รีวิวหนังสือเล่มสุดท้ายของปี แจ็กพ็อตตกที่ "ก่อนแสงรัก" โดย ปราณธร นับเป็นปีของการอัพบล็อกอย่างแท้จริง ปกติหนิงกะเจ๊รุ้งไม่ได้เขียนอะไรถี่สักเท่าไรหรอก แล้วแต่อารมณ์ แต่พอดีเป็นปีที่หนิงริเริ่มโปรเจ็กต์หลายอย่างขึ้นทั้งที่ตัวเองก็งานยุ่ง เต้นเป็นลิงเป็นค่างผสมชะนีด้วยก็ได้ แล้วก็ได้ออกมาเป็น Ebook ให้ทุกคนได้โหลดอ่านฟรีกัน (เสียตังค์แค่เล่มเดียว ไปดูได้ตรงกลุ่ม "หนังสือ หนังสือ" กันได้) กับอบรม ห้องเรียนนิยาย เมื่อตอนกลางเดือนที่ผ่านมา เรื่อง Ebook ก็คงยังมีต่อ ส่วนอบรมนี่ จากผลตอบรับ คิดว่าตัวอย่างหนังสือที่จะเอามาคุยกัน ตอนแรกเอาเป็นหนังสือตัวเองเพราะจะได้มีความคิดเห็นของคนเขียนเข้าไปด้วย แต่ถ้ามีจัดครั้งถัดไป คิดว่าจะหยิบ แฮร์รี่ พอตเตอร์ มาอ่านด้วยกันค่ะ เป็นแฟนตาซีที่คิดว่าคนน่าจะอยากรู้กันว่าจะเอาห้องเรียนนิยายไปจับยังไง แต่เสียเวลามากถ้าพูดทั้งเล่ม เลยกะว่าส่วนที่เป็นทฤษฎีกะว่าจะสร้างเป็นคลิปสอนให้ไปดูกันเอาเอง คนที่ไม่รู้จะได้มีโอกาสรู้และศึกษามากขึ้น แต่นั่นเป็นเรื่องในอนาคต เอาเป็นว่า เข้าเรื่องหนังสือที่จะรีวิวสิ้นปีนี้กันดีกว่า อย่างที่บอกไปแล้วว่าแจ็กพ็อตมาตกที่เรื่อง ก่อนแสงรัก โดย ปราณธร
เอาโปรยปกไป ในนิยายโรมานซ์ พระเอกที่ถูกรถชนจนความจำเสื่อมมักจะได้พบรักกับนางเอก เรื่องราวลงเอยด้วยดี ทว่าในความเป็นจริงที่หิรัญได้เจอ เขาเกือบถูกผู้หญิงสองคนที่ขับรถมาชน ทิ้งไว้ข้างถนน พอฟื้นขึ้นมาก็ยังโดนตู่ว่าตัวเองเป็นญาติสนิทของพวกเธออีก โชคดีที่ความจำของเขายังอยู่ครบ ทำให้เขาไม่เป็นคนโง่ให้ใครมาหลอก แต่เขายังพูดออกไปไม่ได้ ทั้งที่ใจก็อยากรีบกลับไปใช้ชีวิตเดิมแท้ๆ สาเหตุก็เป็นเพราะเธอคนนั้น...ผู้หญิงตาบอดที่ไม่ยอมรับความจริง แถมยังดันทุรังจะดูแลเขาอยู่ได้ เหอะ!