No. 1068 รัก... ของเพื่อน
No. 1068 รัก.... ของเพื่อน 
 
 
ขับรถจะเลี้ยวไป เขื่อนลำเขางู...เห็นคนปั่นจักรยานมาคนเดียว รูปร่างคุ้น ๆ เลยหยุดรถ อ้าว เฮ้ย ๆมาแม่ขะจานได้ไง เพื่อนร่วมจ๊อกกิ้งที่สวนหลวง กท..เพื่อนดีใจแปลกใจที่เราพบกัน...เลยพากันไปร้านกาแฟสดแบบชาวบ้านเขาเล่าให้ฟังว่ามาที่นี่ติดต่อกัน 3 ปีแล้ว
เขาพบคนที่น่าจะใช่.....โดยบังเอิญ....ดูแล้วเพื่อนคนนี้ชอบธรรมชาติ..แบบพื้นบ้าน
อีกไม่นานจะกลับมาที่นี่อีก.... หลังจากนั้นเรา ๆ ก็กลับกรุงเทพ พบกันเป็นระยะเลยรู้เรื่องน่ารัก น่าคิด
แต่ไม่คิดดีกว่า มิใช่เรื่องของเรา แหะ ๆ แต่แอบนำเรื่องของเพื่อนมาเขียน ๆ ไว้เมื่อ 7 ปีก่อน...ลองตามความฝันของเพื่อน.. ลุ้น ๆ ให้เพื่อนคนนี้......



 
ความหนาวเย็น จับไอน้ำรวมเป็นหยาดน้ำค้างค่อย ๆ โตไหลเลื่อนบนผิวใบหญ้าที่เรียวยาวหล่นสู่ดิน หมอกหนายังคงลอยปกคลุม
ทั่วหน้าบริเวณหน้าบ้าน อากาศหนาวเย็นแทรกไปทุกแห่ง  แสงแรกแห่งวันสว่างขึ้น หมอกที่รวมตัวหนาและเบาบางในสวนผัก
 
ที่เขียวชะอุ่ม....แสงอาทิตย์ ต้องหยาดน้ำค้างเป็นประกายระยิบระยับ
เป็นโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่หลังจากบริษัท ส่งไปทำงานที่สุรินทร์ติดตามลูกค้ารายหนึ่ง ผมแต่ได้เกิดอุบัติเหตขับรถชนต้นไม้
ข้างทางบาดเจ็บไปทั้งตัวนัยตาด้านซ้ายนิ้วมือทั้งสองข้างกระดูกแตกจนไม่อาจจะทำอะไรได้
ออกจากโรงพยาบาล บริษัทให้พักรักษาตัวอีก 3 เดือน
ลุงชวนให้มาพักที่ อ.เวียงป่าเป้า บ้านแม่ขะจาน ผมเลยเลือกบ้านหลังน้อยอยู่เชิงดอยเตี้ยของลุงอยู่คนเดียว



 
เช้ามืดขับรถเก๋งคู่ใจไปช้า ๆ ไปตามถนนรอบกายสายหมอก ความหนาวเย็นแผ่สร้านไปทั่วกว่า สอง กิโลเมตรที่ขับผ่าน
หมอกลอยคลุมไปทั่วแสงไฟวับแวมจากบ้านหลังเล็กของชาวบ้านเป็นระยะ เขาคงจะลุกขึ้นทำอาหารเตรียมตัวไปทำไร่ ทำนา
ไม่นานแสงแรกแห่งวันค่อยสาดแสงให้เห็นแสงเงา
หมอกค่อย ๆ เลื่อนไปช้า ๆ บ้านหลังเล็กดูสงบซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางตันไม้หลายต้นเลยไปอีกนิด นักท่องเที่ยวกำลังปั่นจักรยานผ่าน



 
ถนนเล็กผ่านนาข้าวสวย อดที่จะหยุดรถถ่ายภาพไม่ได้ภาพแบบนี้ ไม่เห็นมานานหลายปี
ด้านขวามือ ลำเหมืองเล็ก ๆ มีสพานไม้ไผ่พาดผ่านสายน้ำไหลช้า ๆ เสียงน้ำไหล ปลาซิวตัวน้อยว่างวิ่งไปมา



 
จอดรถไว้ริมต้นอินทนิลขนาดกลาง เดินข้ามสพานไม้ไผ่ ซุ้มไผ่กว้างโค้งคลุมครอบเป็นวงกลม ทางเดินเถ้าเล็ก ๆ ทอดยาว
ออกไป แสงแดดสาดส่อง สู่สวนผักเขียวขจี
 
ข้างหน้า หญิงชาวสวน กำลังหาบกระป๋องน้ำฝักบัวสองข้างเดินรดน้ำ ไออุ่นจากน้ำในกระป๋องลอยตามขึ้นมายามสายน้ำถูกใบผัก
คุณครับผม...ขอเดินเข้ามาดูสวนหน่อยครับ
ชาวสวนหันมอง.....นิ่ง..ไม่พูดอะไรเลย
ผมมาจากเชียงใหม่ เอ้ออยู่ กท.นะครับ พักอยู่ในบ้านสวนตีนดอยโน้น
คนกรุงเทพหรือเชียงใหม่แน่...เจ้า
ก็เกิดเชียงใหม่โต กรุงเทพ มาอาศัยลุงอยู่ที่บ้านสวนโน้นครับ ผมชื่อโยธิน พี่สาวอ้าวน้องสาวดีกว่า ผม ๆ
โอ้ย ไม่ต้องพูด ผม แผม หรอก สุภาพมากไปแล้ว
อ้าว ก็คนมันเคยนี่นา น้องชื่ออะไร
อุ่นเจ้า.....มาเยี๊ยะหยัง (มาทำอะไร)
อยากจะถ่ายรูปผัก กับรูปน้องนะ
ถ่ายผักได้เลย...แต่ขะเจ้า มันบ่างามไม่ต้องถ่ายเน่อ
ได้ครับ แต่ถ้าถ่ายไม่ให้เห็นหน้าถ่ายกำลังรดน้ำได้หรือเปล่าละ
ไม่ได้ ว่าแต่ว่าคุณโยเยมาทำอะไรแถวนี้
โยธินครับ ไม่ใช่โยเย ผมมาพักผ่อน คือ ๆ บริษัทเขาให้พักทำงานยาว...
อ้อ ตกงาน
ก็ทำนองนั้นแหละ 555 ว้า คืองี้ ผมขับรถชนตัวช้ำนิ้วมือแตกมากใช้ทำงานไม่ได้ นี่ไงนิ้วแข็งเจ็บนิด ๆ
เดี๋ยวก่อน คุณโยเคยอยู่ดอยสะเก็ดหรือเปล่าละ
เคยอยู่เอ้อ รู้ได้ไง
ก็ดูคุ้น ๆ แต่นานกว่า 10 ปีที่เคยเห็นนะ...เจ้า 
ไหน ขอดูหน้าน้องชัด ๆ หน่อยหน้าผากจมูก ใช่แล้วอรอนงค์ก็ น้องอุ่น ลูกลุงกำธรเมื่อก่อนชอบร้องไห้ขี้มูกโป่ง ปากแบะนี่นา
แถม แหะ ๆ กินขี้มูกตัวเอง 555
บ้า.... จำอะไรไม่รู้
ตอนนี้จมูกโด่งกว่าเดิม แถมริมฝีปาก เอ้อ..สวย
น้องอุ่นเบือนหน้าหนีซ่อนยิ้มแก้มแดง 
แล้วพี่ แหย... เอ้ย โยธินทำไมเปลี่ยนชื่อละเจ้า
เปล่าเปลี่ยน แม่กับพ่อตั้งว่าโยธิน มาตั้งแต่เด็กแต่คนเรียกว่าแหย..ไปเองก็ตอนนั้นไม่กล้าต่อยกับใครนะ 55
แล้วน้องอุ่นมาอยู่กับใคร
พ่อตาย แม่กับอุ่นเลยย้ายกลับมาอยู่ที่นี่
งั้นพี่โย มาขอเยี่ยมแม่ เอ้อป้า...หน่อย
ได้เจ้า...แต่แม่ไม่อยู่จะบอกแม่ ๆ คงดีใจที่พบพี่โย ๆ อยู่คนเดียวหรือมากับแฟน
ยัง ๆ พี่ยัง..อืม.ไม่ได้แต่งงานอยู่คนเดียว
งั้น ขะเจ้าเชิญกินข้าวเย็นวันนี้ 
ไม่เอา..พี่จะกินข้าวร้อน
พี่แหย...ยังชอบแหย่เหมือนเดิมนะ พี่ไปถ่ายรูปเถอะ อุ่นรดน้ำผักก่อนบ้านอยู่ข้างในโน้นนะพี่



