In faith, I do not love thee with mine eyes
Shakespeares's Sonnets [116]
.......... In faith, I do not love thee with mine eyes,
For they in thee a thousand errors note;
But 'tis my heart that loves what they despise,
Who in despite of view is pleased to dote;
Nor are mine ears with thy tongue's tune delighted,
Nor tender feeling, to base touches prone,
Nor taste, nor smell, desire to be invited
To any sensual feast with thee alone:
But my five wits nor my five senses can
Dissuade one foolish heart from serving thee,
Who leaves unsway'd the likeness of a man,
Thy proud hearts slave and vassal wretch to be:
Only my plague thus far I count my gain,
That she that makes me sin awards me pain.
.................................. ด้วยความสัตย์,
รักเจ้าใช่เมารูปประโลมเนตร
นัยน์บอกเหตุนวลน้องยังพร่องโฉม
ใจพี่จอดแม้จักษุ์มิรักจะแลโลม
งามใสยิ่งโสมสว่างณ.กลางหทัย
ใช่สวาทที่สำเนียงวิเวกหวาน
หรือสัมผัสซ่านดาลดลให้หลงไหล
มิใช่รส,กลิ่นโน้มน้าวเร้ารุมใจ
คร่ำครวญใคร่ชื่นชู้คู่เคล้าคลึง
สติผัสสะเตือนละเลือนที่ลุ่มหลง
แต่จินต์ผจงรัญจวนหวนคิดถึง
สวาทน้องยวนเย้าเฝ้าคะนึง
พี่จึงยอมเป็นทาสแต่นางเดียว
สละศักดิ์ วอนขอเป็นข้ารองบาท
แม้มิอาจได้รักมาเพียงเสี้ยว
ที่รับมาคือระกำซ้ำซ้อนจนซีดเซียว
บาปรักลดเลี้ยว หลอนบ่ห่อนบรรเทา
วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:6:41:03 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [