โจทย์นี้ ของเป็ดเองครับอันนี้โจทย์จ๊ะ...ชายหนุ่มเพ่งพินิจเต้านมของหมาแม่ลูกอ่อนตัวนั้นอย่างสนใจใคร่รู้มันเต่งตึง แต่สีคล้ำเล็กน้อย แสดงให้เห็น ว่ามันได้ผ่านการสัมผัสมาแล้วพอสมควรชายหนุ่มค่อยๆเอื้อมมือไปสัมผัสเต้านมหมาเต้าหนึ่งอย่างแผ่วเบานาฬิกาฝังเพชรราคาล้านกว่าของเขา สะท้อนแสงไฟ ส่องประกาย กระทบเต้านมหมา ยิ่งทำให้เต้านมหมาเหล่านั้น ดูเด่นเป็นที่ต้องตายิ่งนักหมาตัวเมียสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อชายหนุ่มบีบที่หัวนมของมันเบาๆยังไม่พอใจ เขายังก้มหน้าอันคมสันหล่อเหลาของเขาลงไปดูดจ๊วบที่นมหมาเข้าให้ อีกมือก็บีบๆๆอ่าห์.....“ ไม่มีน้ำนมเลย ธนบดินทร์ “ เขาเอ่ยกับคนสวน “ มิน่า ลูกมันแต่ละตัวถึงไม่โตซักที “ชายหนุ่มละจากเต้านมมหา มาลูบหัวลูกหมาตัวเล็กๆห้าตัวที่ผอมโซราวกับกะปอม“พามันไปโรงบาลที ไปยันฮี บอกให้หมอผ่าตัดเสริมเต้านมให้มันหน่อย เอาแบบคิงไซส์เลยนะ “ เขากำชับ ...ชายหนุ่มเปิดประตูใหญ่หน้าบ้าน พร้อมโค้งคำนับให้คนสวน ที่กำลังพาหมาไปเสริมเต้านม เมื่อหันเขากลับมา ภาพที่ปรากฎเบื้องหน้าของเขา คือบ้านสีขาวหลังใหญ่คุ้นตาสร้างด้วยหินอ่อนจากอิตาลี หลังคามุงสังกะสีอย่างดี ถึงดูไม่สมฐานะนัก แต่ก็กำลังจะเปลี่ยนมามุงจากในอนาคตอันใกล้ใช่ มันเป็นบ้านของเขาเองคฤหาสน์หลังงามนี้ เมียน้อยของเจ้าคุณปู่เป็นคนตั้งชื่อให้ว่า“ บ้านทรายกอง “ทุกคนต่างก็เรียกตัวเขาว่า “ ชายก้าง “ด้วยรูปร่างที่เก้งก้างแต่ใบหน้าคมสันได้รูป จึงทำให้เป็นที่สนใจของฝูงหมาหน้าปากซอยเป็นอย่างมากผ่านไปทีไร โดนไล่ทุกทีสิน่า...ตระกูล “สว่างวาบ “ ของเขา เป็นเจ้าของทรัพย์สมบัตินับพันล้านรวมทั้งหมาคอกหนึ่ง และแมวดำอีกสองตัวด้วยเป็นตระกูลเก่าแก่ สืบเชื้อสายมาจากสัตว์เซลล์เดียวบุคพรีแคมเบียนนู่น...วันนี้เขามีเรื่องสำคัญต้องขบคิดมากกว่าเรื่องหมา ที่ไม่มีนมให้ลูกกินซึ่งเขาได้แก้ไขได้แล้ว อย่างชาญฉลาดแต่เรื่องนี้ เป็นรื่องที่คิดไม่ตกมาหลายวันแล้วเขาเป็นนักสะสมภาพศิลปะตัวยง จนเป็นที่ร่ำลือกันให้แซดในวงการพนันชนไก่เมื่ออาทิตย์ก่อน เขาเพิ่งซื้อภาพวาดสีน้ำมันตับปลาชิ้นใหม่มาราคานับสิบล้าน ศิลปินเจ้าของผลงานเป็นลูกครึ่งไทยชาวฝรั่งเศส ชื่อว่า ฌอง ปิแอร์ เป็ดสวรรค์ผู้เลื่องชื่อและแตกฉานในศิลปะแขนงนี้ ว่ากันว่า ภาพวาดชิ้นนี้ มีปริศนาให้ขบคิดดูจากชื่อภาพ ก็ชวนให้ฉงนเสียแล้ว เพราะชื่อของมันคือ“ ห้วงมหรรณพ มีกบด้วยนะเออ “อืมม...