 
เห็นน้องอุ่นแล้วขำ เมื่อก่อนผมก็ ชอบดึงผมเขาเล่นจนหน้าหงาย ก็น้องชอบเลียกินขี้มูก จนผมต้องแหวะบ่อย จริง ๆ แล้วลุงเขยผม
กับพ่อน้องอุ่น เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน นึกถึงป่าอิ่ม รูปร่างเล็ก ๆ ใจดีให้ขนมผมกินบ่อย น้องอุ่นอายุน้อยกว่าผม 9  ปี
ยังงง อยู่ทำไม จำอายุได้เนาะ
 
ตอนเช้าที่เราพบกันน้องอุ่น ใส่เสื้อสีน้ำเงิน นุ่งผ้าถุงสีเดียวกัน มัดผมไว้ท้ายทอยเป็นสองหางสั้น ต้นคอขาวมีไฝดำด้วย
เวลายิ้มแล้ว เห็นฟันเรียง ขาวสวย แก้มมีลักยิ้ม แก้มสีชมภูเรื่อ ๆ
 
ดูนาฬิกาข้อมือบ่ายสองโมง ยังอีกกี่ชม.นะที่เราจะได้ไป ๆ พบป้าอิ่มกับน้องอุ่น เอ..ไปตอนนี้ก็ไม่ดีไปตอนบ่ายสามดีกว่า
แต่ก็ไม่ดีอีกแหละ มันยังไงไม่รู้ซิ 
ทีเมื่อก่อน เห็นน้องแล้ววิ่งหนี....ก็กลัวน้องเขาเอาขี้มูกมาป้ายนี่นา
 
/////////////////////////////////
 
ดูนาฬิกา กับแสงแดดยามบ่ายแก่ ๆ อากาศอุ่นสบาย รีบผลัดเสื้อผ้า อาบน้ำสระหัว โกนหนวดที่ขึ้นหรอมแหรม ใบหน้าดูดีขึ้นหน่อย
รีบเช็ดตัวก็น้ำมันเย็นมาก ๆ เลยแต่งตัวหวีผมเสย นิด ๆ ใส่เสื้อผ้า คว้าเสื้อกันหนาวสีแดงตัวใหญ่
ใส่ แล้วขับรถไปตามเส้นทางเดิม 
ดวงอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำไปกับ ดอยด้านขวามือ แสงคงสาดไปทั่วท้องนาซ้ายมือสีเขียว ชาวบ้านปลูกบ้านเรียงรายอยู่บนเนิน
ลำเหมืองเล็ก ๆ ยังคงไหลเอื่อย ไม่ขาดสาย
โชคดี ที่ได้มาพักอาศัยที่นี่ มีน้ำ ท้องนา สายหมอก ลอยเรี่ยกับดอย ผักสีเขียวหลายชนิดอากาศที่หนาวเย็นเกือบตลอดวัน
นั่งบันทึกพิมพ์คอมพิวเตอร์ ก็มีความสุข แม้จะเป็นความสุขเล็ก ๆ แต่ก็เป็นสิ่งที่อยากทำอยากได้พบ
สิ่งที่นี่มี แต่กรุงเทพอาจมีน้อยไป ก็น่าจะเป็น ญาติ หรือเพื่อนที่มีจิตใจงาม
พูดกันธรรมดา แบบชาวบ้าน ๆ นี่แหละ
แถมอีกนิด
ผมจะได้เจอป้า กับน้องอุ่น แหะ ๆ น่าตาน่ารักอีกไม่กี่นาทีนี้..  ไปละครับไว้เล่าตอนต่อไป
แหะ ๆ ต้องรักษา คำสัญญาซะหน่อย ก็รับปากน้องอุ่นไว้แล้ว
(ทดลองเขียน ..เผื่อจะมีคนอ่านบ้างมิใช่นิยายแต่เป็นเรื่องของเพื่อน 2 - 3 คนครับ น่ารัก น่าลุ้นตาม)
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re..379)
st ผู้เข้าชม  2,174,322.
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ
 
