Bloggang.com : haiku - วัฒนธรรมสวนสนุก

วัฒนธรรมสวนสนุก


	ชื่อภาพ : ตู้ส่งเงิน สถานที่ : วัดท่าการ้อง เมืองเก่า เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร วัฒนธรรมสวนสนุก คุณครับ ออกตัวก่อนว่าผมไม่ได้ตรึงใจอะไรหนักหนากับตู้ไปรษณีย์ลอกเลียนรูปแบบเก่าแต่สร้าง (ประยุกต์-ประโยชน์) ขึ้นใหม่ในปี ๒๕๕๓ ใบนี้ แต่ชื่นชมความคิดคนสร้างมาก ไม่รู้คิดได้ไง เปลี่ยนตู้ไปรษณีย์เป็นร้านขายของที่ระลึก...แถมใหญ่ยักษ์เตะตามหาเว่อ และเพื่อไม่ให้เสียเวลา เพื่อให้แลดูเก๋า สมกับเป็นตู้ไปรษณีย์(รุ่นรัก)แรก ๒๔๖๙ แต่ก็ได้เท่านี้แหละ ที่จริงเขามีกระถางดอกไม้รายรอบฐานเสียด้วยซ้ำ แต่ผมตัดออก ก็คงเหตุผลเดียวกับข้างบนนั่นแหละ ใช้ศัพท์วัยรุ่นปัจจุบันก็คงว่า "เว่อเกิ้น" คำว่าเว่อ ผมเดาเอาเองว่าคงมาจากคำว่าโอเวอร์ over ในภาษาอังกฤษที่มีความหมายว่า เกิน มากเกินไปนั่นเอง เว่อ เติมไม้โทเข้าไปเป็นเว้อ เวิ่นเว้อ คำนี้ก็เกินเลย เวิ่นเว้อ ไม่เต็มเต็ง บ้า ๆ บอ ๆ พอกัน ศัพท์แสลงเกิดใหม่ในยุค 3G ดิจิทัลนี้ ว่าที่จริง ไม่ได้ใหม่อะไรเลย ไล่ลงลึก ๆ ก็มาจากคำเก่าแทบทั้งนั้น เช่นคำว่า บ่องตง ข้างต้น บ่องกง-กง พูดกง-กง ลุง ๆ ทั้งหลายโดยเฉพาะพวกอาเฮีย เค้าออกเสียงเพี้ยนกันมานานแล้ว ผมเรียกคำพวกนี้เองว่า "ศัพท์ข้ามเพศ" มิได้รังเกียจเหยียดหยาม ถือว่าเป็นภาพสะท้อนของสังคมได้ชัดแจ่ม(จุงเบย) ถ้าใช้ถูกที่ถูกทาง ถูกกาลเทศะ(บริบท) แต่ยังไม่เขียนขยายความต่อตอนนี้เพราะ เรื่องจะยาว ไม่ทราบว่าคุณเคยไปถ่ายทำสารคดีแถวนี้หรือเปล่า ตู้ไปรษณีย์ขนาดยักษ์นี้ตั้งอยู่บริเวณที่จอดรถ(สร้างเพิ่มเติมอีกที่)หลังอุโบสถหลังเก่าของวัดท่าการ้อง อยุธยา สวยเริดประเสิรฐศรี แถมมากมีประโยชน์ใช้สอยอีกต่างหาก แต่ก็มีคนเขากังขาอยู่เหมือนกันว่า-จะเป็นการสร้างมูลค่าเพิ่มหรือลดทอนคุณค่าลงกันแน่... วัดนี้คุณ ๆ ที่สนใจในประวัติศาสตร์ คงรู้จักกันดี ว่าเป็นวัดที่กองทัพพม่ามาปลูกหอสูงตั้งปืนใหญ่ระดมยิงเข้าไปในกรุงศรีอยุธยา จนต้องเสียกรุงเป็นครั้งที่สอง หากเรื่องราวในพงศาวดารที่มีความสลักสำคัญทางประวัติศาสตร์นี้ มีน้อยคนจะซึมซับรับรู้ มากไปกว่าตู้ไปรษณีย์ยักษ์นี้ (แค่สีก็ขัดแย้งแข่งกับสีขรึมขลังของวิหาร) และเท่าที่เห็นและเป็นอยู่ นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ มาถึงแล้ว อันดับแรก ก็ขอเข้าห้องน้ำก่อน ไหว้พระทีหลัง ห้องน้ำที่ร่ำลือว่าเลิศหรูอลังการแบบว่า ใครมาแล้วไม่เห็น ไม่เข้า ไม่ถ่ายรูป เข้าไปขี้เยี่ยวเสร็จสรรพแล้ว ถือว่าไปไม่ถึงวัดท่าการ้อง (ขึ้นชื่อถึงขนาดนั้น) หลวงพ่อยิ้มในอุโบสถ หรือหลวงพ่อสมใจนึก (บางท่าการ้อง) ที่สร้างเสริมทัพรับมือนักท่องเที่ยว ก็กลายเป็นพระรองไปแล้ว ปัจจุบันสมัยของนโยบายหนึ่งตำบลหนึ่งที่เที่ยว ทำให้ชุมชนและวัดเก่าแก่ทั้งหลายทั่วประเทศ ได้แปรเปลี่ยนกลับกลายเป็นสถานท่องเที่ยวแห่งใหม่ ๆ โดยปริยาย จะด้วยการประโคมขององค์กรส่งเสริมการท่องเที่ยวภาครัฐ หรือเอกชน รวมทั้งชาวบ้าน สมภาร มรรคนายกเจ้าของพื้นที่ทั้งหลายทั้งปวงนั้น แล้วล้วนใช้สูตรสำเร็จของการสร้างมูลค่าเพิ่มเดียวกัน เหมือนขนมครกที่แคะมาจากเบ้า(พิมพ์นิยม)เดียวกัน จะมีที่ผิดแผกแตกต่างกันบ้างก็ตรงลูกเล่น...ใครโบราณกว่า เยอะกว่า ใหญ่กว่า ใส่สีตีไข่มากกว่า พิสดารกว่า มีอภินิหารกว่า หรือมีลูกบ้ามากกว่า... จำเพาะวัดที่เห็นลานตามาก ก็รูปปั้นเณรน้อยใส่แว่นตา วัดไหนวัดนั้นมีกันเต็มลานไปหมด พอ ๆ กับรูปสิงสาราสัตว์ ผีเปรต เจตภูติพิลึกกึกกือ แถมเกม-การละเล่น (ทำบุญ) ทั้งหลายที่ใช้เทคโนโลยี มีลูกเล่นแพรวพราว เป็นที่นิยมนำมาเรียกร้องศรัทธาจากญาติโยมนักท่องเที่ยว ก็ดีครับ ขอปรบมือให้ไอเดียดีเด่นทั้งหลาย ได้ทำบุญแล้วยังได้ร่วมสนุก กิน เที่ยว บนบก ในน้ำ บนฟ้า ก็ได้แต่หวังว่า ในอนาคตอันใกล้นี้ อาจจะมี นายกอบต. อบจ. วิสัยทัศน์ไกล แถมสมองใส กระทั่งท่านสมภารมากบารมีหัวครีเอทีฟ อาจจะจัดให้มีพิธีนั่งบอลลูนตัดผมไฟ แรลลี่ไหว้พระธาตุ ดำน้ำเวียนเทียนใต้สมุทร ฯลฯ ถึงขนาดนั้น ดีสนีย์แลนด์ก็ดิสนี่ย์แลนด์เถอะ วัดจะกลายเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวของสวนสนุก - ขอบอก เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๑o ส.ค. ๒๕๕๗ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์

คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ


	แล้วมันจะผ่านไป คุณต้องบอกกับหัวใจเช่นนั้น สรรพสิ่งล้วนแปรผัน อย่าสูญเสียความเชื่อมั่นที่เคยมี ผมแอบปล่อยมือแล้วตั้งนาน หวังว่าคุณจะปั่นจักรยานได้เสียที ๒๘/๗/๒o๑๔


	บางสิ่ง เพื่อ บางอย่าง บางเทคนิค บางวิธี รู้ด้อยและรู้ดี หยิบมาใช้ให้เหมาะควร ๑/๘/๒o๑๔ เนินนา (ภาพทดลองกระดาษ) canson 300g/m(Medium Texture) เนื้อกระดาษเดียวกับรูปล่าง ลองเขียนสีบาง ๆ ดูกระด้างและแบนไปนิด อ่านดูหน้าปก ระบุว่าใช้วาดสีACRYLICได้ด้วย คิดว่าน่าจะเหมาะมากกว่าสีน้ำธรรมดา


	มิใช่บทกวี เป็นเพียงหยดความคิด (ไม่แน่ใจ ลายมือแบบนี้คุณอ่านออกไหม)

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 15 สิงหาคม 2557
Last Update : 16 สิงหาคม 2557 19:12:38 น.
Counter : 1055 Pageviews.

0 comments

	:: ปฐมบทแห่งการเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของความทรงจำ ตอนที่ 26 :: กะว่าก๋า (4 พ.ค. 2564 05:36:54 น.)		:: ปฐมบทแห่งการเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของความทรงจำ ตอนที่ 12 :: กะว่าก๋า (18 เม.ย. 2564 07:10:13 น.)
	5 ช่อดอกไม้สวย ๆ มอบให้คนรู้ใจในโอกาสพิเศษ SUN STONE (16 เม.ย. 2564 12:35:09 น.)		วัดส่องคบ พิธีพุทธาภิเษก zungzaa (13 เม.ย. 2564 21:12:37 น.)

Haiku.BlogGang.com

haiku

Location :

[ดู Profile ทั้งหมด]

ผู้ติดตามบล็อก : 156 คน [?]

บทความทั้งหมด