สมแล้วล่ะ ชื่อภาพยังมีสำเนียงฝรั่งเศส เขาเคยได้ยินชื่อมองเตสกิเออร์ ปราชญ์ชาวฝรั่งเศส ชะรอยคงจะมีอะไรเกี่ยวข้องกัน...“ นั่งจ้องภาพนี่อีกแล้วหรือชาย ? “ เสียงสตรีนางหนึ่งดังขึ้นใต้เก้าอี้ที่เขานั่ง“ ครับหม่อมแม่ เขาว่ากันว่า ในภาพนี้ มีกบอยู่หนึ่งตัวแต่ชายจ้องยังไง ก็ไม่เห็นจะมี แม้แต่ลูกอ๊อดซักตัวเลยครับ “ “อืม..มันก็แค่ภาพวาดสีแสบตา จะมีอะไรอย่างนั้นได้ยังไง? “ นางคลานออกมาพร้อมจิ้งจกโชคร้ายตัวนึง ว่าแล้วนางก็ปล่อยมันลงคอทันที จิ้งจกพยายามงับลิ้นไก่นางเอาไว้แต่ก็สายไปซะแล้ว มันเลยกลายเป็นอาหารว่างของคุณหญิงใจร้ายไปในบัดดล“ ลูกว่าจะไปหาเจ้าของภาพนี้ที่ฝรั่งเศส “ เขาปรารภขึ้น“ อีตาเป็ดนี่น่ะหรือ? “ “ครับ ถ้าลูกขบปัญหานี้ไม่ออก เห็นทีลูกจะต้องกลายเป็นมะเขือแหงๆ “ “ ทำไมต้องมะเขือ ? “ นางสงสัย“ช่างเถอะครับหม่อมแม่ งั้นลูกจะออกเดินทาง วันพรุ่งนี้ ““เดี๋ยวก่อนชายก้างของแม่ “ นางรำป้อ ไม่รู้จะรำทำไม? “ ข่าวว่าอีตาฌองเป็ดนี่ จะมาเมืองไทยอาทิตย์หน้านะลูก “ “จริงรึครับหม่อมแม่? ดีเลย จะได้ไม่ต้องเสียค่าแท็กซี่ขาออกจากสนามบิน“ คิดไกลเชียว“ จริงสิลูก แม่แอบได้ยินพวกเพื่อนในวงไพ่มันเม้ากันเมื่อวาน “ชายก้างยิ้มแก้มตุ่ย ส่วนหม่อมแม่ วิ่งไล่จิ้งจกอีกตัว ที่วิ่งจู๊ดไปตามผนังบ้านด้วยความสยองขวัญ...ชายหนุ่มใช้เวลาเกือบตลอดอาทิตย์ไปกับภาพวาดราคาสิบล้านของเขาพยามมองหากบตัวนั้น มันคงเป็นงานศิลปะที่ลึกล้ำจนยากจะล้วงแต่นั้นแหละ ยิ่งทำให้มันเป็นเรื่องท้าทายลูกผู้ชายอย่างเขา ใช่ ไม่งั้นมันจะราคาตั้งสิบล้านหรืออืมมมมม...ในบางวัน เขาพยายามออกมาเดินทอดน่องรอบบ้านหวังจะขบปริศนานี้ให้ได้ ก่อนวันที่ฌองเป็ดจะมาเยือนศิลปินผู้นั้น เพิ่งจะตอบรับคำเชิญทานอาหารค่ำ ที่บ้านทรายกองของเขาช่างดีเสียนี่กระไร ช่วงนี้เขาต้องเอาไบกอนไล่ฉีดน้องชายคนเล็ก ซึ่งสติสตังไม่ค่อยดีของเขาน้องเขาชื่อ “ ชายห้อย “เพราะไม่ค่อยชอบใส่กางเกง ชอบเดินห้อยๆ เลยชื่อชายห้อยแถมยังชอบแทะเสาบ้าน ยิ่งบ้านสร้างด้วย หินอ่อนยิ่งแทะง่าย เพราะมันอ่อนไงนั่นไงๆ มาอีกแล้ว ห้อยมาเชียว เขาพ่นไบก้อนฟืดใหญ่ใส่ส่วนที่ห้อยทันทีส่วนที่ห้อยอยู่ ก็หดในทันใดชายห้อยวิ่งไปซี้ดไปด้วยความสยิวกิ้ว...เช้าวันหนึ่งชายก้าง พร้อมกล้องยาสูบคู่ใจ นั่งทอดอารมณ์อยู่บนรั้วบ้านใช่ อยู่บนรั้วบ้านจริงๆนะเขาหัวเราะอยู่คนเดียว เห็นหมากระดิกหางก็หัวเราะ เหมือนคนเมากัญชาใช่แล้ว เขากำลังเมากัญชา เป็นฝีมือชายห้อยนั่นเอง ที่แอบปลูกกัญชาไว้หลังบ้านแล้วเอามาเปลี่ยนยาเส้นของชายก้าง ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้? เขานั่งมองนมหมาตัวนั้นที่เพิ่งไปทำมา ใหญ่เบิ้มดีมากลูกหมาอ้วนท้วนเชียว...