหุ้น
ทุกแห่งพึงพอใจที่ได้รับส่วนแบ่งกำไร
เมื่อเขาเปิดกิจการใหม่ หรือเพื่อนเขาเปิดกิจการใหม่ เขาจะแนะนำให้รู้จักผม เลยได้งาน จากการบอกต่อ ทำงานกันเต็มที่
ทำแทบจะไม่ทัน


เพื่อนที่สวนหลวง ร.9  บอกว่า  น่าจะบุญกุศลที่พวกเราส่งเสริมให้คนเต้นแอโรบิกเพื่อนก็ ขายของได้เยอะขึ้นกว่าเดิมมาก
ทำงานการกุศล คงจะเทียบเท่ากับไปปฏิบัติธรรม หรือทำบุญอย่างอื่น



  คนที่สวนหลวงจึงมากขึ้น จนมีร้านค้า ตลาดเพิ่มมากกว่า 5  ตลาด จนเกิด "ป้าทุบรถ" 555
ไม่ใช่แอโรบิก หรือลานเวทอย่างเดียวนะครับที่ทำให้คนสนใจสุขภาพ  มีคนเปิดชมรมไทเก็ก โยคะ อีกเยอะ
 
มานึกถึงเรื่องนี้คราใด ชักจะคล้อยตามเพื่อนว่า บุญกุศลตามมา เพราะเรา "เอาใจใส่"  ลูกค้า 
 ทำให้พวกผมมองเห็นวิธีทำงานที่เหมาะสม
ก็อาจจะเป็นไปได้สูงเลยว่า เป็น บุญกุศล ที่ทำงานด้านสังคมโดยไม่หวังการตอบแทนใด ๆ ก็เป็นไปได้
 
มีเพื่อน ๆ  เคยบอกว่า ลูกค้าบัญชีคุณไวน์ รายเล็กซิ เลยออกงบกำไร/ขาดทุนได้ทุกเดือน ที่อื่นเขามีแผนกบัญชีใหญ่โต
อย่างเก่งก็ออกงบ กลางปี กับปลายปี
ผมเลยบอกว่า
ใช่ ๆ  ลูกค้ารายเล็ก กับรายขนาดกลาง ๆ เยอะ  แต่ละเดือนเราเลยไปรับเช็คค่าภาษี ไปยื่นเสียภาษี
บางราย 3,000 -50,000  กว่าบาท บางรายเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ล้านกว่าบาทต่อเดือน ภาษี/ธรรมเนียมที่กรมศุลอีกเยอะ
 
เพื่อน ๆ  มันตาเหลือก  บอกว่า

เมิงไม่เก่งจริงนี่หว่า ทำให้ลูกค้าต้องเสียภาษีเยอะ
 
 หุ หุ  ดูมัน....
 
เลยบอกว่าไม่ได้เสียมากแบบนั้นทุกรายนะ กิจการบางอย่างพวกก่อสร้าง รับเหมา หรือโรงงานกว่าจะ ออกงบการเงินได้
เกือบทุกเดือนก็จริงแต่ เป็นเพียงงบที่ยังไม่ได้ตรวจความถูกต้องนะ  ให้ผู้บริหารรู้เคร่า ๆ เท่านั้นเอง

ข้างล่างเพื่อน ๆ  สายบุญ วัดธรรมมงคล 


 
สรุปคือ เอาใจใส่ลูกค้า เอาใจใส่ในการปรับปรุงงานให้ทันต่อเหตการณ์  เอาใจใส่ต่อการออกกำลังกายให้แข็งแรงดีที่สุด
ปัจจุบันผมไม่อาจจะวิ่งจ๊อกกิ้ง หรือไม่ได้เต้นแอโรบิกเหมือนเมื่อก่อนได้ เพราะร่างกายไม่เหมาะแน่
เลยปั่นจักรยานไปในที่เขาจัด ไบค์เลน โล่งปลอดภัยแทน
เพื่อน ๆ  จะใช้วิธีอื่นก็ได้นะครับ  ใช้เดินเล่น แล้วเริ่มเดินเร็วขึ้นให้เหงื่อออก เพิ่มระยะทางจิตแจ่มใสดีครับ
 
ขอบคุณเพื่อนที่ให้ใช้ภาพประกอบ
L
st. 1,727,874
=
ขอบคุณเพื่อนที่แวะเข้ามาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิดผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ
 
Diarist
 



Create Date : 04 กันยายน 2563
Last Update : 4 กันยายน 2563 6:03:43 น.
Counter : 1886 Pageviews.

