► ►► ..ถนนสายนี้ ..มีตะพาบ 27 . . . ( น้ อ งแ ป้ ง ส า ย 2 4 )◄ ◄◄


☀☀☀น้องแป้ง สาย 24 ☀☀☀




“รถมันก็ติดของมันทุกวันนั่นแหละ แกจะบ่นทำไมเล่า
แกเลือกมาเจอรถติดถึงนี่เองเองนี่ รถมันวิ่งไปติดถึงหน้าบ้านเราซะเมื่อไหร่”
“ ก็บ่นให้แกฟังนี่ไง แกเป็นผัวฉันไม่ใช่รึ? จะให้ฉันบ่นในใจ
จนเส้นเลือดขอดในสมองตายรึยังไง? “

บทสนทนาของคู่รักวัยดึก น่าจะสร้างความบรรเทิงใจให้ผมได้บ้าง
ถ้าไม่ใช่เวลานี้ เวลาที่ดึกดื่น แต่การจราจรย่านห้าแยกลาดพร้าว
ยังคงติดขัดแบบนี้ นี่ก็จะห้าทุ่มแล้ว ข้างหน้าคงจะมีอุบัติเหตุ
หรือไม่ก็งานก่อสร้าง ไม่งั้นก็จ่าหลับแหงๆ รถถึงได้ติดขนาดนี้

ผมทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่างรถประจำทางสาย24 ที่คุ้นเคย
รถเมล์ฟรี โครงการประชานิยมสมัยรัฐบาลทักษิณ
อย่างน้อย มันก็มีอะไรให้ดูมากกว่าในรถเมล์เก่าๆคันนี้
สายตาผมสะดุดเข้ากับตัวหนังสือสีส้มบนป้ายแอลอีดีขนาดใหญ่
หน้ามหาลัยเซ็นต์จอห์น

“ คนเราควรมีอดีตอยู่ข้างหลัง และมีความหวังอยู่ข้างหน้า”

“มันก็จริง” ผมพูดเบาๆกับตัวเอง “แต่เราจะสร้างความหวังยังไง
ไม่ใช่ความหวังลมๆแล้งๆ ไม่ใช่ความหวังที่หลอกตัวเองให้หวัง
ความหวังแบบไหน ที่จะมีพลังมากพอให้ชีวิตเดินต่อไปได้”
.
.
.

“ พี่พูดเหมือนคนอกหักเลย” เสียงใสๆดังขึ้นข้างๆหู
ผมสะดุ้ง ไม่รู้ว่าเธอมานั่งข้างๆผมตั้งแต่เมื่อไหร่ คงเหม่อเพลินไปหน่อย
“ขอโทษที่ทำให้ตกใจค่ะ หนูชื่อแป้งนะคะ”
ผิวเธอขาวสมชื่อจริงๆด้วย หวังว่าท่าทางเป็นมิตรขนาดนี้
คงจะไม่ได้มาขายประกันให้ผมกลางดึกหรอกนะ
“หนูเปล่ามาขายประกันนะคะ แค่หาเพื่อนคุยแก้เซ็งน่ะ รถติดนี่น่าเบื่อเนอะ
แต่ถ้าพี่ไม่อยากคุย หนูก็ไม่รบกวนนะคะ “
.
.
.
.

ผมแปลกใจกับคำพูดของเธอ ยังกับเธออ่านความคิดผมออก
“ อ๋อ เปล่าครับเปล่า พี่ชื่อนิค แค่ปกติคนกรุงเทพฯ
เขาไม่ค่อยคุยกับคนแปลกหน้ากันน่ะครับ ก็เลยแปลกใจนิดหน่อย”
ผมยิ้มเป็นมิตร

“อืม ค่ะ ใช่ แต่คนกรุงเทพฯขี้เหงานะคะ
หนูน่ะเคยทำงานที่ 1900 สายด่วนคลายเหงา
ตอนดึกๆอ่ะค่ะ มีคนเหงาๆแปลกๆเยอะเลย มีทุกเพศทุกวัยด้วยนะ “ เธอยิ้มตาอี๋
น่ารักทีเดียว “ พี่ก็ด้วย หนูรู้ แรกๆก็งี้แหละ เดี๋ยวนานๆไปก็ชินเอง”

“ เรานี่มีพลังจิตรึเปล่าเนี่ย รู้ดีไปซะทุกอย่าง “ ผมยิ้มให้เธออย่างนึกเอ็นดู
เธอยิ้มตาอี๋ตอบกลับมา

