Bloggang.com : haiku - โลกกว้างก็เพราะใจไม่คับแคบ

โลกกว้างก็เพราะใจไม่คับแคบ


	ชื่อภาพ : ทะเลสาบน้ำจืด สถานที่ : บ้านหล่ายกว๊าน พะเยา เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๓๘ x ๕๖ เซนติเมตร โลกกว้างก็เพราะใจไม่คับแคบ ๑  โลกไม่กว้างเกินใจ  ทั้งยังใบเล็กนิดเดียว  เพียงแต่เต็มปริ่มไปด้วยความเปล่าเปลี่ยว  ของคนโง่ผู้ชอบความโดดเดี่ยวเดียวดาย ๒  คนโง่ผู้ชอบจมอยู่กับความหลัง  ฝังหัวใจในรักที่ตัวเองทำหล่นหาย  ยินดีแต่สุข ถึงทีทุกข์ ก็ตีโพยตีพาย  มองโลกแต่แง่ร้ายลืมแง่ดี ๓  ลืมว่า คืนฟ้าเศร้าย่อมดาวสวย  เพราะดำช่วยขับขาวผุดพิศุทธิ์สี  สรรพสิ่ง โลกสมมุติ ล้วนแล้วมี  สองด้านที่สวย-อาภัพ-อัปลักษณ์ ๔.  โลกกว้าง ก็เพราะใจไม่คับแคบ  สนิทแนบ ในความต่างอย่างตระหนัก  โลกหมุนรอบใจดวงนี้มานานนัก  หากไร้รัก ไร้เมตตา โลกอาดูร   ๑๘/๐๖/๕๘ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๒๑ มิ.ย. ๒๕๕๘ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอทิตย์

คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ


	ถ้าความรักคือการให้ ผมให้คุณ..." ขอโทษที ไม่ได้มาอัพภาพประมูลตามสัญญา เพราะมีเรื่องต้องไปขุดงมหาทองจากโรงรับจำนองหัวใจ มาจ่ายค่าลงทะเบียนเรียนให้คุณลูกสาวครับ วันนี้จะเล่าเรื่องมหัศจรรย์ใจ ที่ผมเกริ่นค้างไว้ ก็คือ ผมเพิ่งพบกับแฟนหนังสือคนหนึ่งโดยบังเอิญ ขณะแวะที่ปั๊มแห่งหนึ่ง เพื่อไปถ่ายภาพสะพานข้ามกว๊านพะเยา มุมสวยที่อยู่ด้านหลังปั๊มแห่งนั้น ตอนที่ผมเดินกลับออกมานั่งพักคลายร้อนใต้ร่มไม้ พลันมีชายคนหนึ่ง เดินเข้ามาทัก และยกมือไหว้ พร้อมกับแนะนำลูกสาวตัวน้อย (ที่ตั้งชื่อ"ผิงดาว"ตามเพลงมาชารี)ให้รู้จักและขอถ่ายภาพกับลุงปอน(ที่เหงื่อโชกหน้ามันแผล็บ)เป็นที่ระลึก เรื่องมันแปลกตรงที่ ผมเหมือนรู้จักเขามาแล้วชาติหนึ่ง นามสกุลนันตา นั้น ตรงกับชื่อคุณตาของผม (ดั่งเคยเขียนไปแล้ว ในริมฝั่งแม่น้ำหัวใจสลาย) คนไทใหญ่หรือ"เงี้ยว"นั้น ใจบุญสุนทานนิยมสร้างวัดวาอาราม นันตา หรือ นันต๊ะ นั้นมาจากคำว่า"นันทา" ข้อสังเกต-วัดไหนที่สร้างโดยคนไทใหญ่มักลงท้ายด้วย"นันทาราม " (นันทา +อาราม = นันทาราม) ตาผมชื่อ"ส่างนันต๊ะ" (ส่าง-คำที่ใช้เรียกผู้ที่บวชเรียนแล้ว)เป็นพ่อค้าวัวต่างมาจากเมืองปั่น รัฐฉาน (คงไม่มั่งคั่งพอสร้างอารามให้ตระกูล) แต่นามสุกุลยายก็คือ"ใจนันตา" ตั้งตามชื่อตา คือพวกนันตาที่มาจากเมืองลำพูน อพยพมาสู่ลุ่มน้ำแม่ใจ ที่ดินดำน้ำชุ่ม จึงเติมชื่อแม่น้ำลงไปหน้านามสกุล เป็นภูมินามสกุล บางพวกก็เปลี่ยนแปลงไป เช่น นันตาใจ นันตาชัย ใจมิภักดิ์ หรือใจนันตา นันต๊ะ หรือ นันตา เฉยๆ (เหมือนนามสกุลคุณเทอดพงษ์ ไม่เชื่อลองสืบไปเถิด บรรพบุรุษไม่ชาว เงี้ยว ก็ชาวลื้อ ชาวยอง )ฯลฯ ย่อย่นแค่นี้ก่อน เดี๋ยวจะกลายเป็นสารคดียืดยาวว่าด้วยภูมินาม.. เอาเป็นว่า พอผมเห็นหน้าคุณเทอดพงษ์ นอกจากจะไม่แปลกใจผมยังผงะตะลึงด้วยมีลมลางสังหรณ์ใจ อย่างประหลาดมาปะทะ-ว่าคนๆนี้ท่าทางทุกข์ร้อน-อ่อนแออยู่ข้างในร่างกาย ต้องมีอะไรสักสิ่งสิงสู่... ต้องป่วยหนักและต้องหามเข้าโรงพยาบาลแน่ๆ...... แปลกประหลาดจริงๆ ไม่กี่วันถัดมา น้องหนิง(โมโม่ จัง) ภรรยาของคุณเทอดพงษ์ นันตา ก็ เขียนจดหมายน้อยถึงผม (มาทางกล่องข้อความ) "สวัสดีเจ้าอ้ายปอน น้องจื่อหนิงเจ้า เป็นแฟนของเทอดพงษ์ นันตา อ้ายปอนอาจจะพอจำเทอดพงษ์ได้ เขาเป็นแฟนคลับที่ติดตามผลงานอ้ายมาตลอดเจ้า เมื่อวันที่ 18 มิถุนา ตี่ผ่านมาเป็นวันเกิดของเทอดพงษ์เจ้า แต่เขาบ่าสบายเข้าโฮงบาล ผลตรวจปรากฎว่าเป็นนิ่วในถุงน้ำดี กับมีอาการม้ามโต เขาจะเข้ารับการผ่าตัดนิ่วในวันที่ 1 กรกฎาเจ้า ส่วนม้ามจะผ่าเอาออกแหมกำทีหลัง น้องใคร่อยากประมูลภาพ "เพียงลมฝนที่ผ่านฟ้า" ในราคา 2000 บาท เพื่อมอบเป็นของขวัญวันเกิดย้อนหลัง และก็เป็นกำลังใจในการฮักษาตัวหื้อกับเทอดพงษ์เจ้า ความจริงมูลค่าภาพ และมูลค่าด้านจิตใจของภาพนี้คงสูงกว่านี้ แต่ครอบครัวเฮาจำเป็นต้องเก็บเงินไว้ฮักษาเทอดพงษ์ น้องก็ขออ้ายปอนได้จ่วยพิจารณา..ได้ หรือบ่าได้ ขอจ่วยตอบเน้อเจ้า ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆ ตี่คอยจรรโลงใจหมู่เฮา....." (ขอโทษน้องหนิงที่นำจดหมายนี้มาเปิดเผย เพราะผมประหลาดใจจริงๆกับลางสังกรณ์ของตัวเอง) อ่านจดหมายแล้วน้ำตาจะไหล ความรักของใครๆก็ยิ่งใหญ่ทั้งนั้น โดยเฉพาะในยามทุกข์ซ้ำกรรมซัด และประคับประคอง เคียงข้าง เป็นกำลังใจให้กัน ผมรับไม่ได้ครับ แม้กำลังอยู่ในช่วงที่จำเป็นต้องใช้เงินก็ตามเถอะ ไม่สำคัญหรอกครับ คุณค่า(ทางจิตใจ)นั้นสำคัญยิ่งใหญ่กว่ามูลค่านัก โดยเฉพาะค่าของความรัก ที่คนในครอบครัวมีให้กัน ผมขอมอบภาพเขียนภาพนี้ให้เป็นของขวัญวันเกิด และเป็นขวัญกำลังใจให้ครอบครัว"นันตา"นะครับ ( ผ่าตัดที่โรงพยาบาลอะไร วันเวลาไหน ช่วยแจ้งให้ทราบด้วย) เอาใจช่วยครับ เอาใจช่วย ผมเคยป่วย เดินไม่ได้ในวันเกิด อยู่คนเดียวเดี่ยวโดดกลางป่าเขา นั่งห้อยเท้ากับบันได น้ำตาไหลพราก ๆจะเดินลงมาทอดไข่กินสักฟองก็ทำไม่ได้ ร้องครางโอยโอย จนภารโรงได้ยินเข้า จึงบอกให้เมียชาวไตมาทำกับข้าวให้..... ผมซาบซึ้งครับ กับความเศร้าเหงาเปลี่ยวอันทุกข์ทรมานนั้น การมีใครสักคนเคียงข้าง ทั้งยามทุกข์และยามสุข ถือเป็นพรพิเศษของชีวิต ขอให้รักกันไว้ให้มาก-มาก ขอให้คุณเทอดพงษ์ปลอดภัยจากการผ่าตัด สุขภาพแข็งแรงหายวันหายคืน กลับเป็นกำลังหลักสำคัญของครอบครัวนะครับ


	ไฮกุ Though all trees run out of flowers Beloved lady Will never forget our love แม้นดอกไม้ร่วงหมดทั้งหล้า เพียงโฉม พิมพิลา ไป่ร่วงสลัดตัดรัก ฤดูดอกใจบาน ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ พิบูลศักดิ์ ละครพล แพรวสำนักพิมพ์ พ.ศ.๒๕๕๗ ราคา ๓๑๙ บาท ภาพ ซากุระดอยอ่างขาง สีน้ำบนกระดาษ ๒๘x๓๘ ซม. ผลงานสะสมของ บ.ปลากระป๋องปุ้มปุ้ย

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 05 กรกฎาคม 2558
Last Update : 5 กรกฎาคม 2558 9:26:35 น.
Counter : 1381 Pageviews.

0 comments

	봄 처녀(Virgin spring) by 홍난파(NanPa Hong) ปรศุราม (17 เม.ย. 2567 10:09:12 น.)		วัดตะโหมด Wat Tamod, Phatthalung. nanakawaii (11 เม.ย. 2567 09:28:07 น.)
	几度花落时( จี่ตู้ฮวาลว่อสือ) by 任光 (เหยินก่วง) ปรศุราม (5 เม.ย. 2567 10:45:31 น.)		: หยดน้ำในมหาสมุทร 14 : กะว่าก๋า (26 มี.ค. 2567 04:51:34 น.)

Haiku.BlogGang.com

haiku

Location :

[ดู Profile ทั้งหมด]

ผู้ติดตามบล็อก : 161 คน [?]

บทความทั้งหมด