เธอคงไม่ได้รู้ตัวสินะว่าตัวเองกำลังจะถูกเปลี่ยนบทบาทจากผู้ดูแลกลายมาเป็นเหยื่ออันโอชะของหมาป่านามว่าหิรัญคนนี้! ส่วนเรื่องย่อ คิดว่ามีหลายบล็อกที่พูดถึงเรื่องนี้อยู่บ้างเหมือนกัน ลองไปอ่านดูได้นะคะ ที่บล็อกนี้ขอพูดถึงนิดๆ หน่อยๆ ละกันนะ ก่อนแสงรัก เป็นเรื่องของนางเอกที่ประสบอุบัติเหตุ ตามองไม่เห็น ครอบครัวเสียชีวิตหมด ญาติก็ไม่มาดูดำดูดี สิ่งที่เหลือ ก็มีแค่เงินประกันที่เอาไว้ดำรงชีพ กับเพื่อนที่คอยดูแลเท่านั้นเอง อ้อ สิ่งดีๆ ที่เข้ามาในชีวิตนางเอกอีกอย่างก็คือ พระเอก ละมั้ง (จะนับดีไหมเนี่ยว่าเป็นสิ่งที่ดีเนี่ย -__- ) ตามคำโปรยทำให้เดาได้ว่าเพื่อนนางเอกกับนางเอกไปชนผู้ชายคนหนึ่งเข้า แต่ทีนี้พระเอกแกล้งความจำเสื่อมก็เลยโดนโมเมให้เป็นญาติเสียเลย จะได้ปกปิดอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นนั่น แต่ญาติกำมะลอที่เก็บตามาได้สุดแสนจะเอาแต่ใจ ขี้โวยวาย จอมบงการ บลา บลา บลา และเหนือสิ่งอื่นใด เขายังมีภารกิจที่ต้องไปทำ จะมาอยู่เป็นเพื่อนสองสาวนี่ตลอดไปไม่ได้ ปฏิบัติการลักพาตัวก็เกิดขึ้น นางเอกที่โดนข่มขู่ก็จำต้องยอมขึ้นรถไปกับพระเอกด้วย ส่วนพระเอกก็ต้องกลับไปเผชิญหน้ากับปัญหาของตัวเองที่มีตั้งแต่ก่อนหน้าจะพบนางเอก เขา...ผู้เปรียบเสมือนซามูไรพ่อลูกอ่อน ต้องกระเตงนางเอกไปไหนต่อไหนพร้อมกับโรมรันกับศัตรูในเงามืดไปด้วยจะเป็นอย่างไร เขาจะสามารถหาตัวคนร้ายที่ลงมือเร็วกว่าเขาแค่ปลายจมูกได้หรือไม่ ติดตามได้ในเรื่องนี้ค่ะ (อิข้อความข้างบนอย่าใส่ใจ แซวเรื่องเฉยๆ ค่ะ พระเอกไม่เหมือนพ่อลูกอ่อนหรอก เขาออกจะแมน และเชื่อว่ามีสาวๆ หลายคนใฝ่ฝันถึงค่ะ) สังเกตมาหลายเรื่องที่ผ่านมาของคนเขียนแล้ว จุดที่พระเอกจะตกลงปลงใจกับนางเอกเนี่ย ค่อนข้างรวบรัดแบบที่คนอ่านจะงงๆว่า อ้าว ตกลงที่แกพูดกันอยู่นี่คือ ตกลงเป็นแฟนกันแล้วหรือ (หนิงอาจจะไม่ได้อ่านทุกเรื่องแต่ก็หลายเรื่องอยู่) และเรื่องนี้ก็ไม่เว้นค่ะ ที่จริงแล้ว หลายเล่มอีกที่เหตุการณ์สำคัญๆ ซึ่งเป็นปมปัญหา มักจะเกิดขึ้นตอนที่พระเอกนางเอกตกลงปลงใจกันแล้ว จะเห็นการแก้ปัญหาของตัวละคร ควบคู่ไปกับความกุ๊กกิ๊กหลั่นล้าที่เป็นจุดหลักของแต่ละเล่มซึ่งทำให้อภัยกับการรวบรัดตัดความให้พระเอกนางเอกเป็นแฟนกันแบบดื้อๆ ได้อยู่ และเรื่องนี้ก็เป็นอย่างนั้นค่ะ ต้องการจะบอกอะไร? จะบอกว่าเหมือนเห็นเส้นเรื่องที่ซ้ำๆ กันเอามารีรันอยู่ตลอดค่ะ จะมีส่วนประกอบยิบย่อยที่ทำให้เรื่องแตกต่างกันออกไปเท่านั้นเอง ดังนั้น การรีวิวเรื่องนี้ หนิงถึงทำออกมาไม่ได้เต็มที่เท่าไร เพราะสิ่งที่ทำให้เรื่องนี้แตกต่างจากเรื่องอื่นคือส่วนย่อยเหล่านั้นซึ่งไม่ได้สะกิดใจมาก ในขณะที่โครงเรื่องใหญ่เป็นตัวเด่น และเป็นจุดขับเคลื่อนเนื้อเรื่อง มันไม่แตกต่างอีกแล้วอ่ะ แต่ไม่ใช่ว่ามันจะแย่หรืออะไรหรอกนะคะ เส้นเรื่องและปริมาณของการ drive อารมณ์คนอ่านนี้แหละอยู่ในจุดที่พอดีมากๆ เรียกได้ว่าเป็นเส้นเรื่องที่เก็บไว้ใช้ได้ตลอดแบบไม่อายใครเลยแหละค่ะขอบอก เป็นโครงที่ไม่แปลกหากคนเขียนจะยึดเอาไว้เป็นสมบัติประจำตัว เพราะมันเจ๋งจริงๆ อ่ะ ขออนุญาตแจกแจงจุดร่วมที่ว่าตามที่ได้กล่าวแล้วดังนี้ 1. พระเอกร้าย (แบบร้ายกับคนทั้งโลก แต่ดีกับนางเอกคนเดียว สำหรับเรื่อง ก่อนแสงรัก พระเอกออกแนวมาเฟีย เอาแต่ใจ จอมสั่งการ) 2. นางเอกผู้อ่อนแอ (ไม่ว่าจะเป็นนัยยะไหนๆ เธอคือผู้ถูกกระทำซึ่งส่วนมากเกิดจากครอบครัวที่ต้องให้พระเอกกระโดดมาปกป้อง สำหรับเรื่อง ก่อนแสงรัก นางเอกมองไม่เห็น และถูกคนรอบข้างเอาเปรียบ) 3. พระเอกกับนางเอกตกลงปลงใจช่วงเวลาที่หนังสือผ่านไปได้สัก 1 ใน 4 หรือ 5 และจะปลงใจแบบที่คนอ่านตามทันบ้าง ตามไม่ทันบ้าง รู้แต่ว่าไวมากมาย (สำหรับเรื่อง ก่อนแสงรัก นางเอกฉลาดมาก พระเอกบอกว่าโดนลักพาตัวมาแล้วยังไม่รู้ตัวอีก นางก็เข้าใจได้ทันทีว่าพระเอกรักนาง กรูคนอ่านยังไม่เห็นรู้เลยว่าอิพระเอกบอกรัก กรูรู้อย่างเดียวว่าลักพาตัวน่ะจริง) 4. พอปลงใจกันเสร็จ ก็เริ่มแก้ปัญหากันแหละ ประมาณ 4 ใน 5 หรือไม่ก็ 3 ใน 4 ของเรื่องที่เหลือ แล้วแต่ขนาดเล่ม สำหรับเรื่อง ก่อนแสงรัก จะออกแนวแก้ปัญหาฝั่งพระเอกมากกว่า ดูฉีกออกไป เพราะปกติจะต้องไปแก้ปัญหาให้นางเอกเสียส่วนมาก สรุปโดยรวม อย่างที่บอกไปแล้วว่า โครงเรื่องนี้สร้างจากเส้นเรื่องโคตรเจ๋ง เพราะงั้นเรื่องนี้ก็เลยอยู่ในจุดที่พอเหมาะพอควรในแง่ของการเล่าเรื่อง การเกิดเหตุการณ์ต่างๆ เพื่อนำไปสู่การแก้ปมขัดแย้ง และปราณธรก็เก็บปมได้เรียบร้อยเป็นอย่างดี และ ช่วงเวลาพักรบที่เกิดสุญญากาศขึ้นระหว่างฉากก็เป็นช่องว่างให้พระเอกนางเอกได้มีเวลาหายใจหายคอกุ๊กกิ๊กกันบ้าง ทุกจุดร่วมนั่นเป็นจุดที่คนอ่านล้วนฟินกับมันทั้งสิ้น หนิงก็ชอบนะไม่ใช่ไม่ชอบ พูดง่ายๆ ว่า เป็นเรื่องที่ลงตัวอยู่แล้วด้วยตัวมันเองเลยทีเดียว เพียงแต่วรยุทธ์เริ่ดๆแบบนี้ พอปล่อยออกมาในช่วงเวลาที่ติดๆกัน ความน่าตื่นตาตื่นใจกลับหายไปอย่างน่าเสียดายเท่านั้นเอง ตอนนี้สายตาของหนิงอยู่ที่โครงสร้างใหญ่ไปเสียแล้วค่ะ ดังนั้นคนที่เข้ามาอ่านเพื่อหวังจะเห็นรีวิวเฉพาะเจาะจงเอากับเรื่องนี้ดีๆ ก็ต้องขออภัยที่ทำให้ผิดหวัง เพราะหนิงไม่ได้พูดถึงแบบเจาะลึกในเรื่องนี้เลย คือเห็นว่ามันไม่จำเป็นอ่ะ จุดน่าสนใจคือ จุดระดับโครงเรื่องมากกว่าค่ะ แต่ถึงจะพูดนั่นพูดนี่ แต่สุดท้ายหนิงก็อ่านเรื่องนี้เพลินไปตลอดเรื่องนะคะ ไม่ได้อ่านสะดุดอะไรเลย จนจบนั่นแหละค่ะ ถึงเพิ่งประมวลได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ปกติเรื่องไหนถ้าดึงความสนใจหนิงไม่ได้ หนิงจะแกะ เลาะ ชำแหละเรื่องได้เป็นฉากๆ ตั้งแต่ตอนอ่านไปแล้วค่ะ แต่เรื่องนี้ดึงความสนใจไว้ได้ ถึงหยิบมารีวิวนี้แล (สาบานว่านี่คือคำชมจริงๆนะ) จบรีวิวแบบงงๆว่าตัวเองกำลังพูดถึงเรื่อง ก่อนแสงรัก จริงหรือเปล่า เหมือนเรื่องนี้เอามาใช้เป็นตัวอย่างประกอบคำอธิบายโครงเรื่องใหญ่ของปราณธรมากกว่าแฮะ ขออภัยแฟนปราณธรด้วยนะคะ (-__- )a สวัสดีปีใหม่ค่ะ...ชอบอ่านงานของปราณธรค่ะ แต่...ตอนอ่านนี่อ่านอย่างเดียว ไม่ได้วิเคราะห์โครงเรื่องแบบคุณหนิงเลยค่ะ
โดย: Aneem วันที่: 29 ธันวาคม 2556 เวลา:9:58:17 น.
อืมม์ น่าลองค้นหาสิ่งที่เจ้าของบ้านบอกด้วยตัวเอง
ขอบคุณค่ะ โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 29 ธันวาคม 2556 เวลา:10:00:12 น.
ในฐานะที่รู้จักหนิงมานาน พี่รู้อยู่แล้วล่ะว่าเวลาหนิงอ่านหนังสือจะดูลึกไปถึงโครงสร้าง ซึ่งถ้าหนิงบอกว่ามันยังเจ๋งอยู่ พี่ก็ดีใจมากแล้วจ้ะ ตอนอ่านบล็อกนี้มีหัวเราะด้วยนะ 5555+ เป็นบล็อกอารมณ์ดีส่งท้ายปีเลยแหละ ขอบใจจ้ะ
สวัสดีปีใหม่จ้า ปีหน้าแข็งแรง ร่ำรวยๆ จ้ะ โดย: ปราณธร วันที่: 29 ธันวาคม 2556 เวลา:10:32:17 น.