“พี่เคยได้ยินไหม อดีตก็เป็นเหมือนเงา..มันมีที่ซึ่งมันควรอยู่
ที่สำหรับเงา..คือข้างหลังและการจะทำได้เช่นนั้น...
เราจำเป็นต้องหันหน้าเข้าหาแสงสว่าง” เธอพูเจื้อยแจ้ว

“ อืม คุ้นๆ ในหนังสือ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคนของลุงวินทร์ใช่ไหม? “
ผมพยายามนึก

“อืม นั่นสิ จากเล่มไหนนะ “ ผมเพิ่งสังเกตว่าเธอมีสมุดบันทึกเล่มหนึ่งมาด้วย
เธอพยามเปิดหา คงจะหาที่มาของประโยคที่เธอจดไว้ “ ไม่รู้จดไว้ตรงไหนอ่ะพี่
หนูหาหน้านี้ไม่เคยเจอเลยซักที พี่ดูนี่ก็ได้ หนูจดมาจากบล็อกพี่เป็ดสวรรค์อ่ะ

คนเรา แกล้งโง่ได้ แต่แกล้งฉลาด ไม่ได้ สิ่งหนึ่ง ที่ทำให้คนโง่ ดูฉลาดขึ้น คือการเงียบ

ฮิๆ แต่หนูชอบบอกคนอื่นว่าหนูโง่นะ เผื่อจะมีคนฉลาดๆแล้วใจดี บอกอะไรดีๆ
จะได้มีความรู้เพิ่งไง ” เธอพูดพลางเปิดสมุดบันทึกไปหน้าแล้วหน้าเล่า
.
.
.
.

“พี่เชื่อว่าเราไม่ชอบอยู่เงียบๆจริงๆ” ผมขำในท่าทางไฮเปอร์ของเธอ
“อ้าวแล้วนี่เราจะไปไหน ถึงได้มาเจอรถติดกับพี่เนี่ย” ผมถามคำถามทั่วไป
เธอหยุดคิดครู่หนึ่ง
“ เออ พี่จะบอกว่าพี่ก็เคยอ่านบล็อกเป็ดสวรรค์นะ
หมอนั่น ออกจะเพี้ยนๆหน่อย พี่เคยไปเม้นต์ที่บล็อกแกด้วย
เมื่อก่อนแกจั่วหัวบล็อกว่า ฉันเชื่อว่าปาฏิหาริย์มีจริง แต่มันคงมีไม่พอสำหรับเราทุกคน
ฉันจึงอยากดิ้นรนด้วยตัวเองบ้าง เผื่อวันไหนที่โลกไม่มีปาฏิหาริย์
ฉันจะได้เรียนรู้ ที่จะอยู่โดยไม่มีมัน อะไรทำนองนี้แหละ เห็นบอกว่าคิดได้
ตอนกำลังยืนฉี่ ฮ่าๆ”

“อ๋อใช่ๆพี่ ไม่นึกว่าจะเจอพวกเดียวกันนะเนี่ย ดีจังเลย “ เธอยิ้ม แววตาเป็นประกาย



“หนูไม่ได้ไปหนหรอกพี่ หนูอยู่บนรถคันนี้แหละ นานแล้ว “


ผมสะดุดกึกกับคำตอบของเธอ พยามมองเธอให้ชัดๆ
เธอไม่ใช่กระเป๋ารถเมล์แน่ๆ

“แล้วพี่ไปไหนมาล่ะ จะไปไหนต่อ”

“เอ่อ..พี่เมาน่ะครับ มาจากแถว โรงบาลวิภาวดีนี่เอง
ตื่นขึ้นมา ก็ขึ้นรถมานี่แหละ”
ผมจำได้ว่าผมเมา แล้วหลับตรงป้ายรถเมล์ข้างทาง ก่อนจะตื่นมาขึ้นรถเมล์
จะกลับบ้านที่สามเหลี่ยมดินแดง

พลันสายตาผมไปสะดุดกับคราบเปื้อนที่สมุดบันทึกหน้าหนึ่งของแป้ง
เหมือนว่าเธอจะรู้ทันความคิดผมอีกครั้ง


“อ๋อ นี่เลือดหนูเองค่ะ ตอนที่รถเมล์คันนี้ชนหนูตาย หนูถือสมุดบันทึกเล่มนี้อยู่”
เธอยังคงยิ้มตาอี๋ แต่ผมขนลุกซู่ กรีดร้องจนสุดเสียง


แต่แปลก ที่ไม่มีใครสนใจผมเลย คนขับรถเมล์
สองสามีภรรยาวัยดึกคู่นั้น ไม่มีใครหันมามองผมแม้แต่คนเดียว

“ พี่น่ะ ยังไม่รู้ตัวสินะว่าพี่น่ะ ตายแล้ว “ เธอทำสีหน้าจริงจัง
“ไม่จริง อย่ามาพูดบ้าๆนะ” ผมตาลีตาเหลือก
“นั่นไง พี่ใช่ไหมน่ะ “ เธอชี้ให้ผมดูจอแอลอีดีข้างทาง
เป็นข่าวภาคดึก
พบชายไทยถูกฆ่าชิงทรัพย์ ริมถนนหน้าโรงพยาบาลวิภาวดี
ทราบชื่อภายหลังว่า นาย นิพนธ์ วิทยาธำรงค์ อายุ 28 ปี
.
.
.

นั่นมันผมนี่
.
.
แป้งยังคงยิ้มตาอี๋ให้ผม
.
.
.
.


จบ

ว่าจะเขียนขำๆ
ไหงมาเป็นเรื่องผีซะได้ก็ไม่รู้ ฮ่าๆ

เดี๋ยวเขียนใหม่อีกซักเรื่อง เอาฮาๆบ้างโน๊ะ
คืนนี้ อ่านเรื่องนี้กันไปก่อน

ปล.ผมหลับอีกแล้วครับ
ตื่นมา 10 โมงเช้า แฮ่ๆ


.
.
.
.
.
ลงนาม
เป็ดสวรรค์ ยังเป็นๆอยู่เลย

.
.
.
.
.

ใครเขียนมั่ง
มาดูกัน

1.ตะพาบ คุณยาดองน้องลืม
2.ตะพาบคุณ toor36
3.ตะพาบคุณ panwat
4.ตะพาบคุณ JewNid
5.ตะพาบปอป้า พรหมญาณี

6.ตะพาบ คุณแม่ซองขาวเบอร์ 9
7.ตะพาบคุณ Rinsa Yoyolive
8.ตะพาบคุณ rommunee และเพื่อน
9.ตะพาบแม่อาเดียว ปันฝัน
10.ตะพาบ คุณกะว่าก๋า

11.ตะพาบน้องขวัญ ในความอ่อนไหว
12.ตะพาบคุณ Great_opal
13.ตะพาบพี่หนุ่ย โจนบ้ากับป้าแก่ๆ
14.ตะพาบคุณ tifun
15.ตะพาบน้องพู พธู

16.ตะพาบคุณ เชิญจุติ
17.ตะพาบคุณแอมอร
peeamp
18.ตะพาบแพม mastana
19.ตะพาบคุณ SongPee
20.ตะพาบคุณ eroz_killer

21.ตะพาบคุณ sierra whiskey charlie



งานเข้านิดหน่อยนะครับ
อัพเดตเรื่อยๆ












Create Date : 04 มีนาคม 2554
Last Update : 4 มีนาคม 2554 23:08:56 น.
Counter : 1093 Pageviews.		  
39 comments
กิ้งก่าวัยเด็ก กาปอมซ่า
(29 พ.ย. 2562 17:06:24 น.)		没见过世面 ไม่เคยเห็นโลกกว้าง Kavanich96
(29 พ.ย. 2562 04:04:41 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ 241 ไม่สายเกินไปที่จะมีความสุข kae+aoe
(27 พ.ย. 2562 08:13:37 น.)		Io Son L'umile Ancella from Adriana Lecouvreur by Cilea ปรศุราม
(26 พ.ย. 2562 14:23:00 น.)
  
ส่งงานตะพาบให้คุณเป็ดแล้ว..นะคะ

ขอลาไปนอนก่อน..น๊า

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์...ค่ะ

โดย: พรหมญาณี วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:0:29:47 น.
  
ส่งงานแล้วเหมือนกัน หมดแรงไปนอนก่อง
กู๊ดไนท์
หลับฝันดีเด้อ
ระวังผีหลอก 5555
โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:0:34:21 น.
  
ส่งงานตะพาบเดี๋ยวไปนอนก่อนละ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:0:37:29 น.
  
วันนี้จิ๋วนิดเรียบร้อยกับงานเขียนเร็วนะค่ะ
อัพแบบเพลินเลยด้วย วิ้วๆ นานๆ ทีนะค่ะนี่

แวะมาบอกกล่าวแล้วเค้าจะตามมาอ่าน
ของทู๊กคนเลยค่ะพรุ่งนี้น๊า
โดย: JewNid วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:0:39:02 น.
  
ส่งงานตะพาบครับคุณเป็ด
โดย: panwat วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:0:39:07 น.
  
เรียงคิว ส่งตะพาบด้วยเด้อ

ไปอาบน้ำนอนก่อนอิอิ
โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:0:43:21 น.
  