17 comments
แพ้เนื้อจากการโดนเห็บกัด alpha-gal allergy สวยสุดซอย
(17 เม.ย. 2567 14:07:10 น.)
»FFF#94« "กินเพลินเกินห้ามใจ" ผัดหมี่เส้นจันท์ nonnoiGiwGiw
(16 เม.ย. 2567 15:00:28 น.)
Day..10 โฮมสเตย์ริมน้ำ
(11 เม.ย. 2567 08:25:45 น.)
"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" คนผ่านทางมาเจอ
(10 เม.ย. 2567 23:49:39 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า, คุณtuk-tuk@korat, คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณเนินน้ำ, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณzungzaa, คุณmelody_bangkok, คุณhaiku, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณnewyorknurse, คุณPikku Mul, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณพันคม, คุณKavanich96

  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

ตอนต้มยำกุ้ง
ที่ร้านผมไม่ค่อยกระทบ
เพราะไม่ได้กู้เงิน ไม่ได้ส่งออกนำเข้า
แต่เพื่อนผมที่เป็นผู้รับเหมาเจ๊งไปหลายคน

แต่รอบนี้เจ๊งกันทั้งโลกเลย 555
ผมเองก็เหนื่อยครับ
เปิดร้านยังไม่ได้ ไม่มีรายได้เลย
ไม่รู้จะทำยังไง นอกจากรอวัคซีน
รอสนามบินเปิด รอนักท่องเที่ยวกลับมา
ซึ่งกลับมาก็คงไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 กันยายน 2563 เวลา:6:56:27 น.
  
แม่นละเจ้าต๋อนต้มยำกุ้ง ข้าเจ้าขายเกือก รายได้ลดลงอย่างเห็นได้ชัดเลยเจ้า
ต๋อนนี้โควิด บ่ได้หยะก๋านละ ได้แต่นั่งดูคนรุ่นหลังแก้ปัญหาเจ้า
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 4 กันยายน 2563 เวลา:8:01:17 น.
  
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
วันนี้คุยหลายเรื่องเลยพี่ไวน์

โดย: หอมกร วันที่: 4 กันยายน 2563 เวลา:9:50:21 น.
  
วิกฤติต้มยำกุ้งก็ว่าหนักหนาแล้ว
แต่เทียบไม่ได้กับโควิดเลยนะคะ
จะทำอะไรต้องเอาใจใส่อย่างใกล้ชิดจะดีที่สุดค่ะ
โดย: เนินน้ำ วันที่: 4 กันยายน 2563 เวลา:11:48:43 น.
  
หยุดเดินรอบหมู่บ้านตั้งแต่โควิทครับ จนเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่ออกไปเดินเลยครับ ได้แต่ปั่นจักรยานอยู่กับที่ อิอิ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 4 กันยายน 2563 เวลา:16:57:09 น.
  
ผมใช้วิธีออกกำลังกายด้วยการเดินครับ ช่วยให้ประหยัดเงินในส่วนของค่ารถได้ส่วนหนึ่ง และได้ในแง่ของสุขภาพ

สัมยต้มยำกุ้ง รัฐบาลยังค้าขายเป็น ท่องเที่ยวยังไหว แต่ตอนนี้ ทั้งสองอย่างไม่ไหว นี่ล่ะที่น่ากลัวของจริง ต้องรออีกนานแค่ไหน กว่าทุกอย่างจะกลับเหมือนเดิม ไม่ง่าย ไม่ง่ายเลยจริงๆ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 กันยายน 2563 เวลา:20:21:03 น.
  
ขอบคุณที่แวะเยี่ยมและกำลังใจค่ะคุณไวน์

อยากอ่านนิยายรักในนามอื่นดูบ้างค่ะ ^^

ตอนต้มยำกุ้ง ตอนนั้นเพิ่งเริ่มทำงานได้ปีสองปีเองค่ะ จำได้ว่าเพื่อนๆที่เพิ่งไปเรียนต่อเมืองนอกกันต้องกลับมาเกือบหมด รอเวลาพักใหญ่เลยค่ะกว่าจะได้กลับไปเรียนต่อกันใหม่

ส่วนตอนนี้เพื่อนๆที่เปิดบริษัท ปิดตัวกันเป็นแถบเลยค่ะ เครียดกันเป็นแถว ก็ได้แต่ช่วยให้กำลังใจกันไปค่ะ
โดย: melody_bangkok วันที่: 4 กันยายน 2563 เวลา:22:06:53 น.
  
