Bloggang.com : haiku - ในร่มเงาของความทรงจำสีจาง

ในร่มเงาของความทรงจำสีจาง


	ชื่อภาพ : โรงบ่มใบยา สถานที่ : อ.บ้านโฮ่ง จ.ลำพูน เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษอาร์เช่ เรียบ ๑oo กรัม ขนาด : ๒๕ x ๓๒ นิ้ว The Passion on Rong Bome Baiya ในร่มเงาของความทรงจำสีจาง คุณที่รัก โรงบ่มใบยาสูบ หรือทางบ้านผมเรียกสั้น ๆ ว่า "เต๋าบ่ม" นี้คือสถานที่ที่ผมผูกพันหวานถวิล ปิดเทอมฤดูร้อน ผมจะหาลำไพ่พิเศษโดยการหาบขนมลอดช่องน้ำกะทิไปขายที่เตาบ่ม ที่ตั้งอยู่ที่หัวหมู่บ้านขัวตาด ซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านต้นผึ้งบ้านผมประมาณ ๑ กิโลเมตรได้ ถือว่าไม่ไกล แต่ก็โหดร้ายทารุณมากสำหรับผม เพราะผมต้องหาบไปเดินขายในหมู่บ้านก่อน กะเวลาไปถึงเตาบ่มให้ได้จังหวะพักเที่ยง คนงานหยุดกินข้าวกลางวัน (ข้าวตอน) คุณลองนึกภาพ หน้าแล้งเดือนมีนา-เมษายน ตอนที่ตะวันตรงหัว บ่าแบกคอนของขายหนักแสนหนัก ซ้ำเดินไปบนถนนดินร้อนปุ-ปุ (เพราะมีฝุ่นหนาท่วมกีบตีนงัวควายได้) ผมจึงซาบซึ้งมากเมื่อเวลาต่อมาได้อ่านพบกับคำกวีของนายผีที่ว่า "แดดเปรี้ยงปานหัวแตก แผ่นดินแยกอยู่งัมงึม" หรือคำอุปมาโวหารของคนโบราณที่ว่า "หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน" "อาบเหงื่อต่างน้ำ" เห็นภาพชัดแจ่ม และประทับใจ เพราะมีประสบการณ์ งานหาบคอนของขายแบบนี้ แถวบ้านผมเขาถือเป็นงานของผู้หญิงครับ ผู้ชายไม่มีใครทำ ผมล่ะกลัวเพื่อนจะมาเห็นจะตาย และที่กลัวสุดไม่กล้ากรายไปทางหมู่บ้านนั้นเด็ดขาด ก็คือแถวนั้นบ้านแฟนครับ เธออยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง ซึ่งแม่และยายผมก็ยุให้หาบไปทางนั้น เพราะเป็นย่านของคหบดีมีอันจะกินของอำเภอเรา ไม่มีทางหรอก หัวเด็ดตีนขาด ขายดีแค่ไหน ผมก็ไม่หาบไปทางนั้นเด็ดขาด พวกญาติ ๆ ของเธอนั้นไม่ค่อยชอบขี้หน้าผมอยู่ด้วย ชอบมองด้วยสายตาดูหมิ่นถิ่นแคลน และผมแอบทราบมาว่า พี่สาวของเธอออกคำสั่งห้ามน้องสาวคบกับผมโดยเด็ดขาด ไม่มีเหตุผลอะไรมากไปกว่า บ้านเราคนจนนั่นแหละครับ ไม่ใช่จนแบบ "อ้ายคนจนจำต้องทนปั่นรถถีบ" เหมือนในเพลง สาวมอเตอร์ไซด์ ของ จรัล มโนเพ็ชร ที่สาวไปปันใจให้ไอ้หนุ่มคนรวยที่มีมอเตอร์ไซด์ขี่ จักรยานบ้านเราก็ยังไม่มีขี่เลยครับ ป่วยการพูดถึงรถมอเตอร์ไซด์ สมัยนั้นจักรยานเป็นสินค้าที่ต้องสั่งมาจากเมืองนอก ยี่ห้อ ฮัมเบอร์ ราเลย์ คือยี่ห้อที่ได้รับความนิยม ราคาแพงมาก สุดเอื้อมสำหรับลูกแม่ค้าจน ๆ ต่างจากบ้านดอกฟ้าที่หมาวัดอย่างผมไห้หวนครวญครางหา เขามีทั้งรถเครื่องรถถีบ และรถยนต์บรรทุกเชฟโรเลตคันใหญ่ แบบตัวถังทำด้วยไม้ รับจ้างบรรทุกข้าวสาร บรรทุกสุกร ไปส่งที่จังหวัดลำปาง (คันแรกคันเดียวของอำเภอเราในตอนนั้น) เด็กผู้ชายวัยกำลังริรัก อายแสนอายครับ ต้องมาอ้อนแอ้นเอวอ่อน-หาบคอนขนมลอดช่องขาย แต่นั่นแหละ อายแสนอายแค่ไหน ผมก็ต้องทำ เพราะอยากได้กางเกงยีนส์นุ่งกับเขาสักตัว ใส่กางเกงนักเรียนขาสั้น มันชักไม่เหมาะกับหนุ่มรูปหล่อหน้าใส (สิวเริ่มเกรอะ) แล้วล่ะครับ และอีกอย่าง ลอดช่องฝีมือแม่ผมนั้นขึ้นชื่อลือลั่น หวานมันขายดีมาก ๆ ไปถึงก่อนจะตั้งหาบวางคอน เตรียมตักลอดช่องขายใต้ร่มเงาไม้ฉำฉามุมประจำ-ผมไม่สนใจอันใด นอกจากขอถอดหมวกกระพือลมไล่เหงื่อที่ชุ่มโชกไปทั้งตัวก่อน ก่อนปิดท้าย ให้คุณอุทานเล่น ๆ พระเอกของเราจะอาบเหงื่อต่างน้ำไหล่ระบมนานสักกี่ (ปิดเทอม) กว่าจะรวบรวมเงินซื้อกางเกงยีนส์ตัวหนึ่งได้ ในเมื่อกางเกงยีนส์ (ไม่อยากระบุยี่ห้อ) ราคาแพงมาก-ตัวละ ๑๒o บาท และลอดช่องสมัยนั้นขายแค่ถ้วยละ ๒o สตางค์ ตอนหลังลุงผมให้ยืมอีแก่รถจักรยานเก่าเก็บสุดรักสุดหวง ที่มีภารกิจพาแกไปจ่ายตลาดทุกเช้า โดยมีข้อแลกเปลี่ยนว่า กลับจากขายไอติมตอนเย็นผมจะต้องเป็นลูกมือช่วยแกทำกับข้าว ลุงผมเปิดร้านขายอาหารพื้นเมืองที่หน้าอำเภอ แม้จะเหนื่อยแสนเหนื่อย และอดได้ไปเล่นบาสเก็ตบอลกับเพื่อน ๆ ผมก็ต้องยอมรับข้อเสนอ เพราะจะได้เลิกเป็นอาหารปากพวกเพื่อน ๆ เสียที ผมจึงเปลี่ยนไปรับไอติมกระติกใส่ท้ายจักรยานเร่ขาย ไม่รีรอช้า ต้นฉำฉา โรงบ่มใบยา จักรยาน และกระติกไอติม ฯลฯ นึกถึงทีไรก็ให้ยิ้มอ่อนโยนในห้วงรู้สึก และชื่นเย็นสบายอยู่ล้ำลึกเหมือนนั่งอยู่ใต้นร่มเงาไม้ และได้รับลมเย็น ๆ โชยมาชวนให้ตาปรือเคลิบเคลิ้ม... แน่นอน อดีตนั้นมีดีและสวยงามเป็นพิเศษเสมอ คุณเห็นด้วยไหม โดยเฉพาะอดีตที่มีผองเราเป็นพระเอกนางเอก เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๑๕ มิ.ย. ๒๕๕๗ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 16 มิถุนายน 2557
Last Update : 20 มิถุนายน 2557 21:19:05 น.
Counter : 1424 Pageviews.

0 comments

	สองวัดสองแผ่นดิน : วัดโสมมนัสราชวรวิหาร (6) ผู้ชายในสายลมหนาว (21 เม.ย. 2564 09:41:34 น.)		เจ้านุ้งตัวกระจ้อยร่อย กับ "พี่ด้วน" ช้างป่าตัวมหึมา ภาวิดา คนบ้านป่า (20 เม.ย. 2564 10:38:04 น.)
	:: ปฐมบทแห่งการเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของความทรงจำ ตอนที่ 10 :: กะว่าก๋า (16 เม.ย. 2564 06:41:43 น.)		ซากุระสวยราวฉากซีรีส์หนังเกาหลี สมาชิกหมายเลข 4149951 (13 เม.ย. 2564 11:44:32 น.)

Haiku.BlogGang.com

haiku

Location :

[ดู Profile ทั้งหมด]

ผู้ติดตามบล็อก : 156 คน [?]

บทความทั้งหมด