“ มีคนมาขอพบคุณชายครับ “ ธนบดินทร์ คนสวนกล่าวเสียงนอบน้อม“ ใคร? “ เขาสร่างเมาแทบทันทีทันใด เมื่อคนสวนบอกว่า คนผู้นั้นคือฌองเป็ดอืมมม..เขาตั้งใจมาก่อนวันนัด สมแล้วที่เป็นศิลปิน ( ตรงไหนของมัน? )...ชายหนุ่มผมยาว แนะนำตัว ว่าเขาคือ ฌอง ปีแอร์ เป็ดสวรรค์และตั้งใจจะมาเพื่อที่จะบอกว่า ภาพที่ชายก้างซื้อไปนั้น แท้ที่จริง เขาไม่ได้เป็นคนวาดด้วยตัวเองแต่เป็นผลงานของคนที่แอบอ้างต่างหากชายก้างได้ฟังดังนั้นก็ตบเข่าฉาดใหญ่“ผมนึกอยู่แล้วเชียว ศิลปินเลื่องชื่ออย่างฌองเป็ด จะวาดภาพห่วยๆเหมือนเด็กอนุบาลแบบนี้ได้อย่างไร เสียค่าโง่ไปซะแล้วเรา งานนี้ต้องมีคนรับผิดชอบ “เขาทำหน้าเข้มเหมือนงิ้ว แต่ก็โล่งใจ ว่าแล้ว มันจะมีกบในภาพนี้ได้อย่างไร?...ฌองเป็ดรำตัดให้ชายก้างดูเป็นการตอบแทนที่เลี้ยงข้าวเย็นจากนั้นก็ขอตัวกลับ ชายก้าง มาส่งถึงหน้าบ้าน ให้ค่าแท็กซี่ไปร้อยนึงแถมภาพวาดสีน้ำมันตับปลาของปลอมนั้นด้วยที่หน้าบ้าน หญิงสาวท่าทางซื่อๆแต่สดใส ยกมือไหว้ชายทั้งสอง“ สวสดีค่ะ อิฉันชื่อ พจหมัน “ เธอแนะนำตัวเองชายก้างส่งสายตาหื่นๆ เป็นเชิงว่าถูกชะตากับเธอทันที“ เธอสินะ คือพจหมัน “ เขายิ้ม เพราะเริ่มดูดกล้องยาสูบยัดไส้อีกครั้ง...ในมุมหนึ่งของกรุงเทพฯ“ กบ คือคุณเอง ชายก้าง คุณนั่นแหละคือกบที่ถูกกะลาครอบไว้เพียงแค่ผมเอ่ยปาก ว่านี่เป็นของปลอม คุณก็หมดศรัทธาในงานของผมเสียแล้วนี่ไม่ใช่ของปลอมหรอก ของจริง ผมวาดเองกับมือแต่แน่ล่ะ บริษัทตัวแทนของผมจะจ่ายเงินคืนให้คุณเต็มจำนวนศิลปะ อยู่ในดวงตาขอผู้เสพครึ่งหนึ่ง และอีกครึ่งหนึ่ง อยู่ในชิ้นงานคุณไม่มีครึ่งหนึ่งที่ว่า ก็จงอย่าเก็บมันไว้ให้รกบ้านเลย คุณวางราคะ ไว้บนงานของผมไม่ใช่ความชื่นชมอย่างปิติ และหากหมดสิ้นราคะเสียแล้วหินกรวดกับโคตรเพชร ก็มีค่าเท่ากัน“ เขาพูดกับอาซิ้มคนหนึ่ง ท่าทางงงๆ...ฌอง ปีแอร์ เป็ดสวรรค์ จ้องนมหมาตัวเมีย ที่วิ่งตามมาจากบ้านทรายกองตัวนั้น “ เป็นหมาที่นมสวยชะมัด “ เขาคิดในใจแล้วจึงเริ่มวาดรูป ตั้งใจให้ชื่อว่า “นมหมาตัวนั้น..สั่นไหว ไปมา”... ลงนามเป็ดสวรรค์...ขอบคุณที่ช่วยกันโหวตครับวันนี้ง่วงจัด ขอนอนก่อนเน้อฮ้าวววววว
) วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:2:29:39 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 86 คน [