Diarist



Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2565
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2565 8:39:54 น.
Counter : 1028 Pageviews.

24 comments
แพ้เนื้อจากการโดนเห็บกัด alpha-gal allergy สวยสุดซอย
(17 เม.ย. 2567 14:07:10 น.)
เติมให้ความมี เติมให้ความไม่มี ปัญญา Dh
(14 เม.ย. 2567 20:54:29 น.)
เรื่องเล่าที่ไม่เกี่ยวกับวันสงกรานต์ tanjira
(13 เม.ย. 2567 16:10:32 น.)
Bangsaen 21 The Finest Running Event Ever 2023 บางแสน แมวเซาผู้น่าสงสาร
(12 เม.ย. 2567 10:20:55 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณอุ้มสี, คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณtuk-tuk@korat, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณInsignia_Museum, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณtoor36, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณnewyorknurse, คุณkae+aoe, คุณmariabamboo, คุณKavanich96, คุณกิ่งฟ้า, คุณตะลีกีปัส, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณSweet_pills, คุณThe Kop Civil, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณคนเคยผ่านมหาสมุทร, คุณLive a good story

  
เจิม....อ่าน
โดย: อุ้มสี วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:7:04:36 น.
  
พี่ไวน์ช่างสรรหาภาพมาประกอบเรื่อง
จากบล็อกใช่เลยพี่ไวน์แกอ้วนขึ้นไง

โดย: หอมกร วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:9:16:33 น.
  
อิลลิ๊ลิ๊
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:12:23:13 น.
  
สวัสดีค่ะคุณพี่ไวน์..

บรรยากาศดีมากนะคะ..

ปั่นจักรยานชมธรรมชาติ...

เจอเพื่อนเก่า..

โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:15:01:21 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ไวน์
พี่เสรี ไม่ใช่สิ พี่โยธินสมัยวัยรุ่นมีสาวๆเยอะนะคะ น้องดำ
น้องอุ่น พี่สาวในดงกุหลาบ (ยังมีอีกแน่เลย) 555 เป็นธรรมดาคนเนื้อหอม555ชอบอ่านเวลาพีไวน์ บรรยายความงดงามของธรรมชาติ อ่านแล้วได้อารมณ์สดชื่นไปด้วยเลยค่ะ สมกับได้รางวัลนักเขียนดีเด่น
สุดท้ายนี้ มีสัญญาอะไรไว้กับน้องอุ่น อยากรู้จักจังค่ะ สวัสดีค่ะ
โดย: จินดา IP: 58.8.224.31 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:15:43:30 น.
  
อุ๊ย!!นิยายรัก ริมท้องร่อง
บรรยากาศดีๆ ณ ชนบทเมืองเหนือ..
รอลุ้นๆๆ ค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:15:47:29 น.
  
เก็บรายละเอียดดีมากค่ะ
โดย: เจ้าหญิงไอดิน วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:15:56:53 น.
  
สวัสดีครับพี่ไวน์

อ่านแล้วรู้สึกถึงทุ่งหญ้า ทุ่งนา ธรรมชาติ สีเขียวเลยครับ
ชอบคำนี้ "มาเยี๊ยะหยัง" มันน่ารักดีครับ ชอบภาษาเหนือมากครับ
โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:16:16:28 น.
  
ขอบพระคุณสำหรับกำชมเจ้า
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:17:19:00 น.
  