กำลังอ่านอยู่เลยค่ะ ชอบอะ
โดย: bb IP: 171.7.133.207 วันที่: 29 ธันวาคม 2556 เวลา:11:16:27 น.
เห็นด้วยหับ จขบ. ค่ะ ยังแซว ๆ อยู่ ว่าพระเอกนี่สงสัยเป็นพี่น้องที่พลัดพรากกันไป นิสัยแนวเดียวกันมาก
...แต่อ่านแล้วก็ชอบทุกเรื่องอยู่ดี แถมกรี๊ดคุณพระเอกสุด ๆ ทุกเรื่อง ... โดย: polyj วันที่: 29 ธันวาคม 2556 เวลา:17:23:12 น.
จขบ.เป็นคนที่ลึกซึ้งมากเลยค่ะ ส่วนตัวแล้วไม่สามารถคิดได้ขนาดนี้เลยค่ะ (อยากคิดได้บ้างเหมือนกัน 555) เรามีแตอ่านแล้วชอบหรือไม่ชอบ พล็อตจะเก่าซ้ำขนาดไหน ถ้ารายละเอียดข้างในแตกต่าง ช่วยสร้างความฟินหรือขำเวอร์ สร้างความสุขให้ได้ เราก็ชอบหมดเลยค่ะ เรื่องนี้ชอบนะคะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 30 ธันวาคม 2556 เวลา:9:45:26 น.
โดย: polyj วันที่: 30 ธันวาคม 2556 เวลา:10:52:20 น.
มากันเร็วจังค่ะ
คุณ Aneem --- หนิงก็ชอบของปราณธรค่ะ เป็นหนึ่งในคนเขียนน้อยรายที่หนิงหยิบหนังสือเพราะชื่อคนแต่งค่ะ แล้วก็ไม่ได้ตั้งใจวิเคราะห์อะไรหรอกค่ะ มันเป็นไปเอง ^^" คุณพุดน้ำบุศย์ --- สิ่งที่ จขบ บอกส่วนมากก็เป็นของแจ่มใสค่ะ ลองอ่านเรื่องอื่นดูได้ สนุกดีเหมือนกันนะ คุณปราณธร --- โอ้ คนเขียนมาเองเลย หวัดดีค่ะพี่ (พอพี่บอกว่ารู้จักมานาน เลยมานั่งนึกๆ ดู เออ...นานจริงด้วยแฮะ) ไม่ได้ตั้งใจจะดูลึกอะไรหรอกค่ะ อยากอ่านหนังสือสนุกๆ เฉยๆ ขอยืนยันนั่งยันและนอนยันว่ามันเจ๋งค่ะ แล้วก็รู้ว่ามันไม่ได้บังเอิญ มันเกิดจากการตกผลึก คิดว่าเส้นเรื่องนี้ถูกใช้สมบูรณ์ที่สุดน่าจะเป็นเรื่องหมออาดนะคะ (พอดีหนิงอ่านหนังสือพี่ไม่ได้เรียงลำดับ ก็เลยไม่รู้ว่าเรื่องไหนเขียนก่อนหลัง แต่เท่าที่เคยอ่าน ลงตัวที่สุดคือหมออาดนั่นแหละ แล้วไม่รู้ว่าเลยกลายเป็นแรงบันดาลใจให้เรื่องอื่นๆ ด้วยหรือเปล่า เดาเอาอ่ะ) สวัสดีปีใหม่เช่นกันค่ะ ขอให้สวย รวย เก่ง เขียนหนังสือให้น้องได้อ่านสักสิบเล่มต่อปี (หุหุ) คุณอุ้มสม --- ลองอ่านดูค่ะ สนุกดีนะ คุณ bb --- เนอะๆๆ สนุกเนอะ คุณ polyj --- พระเอกออกแนวร้ายค่ะ ร้ายแบบไหนมากกว่านะ คุณ Sab Zab'--- ป่าวลึกซึ้งไรเลยค่ะ พอดีอ่านหลายเรื่องที่เป็นแนวนี้แล้วเลยพอจับทางได้แค่นั้นเองค่ะ หนิงก็ชอบเรื่องนี้นะ สวัสดีปีใหม่ทุกๆ คนค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง มั่งมีศรีสุข สมปรารถนากันถ้วนหน้านะค้า โดย: peiNing วันที่: 30 ธันวาคม 2556 เวลา:18:04:53 น.