นั่นซิ กำลังเพลิน ๆ กลายเป็นเรื่องผีซะงั้น ตะพาบตัวนี้
เด๊ยวไปหาตะพาบตัวอื่น ๆ ก่อนน่ะ
โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:1:03:33 น.
  
เปลี่ยนใจมาอ่านเลยดีกว่า เมื่อกี้คุณเป็ดทำลิงค์เป็นรูปภาพ ไปๆ มาๆ เปลี่ยนกลับเหมือนเดิมแล้ว (สงสัยตั้งโค้ดยาก)

ไปๆ มาๆ กลายเป็นเรื่องผีไปซะอย่างงั้นอะ เดี๋ยวเขียนใหม่อีกเรื่องงั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้แวะมาอ่านใหม่ครับ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:1:13:47 น.
  
romu ส่งแล้วนะ
งวดนี้แขกรับเชิญเพิ่มขึ้นด้วย
โดย: rommunee IP: 183.89.22.186 วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:1:50:16 น.
  
ไล่ตามคำคม
มาเจอเรื่องผีซะงั้น
โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:3:41:38 น.
  
สวัสดีค่ะคุณเป็ด
อ่านไปนึกว่าหนุ่มสาวจีบกัน หักมุมกลายเป็นเรื่องผีๆๆๆ
คืนนี้อาจตามมาหลอน ยังไงก็นอนหลับฝันดีนะคะ อิอิ

โดย: diamondsky วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:4:35:44 น.
  
สวัสดีครับน้องเป็ด

ส่งเสียงมายามเช้าๆก่อนนะครับ กลางวันแดดจ้าค่อยมาอีกยก
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:5:02:39 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ท่าน


เข้ามาอ่านครับ
และรอโจทย์ใหม่ด้วย





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:6:40:02 น.
  
ชอบคำนั้นจัง

อดีตอยู่ข้างหลัง

ความหวังอยู่ข้างหน้า
โดย: ปันฝัน วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:6:50:10 น.
  
โห หักมุมเป็นเรื่องผีซะงั้น
โดย: ยาดองน้องลืม วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:7:42:20 น.
  
มาอ่านงานตะพาบพี่เป็ดนะคะ วันนี้งานเข้าค่ะ คงทำได้แค่แวะมาอ่านนะคะ
โดย: is_ninja วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:8:53:47 น.
  
Orkut Scraps - Good Morning



สวัสดีเช้าวันศุกร์ ทานอะไรหรือยังเอ่ย
โดย: KeRiDa วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:9:16:27 น.
  



แกล้งฉลาดแบบโง่โง่ก็มีเยอะนะคะ




ดี.โหวตงานเขียนเลยเน๊
ดี.ชอบ
อ่านแล้วหลากหลายดีค่ะ






โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:9:50:01 น.
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
ยามเช้าๆนี้อากาศไม่ร้อนมาก แต่พอสายลงนิดแทบจะนั่งไม่ได้เลย ร้อนมากมาย ต้องพึ่งแอร์คอนดิชั่นตลอดเลย พักผ่อนมาได้สามวันโดยไม่หยิบจับอะไรทั้งสิ้น วันนี้เตรียมsetชุดแสดงในงานแถลงข่าว"งานวีรชนปู่ดอก-ปู่ทองแก้ว"ของอำเภอวิเศษฯที่จะมีขึ้นในวันที่๑๖ที่จะถึงนี้ ระลึกถีงอยู่เสมอนะคะคุณเป็ด
โดย: เกศสุริยง วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:9:57:37 น.
  
..ง่ามาขนลุกเอาตอนจบ

ชอบจ้า เอาไป1โหวตงานเขียนนะ
โดย: pinkypunch วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:10:16:57 น.
  
งวดนี้ไม่ได้ Jam
(ได้แต่เข้าไปอ่านของเพื่อนๆ)
แต่ที่นี่มาอวยและมา Vote ค่ะ

โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:11:11:07 น.
  
ส่งงานด้วยค่ะ
โดย: เชิญจุติ IP: 182.52.189.37 วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:11:44:01 น.
  


ตามคนข้างบนมาติดๆ มาส่งงสนด้วยอีกคนค่ะ

โดย: พธู วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:12:12:01 น.
  
สพฺพญฺเจ ปฐวิง ทชฺชา เนว นํ อภิราธเย
ถึงแม้ให้แผ่นดินทั้งหมด ก็ยังคนอกตัญญูให้จงรักไม่ได้

ขอให้มีความสุขทั้งกายและใจ ตลอดไป...นะคะ




ก๊อก..ก๊อก...ทั่นเป็ด อยู่ป่าว หายไปไหน...น๊า

โดย: พรหมญาณี วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:12:12:31 น.
  