แหม ๆ คุณจินดาเจ้าประจำ มาอ่านแล้วเม้นท์ทำเอาเขิน
ใช่นะครับ เขินเป็นเหมือนกัน... เพื่อนหญิงที่รู้จักเยอะคนจริงครับ ไม่คิดอะไรเลย รู้ว่า แห้วตลอด 555

...
ชอบเขียนถ่ายทอด ธรรมชาติจากที่ไปสัมผัส ธรรมชาติ
ตอนเช้ามืดเลยตื่นเช้ากว่าคนอื่นหน่อย
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:19:24:57 น.
  
บรรยายบรรยากาศซะเห็นภาพตามเลย ผมหลุดขำออกมาเลย เรียก คุณโยเยซะได้ แต่ถ้าโดนจริงกับตัวเองอาจขำไม่ออกก็ได้

สรุปเองซะงั้นว่าตกงาน (ฮา) ในเมืองอากาศมันแย่จริงๆ แหละครับ รถเยอะ รถประจำทางก็เก่า ภาครัฐมัวแต่เอาเงินไปซื้อเครื่องบิน เรือดำน้ำ ไม่ก็ปืนอยู่ ประชาชนก็ทนใช้เน่าๆ แบบนี้ต่อไป
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:21:20:33 น.
  

ชอบบรรยากาศ ทุ่งนา
ต้นขาวเขียวๆจัง

>>>>>
ที่บล็อก ดีจังคุณไวน์อยู่ไม่ไกลจากที่ออกกำลังกาย
หลายแห่ง เพราะถ้าอยู่ไกล
ก็ทำให้ไม่ค่อยอยากไปอีก
โดย: newyorknurse วันที่: 1 มีนาคม 2565 เวลา:4:48:48 น.
  
ทักทายสวัสดีครับคุณไวน์
ต.แม่ขะจาน มีบ้านเพื่อนสนิทอยู่ที่นี่ครับ ก็ย้ายจากตัวเมืองเชียงใหม่ มาปักหลักปักฐานใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เหมือนกัน ธรรมชาติรายล้อม สงบเงียบดีเลยครับ
ได้ไปท่องเที่ยวแม่ขะจานอยู่บ้างเหมือนกันครับ
โดย: ถปรร วันที่: 1 มีนาคม 2565 เวลา:6:31:35 น.
  
ชีวิตและความทรงจำที่บ้านนอกคือความงามที่สุดละเจ้าปี้ไวน์ เป็นเรื่องตี้ดีขนาดเจ้าที่ได้พักรักษาตัวที่เวียงป่าเป้า ธรรมชาติส่งผลต่อจิตใจได้ดีเลยเจ้า

ชอบภาพน้ำค้างยอดหญ้า การปั่นรถถีบที่ถนนไปโต้งนา หรือแม้แต่ขับเก๋งช้าผ่านนามันตึงม่วนขนาดเจ้า
ขอบคุณปี้ไวน์ที่แวะไปดูโมเสสล่นเล่นบนสนามหญ้าแกมยอดน้ำค้างนะเจ้า
โดย: mariabamboo วันที่: 1 มีนาคม 2565 เวลา:9:41:28 น.
  
จากบล๊อก

คนไทยต้องพึ่งสกรีทฟู้ดครับ เพราะค่าครองชีพสูง รายได้ไม่น่าเพียงพอ สตรีทฟู้ดราคาถูกครับ ถ้าทำให้สะอาดแบบนี้คนไปกินเยอะแน่นอน อย่างผมนี่กินหรูแบบที่พี่ไวน์บอกไม่เป็นเลยครับ 55555 เดินข้างทางอย่างเดียว

มีแจ้งพิกัดขนมครกที่หัวหินด้วย ขอบคุณมากครับ ถ้าผมไปหัวหินจะไปซื้อเลยครับพี่ไวน์

อ้าวหรอครับที่วันจันทร์ อังคารคนเข้าบล๊อกน้อย ผมไม่เคยสังเกตเลยครับ เพราะบล๊อกผมคนเข้าน้อยอยู่แล้ว วันไหนๆ ก็เหมือนกัน 555555 พี่ไวน์นี่คนดังเลย เขียนบล๊อกอะไรมามีแฟนคลับตามอ่านแน่นอนครับ ^^

ผมรออ่าน "ร้านข้างทาง" ของพี่ไวน์ครับ ต้องสนุกแปลกใหม่ มาก ๆ แน่ๆ ครับ
โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 1 มีนาคม 2565 เวลา:16:53:18 น.
  