มาสวัสดีพี่ไวน์รับ ผมหายไปหลายวัน วันนี้เข้ามาได้อ่านเรื่องในอดีต ที่น่าติดตามดีครับพี่ไวน์

ยุคต้มยำกุ้งบ้านเมืองได้คณะบุคคลทำงานบริหารบ้านเมืองเป็น ก็เลยผ่านกันไปได้ด้วยดี แต่ปีนี้วันนี้ น่าเป็นห่วงครับพี่

ผมเบื่อตัวเอง ที่จะต้องรับรู้เรื่องฯ ผมจึงหนีฯ ไปอยู่กับสังคมส่วนตัว"สร้างรถบ้านในฝัน"วันนี้ก็เลยจะมี ความเป็นส่วนตัวดีขึ้นมากครับพี่"หยุดแบบโลก"
โดย: ธนูคือลุงแอ็ด วันที่: 5 กันยายน 2563 เวลา:1:05:35 น.
  
หยุดแบกโลก
โดย: ธนูคือลุงแอ็ด วันที่: 5 กันยายน 2563 เวลา:1:07:03 น.
  


แวะมาชมกิจกรรมดีๆค่ะ
โดย: newyorknurse วันที่: 5 กันยายน 2563 เวลา:1:47:17 น.
  
สวัสดีครับพี่ไวน์

เด็กและเยาวชน
เขาก็มีความคิดเป็นของเขาเอง
ผู้ใหญ่ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะโดนล้างสมอง
ผมเชื่อว่าสมองของเขาสดใหม่และพร้อมใช้งานมากๆ 555

ตอนนี้มีแต่ข่าวลือ ข่าวลวง
ลำพังโควิดผมว่ารัฐบาลบก็รับมือยากแล้ว
เจอการเมืองและการประท้วงเข้าไปอีก
ไม่รู้จะจบยังไงนะครับพี่

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 กันยายน 2563 เวลา:9:52:39 น.
  
สวัสดีค่ะคุณไวน์ ดีใจจังเลยค่ะ คุณไวน์แวะไปทักทายด้วย มุลหายไปจากบล็อกปีกว่าเลยค่ะ แอบคิดถึงบล็อกแก๊งเหมือนกันค่ะ จะพยายามเข้ามาบ่อยๆค่ะ
โดย: มุล (Pikku Mul ) วันที่: 5 กันยายน 2563 เวลา:22:48:13 น.
  

ถึงขั้นตอนขึ้นโครงหลังคาแล้วครับพี่
ยากเอาการแต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ต้องรอถึงวันจันทร์
ให้ช่างร้านเหล็กดัดในส่วนต่อเติม
น่าจะออกมาดูดีกว่าที่คาดกาลไว้ครับพี่

สังคมแห่งนี้ ถูกวางยาชามาแสนนาน
เป็นสังคมที่ถูกทำให้เป็นเช่นนั้น
วันนี้ทำได้เพียงดูแต่พวกชนยุคนี้
พวกเขาจะรู้เท่าทันเกมส์มากน้อย
เพียงไร?
เพราะสังคมแห่งนี้พวกเขาจะต้อง
อยู่กับมันไปอีกแสนนาน
โดย: ธนูคือลุงแอ็ด วันที่: 6 กันยายน 2563 เวลา:3:25:28 น.
  
เอานิยายรักมาลงที่นี่บ้างดีกว่า
เบื่อภาพคุณไวน์กับสาวๆแล้วค่ะ

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 6 กันยายน 2563 เวลา:7:22:22 น.
  

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 กันยายน 2563 เวลา:7:31:11 น.
  
แวะมาเที่ยวชมครับ
โดย: พันคม วันที่: 6 กันยายน 2563 เวลา:17:20:54 น.
  
ขอบคุณที่แบ่งปัน
โดย: Kavanich96 วันที่: 9 กันยายน 2563 เวลา:3:27:14 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]

บทความทั้งหมด