แวะมาอ่านตะพาบครับทั่นเป็ดสวรรค์
ว่าแต่นาย นิพนธ์ วิทยาธำรงค์ นี่ใครครับ

โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:12:20:16 น.
  
มาส่งงาน จ้ะ .. เด๋ว มาใหม่ บ้านเรายุ่ง อ่า ..ฝนตก ทั้งวันเลย เพิ่งหยุด..
โดย: tifun วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:12:22:41 น.
  
มารายงานตัวมั่งฮี่...ตาเป็ด
ผีมีจริงเหรอ?
โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:12:54:05 น.
  
เห็นข่าวว่ารถปูนคว่ำที่แยกลาดพร้าวเมื่อวานน่ะ

โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:13:12:04 น.
  
“ คนเราควรมีอดีตอยู่ข้างหลัง และมีความหวังอยู่ข้างหน้า”

แล้วถ้า

"อดีตหลอกหลอนความหวัง ความหลังบดบังข้างหน้า"จะทำยังไงอะ
โดย: น้องผิง วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:28:28 น.
  
แวะมาส่งงานอย่างทุลักทุเล
เพราะเผลอลืมวันอีกแล้ว
เน็ตที่ทำงาน คลานเป็นเต่าเลยค่ะ

ภาพหนังสือคงไม่ต้องแล้วโน๊ะ



แอมอร
โดย: เน็ตเต่า มากๆๆ IP: 113.53.225.14 วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:55:55 น.
  
ฮาๆ และแล้วก็เจอคนบ้านเดียวกันซะแร่ว ...
ว่าไปแล้วเป็นเรื่องสั้นที่แบบว่าอ่านได้เพลินเลยนะค่ะ
แถมคมกับข้อคิดไม่ใช่ของใครคนไกล คนแถวนี้
เองนั่นแล ...
โดย: JewNid วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:15:31:10 น.
  
สวัสดีค่ะคุณเป็ด กิ่งว่าจะ ว่าจะ เขียนตะพาบค่ะ แต่ก็ไม่ได้เขียนสักที รออ่านของเพื่อนๆก่อนดีกว่าค่ะ แล้วจะค่อยๆลองเขียนค่ะ
วันนี้มาอ่านเรื่องดีๆกลายเป็นเรื่องผีไปแล้ว สนุกค่ะ แต่โหวตไปครบแล้ว รอวันใหม่นะคะ
เอาน้ำตกมาตั้งให้จะได้เย็นๆค่ะ อิอิ


คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:16:03:25 น.
  
เรียนท่านประธานคุณเป็ดสวรรค์คับ...

ข้าพเจ้ามาส่งงานค่ะ...ไปเก็บโปรแทรกเตอร์เก็บกระเป๋า
อบรมกลับบ้านก่อนแระ...ตอนค่ำๆจะแวะมาใหม่นะเจ้าค่ะ

emoemoemoemoemo
.
.
.emo
โดย: mastana วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:18:17:38 น.
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
โดย: หยุดนิ่ง วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:20:45:02 น.
  
ก็มาส่งงานตะพาบอาบน้ำผึ้งจ๊ะ ..
โดย: SongPee วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:21:11:09 น.
  


นาย นิพนธ์ วิทยาธำรงค์ มีจริงป่ะคะ พี่เป็ด

บรื่ออออออออออออออ


โดย: พธู วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:21:27:20 น.
  
มาอ่านต่อให้จบ เจอผีๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไปนอนคลุมโปงดีกว่า อิ อิ


แอมอร
โดย: peeamp วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:21:59:36 น.
  
เอาตะพาบ เผา มาส่งการบ้านครับ ขอตัวไปเสพสุราต่อละก๊าบบบบ
ขอโทษที่ตะพาบครั้งนี้อาจแรงไปบ้าง แต่อารามณ์นั้นจริงๆ
โดย: eroz_killer วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:22:54:13 น.
  
คลานมาส่งงาน พะงาบๆๆๆๆๆ เอ๊ย ตะพาบจ้า
โดย: sierra whiskey charlie วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:22:57:22 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Crazylazykoodchi.BlogGang.com

BlogGang Popular Award#15



เป็ดสวรรค์
Location :
สวรรค์ชั้นดาวโด่..สมาคมผู้เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งแห่งเอธิโอเปีย..  Ethiopia

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [?]

บทความทั้งหมด