ขอบคุณที่แบ่งปัน
โดย: Kavanich96 วันที่: 2 มีนาคม 2565 เวลา:5:03:12 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ไวน์ ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกหลวงพ่อเกษมนะคะ

ตามมาอ่านเรื่องเล่าของเพื่อนสนุกดีค่ะแล้วจะติดตามตอนต่อไปนะคะ

จากบล็อก หลวงพ่อเกษม เขมโก กิ่งก็เคารพนับถือท่านมามีเหรียญท่านติดตัวตลอดท่านช่วยให้แคล้วคลาดหลายครั้งแล้วค่ะไว้จะมาเล่าให้อ่านนะคะ

โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 2 มีนาคม 2565 เวลา:10:18:21 น.
  
สวัสดีวันพุธค่ะ
อุตุประกาศว่าประเทสไทยเข้าสู่ฤดูร้อนแล้ว
ภาคใต้ก็น้ำท่วม
แวะมาชมบรรยากาศชนบท ที่บล็อก ชีวิตรัก เพื่อนพี่ไวน์เพลินๆ..ดีกว่า
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 มีนาคม 2565 เวลา:10:34:35 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะ

ไม่เบานะคะ คุณโยธิน
น้องอุ่น จะได้รับอนุญาตจากแม่อิ่ม
ให้คบหาดูใจกันมั๊ยน้อ...สงสัยค่ะ

ขอบคุณกำลังใจที่ตะพาบ-ร้านริมทางด้วยค่ะ
ชอบกินเตี๋ยวเนื้อเปื่อยที่สุดค่ะ
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 2 มีนาคม 2565 เวลา:12:06:29 น.
  
สวัสดี ค่ะ คุณไวน์

บล็อกครั้งนี้ สำนวนภาษาเป็นการพรรณนาความ
สวยงามของธรรมชาติ ป่าเขาลำเนาไพร เป็นส่วนใหญ่
ไม่ค่อยได้เห็นแนวเขียนเช่นนี้ ชอบนะ ปรกติจะเป็นการ
เล่าเรื่องราวในชีวิตทั่ว ๆ ไป แต่บล็อกนี้ เจอสาวน้อยที่
เคยรู้จักในสมัยเป็นเด็ก อิอิ เหมือนนิยาย 555
จะติดตามตอนต่อไป ค่ะ
โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต

โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 2 มีนาคม 2565 เวลา:15:09:31 น.
  
ผมมักจะอัปเวลานี้เป็นปกติครับ 555 ถ้าเวลาอื่นคือไม่ปกติแล้ว
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 2 มีนาคม 2565 เวลา:20:23:09 น.
  
พี่โยกับน้องอุ่นได้มาพบกันอีกครั้ง
แวดล้อมด้วยธรรมชาติที่ดูสงบงาม
เรื่องราวน่าติดตามค่ะพี่ไวน์

ขอบคุณพี่ไวน์สำหรับกำลังใจนะคะ
โดย: Sweet_pills วันที่: 3 มีนาคม 2565 เวลา:0:53:14 น.
  
ค่าขึ้นบอลลูนคนละ 200 ยูโรครับ
โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร วันที่: 3 มีนาคม 2565 เวลา:15:53:06 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ไวน์ขอบคุณไปให้กำลังใจงานตะพาบนะคะ
มาอ่านเรื่องความรักของเพื่อนรอบสองค่ะ อิอิสนุกดีค่ะแล้วจะรออ่านต่อนะคะ

จากบล็อก เพลงพื้นเมืองทางเหนือเราม่วนๆเน้อเจ๊า อิอิ

โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 3 มีนาคม 2565 เวลา:20:57:31 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Rimtarn.BlogGang.com

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]

บทความทั้งหมด