โอ๊ะ เราอ่านงานของปราณธร ไม่กี่เรื่องเอง
แปลว่า ยังพออ่านเล่มนี้ได้อยู่ เพราะจะยังไม่ช้ำกับพล็อตหลัก น่าสนใจเพราะเพื่อน ๆ blog พูดถึงงานของปราณธร หลายเรื่อง หลายเล่ม กระตุ้นต่อมกันเป็นระยะเลยทีเดียว เดี๋ยวจะลองบ้างค่ะ ( แต่ยังไม่รู้เลยว่าจะเลือกเรื่องไหนก่อนดี ) โดย: Serverlus วันที่: 31 ธันวาคม 2556 เวลา:0:36:38 น.
คุณ Serverlus --- เล่มนี้ก็ไม่เลวค่ะ ลองอ่านดูจิ (ไม่ได้สังเกตว่ามีคนรีวิวเรื่องปราณธรเยอะ บังเอิญดีจัง)
โดย: peiNing วันที่: 1 มกราคม 2557 เวลา:9:42:37 น.
พอจะเข้าใจจขบ.นะ ตัวเองก็เป็นค่ะเวลาอ่านนามปากกาเดิมไปได้สัก 2-3 เรื่อง บางทีก็พอจับทางได้ มันจะมีอะไรซ้ำๆกันอยู่ในนั้น บางทีก็เป็นนิสัยพระเอก นางเอก โครงเรื่อง เหตุการณ์บางอย่าง อาชีพบางทียังเหมือนกันเลย
เวลาอ่าน เราจะไม่หยิบนามปากกาเดิมมาอ่านต่อกันน่ะค่ะ ถึงแม้เราจะชอบสำนวนภาษา การสร้างพล็อตเรื่องของเค้าเพียงใด ก็จะเว้นไว้นานๆ สลับๆกันไปค่ะ ส่วนเรื่องนี้ เห็นรีวิวมาหลายบล็อกแล้ว ยังไม่เคยอ่านงานของปราณธรเลย ถ้าได้อ่านครั้งแรกคงน่าจะตื่นตาตื่นใจในความแปลกใหม่ของพล็อตอยู่นะคะ โดย: kunaom วันที่: 3 มกราคม 2557 เวลา:14:52:45 น.
คุณมาโซคิส --- สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้เป็นปีที่ดีของคุณมาโซคิสในทุกๆเรื่องนะคะ
คุณ Pdจิงกุเบล --- สวัสดีปีใหม่เช่นกันค่ะ มีความสุขทั้งปีนะคะ คุณ kunaom --- หนิงไม่ได้อ่านไล่เลี่ยกันหรอกค่ะ มีเรื่องอื่นคั่นอีกหลายเรื่องอยู่เหมือนกัน คิดว่าน่าจะตื่นตาตื่นใจกับพล็อตนะคะ แต่ถ้าจะอ่านเล่มแรกกับพระเอกร้ายแต่ดีกับนางเอก ขอแนะนำ ไฟแค้นแผนร้าย ค่ะ เป็นเรื่องที่ใช้เส้นเรื่องนี้สมบูรณ์ที่สุดในความคิดของหนิงนะคะ โดย: peiNing วันที่: 3 มกราคม 2557 เวลา:21:35:52 น.
ขอบคุณมากเลย มีแนะนำต่อด้วย ไว้จะลองหามาอ่านดูค่ะ
โดย: kunaom วันที่: 4 มกราคม 2557 เวลา:13:22:45 น.
|
บทความทั้งหมด
|